Historisch Archief 1877-1940
ais.'
13 Aug. '21. No. 2303
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
GRAND HOTEL
BOSCH H EK"
's-GRAVENHAGE
DEN 8EHEEIEN DAB RESTAURANT
DINER-CONCERT
ENZ.
LUXE- EN
VRACHTAUTO'S
BENZ & Cie., Amsteldijk 10, Amsterdam.
Oranje-Bibliotheek voor
Jongens en Meisjes
NV.
1EUBILEERINRICH
LVERêUn
ÏN6
UWESTELETOQNjao
De Familie
Van Herpen
door
SUZE ANDRIESSEN
Herdrukt en opnieuw geïllustreerd
Prijs ingenaaid f 1.5O
Gebonden . f 2.5O
Dit boek, het beste werk van SUZE
ANDRIESSEN verscheen heden in een
nieuw kleed, in de zoo gewilde en
goedkoope Oranje-Bibliotheek, na een langen
tijd uitverkocht geweest te zijn. De
werken van deze schrijfster worden zeer
graag gelezen en mogen in geen
boekenkast ontbreken.
Uitgave van
VANHOLKEMA &WARENDORF
AMSTERDAM
Motor- en Zeiljachten
TE KOOP, In diverse grootten en prijzen.
Lijst van in commissie staande vaar
tuigen gratis en franco toegezonden.
BIMGHAn * LUOT
JACHT AGENTUUR
Slepersvest 1 Rotterdam
ui l in ui u l nu "i immuun lllll llllll miiiiiiu IMIIIIIIIIIII nul IIIIIIIIIIIIIIIIMI m iimimiiiiuiu H m uu u i mum iiinii
Belangrijke Prijsverlaging.
TORPEDO
4 plaatsen 10/15 P.K. 1S7SO.
CONDUITE INTÉRIEURE
idem 17OOO.
TORPEDO
6 plaatsen 15/20 P.K. fSOOO.
LANDAULET
idem f99OO.
J.LEONARDLANG
AflSTERD/W.
LITERAIRE BESCHOUWINGEN
IV.
Nu heb ik hier nog viei kleine boekjes
liggen, die ik mij voornam te bespreeken.
Twee van A. van Collem, een van Ko de Haan
(Liefde en Leed) en een van B. Bonkje, dat
Jeugdstorm" heet en geen aanspraak maakt
op oopenlijke erkenning.
Nu moest ik eigenlijk zoo'n pakje verzen
maar met iust laten en e. niet oover spieeken.
Het is litterair k!ein-f,oed en toch weer veel
te goed om niet met waardeering te bespreeken.
Ik wou dat ik eens vooral, die sleur kon
bteeken, waarin, eigenlijk vooral ten genoege
van de uitgeevers, elk boekje dat op de
maikt komt en zich te koop aanbiedt, links
en rechts wordt bekeeken en gekneepen a.s
een vet kalf, om dan na van een loodje te
zijn voorzien, als echte of onechte waar
in de 'etalages te worden gehangen.
Ik wilde een weinig meer vrijhe.d om te
zwijgen als niets me tot spreeken aandiijft.
Ik w ioe alleen dan geluid geeven als iets mij
zoo treft dat het raak is, en ei iets sonoors
in mij meetrilt. Dat kan van allerlei oorzaken
afhangen. Ooi zaken die soms niets bewijzen
omtrent het meesterschap of de natuuilijke
begaafdheid van den dichter.
Ik ben wel genoodzaakt om een zekere
zifting'en kritische keuiing toe te passen op
Koninklijke Meubeltransport-Maatschappij
DEGRUYTER&CO.
DEN HAAG
AMSTERDAM ARNHEM
Verhuizingen per Auto-Trein
den bolster. Al het andere groeit eerst daarna.
Uit dergelijke ideale, voor allen openge
stelde vórwedstrijden worden vervolgens de
vijf of zes beste ontweipen gekozen, welke
daarna ten slotte wedijveren in den
beslissenden eindkamp.
Ziehier dan de eenig juiste weg ter verkrij
ging van waarlijk grootsche, echt levende,
uit hun eigen tijd geboren ktinstweiken.
De laatste hier te lande gehouden
algemeene, nationale wedstrijd was die voor
het gebouw der Rijksacademie voor Beeldende
kunsten, met de uitvoering van welk werk
eerlang te Amsterdam zal begonnen worden.
Zooals gezegd : vooral een kleine Staat als
de onze mist het recht selectie te plegen.
De gelegenheden vooi het stichten van monu
mentale werken zijn daarvoor te schaarsch ;
zóschaarsch, dat zij de besten onzer het
noodlot, dat hen in dit kleine land deed ge
boren worden, doen vervloeken....
