Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBUAD VOOR NEDERLAND
24 Sept. '21. No. 2309
POPULARITEIT
Tukenlni voor de Amsterdammer" van Joraaa
Doe me dat 's na....old chap !"
uue me aai s na.... oiu tnap i
IIIIIIIIHIIIIIllllllltlllltlllllllllllllllllltlltllllltlllllllllllllltllllllttlllllllltfllllMIlllllllltlllllllllllllllllllllllllullllllllllllllllHlllllllllllllllllllllllllllll
ook van de Duitsche reeeerins moeiliik ver- monarchie wordt hersteld, of zoo Reie
ook van de Duitsche regeering moeilijk ver
draagt. Zoo was het al in het Duitsche keizer
rijk ; Bismarck was dan ook altijd gewoon de
Zuid-Duitsche staten, met name Beieren, zoo
veel mogelijk te ontzien. Daarbij komt nu nog
iets anders. De Beieren zijn voor het
overgroote gedeelte boeren, eigenerfde
landbezitters, gehecht aan het oude, vol eerbied voor
hun kerk, vol liefde voor hun koning. In een
maatschappij van vrije boeren is weinig plaats
voor sociale ontevredenheid; de eigenlijke
basis voor de moderne sociaal-democratie,
een kapitalistische nijverheid, ontbreekt in
Beieren goeddeels.
, En nu wil het toeval of het noodlot, als
men wil, dat de communisten juist in München
hun grooten aanval hebben gedaan op de
bestaande maatschappij, juist daar, waar die
maatschappij het stevigst stond. Het is waar,
izij hebben dit bastion bij verrassing kunnen
nemen en het ook eenigen tijd kunnen be
houden.
Juist lang genoeg heeft de bloedige operette
hier geduurd om de Beieren een hartgrondigen
afkeer in te boezemen voor alles wat naar soci
ale revolutie zweemt. Feitelijk zijn dan ook
sedert de contra-revolutie de conservatieven
in Beieren meester, al spreekt men daarvan
pok niet officieel. En aangezien de sociaal
democratie in de rijksregeering nog altijd in
vloedrijk is, is de Beiersche regeering op haar
hoede. Alles wat uit Berlijn komt, wordt aan
een scherpe keuring onderworpen; meer dan
eens had Beieren bezwaren en zelfs kwam het
tot bepaald verzet. In den laatsten tijd is het
onweer haast niet van' de lucht. In dezen tijd
is Beieren in verzet gekomen tegen twee ver
ordeningen van den rijkspresident, over de
schorsing van dagbladen en over het dragen
van uniformen; daarbij komt, dat in Berlijn
ernstig wordt gedacht over opheffing van den
staat van beleg in Beieren.
Dat alles wordt mogelijk nog geschikt. Maar
morgen is er misschien weer iets anders. Zoo,
kan het op den duur natuurlijk niet blijven
doorgaan. Vooral ook niet, omdat meer en
meer de kwestie van monarchie of republiek
in Beieren urgent wordt. In Beieren is de
groote meerderheid monarchaal; zij zou stel
lig gaarne het herstel van de monarchie zien.
Maar is er voor een monarchie plaats in de
Duitsche republiek? De vraag stellen is tevens
haar beantwoorden. De monarchie kan en zal
ook wel in Beieren worden hersteld, zoo een
van deze twee kan worden vervuld: of zoo
ook in Pruisen en daarmede in het rijk de
monarchie wordt hersteld, of zoo Beieren
ach wil afscheiden van het rijk. Op het eerste
is vooralsnog niet veel kans ; maar of het twee
de zoo geheel buiten den gezichtseinder ligt,
is een andere vraag.
Die vraag is natuurlijk niet alleen van
binnenlandsch belang; zij is van internationale
beteekenis; voor Frankrijk is zij haast een
levenskwestie.Want deFransche politiek wordt
tegenwoordig goeddeels beheerscht door de
vrees voor een herlevend, machtig
Duitschland. Zoolang het Duitsche rijk een eenheid
blijft,is die vrees natuurlijk alles behalve zonder
grond. Maar als Duitschland eens weer in zijn
samenstellende deelen kon worden opgelost,
als vooral Zuid-Duitschlad zijn politieke zelf
standigheid kon herwinnen, was voor Frank
rijk het grootste gevaar bezworen.
