Historisch Archief 1877-1940
28 Jan. '22. - No. 2327
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
KUHSTHAHDEL
JACK HIEKERK r/A Chef Goupil t. Co.
23 A 25a Lang»Houtair.' s-Gravonhage
HEESTERWERKEH VM DE
17»EEUWSCHE, HAAGSCHE
EU FRAHSCHE SCHOOL
KUNST EN KRITIEK BIJ DE OPENING VAN DE THEATER-TENTOONSTELLING
Tcekeningen voor ,,de Amsterdammer" van B. van Vlijmen
DE THEATERTENTOONSTEL
LING TE AMSTERDAM
De Tooneelkunst heeft op 21 Januari een
dag beleefd, schoon, als een bijna-vervuld
ideaal. Daar reed Sarah Bernhardt, symbool
van alles wat het tooneel aan ontroerende
bekoring en schittering omvat, van de ,,per
soonlijkheid", voor wie zelfs de Dood een
stapje terzijde treedt, haar oude vaderland
nog eenmaal binnen om er te getuigen, met
haar laatste kracht, van het vuur, dat in een
enkele, tot verwarming van allen, brandt.
Weerzinwekkend zou ze zijn, deze recalci
trante Grootmoeder, indien zij niet was:
Sarah Bernhardt. En een menigte, geduldig
en eerbiedig, wachtte haar op, in en buiten het
groote Gebouw, waar herinnering en verlangen
samensmolten in verteedering. Neen, dit is
geen nieuwsgierigheid-zondei-meer, dit is,
voor een deel, zuivere erkentelijkheid, pri
mitief: eeredienst. ,,Do you want it" was het
gevleugelde woord van dezen dag. En het
antwoord li^t in een wedervraag: weten wij
waarnaar onze begeerten uitgaan, en of zo
real", dat wil zeggen, innig-genoeg zijn?
Doch de drang te erkennen, te bewonderen,
te buigen voor wat zich boven de middel
maat verheft, die is .eëel, spontaan en sterk.
Sarah Berhhardt", naam als een
tooversleutel, zij ontsluit: what we want. En de
heimelijke wenschen der duizenden^staan op
ter verheerelijking eener Ongelijke", die,
een wrak van v/at zij was, maar trouw aan
zichzelve tot in den dood, handhaaft in haar
persoon: de illusie van volksstammen. Je
maintiendrai.
En terwijl dit Mirakel-spel", met een dokte r
en een verpleegster als metteurs en scène,
zich in den Haag afspeelde, wachtte in Am
sterdam op en om de hooge trappen va.i het
Stedelijk Museum, een naar verhouding niet
geringer menigte, kunstenaars en
naast-verwanten, op den man, welken wij voor deze
feestelijke gelegenheid de Sarah Bernhardt van
den anderen kant van het toot.eel" zouden
durven noemen. Gortion Graig, zoon van een
roemrijk tooneelspelers-geslacht, die, niet
tegenover, niet naast datgene wat de spelende
persoonlijkheid op het tooneel beteekent
de volle maat gaf hij the actor" maar als
waardevol deel dezer speelkunst opkwam voor
-het .stilleven," voor een tot medeleven ge
wekte architectuur en het bezield requisiet.
Symbool, ook hij, met zijn vroeg-witte haren,
en de vonk van liet onbluschbaar vuur in zijn
blik. En genegen en eerbiedig, als op de prima
donna van den'dag.wachtte ook hier de menigte
op the man whojdid,"den uit-stekende, wiens
gedachten wortel schoten over de wereld en
wiens woord de deuren zou openen, waarachter
zijn getuigenis" en dat van anderen aan de
wanden hing. Het getuigenis van wat hij met
den arbeid van zijn gehesle kunstenaarsbestaan
bewezen had daadwerkelijk te willen. En vór
alle officieëlen" ging op dit kunstenaarsfeest,
de Kunstenaar, die de rechten had, onbe
twistbaar en door ieder erkend, den drempel
over.
En ook daar gold het gebaar: den meerdere.