Neen ! het gaat hier niet om personen. Het
gaat om geesten, om de kunstwei ken-zelf,
die door deze geesten kunnen wurden voort
gebracht.
Hier gelden geen personen of persoonlijk
heden ; geen namen, een klinkende namen
tellen hier mee. Want zelfs de grootste kun
stenaars immers zijn van Inspiratie geheel
afhankelijk. Zonder dit zijn zij niets.
Slechts leege vaten, die hol luiden. Het is
door inspiratie alleen, dat kunstenaars
waarchtige kunstwerken vermogen voort te
brengen en waardoor hun tene schepping zoo
de gedichten die ais oorspronkelijke bijdragen
in dit weekblad wenschen gedrukt te worden.
Daaivoor stel ik als reegel, dat alles geplaatst
wordt, zoover ae ruimte toelaat, wat niet
bepaald slecht of onbeduidend is. Hetzij
door humor als grappig of geestig vers
het zij door welluidendheid en ernst ook
al is die ernst maar in enkele teegels duidelijk.
Oover 't algemeen wordt er veel te veel ge
plaatst. In een klein volk als 't onze kan
onmogelijk elke week een oogst van belang
rijke en schoone gedachten oogeleevefd
worden. Maar het helpt de jonge "dichteis,
als ze hun werk gedrukt zien. En waarom
zouden we ze het spresken verbieden als ze
er op gesteld zijn? Dit weekblad kan op die
wijz2 een spiegel zijn van de literaire cultuur
van het oogenblik, die zoowel aardige rijmpjes
als serieuze en diepe poëzie omvat.
Zoo kan .k het bundeltje van Ko de Haan
niet anders ontvangen als met hoffelijken
dank. Het heeft mij niet heevig ontroerd
door aangrijpende ha moniën, maar ook
rooit geërgero door leevenlooze rijmelarij.
Ko ce Haan komt als een meisje in een
ontocht, een bloemenmeisje met een manci vol
bloemen, in een litta.aire processie. We
krijgen allen een bloemetje. We staan allen
op een rei, mijn lieve litteraire vrienden
naast mijn intieme-vijanden, en we neemen elk
ons roosje dankbaar glimlachend aan. Dan
wordt de optocht ontbonden en ieder gaat
wee> aan zijn we, k.
Wim, Tiuus, Ru, Beppie een heele tennis
club, allen zijn bedacht. En de ouders van
den dichter, aan wie het boekje is opgediagen,
kunnen dankbaar en tevreeden zijn, daai ze
een kind bezitten cat dapner zeggen durft
Ik ben een dichter
en goddelijk
de trotsche stichter
van eigen rijk.
A van Collem, dichter van den bundel
dichterlijk proza, die hij ,het Wonder"
doopte, heeft meer pretensie.
Hij schrijft een plechtstatig proza, dat
diepe wijsheid wil uitdrukken. Het doet
denken aan het werk van Tagore, zonder
eevenwel nabootsing te zijn. Ik heb er eerbied
CADILLAC
Het Meesterstuk der Autotechniek
Importeur: K. LANDEWEER, UTRECHT
mmuiimimmiiiuiiiii ti
voor. Maar n enkele opmerking wil ik
maken. Men bemerkt terstond dat van
Collem een partij-ganger is. Zijn sociale wijs
heid is duidelijk onder invloed van Henriëtte
Roland Holst en van Herman Gorter. En nu
wilde ik hem even waarschuwen dat deeze
beide Dichters een slecht voorbeeld geeven
door de termen van sociale theoriën te ge
bruiken als dichterlijke uitdrukkingen, die
onmiddellijk uit het gevoel zijn voort gekoo
men. Als ze spreeken oover Socialisme en
Communisme dan zijn.', dat,, in hun verzen
eeven zoo veele dissonanten, en wel disso
nanten die niet worden opgelost. Gorter is
er mee begonnen^en^Henriette Holst doet
IPADOX
LtVtS'' DE/VtPLANCD INZtER KORTCN
TUD ALLE MOUTCONyTRUCTlEy
ALX
LANDHUIZEN
yCHOOLCEBOUWEN
JACHTHUIZEN
ZIEKENHUIZEN,,
INLICHTINGEN OP AANVP AAC ?
het eeven erg. Wat hun ontbreekt zou men
goeden smaak moeten noemen. Ze hooren
niet, dat de woorden Socialisme, Communisme,
Proletariaat, Propaganda, ontleend zijn aan
gedachte-spinsels, aan intellectueele
woordgebouwen, en als dichterlijke expressie leelijk
en machteloos zijn. Bij groote figuuren als
Henriëtte Holst kan men dat verdragen
en voorbij-zien. Maar als van Collem zijn zoo
hoog-gespannen frazen eindigt met de
slotaccoorden van deeze kracht
In het alwijde»zuchten der oovergangen,
zit de dichter en luisteit.