Men mag wel aannemen, dat de Fransche
diplomatie reeds in die richting werkzaam is.
Zij komt daarmede in de lijn van de
traditioneele Fransche politiek. Eerst tegen den
ouden vijand, het machtige Oostenrijk, later
tegen den nieuwen tegenstander, het opko
mende Pruisen, heeft Frankrijk altijd voe
ling gezocht bij Zuid-Duitschland, met
name bij Beieren. Zoo was de politiek van
Hendrik IV, van Lodewijk XIV, van
Lodewijk XV, ten slotte van Napoleon. Die poli
tiek is in den regel met succes bekroond. Of
zij thans zal slagen, is niet te zeggen, vooral
hierom niet, omdat de maatschappelijke
krachten, die in Beieren aan de Duitsche een
heid vasthouden, sedert een eeuw stellig aan
beteekenis en ook aan invloed belangrijk heb
ben gewonnen. Of die invloed blijvend sterk
zal blijven, zal natuurlijk weer grootendeels
afhangen van de houding, die Berlijn aanneemt
tegen München. Hoe meer gespannen die
verhouding wordt, hoe gemakkelijker wordt
het spel voor Frankrijk. En misschien ware
dan ten slotte een deugdelijke grondslag te
leggen voor een duurzamen vrede in Europa.
Want het Duitsche rijk als zoodanig blijft
in Europa altijd een politieke factor, die onbe
rekenbaar is. In het begin der negentiende
eeuw zeide Metternich, dat de verdeeldheid
van Duitschland een staatkundige noodza
kelijkheid was voor Europa. Er is sedert wel
veel veranderd, maar het is toch nog de vraag,
of Metternich's woord ook voor onzen tijd
nog niet zijn waarde heeft. Daarom is het van
zooveel belang, wat er tegenwoordig in Beieren
gebeurt; men zal goed doen daarop te blijven
letten.
H. B R u G M A N s
VRAAGTi
SI-FA-KO
SIGAREN
Het voorn*mm*to Sorlomerk
IIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIMIIIIIItllllllllllIllllllll
WEST-HONGARIJE ALS
BRANDPUNT
door J. H. B. K E R N K A M p.
II.
In het brandende West-Hongaarsche vraag
stuk is, als ik dit artikel schrijf, eigenlijk nog
niets veranderd, wat de uiterlijke zijde van
het geval betreft. Er worden nota's gewisseld,
er worden bedreigingen geuit, en vooral
de Weensche bladen brengen bijna eiken
dag berichten omtrent belangrijke stappen en
verdragende beslissingen welke de Groote
Entente in de eerstkomende dagen zal door
voeren en bekendmaken.
Waar het blijft bij. deze aankondigingen,
zonder dat aan de rëiten iets noemenswaard
verandert,?West-Hongarije is nog steeds niet
overgedragen in dien zin, dat de regeerende
macht in dit gebied van Hongarije op Oos
tenrijk is overgegaan, en er dus aan de des
betreffende territoriale bepalingen van het
vredesverdrag niet is voldaan. En er is geen
enkel symp toon, dat aanleidingkan ge ven tot de
veronderstelling, dat in de naaste toekomst
een verandering in dezen toestand zal intreden.
De West-Hongaarsche kwestie sleept", en de
noodzakelijke gevolgen van dezen toestand
blijven niet uit.
Het prestige van de Entente vermindert
met den dag in de landen, die direct of indi
rect bij de overdracht van het ,,Bnrgerland"
betrokken zijn, met het gevolg, dat de
meeningsverschillen, welke tusschen de groote
mogendheden over de oplossing van het
West-Hongaarsche vraagstuk zijn gerezen,
er worden uitgebuit tot het opzetten van
nieuwe intriges, die ertoe bijdragen, de reeds
zoo gecompliceerde verhoudingen tusschen de
sticcessiestaten onderling te vertroebelen.