Neen, deze Ster", Adolphe Appia, was niet
uit zijn eenzaamheid, ergens hoog in een
Zwitsersch bergdorp, te lokken gcv/eest. Alleen
zijn geest was aanwezig, op de eere-plaats
in de eerste zaal, en als vanzelf richtte zich de
lange stoet naar dit schoon fundament. Wel
ver verwijderd voelden we ons van la divine
Sarah en het onvermoeid applaus, toen we
daar stonden voor de hooge, stille ruimten
zijner ontwerpen, voor het oneindig
zilvcrl.cht pe.spect.e. en den beklemmenden val
van een enkele schaduw.
Sarah Bernhardt en Adolphe Appia, de
overbekende Groote, en de groote Onbekende.
In het middenpad van mijn tooneelhart ont
moetten zij elkaar Zij glimlachte haar
wereldberoemd en glimlach, en de kluizenaar
dacht: ze is waard dat ik me voor haar afsloof,
al waardeert ze 't misschien maar half.
Ladies and Gentlemen," zei Cordon Graig,
die in vijf minuten meer wijsheid en schoon
heid over theaterkunst ten beste gaf dan velen
in lengte van dagen : waardeert elkander; ieder,
die wat kan, in zijn eigen kwaliteit, en op zijn
niveau. No level,"zich kunnen onderschikken,
en met onderscheiding aanpassen. Slaat de
handen in elkaar in den grooten strijd om het
betere,"dat een enkele werkelijk begeert, nie
mand misschien, in verhouding tot wat op het
spel staat, f el genoeg bedingt! Sluit de gelederen.
HIHIititiiltttittt
99
WHITE'
Vrachtautomobielen
hebben DE wereld-reputatie. Vraagt
nu tm adressen van White"
bezitten. De verstrekte Inlichtingen geven
U direct aanleiding een Whlto"
aan te schaffen.
Kostenberekening wordt gaarne vrij
blijvend verstrekt.
FirmaGebr.NEFKENS,
Amsterdam
JAC. OBBECHTSTRAAT 26
Tel Z. «507.
tu . 'v c T n.
Aldus ongeveer was de idiéele inhoud van
dezen bewogen theaterdag. Over den reëelen
inhoud zal een meer bevoegde dan ik u verder
vertellen. Deze tentoonstelling is het werk van
vakmenschen. door vakmenschen toe te lich
ten. Zij vraagt kennis van zaken en zij stelt
hooge eischen aan de fantasie. Mijn eerbied
voor wat in deze vier, in weerwil der
openingsbedrijvigheid, rustige zalen is tot stand ge
bracht, naar eerlijke beginselen en als een
toonbeeld van de innerlijke beschaving in
een klein land, is te groot om er een journa
listieke gooi naar te wagen.
TOP N A E i
rhun geld verscholen, levendig en levend, al
leek ze niet aanwezig.
Ik weet, dat ge met den moed der lafheid
zoekt u te verdedigen, en dat ge zegt, dat de
dichters, de schilders, de beeldhouwers ook
maar menschen zijn. Ze zijn dat, beangste
Bataven, zeer zeker; ze zijn zeer menschelijk,
anders hadden zij 't brood voor 't lichaam niet
noodig anders konden ze u allen laten
wapperen als vergeten wimpels na een feest
want, werkelijk, voor het geestelijke brood, dat
ze bakken, hebben ze u tijdens de bereiding
SCHILDERKUNSTKRONIEK
I GEEN SIKKEPITJE COURAGE. Niet lang
geleden heb ik de Bataven niet kunnen prij
zen om hun zorg voor de rTeeldende kunste
naars en evenmin om hun beschaving.
Beschaving, mijn zeer beangste Bataven, is
toch iets, dat bepaalde dingen noodig heeft,
zooals het lichaam brood van noode heeft.
Tot de geestelijke brooden behooren de boe
ken, de schilderijen, de beeldhouwwerken,
de voortbrengselen der bouwkunst en der
kunstnijverheid; al de dingen, d;e den tijd
overwinnen of in zich overwonnen hebben, c.i
die uw' naam, beangste Bataven, grooter
maken in de toekomst. Het zou van puhlicke:i
zin getuigen dit wel te overwegen maar uw
publieke zin (of zinnelijkheid) is alleen op
uw eigen tijdelijke gericht en bij de ge
ringste inzakking van de Beurs blijkt nu
beschaving lak" te zijn, boerenbedrog,
uiterlijks, koude.... viezigheid. Ge laat uw
schilders, uw schrijvers, uw beeldhouwers,
uw meubelmakers, uw groote architekten
(ook die hebt ge) in den steek?en ge begint te
banger op een manier, die niet van werkzaam
heid getuigt, maar wel van traagheid, gees
telijke en lichamelijke. Ge hebt bij den min
sten keer der Beurs, geen sikkepitje courage; ge
wordt tot de Hollanders uit de achttiende
eeuw, die ge in uw schooltijd vol grooten
patriottischen zin mcendct te verachten. Maar
deze verachting was imar .i duim diep:
daaronder was toen al de bange z.irt; de;
Bataven om zich zelf, om de zekerheid v,in
AUTOBANDEN
? ft* V. LM. M
Time to Re-tire?
