10 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 25 Nov. '21. No. 2318 TJIT HET l' ' IIIMIIIIIIIIIIllllllNIIIIIIIIItllllMlllllllllllMlllllllIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII RU/ZE-RIJMEN STEMMINGSRIJM, VAN DOOD EN LEVEN d'Oude nicht is dan verscheiden. 'k Volgde in den stillen stoet. Met haar streven en haar strijden, Haar verdriet en haar verblijden, Haar beklagen, haar benijden, Is het nu gedaan. Voor goed. Toen de menschen huistoe gingen, Heb ik nog eens nagedacht Over deze diepe dingen, Waar de Zieners zoo van zingen: ??Zoete, zachte zegeningen! Stervensmoed en Levenskracht. Ik behoor niet tot de vromen Twijfelmoedig is mijn aard; En 't is, als ik liep te droomen, In de schaduw van de boomen, Dikwijls bij-mij opgekomen: Is het Leven 't leven waard?" Zie ze zwoegen, zie ze zweetcn ! Waarvoor maakt de mensch zich druk? Ojn te drinken? Om te eten? Moet Genot het einddoel heeten? Wordt het wijze woord vergeten: GeW en goed is geen Geluk?" Wie zich schatten zoekt te garen, Goud begeert en goud alleen, Goud in geld en geld in baren Ach! hij zal het ras ervaren: Uren, dagen, maanden, jaren Vliegen als een schaduw heen ! Ach, wat baat ons al het vechten Voor het vrije Vaderland ! Heeft ons ruige Ras zijn rechten? Of zal Macht het pleit beslechten? Knaap! zal knods of knoet ons knechten, Nu of nooit of naderhand? ,,'k Zie de gele blaren vallen", Zong ik al bij moeders schoot; En wij menschen storten allen Evenzoo, bij duizendtallen, Als de strijders op de wallen, Van het Leven in den Dood . Toch het weidsche wereldwonder Overstelpt mij keer op keer: 's Avonds gaat de zon wel onder, ??Mij, den dorren hypochondcr! Maar des morgens i's de zon d'r, Wen de wolken, wijken weer. Ja. Het Kwade en het Goede Blijven bij mekaar bestaan; Laat ons daarom blij te moede, iiiimiiiMiiiMMiiiiiiMuimiiiiiiiiiiiHiiiiiimmiiMiiiii n itniii 111 iimimiit iiiiuiii iiiiniiiiiiï.iiiiiiiiiin niiiiii iiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiitiiiiiiiii QLRNCHE Illllll IIHIIIIIIIIIIt Illl t IIIIIMMHIMIMIIimlIMIIIHHtlMIM Fier als prinsen van den bloede, Onder 's hemels heiige hoede, Door de wondre Waereld gaan. Niet te zuchten, niet te klagen, Maar te leven, onverveerd, Niet te zoeken, niet te vragen, Maar, het hoofd omhoog gedragen, Zóden stoeren strijd te wagen Dat heeft mij dit graf geleerd Weinig had mijn nicht geleden, Stormloos was haar levenszee Daarom, rustig en tevreden, V Liep ik licht, met luchte schreden, En dan ook om deze reden: d'Erfenis viel nog al mee. CHARIVARIUS OPLOSSING DER VAERZENPRIJSVRAAG (No 3 telt niet mee. De zetter heeft mij verraden. Als ik hem te pakken krijg. Voor Staar" had Leef" moeten staan, en de oplosser had het zoo moeten veranderen.) De opgaaf was: een woord van eiken regel te verhangen door woorden die uit dezelfde letters bestaan. I. Het droef verhaal als dat van Keesje uit de Camera, De oude dichters zongen 't de modeinen volgden 't, na. Ook in mij brandde 't smartvuur ? vrees niet, dat 'k ten onder ga; Tsa! Dat het zenge! 'k Voel 't niet. 't Lot heeft mij teveel getergd; Mijn toestand is kritiek, maar toch, mijn ziele lijdt geen scha. Want 'k sloot den ingang van de Schuré, die mijn Liefde bergt.... Het droef verhaal als dat van van Barend uit de Camera De oude barden zongen 't de modernen volgden 't 'na. Ook in mij barnde 't smartvuur vrees niet, dat 'k ten onder ga; iiiiliiitiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii AN ENGLISH OFFICER'S ADVENTURES IN HOLLAND whilst chasing that elusive necessity "A JOB" Dezeartikelen zijn door den schrijver bestemd voor '-some English papers" en de Amsterdammer." Red. GOEDKOOP WOMEH gern. HEEMSTEDE, bulten da annaxatlaplannan. Bouwt op Leeuw en Hooft" b/d Haarlem merhout gemeente Heemstede Lage belasting, billijke prijzen. Watersport; uitstekend-onder wijs; Centrum van 't land, onder den rook van Amsterdam. Vraagt geil l. brochure, dit gratis wordt toegezonden. Bouwtarrainan LEEUW & HOOFT", Halte Blauw»Brug Telefoon «039. iiiiMiiiiiiiiniiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiii Tsa! Dat het brande! 