De nota der groote mogendheden, zooals
die op 6 September te Budapest werd over
handigd, dankte haren gematigden toon vooral
aan invloed van Frankrijk en Engeland,
die geen van beide belang hebben bij eene
verscherping der verhoudingen tusschen de
successiestaten onderling
Anders is het echter met Italië gesteld,
dat directe belangen heeft bij de ontwikkeling
der toestanden in de landen der oude dubbel
monarchie, en dat deze belangen niet bevorderd
ziet door een gematigd optreden der Entente,
of door een verschuiving der beslissingen die
ten opzichte van Hongarije zullen worden
genomen.
Italië heeft ten allen tijde rekening te hou
den met de mogelijkheid dat uit den chaos
in Oost-Europa een statenblok zou kunnen
verrijzen, waarvan de politieke belangen
met die van Italië in strijd zijn, en dat dus
voor de rustige ontwikkeling der door Italië
gevolgde politiek een gevaar zou beteekenen.
Vanaf het oogenblik der ineenstorting van
de dubbelmonarchie is Italië erop bedacht ge
weest, zich tegen deze mogelijkheid te wa
penen en partij te trekken van de verdeeldheid
der successiestaten onderling.
Gedurende de conflicten met den S. H.
S.staat, was het daarbij op oe vriendschap
van Hongarije aangewezen, en heeft het zich
niet ontzie.;, waar dit gewenscht scheen,
voor de Hongaarsche belangen in de bres
te springen. Een reden te meer voor Italië,
om zich toen voor de Hongaarsche belangen
te interesseeren, was gelegen in het feit,
dat Hongarije op den duur een tegenhanger
zou kunnen vormen tegen de toen als
panslavistisch gebrandmerkte toenadering tusschen
Yoego-Slavië en Tsiecho-Slowakije, en de
iiiilliiniiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiliniiiiiinuMimiiiiiiitiiiiitiitittiimii
Koninklijke Meubeltransport-Maatschappij
DE GRUYTER&Co.
DEN HAAG
AMSTERDAM ARNHEM
Verhuizingen per Auto-Trein
BRIEF UIT JAPAN
De missie in Japan
Ziezoo! Eindelijk weer eens. Beter of niet
beter", dat had ik den doctoren gezegd, in
Augustus begin ik weer."
Vanitas vanitatum!" zei de oudste, die al
moe is van alles, alleen om je gedrukt te zien".
Nu, als het daarom ging, kon ik het net
zoo goed laten, want wat ons al bereikt uit
het Moederland, couranten bijna nooit. Je
wordt bang om de dingen te zeggen zooals
ze zijn. Een redacteur van een blad in Indië
schreef me : tot onze groote spijt konden
we enkele, minder geschikte artikelen geen
plaatsing verleenen en wel omdat wij er hier
veel prijs op stellen de goede betrekkingen
met Japan te consolideeren." Zijn dat goede
betrekkingen", als men niet mag zeggen wat
waar is? Zoo langzamerhand begin je dan
te begrijpen, waar dit land zijn overdreven
reputatie /andaan heeft.
Zoo'n zin geeft te denken.Was het misschien
in den oorlog ook zoo? Mochten toen ook
zekere dingen wel en zekere dingen niet
gezegd worden? En kreeg het publiek eigenlijk
wel de waarheid" en niet een ratjetoe,
geprepareerd met het oog op vriendelijke
betrekkingen"?
Enfin ; Ie monde sera ternellement dupe"
heeft een groot wijsgeer gezegd. Wat helpt
tegensputteren?
Maar daarover wou ik het niet hebben.
Acht weken lang ben ik slachtoffer geweest,
dupe, in den ergsten zin.