(Buy
Schitterende Kwaliteiten
Lage Prijzen - Alom verkrijgbaar
VOOR NEDERLAND
:ulAlI. Leem*
nooit noodig. Dat kneden ze zelf in den
broodtrog; dat schuiven ze zelf, ongestoord liefst,
in den oven; dat halen ze uit dien oven, en
doen het glimmen aan den bovenkant met
een snellen kwast.
Ik weet, dat ge met den moed uwer lafheid
redenen zoekt om u achter te verschuilen,
als achter doornenhagen. Ge zegt: er is veel
kaf tusschen. Inderdaad er is kaf tusschen (er
is meer kaf tusschen u lieden) maar voor
dat kaf schrijf ik nooit. Ik zal u nooit aan
raden een schilder te steunen, die beter en
nobeler, huisschilder was gebleven; voor a!
de Arpsen van de wuereld zou ik geen pen
in den inktpot steken. Dergelijke heercn
bakken geen geestelijk brood -?- het zijn
handelaars in overtollige waarden, in o
verbetaalde waarden, in dingen, rond-uit, zonder
waarde. Zij hooren bij u thuis, bij uw kaf
en de prijzen van hun werken (?) bewijzen, dat
uw instinct soortgenooten in ze erkent
ofschoon uw quasi-beschaving ze in het open
baar mijdt. Ik weet, dat ge met den moed uwer
lafheid redenen zoekt om u er ,,uit-te-draaien,"
en ge zegt: als ik dan zonder beschaving ben,
waarom zou ik dan die anderen steunen? Ge
denkt met brutaliteit mij te overrompelen,
beangste Bataven, maar ge zijt niet aan het
juiste kantoor. Die anderen, die den glans
/ijn van uw land en de glans van uw land
/.uilen blijven, en waarop de neven der be
angste Bataven, als zij eens een oogcnblik niet
bang zijn, zullen wijzen met hoogmoed (ze
zijn van ons volk !) ik dring ze u niet op.
Er is nooit dan gehnichelde, van uw ka.it
gehuichelde gemeenzaamheid tusschen hen
en u. Maar er zijn Bataven, gelukkig, die
tijdelijk maar tot de beangste Bataven
behoorèn, en die door de lafheid der anderen mat
gemaakt worden, als door een griep. Zou ik
ze semi-bataven noemen? Ik kan niet zeggen,
dat ze hoog in mijn achting staan, maar ze zijn
voor verbetering vatbaar. Ze kunnen den
weg gaan, die naar het goede doel voert, (ie
moet ze alleen gestadig porren: ze zijn eer
slap in de lendenen.... Tot hen richt ik mij
(het is jammer, dat ze niet allen hun Latijn
meer verstaan, de exhortatio zou korter
kunnen zijn !): Semi-bataven, nakomelingen
van dr altijd gevierde K.inincfatcn -?toon u
don dierliiken moed waardig uwer voorva
ders door een geestelijken moed, en steun,
JUIST UW SMAAK!
M. ORLUS"
Havana 12 cents Sigaar
Fabrikaat FLEVO" Utrecht
ItlllMIIIIIMIIIIIMIIIIIIIIItll
wat uw natie deed en doet glanzen, de schil
ders en de beeldhouwers; geef uw architekten
een schoon werk te voltooien keer u af
van de beangste Bataven, natuurlijke, neen
onechte kinderen van een Kaninefaat en van
ee i effect....
P i. A s s c n A E R T
KUNSTHANDEL BERNAKD HOUTHAKKER.
Tentoonste"ing pastelteekeningen van Mar
tin Monnickendani.
