Historisch Archief 1877-1940
10
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
25 Febr. '22. No. 2331
KUNSTBRONS & METAALGIETERU
DE KROON"
HOUTMARKT 23 - HAARLEM
Bronzen Beelden en Placquetten
TJIT ÏET KLiA-IDSOlEÏRILFT
RUIZE-RIJMEN
OVIDIUS' HERSCHEPPINGEN
Met Prent-verbeeldingen door
JO RDAAN
IX. Phaëton
(I. 748).
Phaëton, Clymene's zoon,
kreeg van Epaphus telkens te hooren.
Mokkend verkroppend den hoon
dat hij niet uit een god was geboren.
Clymene klaagt hij zijn leed,
en hij smeekt haar: Verklaar het mij nader,
Moeder, bewijs wat gij weet !
Is het waar, is Apoilo mijn vader?"
Ga naar het Zonnepaleis,"
was het antwoord, leg Sol zelf de vraag
[voor.
't Is mij wat moeilijk, die reis,
anders ging 'k met je mee, jongen graag,
[hoor !"
't Prachtig paleis van den vorst
prijkt in pralenden pronk in den hoogen;
't Dak van kolommen getorst,
diamanten en goud aan de bogen.
Mulciber zelf had de poort
van het zuivere zilver gedreven:
't Zwerk, waar de zonne van gloort,
en het lana, van de zeeën omgeven.
Schuchter, met wankele voet,
nadert Phaëton zal hij het wagen?
Nauwelijks kan hij den gloed,
de verblindende schitring verdragen.
GOEDKOOP WONEN
gem. HEEMSTEDE, buiten da annexatieplannan
Bouwt op Leeuw en Hooft" b/d
Haarlemme rh out gemeente Heemstede Lage belasting, ?
billijke prijzen. Watersport; uitstekend onder
wijs; Centrum van 't land, onder den rook
van Amsterdam. Vraagt gelll. brocbure, dli
gratis wordt toegezonden.
Bouwterreinen LEEUW & HOOFT",
Halta Bltuwi Brug. Ttliteon 6039.
iiiiiiiiiiiiiigiiiiiiiiiiiim minimi IHII
Daar, op den goudenen troon,
zit de god van de laaiende lichten,
Stralende, schitterend schoon,
om het voorhoofd de vurige schichten.
Illlllllllllllllllliimiilim l muil minimum minimin m i mitmmiiiinm
Rondom hem heen staat zijn schaar
satellieten, gecierd van festoenen:
't Uur en de Dag en het Jaar,
naast de Maand en de Eeuw, de Seizoenen.
Phaëton !" zegt hij verbaasd,
wat verlangt ge? Wees welkom, treed
[nader !"
Dalijk, in koortsigen haast,
roept de knaap: O, bewijs mij, mijn vader,
Dat ik uw zoon ben !" Ik zweer 't !"
antwoordt Phoebus, en 'k geef - teu
[bewijze -
Phaëton, wat ge begeert !"
,,O, zoo moog ik een enkele rei ze,
Mennen uw vurige span....!"
en de vader ten diepste verslagen,
Dat hij niet weigeren kan,
brengt zijn telg n aar d en vlam men den wagen,
Balsemt hem lijf en gelaat,
dat de gloed ze niet moge verbranden,
En, na veel woorden van raad,
legt de teugels den knaap in de handen.
Snel, op des Zonnegods woord,
dat het wonder des dags ga geschieden,
Opent Aurora de poort,
en de Starren verbleeken, en vlieden.
Phaëton's hand is onvast,
en het vierspan, gehoefd en gevlei geld,
WONDERLIJKE GESCHIEDENISSEN DER STOF
DE MIRACULEUZE FILM
DOOR DR. W. VAN BEMMELEN
(Met teekeningen voor de Amsterdammer" van Is. van Mens)
Ieder ander mensen zou het er luguber
gevonden hebben, maar de oude professor
Scribelius was nergens meer op zijn gemak
dan juist daar, in die werkzaal van het museum
waar hij lederen dag voor zijn tafel zat, en
al was er de conversatie wat eenzijdig, toch
had hij genoeg aan het gezelschap van zijn
oude vrienden, die daar woonden.
Oud waren ze inderdaad ! Lieve hemel !
Hij kon de millioenen jaren bijna niet schatten,
die voorbij gegaan waren sinds ze over de
aarde hadden gesprongen, gevlogen of ge
zwommen. En dat ze nu heelemaal versteend
waren, dat was hun bij zulk een hoogen
ouderdom werkelijk niet kwalijk te nemen,
evenmin, dat ze zich enkel nog maar in hun
fossiel gebeente vertoonden.