Rustig heb ik me laten bewonen door horden
amoibi's, rustig me laten inspuiten met
mitine me laten plagen met rust en een
melkdie'et, maar nu het alles niets helpt, nu
de thermometer niet af wil, nu ga ik vechten.
Als rust niet helpt dan werk probeeren.
Ik wilde u schrijven, schrik niet, over de
missie, de Christelijke missie in Japan. Geloof
me, ik kwam hier duly prejudiced". Een
missionaris, mannelijk of vrouwelijk, was een
schrikbeeld voor me.
Zonder eenige reden, laat me er dat bij
voegen, want ik had er maar eens een
ontmoet, in Rotterdam, maar nu ik het
wel bedenk, was die toch schuld aan mijn
afschuw. Een zalvend, agressief bekeerend
heer, die in 5 minuten al mijn zonden doorzag
en ze, wat erger was, in de volgende 5 wilde
genezen.
Nu zózijn de missionarissen hier niet.
Voornamelijk ken ik de Amerikaansche missie
en na een jaar vrij toegang tot haar scholen
en inrichtingen gehad te hebben, na veel
intiem praten en veel vriendschap, na lezingen
gehouden te hebben in haar scholen, waarna
een debat me een kijk gaf op de mentaliteit
van haar leerlingen, moet ik bekennen:
de Amerikaansche missie doet goed werk in
Japan.
Of haar priesters zooveel zieltjes winnen,weet
ik niet. Als ze dat doen, gebeurt het in ieder ge
val op een sympathieke manier en niet a tout
prix". Hun opzet is niet lange lijsten met
namen van versch bekeerden naar Amerika
te sturen om wat meer geld los te krijgen.
Hun doel is ook geenszins een deel van het
japanschevolk onder hun direct beheer te houden.
De missionarissen hier doen minstens
evenveel socialen arbeid als bekeeringswerk.
Hun hoofddoel is, de Japansche vrouw uit
haar eeuwenoude slavernij te bevrijden.
Toen in 1861 in Rusland de lijfeigenschap
afgeschaft werd, leek het of dat nu uit de
wereld was. Niemand dacht aan de arme Ja
pansche vrouw, wier leven van de wieg tot
in den ouderdom, een lange,ergerlijke slavernij
is. Dim als ze oud is, en ze heeft zoons, komt
er een moment dat de schoondochter, de vrouw
van den oudsten zoon, haar ketenen overneemt,
in haar plaats voor man, zoons en allen
zorgt; dan neemt ze haar revanche en gedijt
in tyrany. Maar weegt die Schadenfreude
op tegen heel een leven van onderdanig
sloven en tobben? De Japansche vrouw
bevrijden, is de enorme taak die de missie
zich gesteld heeft.
Zooiets gaat niet in een handomdraaien.
In dezen overgangstijd trachten ze verder
door drankbestrijding haar lot te verzachten.
Een nuchtere man is nooit zóbeestig als
een die door den duivel der',,sake" bezeten
is. Voorloopig trachten ze jonge kinderen
uit de Yoshiwara (de buurt der pub.ieke
huizen) te houden. Geen moeite en geen geld
worden gespaard. Er is een wet, die de meisjes
het recht geeft, wanneer haar vader haar
verkoopen wil, te weigeren. Maar wie de Ja
pansche familieverhoudingen kent, weet heel
goed, dat zoo'n wetje een wassen neus is.
Hoe zou een Japansch kind tegen zijn ouders
opstaan? De vader heeft recht tot. lijfstraf,
tot sequestratie daar zijn de andere fami
lieleden, die altijd met den vader solidair
zijn. En dan is er de uitsluiting. Een
ongemet deze toenadering verband houdende
politiek van den slavischen korridor.
Zoodra echter bleek, dat aan deze politiek
de noodige ruggesteun ontbrak, en de ge
meenschappelijke vrees voor een
wederoprichting van Hongarije niet alleen Yoego
Slavië en Tsjechië bij elkander bracht, maar
zelfs aanleiding werd tot het ontstaan van
de kleine Entente; zoodra bovendien de
spanning tusschen S. H. S. en Italië gaandeweg
verminderde, keerde de Italiaansche belang
stelling zich meer en meer van Hongarije af,
en veranderde de richting der Italiaansche
politiek. Tegenover het ontstaan van de kleine
Entente stond Italië voor een fait accompli,
waaraan de vriendschap van Hongarije
weinig meer veranderen kon.
