Historisch Archief 1877-1940
4 Febr. '22. - No. 2328
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
11
DE EMMENSCHE GEMEENTEBELASTING
Teekening voor de Amsterdammer" van Joh. Braakensiek
DE TOESTAND DER AMSTERDAMSCHE STRATEN
Teekening voor de Amsterdammer" var Jordaan
,,'t Is wel veel, maar daar hebben wij dan ook wat voor!"
ItllHIIIIIIIIHIIimillllllllHIMIMIIIIIimillllMHIIIIHIIIIMIIIII ItlMMMHIMMIttllllllllll
IIIIIIMIIMHIMI1III 'llllltllllllllllllllIIIIIIIUHIIIMI
ut iiiiiniiiiiin iiimiiHiiiiiiiiiitmimiiiiiiiiiiiiiiitiHMMHHiiiimiiii
Gijsbreght: En tot een modderpoel en asch- en puynhoop
maeckenmijn out en wettigh erf ... .1"
ODFD5RD
Ilona Kabos
Een jonge vrouw, met nog veel
meisjesachtigs in haar voorkomen, die ons eenige
malen achtereen vriendelijk toeknikt, als
iiiniii imiiiiiimiimmiiiiii IHIIIIII iiini iiimiii
waren wij allen goede, oude bekenden van
haar....
jr*>Nauwelijks evenwel is zij aan den
Bechstein gezeten, of zij schijnt ons tot niet
minder dan een titanenfiguur uitgegroeid.
f Een paar bekende, muzikale vertegen
woordigers der Amsterdamsche lichamelijke
opvoeding kijken hun oogen uit: dit is
athletiek, en geen lichte"....
Een oogenblik maken wij,
neutraal-belangstellenden, ons bezorgd. We vinden dat
onstuimig tanpakken wel een tikje onvrou
welijk, ons hindert die reeds in de eerste
maten der Chaconne van Bach-Busoni
OELOF AITROEN
KALVERSTRAAT 1
Amsterdam
- OPGERICHT 1850
TELEFOON 658 N.
C
DEN HAAG - PLAATS 23
firma M. J. GOUDSMIT
PAARLEN, BRILLANTEN
Goud, Zilver en Horloges
Uitsluitend eerste kwaliteit
J. S. MEUWSEN, Hofl. A'DAM-R'DAM-DEN HAAQ
DE BESTE HOEDEN IN HOLLAND
iiiiiiiiiiiiiiiiiitiiii tiiiiiiitiiiimiiHiiiMi IHIIII iniimiiiiiiiii
slap neerhangende haarlok haast nog meer
dan de speelster, en vooral : wij zien
niet graag een jonge dame zich in volstrekt
letterlijken zin in 't zweet werken.
Evenwel, die bezorgdheid wijkt.
De kracht is opzienbarend element, maar
toch niet meer dan element in deze
phenomenale klankvoortbrenging. Het is een
levende toon, die aan deze, soms met ver
plettering dreigende, kracht het aanzijn
dankt. Het is een toon, die heete stralen
uitzendt, stralen, gevoed uit het fanatisme
eener muzikaliteit, zeldzaam als
vuur-flonkerend edelgesteente.. . .
En als nu in dit uit wellicht te eenen
male onverdedigbare opvattingen geboren,
maar toch in ieder geval
grandioos-monumentaal klinkende stuk voor den eersten
keer de lyrische tegenstelling oprijst, dan
weten wij het: wij zullen hee! spoedig bij
deze kunstenares evenmin meer acht slaan
op de uiterlijkheden harer felste bewogenheid,kom ;n
als nu, in deze zangrijk-gevoelige
tusschengedeelten, op het deinend rubato van haar
lichaam en het in zoete extase
achteroverbuigen van haar kopje met de onwillige
coiffure. Zelfs zonder dat wij de oogen be
hoeven te sluiten, zullen wij opgaan in
haar spel.
Ilona Kabos staat nog pas aan het begin
van haar loopbaan, en wij mogen benieuwd
zijn, welke verschuivingen zich in haarinter
pretaties zullen voordoen. Zij toont zich als
voordraagster zeer onafhankelijk; men zie hier
echter vooral geen beschuldiging van wille
keur in. En allerminst van willekeur, die het
gevolg zou zijn van het laten overheerschen
der virtuositeit.