Scribelius kende ze allen door en door, en
sprak den iguanodon, die in den hoek gehurkt
op zijn geweldige achterpooten zat en niet
zijn leege oogholten diepzinnig naar de boven
verdieping aan de overzijde staarde, altijd
aan als zijn groote vriend''. Met de
spitsbekkige ichtyosauria, die van haar steenplaal
scheen te willen wegzwemmen, schertste hij
vaak ; maar met den pterodaetylus, den
gevleugelden salamander, was hij soms aan
liet redetwisten. De arehaeopterix, die als
oervogel zoo trotseh op haar nagels en tanden
was, wekte telkens zijn medelijden op, als
lMIIIIIIUIIIIItllnlIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIMIII III
Vliegt met den veerlichten hst
door hei zwerk, noch geleid, noch beteugi
RUK- & MOEZELWIIIIin vanaf 11.1.25 pei U
WIJNHAKDEL DE BARBANSON Amstel 51
Amsterdam.
iiimmiiiiiiii
Voort! nu eens scheef, elan weer rech'
gaa;i de rossen, die' nimmer vermoeid zijn,
Hooger, en laag --? en men zegt,
dat de Mooren er /.wart door geschroeie'
jzijn.
Heviger blakert de gloed,
dien geen sterveling meer kan verdragen,
Vuur blaast het vierspan verwoed,
en de vlammen slaan hoog uit den wagen.
Eindelijk, hijgend en heet
stort de knaap, vvien de teugels ontgViict',
Met een ontzetteiulen kreet,
half verzengd en ontzield naar beneden.
't Vlammende haar om het hoofd
leek het liehl van een vallende sterre,
Plots in de ruimte gedoofd -
en hij viel, van zijn vaderland verre.
't Lichaam, met roetstof bedekt,
werd, met geurende bloemen beladen,
Zacht in de groeve gestrekt
door de weeuende Weste-Najaelen.
Streng was des jongelings straf;
en nu kun je van Phaëton leeren :
Ben j' ai van hooge komaf,
daarom kun je maar zóniet cliaut'feeren.
C n A K i v A u i u s
llmlIIEItlBlllflIIIIIIIIIIHIIIIIIllllllllllllllllllllltlllllr MMMItlllMMIII
CHARIVAR1A
On;e teekenuars
Algemeen was men van oordeel,
dat de gestie van het gemeentebestuur
moet komen te staan in het rf van
zuinigheidsbetrachting.?Men wenscht
liet gemeeutebeheer in het r/1 van
soberheid te zien staan."
(Ruppurt Gein. Btgr. Ensdiedee)
nze stad staat in het rf der
gecostumeerde feesten." (N. Arnh. Ct.)
De geheele geschiedenis is door
Mr. Marchant gezet in het cf van de
hetze'." ( Ver». Yrijheidsbond)
,,Het literaire leven in de joodsche
Vereenigingen staat in het cf der
Bollandsche aanvallen." (O. H. C.)
AN EASY OM;
l want an expericneed driver for
a Daimler Car; used to the butchering
trade preferred." (Adr.)
Met de ichtyosauria schertste hij vaak.
hij Weer zag hoe of ze in een verdraaide hou
ding op haar zandsteenplaat was platgedrukl.
Ook met een Neanderthal-mcnseh was hij
vaak in vertrouwelijk gesprek, al was niet
te ontkennen, dat de man, wiens geraamte
trouwens verre van volledig scheen, erg achter
lijk in knltuur was.
Ijverig werkte Scribelius aan prohlemata,
die de oudste geschiedenis on/er planeet
betroffen, en wat was meer aangewezen dan
die onderwerpen te bepraten met hen, welke
die oudste tijden hadden meegemaakt. Maar,
helaas, hoe verder hij terugging in de
aardhistorie, hoe vaker ook de meer intelligente
onder zijn fossiele vrienden beweerden, elat
het vór hun tijd was geweest en hij zich te
wenden had tot het minder conversabelc
deel zijner kaniergcnootcu, als schaaldieren.
die bovendien zich enkel maar door hun
schelphuizen lieten vertegenwoordigen. Ja,
eindelijk kon hij zich slechts nog winden tot
brokken graniet, die /eer karig in hun ant
woorden waren en meestal in een sombir
stilzwijgen volhardden.
Maar Scribelius wilde meer weten, dan hij
uit hen kou krijgen. Vertel mij toch eens,
gij brave granietgezellen, hoe was hè! op
aarde in den tijd, toen gij nog jong en \urig
waart en nog niet verstard tot harde en def
tige kristallijue lichamen, wat gij al waart
in het oudste on/er geologische tijdperken?
Waren dat toen geen heerlijke eeuwen van
gloeiende stroomen en ziedende getijden?
Hebt gij toen mede doen geboren worden
de jonge maan als vurig aavdinng, zich
losmakend uit den laaienden baiert der
aardsche schoot? Xijt gij mede uit het
reusachtige moederlij!' der zon bevrijd
geworden, ui van alle zijden van het heelal
samen komen ijlen? En wat was er eerder
elan die geboorte, en nog vroeger en nog
weer vroeger?"