Toen zich echter de mogelijkheid voordeed,
dat het tusschen Hongarije en Oostenrijk
tot een vriendschappelijke oplossing van het
West-Hongaarsche vraagstuk zou kunnen
komen, welke op den duur tot eene nauwere
aaneensluiting van deze in alle opzichten op
elkander aangewezen landen zou hebben
gevoerd, lag het in de lijn der Italiaansche
politiek, ook deze toenadering tegen te gaan,
en die stroomingen in Oostenrijk te onder
steunen, die zich tegen elke concessie aan
Hongarije kantten.
Een letterlijke doorvoering van de territo
riale bepalingen van het vredesverdrag,
zonder de geringste tegemoetkoming aan het
Hongaarsche standpunt, moet onherroepelijk
die verwijdering tusschen Hongarije en Oos
tenrijk teweeg brengen, die ieder samengaan
tusschen deze staten voorloopig uitsluit.
Wanneer Italië dus thans plotseling op
treedt als kampvechter van de Oostenrijksche
zaak, en zijn invloed in de Entente aan wendt
om een scherper optreden tegen Hongarije uit
te lokken, dan kan aan deze houding zeer
zeker de overweging ten grondslag liggen, dat
het prestige der Entente door een
sleependhouden der West-Hongaarsche kwestie wordt
geschaad, maar is bezwaarlijk aan te nemen,
dat deze overweging de voornaamste aanlei
ding is voor de zoo zeer gewijzigde politiek
van Italië ten opzichte van Hongarije.
Meer dan ergens anders echter, wordt in
de Staten der kleine Entente aangedrongen
op eene letterlijke doorvoering der territoriale
bepalingen, desnoods" vergezeld van een
krachtdadige interventie.
Het is Bénes geweest, die het standpunt
der kleine Entente in eene nota aan den Raad
van Ambassadeurs heeft uiteengezet; en dit
standpunt blijkt practisch neer te komen op de
noodzakelijkheid van krachtdadig optreden
dezer staten natuurlijk in overleg met, en
na toestemming van de groote mogendheden
wanneer Hongarije niet geneigd zou
blijken te zijn, zich te houden aan de terri
toriale bepalingen van he't vredesverdrag.
Het behoeft wel geen nader betoog dat de
houding der kleine Entente minder geïnspireerd
wordt, door den drang, het prestige der
groote Entente in het West-Hongaarsche
vraagstuk te redden, dan wei, om zijn eigen
positie ten opzichte van Hongarije te versterken
Ook voor deze landen beteekent een toe
nadering tusschen Oostenrijk en Hongarije
een gevaar, vooral, wanneer deze tot s*and
zou komen door en tengevolge van een
minnelijke schikking in het West-HonBaarsche
vraagstuk, welke deze schikking dan ook zijn
mag.
En dit gevaar te coupeeren tegen te gaan,
dat het tot nu toe geïsoleerde Hongarije zich
door eene redelijke oplossing der tusschen dat
land en Oostenrijk gerezen geschillen weer
naar den vroegeren bondgenoot zou keeren,
en daardoor zijn positie zou versterken,
schijnt wel meer het einddoel der stelselmatig
opduikende interventieneigingen der kleine
Entente, dan de behoeite, aan de oplossing
van het West-Hongaarsche vraagstuk mede
te werken, uitsluitend tot handhaving der
gesloten verdraaen en.... van den vrede
in Oost-Europa.
Met een positieversterking van Hongarije
is in dit geval niet zoozeer bedoeld een winnen
aan invloed op de algemeene politiek in
OostEuropa. Dat zou men van eene
HongaarschOostenrijksche toenadering op dit oogenblik
bezwaarlijk kunnen verwachten, daar Oos
tenrijk hiervoor te weinig ruggesteun biedt.