Wie den heer Monnickendani een
snelteekenaar noemt, doet hem onrecht. Eerder is
hij, in meerdere gevallen, een te snelle tee
kenaar. Dan kunnen noch zijn vlotheid, noch
zijn frischheid, noch zijn handigheid, noch alle
kleurigheid ter wereld hem helpen. De boel
mislukt en geen passepartout, geen glas, geen
gouden lijst kunnen bij elkaar houden wat
uit elkaar valt. Oe vindt er hier voorbeelden
van die het onnoodig is te noemen. *ft
Toch is zijn voortvarendheid, de
onvcrvaardheid waarmee hij aan 't werk gaat, juist
/.ijn beste eigenschap, (ieen moment is zoo
vluchtig en tegelijk zoo grootsch of hij werpt
er zich op. En hoe dramatischer de situatie
is, hoe sneller het tooneel verandert, hoe beter
hij slaagt. Hij is geen man voor waterlelies in
het Abcouder-meer al maakte hij er een, voor
al om de kleur, verdienstelijke teekening van.
In een zonsopgang te Stroe, waar hemel en
;:arde in brand schijnen te staan en de schrij
vende en kleurende stift de korte branding
ternauwernood heeft kunnen bijhouden, daar
is hij het best, het oorspronkelijkst, het meest
zich zelf. En eigenlijk overal waar kleur is
en handeling. Kijk maar naar zijn
kippenmarkt in Barneveld waar ge de boertjes ziet
scharrelen om het standbeeld van Jan van
Schaffelaar en ook naar de teekening van een
zandstuiviitg die hij het stille zand noemt,
maar wnar ge eerder het zand ziet schuiven.
De heer Houthakker vergastte ons al
meer op een dergelijke tentoonstelling. Hij
heeft terecht de eerlijkheid, de openheid,
hetrondborstige van dit werk geapprecieerd. En
ik geloof dat de ongelijkheid van kwaliteit
aan het geheel geen schade doet. Het zijn de
onopgesmukte notities van een talent dat,
druk, i kleurbelust, rumoerig en zelfbewust
zijn .heelen oogst voor u uitstalt aan u
de keus en het schiften.
VEILING VAN PRENTEN I:N OUDE
TEEKENIN(,EN, bij R. W. P. de Vries. 24?27 Januari
1922.
Muziekliefhebbers geven ten slotte orchest,
opera, oratorium niet zelden gaarne prijs voor
het strijkkwartet. Zou de schilderijen-vriend
neiging'hebben via de veelvormige gravure
bij de teekening terecht te komen? Het
heeft er iets van. Nergens vindt hij zoo'n
verscheidenheid; zulke verrassingen; zooveel
verborgens, zulk een lenigheid. Het schilderij
is zwaar, doorwrocht, een einde, soms een
doodeinde. De teekening is een begin,jong,onhandig
soms; interessant bijna altijd.
ptEen catalogus is al een genot. De repro
ductie staat vrij dicht hij het origineel. Is
het aantal groot, zooals in dezen catalogus,
dan ziet ge als in een caleidoscoop alle scholen,
tijdperken, manieren voorbijgaan. Ge ziet
hoe Duitschers, Franschen, Italianen, Neder
landers, hoezeer individueel verscheiden, als
groep samenhoorig zijn; de vroege Duitschers
sober, ernstig,in de kleur graag te kleurig; de
Franschen soepel en luchtig, eleganter naar
mate de 18e eeuw vordert; de Nederlanders
eerst belust op allegorie, embleem portret;
later -- in het bijzonder de Hollanders van
alle markten thuis; in het interieur niet altijd
van fijnen humor; met een voorliefde voor het
landschap; eindelijk de Italianen in wier
teekening zich de verwantschap met archi
tectuur en plastiek zelden verloochent, die
monumentaal kunnen zijn binnen enkele
centimeters, academisch wel eens, maar toch
te veel artiest om dat niet te boven te komen.
Een ding blijkt ten slotte altijd. De zorg
vuldige, correcte, wei-overwogen teekening
legt het tegen het lan, de geest, en durf van de
schets die in drift en koorts geboren wordt,
af; mits ze van een meester afkomstig is.
ff
iiiimiiJiiiiiiifiJJiiiijjiiimi
INRICHTINGEN