'k Voel 't niet. 't Lot hegfti mij te veel getergd; Mijn toestand is benard, maar toch, mijn ziele lijdt geen scha, Want 'k sloot den b(&?der van de Schtire, die mijn Liefde bergt... 2. In Boskoop woont een tuinder, hoogbejaard, maar kras, Die distel duldt, noch onkruid in 't gaaf groene gras. Hij slijt zijn leven met het kweeken van 't gewas. Men ziet hem in de kassen altijd vroeg aan 't werk, Hij drinkt noch speculeert, is zuinig, stram en sterk. In Ellen woont een tuinder, hoogbejaard, maar kras, Die netel duldt noch onkruid in 't gaaf groene gras; Hij slijt zijn leven met het telen van 't gewas; Men ziet hem in de lente altijd vroeg aan 't werk, Hij leent noch speculeert, is zuinig, stram en sterk. 3. Leef niet steeds in 't verleden. Wij moeten vooruit! O, gij hebt van den nood, knaap van Rusland gelezen; Ja, ook hier woedt de storm, maar gij hebt niets te vreezen, Als gij denkt aan de spreuk, die met virtus" besluit. (?Vicit vim virtus".) iiiimiMiiiiliiiimi JUIST UW SMAAK! ju. iiur Havana 12 cents Sigaar Fabrikaat FLEVO" Utrecht Chapter I l ENDEAVOUR In which l do a lot oj talking butjittle business. The room my friends had booked for me at the Hague I found in a cheap' little Hotel near the station. Triree guilders a day, exactly 5 shillings for bed and breakfast, but 5 shillings is a qtiarter of a "joey" and t hère arn't many quarters in 15! Myfriendshave their own house but I often lunch and dine with them at the wonderful "Wittebrug" on the way to Scheveningen, and by the shades of "Clicquot" I hereby vow, that one day, these same dear souls will dine with me and our table will groan under the most priceless tit-bits from the Oriënt, bird's nest soap, sharksfin, bear's paw and caviare, and wine f wonderful vintage .will assuage their thirst. The genial Director of this Hotel, Mr. Rosen, proves a good friend, and is helping me all hècan by placing my requirements and re cord" before any of his many friends who may be interested. Meanwhile comes Monday, surely the most hard hearted, cold blooded day of the week and'as the world seems scuttling past with their little business bags,. l too, gird up my loins, pack my kit, and the light ashine in a pair of wistful blue eyes bidding me "au revoir" and good luck, starts me off on my way to Amsterdam, surely one of the most enthusiastic and determined men in the train. On my friends' advice I go straight on arrival to the office of "De Telegraaf" and ask the very' pro-English manager if hècan put me in touch with a cheap little "dug-out." Thirty-five guilders a month is about the humblest thing hèhas on his list, and I find myself shortly in quiet, ultra respectable, little Kerkstraat. The proud owner of the topfloor of No. 198, _greets me with afriendlyhand, as Iscrambleup the narrow stairs. Now one of my maxirns in life is, always if possible choose a plump landlady. they're invariably cheery and kind, and lovë sewing your buttons on, and mending your socks, but they of the lean kind jamais, and are dear at any price; so let's thank the Bon Dieu for my future hostess, as she's both pleassant and plump, and has a charmingdaughter who talks English a little, which, I suppore, accountsfor the first Dutch scentence l've learnt mag ik spreken met Uw dochter?" My room l find quite confortably furnished, with two large windows, electric light and a Staar niet steeds in 't verleden. Wij moeten vooruit ! O,gij hebt van den Tsaar, knaap, van Rusland gelezen; Ja, ook hier raast de storm, maar gij hebt niets te vreezen, Als gij denkt aan de spreuk, die met ,,astra" besluit. (,,Per ardua ad astra".) imiMMiimiiii min ui HUI ui minimi mi M. zendt het volgende raadselrijm. Wij noodigen tot oplossing. Het moet op dezelfde wijze behandeld worden ais bovenstaande rijmen. Me gaane faan fendaag al na de blauwe sei. 