Hij luistert naar het Communisme.
Fr is niets dan het Communisme
Er is niets dan het wonder.
Dan zou men deezen zittenden dichter
willen waarschuwen dat hij blijkbaar terecht
is gekoomen in een volks-vergadering en
luistert naar een strooi-billet of een
propaganda-blaadje. Hij zou goed doen eens op te
staan en zijn oor ook eens ergens anders te
luisteren te leggen. Er is heusch nog een
heeleboel mér dan het Communisme, en dat er
niets anders is dan het wonder" kan ieder
mensch anders verstaan, en is dus niets als
een volstrekt onverstaanbare klank.
Tegenover de een weinig opgeschroefde
en zeeker wel wat hoog-geschoeide ontboe
zemingen van van Collem, doen de versjes
van B. Bonkje weldadig aan. Het is wel
een aardige vent, erg jong, maar eerlijk, en
blijk geevend van verstandige zelf-kritiek,
door zijn bundel niet te koop te bieden,
maar rond te stuuren aan enkele persoenen,
wiens oordeel hij op prijs stelt. En hij heeft
de deemoed, die zoowel Ko de Haan als
van Collem ontbreekt. Bijv. in XVIII.
O ja ik loop wel vaker met het plan
te droomen,
dat ik en lief, net meisje trouwen zou :
doch voel er al nu de ellende op mij koomen
Dat is de reden waarom ik niet wou.
Ik weet te goed dat ik een uitgesmeeten
een tot wel niets te deugen mensch meer ben.
Hoe zou ik ook met ze te leven weeten
Ik die niets ben, geen levensregel ken.
Zie ! dit is zeer gebrekkig, bijna geen Hol
lands- en toch ik lees het liever dan de
snoevende woorden van den trotschen
stichter van eigen rijk".
Het is namelijk eenvoudig. En alleen dooi
den uitersten eenvoud nadert men de hoogste
verheffing. Dit^heeft Kloos nooit begreepen
en zijn invloed'werkt nog verderfelijk.
Ik wil eindigen met nog een versje uit
de Jeugdstorm", waarvan ik zelf niet zeggen
kan waarom ik het zoo aardig vind. Maar
ik vind het aardig, 't Is No. XXVII.
Mijn vader keek mij toen ernstig aan
enjs in de krant weer aan 't leezen gegaan
Dan trok m'ijn vader aan de sigaar
en blies de rook dan uit elkaar
nam ernstig dan zijn koffiekop op
bracht naar de lippen en deed een klok
dan trok mijn vader den mond weer saam
en is hij weer aan 't lezen gegaan :
maar ik ving luid te proesten aan....
Mijn vader keek mij ernstig aan.
Ik denk dat Bonkje dit vers niet aan zijn
vader zou opdragen, en ook dat de ouders
van Ko de Haan en van den Wónder-Commu
nist dit in 't geheel niet aardig, en het werk
van hun kroost veel prachtiger zullen vinden.
Maar ik heb dit liever. Misschien komt er
van dien uitgesmeeten jongen, die zijn vader
uitlacht toch nog iets terecht.
F R E D E R I K VAN EEDEN
iiiimuuufim mi
HtllMllflMMIMtl
KUNSTHANDEL
JACK NIEKERK r/A Chef Goupil A Co.
23 & 25a Lange HouMr. 's-Grarenhage
MEESTERWERKEN VAN DE
17e EEUWSCHE, HAAGSCHE
EN FRANSCHE SCHOOL
iiiiiiMiiifiiiuiii uiiiHuiiiiiiiiuuuitiimuiiHiuimiiiiiiuiuiiiimuuiiimuiuimumiiuu miiimiiNiiMntiminiNiIIIIIIIIIIIIIIIIMI
Ontwerp Limburg
oneindig veel beter dan de andere is.
Een kunstenaar is geen vat, waarin men
slechts een kraan behoeft te slaan, om de
kunst eruit te kunnen tappen."
Daarom weg met selectie !
Om het kunstwerk alleen handelt het,
het loutere kunstwerk....
Ons landje gebruike daartoe al zijn beschik
bare krachten. Het kan hen gebruiken !
Althans wil het door z'n monumenten
toonen, in waarheid een vooruitstrevende,
verlichte staat te zijn.
Het voorstaande moest mij, alvorens de
ingezonden ontwerpen te gaan bezichtigen,
van 't hait.
Begeven we ons nu naar de Residentie,
om te zien wat deze selectie-wedstrijd baarde.
DE
TENTOONSTELLING
ONTWERPEN.
DER
Mijn eerste indruk bij het zien der projecten
Ontwerp Berlage
was er een van stomme veibazin».