Met haar programma van Maandagavond
heeft ze mij voortdurend geboeid, ook
met Beethoven's Sonate Op. 78, Fis-dur, al
zou ik hier bepaaldelijk een andere lezing
hebben geprefereerd
Volkomen aannemelijk was mij haarChopin,
haar Debussy, haar Lis?t. En als zij ze over
eenigen tijd in détails weer eens anders speelt,
zullen ze mij allicht even aannemelijk
voorlllllllllllimillllHIIIHIIIIIimilllllllltllllllllHllltllllllllHIIIHIIIIHItUIHII
Hoofdzaak blijft, dat deze virtuose nu
reeds veel meer is dan dat. Wij mogen een
meesteresse der toonkunst in haar begroeten,
sterk van universaliteit, en vooral trouw in
de betrachting van den plicht der dienende
liefde.
H. J. DEN HERTOG
«IIIMIHIIIMMtllllllllllllMltlllllllllllllllllllllMMIII
DOE HET ANDERS . . . !
<(Met teekeningen voor De Amsterdammer"
van Is. van Mens)
iMiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiitiii .Miiiimiiti minimin un iiiinnin HUI iiiiiniiiiiiiiiiiniiiiiiii iiiii i i
dit, hoewel naar ons opviel y
minder pertinent. ',
'Het moet een open auto zijn,"
had mijn vrouw gejuicht.
Ik zelf voelde meer voor een
dichten en wist mijn zin door te
drijven. Toen ik van regenweer en
de comedie sprak, stemde mijn
vrouw onmiddellijk toe dat men
het persoonlijk comfort niet ver
geten mocht voor de rneer spor
tieve zijden van het
automobilisme.
miiiiiiiiimiiiiiiniiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiifiH
n.
Onze Autu.
Eindelijk hadden we hem dan !
Honderdmaal hadden we tegen elkaar ge
zegd, dat we graag zoo'n hél klein auto'tje
zouden hebben, zoo een waar je precies samen
in paste.
We zullen er in een wip mee in Brussel zijn,"
had mijn vrouw gezegd.
En je kan er onmogelijk iemand bij in
viteeren," zeide ik.
Nu hadden we hem. De meneer in den winkel
had pertinent verklaard, dat we er gemakkelijk
vijftig kilometer mee zouden kunnen halen.
Per uur?" vroegen we, en hij bevestigde
Het was Zaterdagavond, en wij
hadden besloten den auto in te
wijden met een driedaagschen tour,
voorloopig binnen de grenzen van
het vaderland.
Toen ik thuis kwam vond ik twee
volgepakte zware valiezen in de
gang. Mijn vrouw stond er bij, maar
sprong mij aanstonds tegemoet.
Toen ze mijn blik naar de bagage
zag, riep ze uit: O, grijsje zal
het makkelijk kunnen dragen".
Zij noemde den auto grijsje, hoe
wel hij donkerblauw gelakt was,
naar haar eersten indruk toen hij
in de grondverf stond.
rijsjc heeft geen imperial !"
merkte ik bedenkelijk op, maar
moest aanstonds /.wichten toen ze gewaagde
van den bagagedrager dien we achter aan de
carrosserie hadden laten bevestigen. Ik lichtte
de tasschen n voor n op.
Ze waren loodzwaar.
Wat zit er in?" vroeg ik.
O," antwoordde ze, alleen de allernood
zakelijkste dingen voor een paar dagen....
kleeren en boeken !" Mijn tasch bevatte drie
pakken en een groote hoeveelheid Fransche
romans.
Het zou kunnen regenen onderweg !" ver
klaarde mijn vrouw, en in zoo'n klein
hotel !"'
Van tusschen een paar overhemden staken
de halzen van wijnflesschen. Ik wilde daar
over eene opmerking maken, maar met een
teleurgesteld gezichtje zei mijn vrouw. . . .
O, dat had je niet mogen zien, het was een
verrassing, ik heb van allerlei meegenomen
voor een inwijdingsfeest voor grijsje".
En nu kwamen ook de overige ingrediënten
voor dit plan te voorschijn: tafel/.ilver en
kristal, porcelein en tafelgoed, kortom alles
wat men noodig zou kunnen hebben voor een
weelderige pic-nic.
Zouden we dat niet uitpakken....?"
waagde ik aarzelend, bang hare illusie te
kwetsen.Maar ze zette zulk een teleurgesteld
gezichttje dat ik haastig het plannetje begon te prijzen.
Wij spraken nog slechts over de genoegens
die ons wachtten, en, na een slapeloozen nacht,
vonden wij een vroolijk zomerzonnetje.