't Is gloeiend heit, de mossies falle fan de daken Mer Jen, jij, kreng, doet niks as herrie make : Al jenk-i nog soo lang, ik neim-i fast nie mei. Het is vernuftig gevonden maar niet ge heel zuiver; het plaatsvervangend letterstel van den laatsten regel vormt twee woorden. Wie levert een volkomen gaaf rijmpje in dezen geest? Er wordt een boekwerk voor uitgeloofd. Men bedenke, dat de regels in beide vormen eenigen zin moeten hebben. Zend mij de oplossing er bij, want ik raad zoo iets nooit. Ik heb er verstomd van gestaan dat mijn raadselrijmen door drie lezers volmaakt opgelost zijn ! iimiiiiMitiiiiiiiiiiiiimiiiiMMiim iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin CHARIVARIA Onze foutenverhalen vinden navolging. In Ivans' nieuwe boek, De Dubbelganger, vonden wij reeds dit: Zelfs het verlies van zijn arm hij droeg den linkermouw op de borst gespeld ,?had daarin geen ver andering gebracht." En even verder: Een oogenblik later zat hij weer op zijn stoel, het gelaat met de handen bedekt." edele metai! beschikt. In het park", lezen wij in Marielje" van Marie Schmitz, gloeide de lucht, goud van de zon, achter de boo men. Boven de diep-groene dijkglooiing gloeide de goudgele avondlucht. Zij zag het rood-goudig schijnsel van lantaarnlicht. Zij beschouwde het heldere water, rood-goud doorschoten van goudvischjes." Totnogtoe hebben de volgende personen kransen gelegd op het graf van den onbe kenden Poilu" te Parijs: Pershing, Lloyd George, de Koning van Roemenië, de Koning van Spanje, de President van de Fransche Republiek en de Heer Kips, Voorzitter van den N. V. B. Let op den climax. Er moeten maatregelen beraamd worden, om te voorkomen dat het dynamiet, dat in de mijnen gebruikt wordt, niet voor misdadige aanslagen kan worden aangewend." (Msb.) De bommenwerpers, in koor: Zeer juist." Thorbecke's zienersblik "There is something rotten in the State", profeteerde de heer Thorbecke destijds." (Ing. in de N. Sn. Ct.) O tempora o moral" verzuchtte de oude in zijn tijd." (N. C.) Tegenwoordig verkiest men den vorm mores." Maar in Liszt kan Höhn zich uitleven," schrijft Ulfert Schults in het N. v. d. D., hier viert zijn tot een onfeilbare en mneilooze machine verheven techniek hoogtij." Wij, voor ons, voelen niet veel voor techniek die aan een feest deelneemt. Zelfs niet al ware het een feest, gegeven bij gelegenheid van hare promotie tot maklooze machine. De president sprak zijn verwon dering uit over de scherpzinnigheid van dezen politiehond, nog maar 14 maanden oud." (Hbl.) Wij houden niet van die. vroegrijpheid. Da's nooit 'n blijvertje. Twee auto's verbrand." (N. v. d. D.) Hoera! IIIM Illl MUI Illl Het is bij de algemeene goudschaarschte van deze dagen een geruststellende gedachte, dat onze vaderlandsche literatuur ten minste nog over een voldoende voorraad van dat J. H. DE B O l S HAARLEM 68 KRUISWEG PRENTKUNST kachel,pronounced"cockïe", or stove, and with breakfast, light, boots cleaned, and hot water, it comes to 54 guilders a month,about a fiver. l save enough bread and milk from breaky to do me for tea, but uot a word to my landlady: What a busy time, sure, these first days are. My room is now quite an imposing office in the morning. At l o'clock it becomes my salie a inanger and at 8 o'clock is my "salon." With it's green baize tablecloth,brass candlesticks and official looking volumes (borrowed from a friend) between the hours of 8 and 8, but between' the same hours the other way round, what a difference ! Off comes the green baize and green office lampshade, and on goes flimsy, futurest-things, and some growing geraniums come to life again from out of my cupboard. Mr. Walker, the big-hearted manager of the Standard Bank