Is dat alles? Of is er misschien neg
een andere zaal met de noodzakelijke, toe
lichtende perspectieven of maquettes, waar
door een duidelijker beeld der ontwerpen
verkregen wordt?
Maar neen. Niets anders was tentoonge
steld dan eeu vijf- c f zestal
projectieteekeningen op de schaal van l a 200 van elk
der zes inzendingen. Dat wil dus zeegen :
uitsluitend de uitslagen op liet platte vlak
van wat in de ruimte gedacht is. Louter
projectiewerk, zonder eenige verdere
levenbrengendc toelichting.
Toch waren perspectivische schetsen of
maquettes vooral hier zoo onmisbaar, omdat
het hier eeu uiterst onregelmatig terrein
^eldt, waarop dit voorname gebouw der 2e
Kamer ontworpen moest worden; waarbij,
als een ernstige vergrooting der moeilijk
heid, nog komt, dat aansluiting bij de be
staande gebouwen vereischt werd.
Alleringewikkeldste oplossingen waren hier dus nood
zakelijk.
Alvorens dezen eersten indruk op te teekenen
(aldus hem conserveererd voor de archi
tectonische prijsvragen-geschiedenis voor la
tere geslachten), liet ik er eenige dagen over
heen gaan om dien eersten indruk wat te
doen bekoelen. Maar het lukt me niet tot
andere gedachten te komen. Wie heeft dit
programma van eisenen toch opgesteld? Wie
de bepalingen vastgelegd, waaraan deze
prijsvraag gebonden was? Menigeen vroeg
zich dit af ; en ook ik doe mij dit, nog steeds
tevergeefs.
Nota bene Men ging hier van den opzet
uit, dat het Publiek zich over deze ontwerpen
alvorens een keuze er uit gedaan zal worden
zou kunnen doen hooren. Maar hoe zou het
publiek van zijn voorkeur blijk kunnen geven?
Het eenig middel, wat het voor beoordeeling
ten dienste staat, dat is : het aanzien van het
bouwwerk, zooals het zich in de werkelijkheid
ter olaatse voor zal doen, werd het onthouden !
Wat moet het hier beoordeelen? Deze
projectieteekeningen? Nagenoeg onleesbaar zijn
zij, zelfs voor den meest ontwikkelden leek.
Hij kan er zich onmogelijk een voorstelling
van maken, hoe het zeer ingewikkeld bouw
werk, op dezen alleronregelmatigsten grond
slag, het doen zal in werkelijkheid. Hij kan
slechts raden, slechts vermoeden. Met zeker
heid ziet hij niets.
Het eenige wat hij zich voor kan stellen is :
hoe de verschillende deelen der gevels er
naast elkander uit zullen zien. Het geheel
blijft hem echter verscholen ; het rijst niet
voor hem op. En evenmin als de ontwikkelde
leek dit geheel zich vermag voor te stellen,
evenmin vermag dit (en dat is erger) de des
kundige, de architect. Zelfs na langere studie
blijken de gegevens ook voor hem te onvoldoen
de, te onvolledig. Niets dan projecties op
een tweehondeidste ! Hoe is het mogelijk,
dat hier zoo weinig geëischt werd? Men
begrijot het niet.
Ik wensch zelfs nog verder te gaan en
durf constateeren, dat geen der
inzenderszelf zich een volkomen denkbeeld van het
juiste effect, dat zijn compositie in de wer
kelijkheid te weeg zal brengen, maken kan
tenzij.... hij vele peispectivische schetsen
voor-zich-zelf teekende, om aldus zijn schep
ping van verschillende zijden te kunnen
bezien en beproeven. En dat moet en zal hij
natuurlijk gedaan hebben.
Maar waarom zijn deze schetsen dan
niet bij wijze van toelichting bij de projecties
tentoongesteld?
Mocht of kon dat niet VDlgens de eischen
dezer prijsvraag? En alweer vragen we dan :
waarom niet?
Deze wedstrijd, onjuist in opzet (door de
toepassing van het selectie-systeem en doo.
een onvolledig programma van eischen) kan
allerminst geslaagd heeten. Al dient dan ook
hulde te worden gebracht aan den serietisen
arbeid van de meeste der inzenders. Hun
taak was niet gemakkelijk. Een zeer moei
lijke en ingewikkelde opgave werd hun gesteld.
Onnoodig moeilijk? Over deze vraag en
de qualiteiten der verschillende inzendingen.
'n kort woord in een slot-beschouwing.
H. I. M. W A L E N K A M P Cz.
ijlS
llfMlflSpff, t_
Siiil}pmH;3i!tiëH;
-^^"'ïfliEiafs ei -^--?h:'
Ontwerp Knuttel