In het Habsburgervraagstuk daarentegen,
dat bij de beoaling van het standpunt der
kleine Entente zoo'n klankrijke rol speelt,
zou eene niet geringe wijziging ten gunste
van Habsburg kunnen intreden, wanneer de
gevreesde royalistische propaganda in
WestHongarije zich gedeeltelijk in Oostenrijk
zou kunnen voortzetten, en de, ook in Oosten
rijk niet te onderschatten, royalistische be
weging, den noodigen steun zou krijgen van
de Hongaarsche koningsgezindcn. Hetgeen
slechts mogelijk is, wanneer e groote twist
punten tusschen beide landen uit den weg
zouden zijn geruimd.
Al schijnen dus de speciale belangen, welke
Italië en de verschillende Staten der kleine
Entente ertoe drijven, zich in het
WestZUINIGHEID
Laat ons zuinig, zuinig wezen,
Heeft de Koningin gezegd
Anders komt er van ons landje
In de toekomst niets terecht.
H and-arbeiders, hoofd-arbeiders,
Allen naar de spaarbank toe.
Weg de weelde en verspilling,
En het maak-maar-op-gedoe.
Niet meer naar de bioskoopen,
Naar den schouwburg en revue;
Geen champagne, geen likeurtje,
En geen zeven-gangs-menu.
Wandelen of thuis wat kienen
En een bruine boonen maal
Nederlanders, weest voorzichtig
En ontziet het kapitaal!
Afgeschaft de posterijen,
Want die brengen nadeel op;
Opgeruimd die dure sporen,
Zet die geldverslinders stop.
Waarom ons om al die brieven
En dat reizen druk gemaakt,
Nu de heele wereld wankelt
En ons zaakje leelijk kraakt ?
Weg de auto's en de fietsen,
Voortaan doen we 't te voet.
Weg tabak en thee en koffie,
Die zijn voor 't hart niet goed.
Laat ons zuinig, zuinig wezen
In den Nederlandschen Staat,
En er keurig-net voor zorgen
Dat die zuinig ondergaat.
J. H. SPEENHOFF
iiitiiimiiiiiiitiiiiiiini
UNIE BANK
voor NEDERLAND en KOLONIËN
AMSTERDAM
en ROTTERDAM
Agentschappen in Nederland:
's-GRAYENHAGE, TILBURG,
LEEUWARDEN, OISTERWLJK.
UDENHOUT, LOCHEM en BORCULO.
Agentschappen in Indië:
BATAVIA, SOERABAYA,
SEMARANG, BANDOENG, MEDAN ei
WELTEVREDEN.
Hongaarsche vraagstuk te mengen, met
andere doeleinden voor oogen, dan de tot
standkoming van een oplossing, die rekening
houdt met de belangen der beide betrokken
partijen en de principes voor het vredesver
drag niet vernietigt, zeer uiteenloopend, in
een opzicht zijn zij alle het roerend eens in
hunne uitingen : hun houding wordt geïn
spireerd door den wil, mede te werken, aan de
handhaving van de blijvende rust en vrede
in Europa, voor welken vrecc de tegenwoordige
politiek van het Hongaarsche koningrijk de
grootste hinderpaal zou zijn.
Het ligt niet binnen het bereik van dit opstel,
na te gaan, in hoeverre de tegenwoordige
Hongaarsche koers al dan niet een gevaar voor
de rust in Oost-Europa beteekent. Maar wel
dient er den nadruk op gelegd, dat men dit
gevaar zeer zeker niet vermindert, door eene
stelselmatige tegenwerking van Hongarije
in dien zin, dat zelfs redelijk schijnende eischen
als thans door Hongarije in verband met de
gelijktijdige regeling der territoriale en
finantieele aangelegenheden naar voren worden
gebracht, ,,in naam des vredes" worden
tegengewerkt
Is werkelijk het behoud van den vrede in
Zuid-Oust-Europa een der hoofdmotieven die
de tegenstanders van Hongarije thans tot
actie dwingen, dan verscherpe men geen
contrasten, maar voere de noodzakelijkheden
door, op eene wijze, die de harde en moeilijk
te dragen consequenties der vredesverdragen,
waar mogelijk, zij het ook slechts oogenschijn
lijk, verzacht.