Om zeven uur 's morgens reed ik grijsje
voor. Daar het dienstmeisje uit was, drcegen
mijn vrouw en ik de valiezen naar buiten.
Het bagagerek werd uitgeklapt en het eerste
valies er op gelegd.
Toen wij het tweede valies met vereende
krachten daar op stapelden, maakte grijsje
een kreunend geluid, verhief zich op zijn
achterste wielen, en stak zijn motor schuin
Ik zette
Dank u
naar boven.
Met bovenmenschelijke inspan
ning wist ik eenige oogenblikken
het evenwicht te handhaven.
O God.... het servies !" riep
mijn vrouw.
Ik keek angstig om mij heen....
er waren twee mogelijkheden: als
ik losliet zouden de valiezen op
den grond vallen, het servies zou
breken, en grijsje met een smak
op zijn voor wielen vallen. In
dien ik het valies terugnam zou
hetzelfde geschieden....
Op eenigen afstand stond een
lanterfanter peinzend toe te zien.
Mijn blik zocht in doodsangst
den zijne, maar hij spoog eens op
den grond en bepaalde zich tot
oen meewarig glimlachje.
Help !" kreunde ik.
De lanterfanter kwam langzaam
toeloopen. De seconden schenen
mij uren. ... Maar toen vatte de
man het wagentje van voren aan,
en zei, wederom spugend: laat
maar zakken baas ! ik hou 'm
wel".
Inderdaad liet hij zachtjes
ik zegende zijn teedere handen ?
grijsje op zijn voorste wielen te
recht komen.
de valiezen op straat.
. O, dank u !" riep mijn vrouw
den onbekende toe....
Da's ook geen reiswagen, juffrouw," zei
deze met een kennersblik, die hoewel niet
onvriendelijk gemeend, toch iets van min
achting voor onzen auto bevatte.
Wat zou u ons raden?" vroeg mijn vrouw.
Ik stond er wat dwaas bij; de man kreeg
plotseling eene ingeving. Zijne tot nu toe
wat energielooze houding werd levendiger.
Hij kreeg licht in zijne
oogen, en scheen snel te
kunnen handelen.
U moet er eerst in gaan
zitten !" zeide hij. . ,,.. dan
bind ik er de bagage achter
op en dan is ie voor de'
bakker!"
Natuurlijk!" haastte ik
mij uit te roepen, aldus een
deel van het enthousiasme
mijner vrouw oogstende.
Wij voorzagen den on
bekende van riemen en
touwen en namen in het
gesloten wagentje plaats.
Hij doet het stevig!"
zei mijn vrouw, stralend
van geluk.
Inderdaad schudde en
piepte de wagen van de
energieke rukken die de
vreemdeling aan de touwen
achter onzen rug gaf.
Even later verscheen zijn
trouwe kop aan het por
tier.
Rij nou maar flink hard
door !" zei hij.... stil
staan is gevaarlijk, dan
ga je achterover ! En denk
er aan dat jullie d'r niet
lOcent
1O eer*
Sumatra CBUlTENGEWOOtT) Sigaar
tiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiimiitiimiiimiiii
IIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIII
uitstappen vór iemand de'zaak d'rweeraf
heeft gehaald!"
Dat beloofden wij, en nadat mijn vrouw
onzen redder / 10.?deels voor zijn moeite,
deels voor zijn initiatief had ter hand gesteld,
reden wij pijlsnel weg.
Je merkt er niets van !" zei mijn vrouw.
Inderdaad maakte de wagen niet de minste
aanstalten tot achteroverslaan.
Wij stopten nergens, lunchten niet, uit vrees
voor duikelingen, en stonden des middags
om drie uur voor het hotel te N.
Hallo!" riepen wij den portier toe....
laat de bagage er eens afnemen !"
De man keek naar boven, links en rechts,
en informeerde toen: welke bagage?"
Ik duidde naar den achterkant.
Er is niks !" zei de man.
Zal ik voorzichtig uitstappen?" vroeg
mijn vrouw. Zij stapte onder duizend voor
zorgen uit en wij lieten voor alle veiligheid
den portier op de treeplank staan....
Ik hoorde een kreet....
Er was niets....
Eerst meenden wij dat we de koffers ver
loren hadden....
Later bleek ons dat de onbekende zich,
terwijl wij op zijn raad pijlsnel wegreden, met
de beide valiezen verwijderd had....
[ t'j, MELIS S T o K E.