De steenblokki-n /AU gen eehter
geen antwoord. \Yav het onwil of
lieid? Seribe'.'ius meende hel halstv e'.i
ziu'h'ite ; wan! als die oude granietb'okkeu h', t
niet wisten, hoe moest 'lij dan zekerheid
verkrijgen? Hypothesen en nog ie us hypo
thesen ware n het. die men hem had voorge
dragen en die hij ook zelf had opgesteld.
Vernuftige, gegronde, waar-chijnliike, zelts
aanlokkelijke hypothesen kende hij; maar
wat \\areii hem ten s!o!!c hypotheken waard
tegenover de zekerheid, die liii \eviangde?
Vasistaaiiele, historische zckerheiel ;.-ïi'ehte
zijn weleibehappelijl-i weeli/ji righeid ! !>';:
lijdgcnnoten moesten hem haar geven : maar
helaas, verstard lot slomnie krr-i alblokK o,
/wegen ze.
'i Mcgon Ie
Als pioi';ss'T Serihe
zal te nein/cii, verga
lijel. De zon was al o
mcriug wa> be/ig zich in hè! l
tei'-.e'ie snelheid Ie' nutuikkelei',
tossirk' gedeelte van het ge/elschap
niet veel van en de hooggeleerde wa
iiiiiiiiimiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiHiiiiiiimiiiiiiii!
in zijn oud vragcngetnh verzonken om er acht
op te slaan.
Stil ook was het ; de geluiden van buiten
waren verflauwd. |a, zóstil werd het in
het holle vertrek, dat ook het zachtste
antwoorel, dat een van ziin versteende
kamergczellen hem op zijn vragen had willen geven,
door hem gehoord zou geworden zijn.
En, inderdaad, hij kreeg een antwoord ;
tenminste plotseling hoorde hij iets ritselen l
\Vrwonderd wendde hii zijn blikken naar
de deur, vanwaar het gerucht kwam, en on
danks hel schemerduister zag hii nog juist
iets rooeis over den vloer zich bewegen. Het
gaf hem een lichten griezel ; maar dadelijk
stond hij op, ging er heen en zag, dat hei
een met ieekeiis bedekt blad papier was, dat
door de reet onder de deur naar binnen
was geschoven.
\Yas het 'n sprookjesachtige boodschap?
't WOONHUYS
Leidschestraat 73
Prinsengracht 709-13
AMSTERDAM
Teneide plaats te maken voor onze
nieuw ontworpen Kamers 1922, worden
gedurende Februari
OPGERUIMD
15 complete
Salons en Zitkamers
met 30 pCt. Korting
Deze kamers worden, desverlangd, op
latere levering, kosteloos door ons
: bewaard. j
IIIMIIIII1IIIIII1 IIHlIlmlIlllllllllllllllllll
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Op de glibberig? paden
Maar wij zouden ons toch wel sterk
moeten vergissen, wanneer minister
Aalberse door de mode claque, die hij
in de Kamer steeds op zijn hand heeft,
zoozeer verblind zou zijn, dat hij voor
de feiten, die liet rapport te zien
geeft, de oogen zou kunnen sluiten."
(N. R. C.)
Men besefte reeds voordat de be
slissing viel, dat er antipathie tegen
hef voorstel tot wijziging der
Drankwet was in de senatoriale sfeer. Toen
de neuzen geteld werden, enz."
(Gooi en Ecml.)
Het kwam hier niet zoozeer aan op het
aantal, als op de kleur.
Saevis tranquillus in nudis." (Tel.)
Charivarius, die 'n daagje ouder wordt,
gevoelt zich tegenwoordig zoo, als hij een
enkele keer in de balzaal wandelt.
Oplossing van het R. R. R. in No.
Prijken, rijken, ijken, ken, en, 'n
De prijs is verzonden aan |. -v. d. B.
te Zeist."
CHARIVARIUS, Ruize-rijmen, 5 Bundels * f 0.65
Charivaria, 3 Bundels a f 0.65
Uitgave H. D. TJEENK WILLINK & Zn. Haarlem
Het antwoord, waarnaar hij smachtte en
dat nu in de geheim/innige schemering,
die de zaal vulde, hem op raadseKolle wijze
werd toegeschoven? Zijn hart klopte sneller
toen hij zich bukte om het op 1e rapen ;
maar met een verontwaardigden vloek smeet
hij het dadelijk weer neer, want hij had ge
zien, dat het 'n bioscoopprogramma was l
Hij, Scribelius, naar den bioscoop l
Hij, die altijd tegen iedereen den bioscoop,
als een kunstverkrachter, een smaakbederver,
een werkelijkheiel-vervalscher en een
misdaad-kweeker had gedoodverfd !
Edoch, hij was alleen ; tenminste geen
ander meiisch was er in de kamer, die hem
zag, en dus gat hij toe aan een zwakke nieuws
gierigheid, raapte hel papier weer op en keek
het in.
Domme draak ; grof pnilgeuoc !" zei hij
Hartelijk \virdun ze door -eribeliu ontvangen.