becomes my good friend, and l've never met a sailor who can steer his ship and talk to a passenger, like Walker can run his Bank and at the same time listen and give a helping hand to Englishmen like myself. One day I intend to invest a million with Mr. Walker ! l become a member of our little new English club of which hèis the popular secretary. Fifty strong every Tuesday we rnuster at the American Hotel and talk English with a dash of "Scotch." Last week we had our first concert and dance with two pre-historic war-dances on the programme calledthe "Valeta" andthe "Maxina!" There seems to be quite a number of English ladies in Amsterdam. My first business-friend is Mr. Chambers at the Commer cial-Bureau, surely one of the most energetic, capable and wholly agreeable men I have ever met. It's hèwho sends me to see the different cigarette-merchants, and manufacturers and it's hèwho first of all "queries my pitch". /('s no good. l hear the same on all sides, from men like Justus van Maurik with a worldwide reputation, and merchants like Nicoll & Hulst. The market is floodid with cigarettes good, bad, and indifferent, but to try and start selling a new brand of English cigarettes, with a 45 % import duty dead against one, is a moral impossibility. Unless one builds a factory and manufactures here, like ABdulla, Players and these firms have done, there is absolutely nothing doing, so in all justice to my firm, although dead against my own interests, l have to write and teil them these things. And now come sad grey days of rain and anxiety. From motives of economy I give up eating dinners. Breakfast and a plate of soup and potatoes keeps the wolf away and I can do quite a lot of useful wprk with my little oil-lamp. Behold me then in the Hotel Neuf, my favourite restaurant where, the waiter in the corner talks English, studying the menu, which is all but a yard square, with the aid of a dictionary. Potatoes and a boiled egg, or bread, cheese and a glass of beer?it's hard to decide which, but the glass of beer wins the day. What will happen to me when I can't tip my waiter, I don't know. I'd rather go hungry than leave him "tipless" but we are fools, we English, I think, that way. Such is life though, and these dramatic contrasts in a way charm me. One day champagne and oysters at the "Wittebrug", the next a perfect peach of a boiled egg at the "Neuf". I have lunched and kissed a princess at the "Grand" in Rome, and that night dined off a bit of chewing-gum, I have wasted a dinner on a Commander-in-Chief's wife at the "Piccadilly" and slept that night in a Turkish bath, and I know where one can purchase two stale buns for flve cents, but I also know where their "Tokay" is as the nectar of the Gods. If my money at the Bank ever reacties three figures I shall purchase a bottle of this same Tokay" and retire with it! Meanwhile yesterday being reduced to one guilder and 10 cents, which is such a small coin that in case I lose him, no "her", I think Til call it, it's so small, slim and neat, I keep her for safety with my eyeglass in it's shammy leather case and I do a bit of hard thinking. What's the good of a gold watch and chain, only spoils the shape of one's waistcoat, and I might also lose it, so I'll "pop" it for safety. In la belle France they call this useful little chalet the Mont de Piététrust the French to do things gracefully, but here it has the look of a prison in a street called Lombard, and I'm five minutes late, as it's usefulness finishes at 3 p.m. So back goes the heirloom into it's pocket, and to cheer me up I spend 50 cents in watching Abraham offering up Isac on the cinema. My current account is now exactly 60 cents. I buy one English stamp, two Dutch ones, four buns, and keep the remaining 10 cents for emergency, and now I'm really sitting quite corpfortably on the "rocks", niet waar?