Men geve Hongarije datgene wat het toe
komt. Niet meer, maar ook niet minder.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllinilllllllllllllllllllllllllllllUtllllllllllllMllllllllflIIIIIIIIIIIIIIIIIM
hoorzaam kind wordt verstooten en vindt
alle -deuren toe, behalve die der missie.
Een woord aan de missionarissen en het
kind is, in de meeste gevallen, gered. Dat het
niet gemakkelijk gaat, dat missionarissen
vaak gevaar loopen hun tusschenkomst duur
te betalen, spreekt van zelf. Maar dat is
voor hen geen consideratie. Dan is er het
rescue- en gevangeniswerk, het werk onder
de fabrieksmeisjes en mannen. Ze doen
het fijn. Geen gekwezel, geen vroom gezeur
zonder meer. Beschaving brengen ze en
onderricht en hun geloof; een flink, breed
geloof, dat vooral ziet liefde", dat de 10
geboden bijna tot 2 herleidt. Hebt u naasten
lief gelijkt! zelven" en gij zult niet doodslaan".
Hun kerken zijn een verfrissching, daar
waait een frissche wind door hun geloof.
De bijbel voor hen is zoo schoon, dat ze veel
ervan kunnen laten, wanneer het niet meer
strookt met wetenschap en nog genoeg be
houden om er een sterke moraal uit op te
bouwen.
De Amerikaansche missionarissen hier zijn
fijne menschen, harde werkers, koene denkers.
Niet als onmondige kinderen behandelen ze
de Japanners, ze monopoliseeren niet. Ze
enten de moderne moraal van Christus op
de oude moraal van de sutra's, en dan zeg
gen ze : Gaat en verkondigt zelve".
Ze leeren den Japanners kindergartenwerk
en als alles keurig voor elkaar is, geven ze
het hun over. Ze zijn leermeesters, geen
indringers, dat is misschien het geheim van
hun succes. Ze poseeren niet. voor arme
martelaren van hun schoonen Christenplicht,
hoewel alles lang niet altijd makkelijk is.
Ze dragen geen griezelige oudmodische ja
ponnen en zijn niet angstig op zoek naar de
zonde. De vrouwen zijn als andere vrouwen,
aardig en coquet, en ze gelooven in vreugde en
in blijden lach. Geloof is niet iets dat hen
drukt; geloof is verblijdend vertrouwen.
Nog een woord over hun Y.W.C.A. = young
womens christian association.
In Yokohama heeft mijn dochter er gewoond.
Een mooie villa, leuk gemeubeld, bloemen
overal, een Christus van il Greco, een paar
teekeningen van Dürer; geen spreuken.
Een dame aan het hoofd, a real lady, een
goede, eenvoudige tafel, goed gediend. Orde
natuurlijk;vroeg slapen en vroeg op, maar
verder geen dwang. Er is zelfs zoo'n heidensch
instrument als een piano (geen orregel) en er
worden, behalve hymnes ook liederen ge
zongen.
Stenotypisten, kantoormeisjes, losloopende
touristen gaan er bij preferentie wonen.
Waar bestaat bij ons zooiets? Hier hebben
we het geloof leeren liefhebben. Hier sluit
het intellect en vreugde niet uit maar in.
Hulde, hulde, hulde aan de waarachtig
Christelijke Missie in Japan.
De Fransche Katholieken zijn hier al even
bewonderenswaardig en hun geest en hun
werk doen voor de anderen niet onder. Vaak
heb ik gedacht, als er minder kerken en
gezindten waren, zouden er meer Christenen
zijn." Dat gaat in Japan niet op.
ELLEN FOREST