De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1922 25 februari pagina 10

25 februari 1922 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

10 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 25 Febr. '22. No. 2331 KUNSTBRONS & METAALGIETERU DE KROON" HOUTMARKT 23 - HAARLEM Bronzen Beelden en Placquetten TJIT ÏET KLiA-IDSOlEÏRILFT RUIZE-RIJMEN OVIDIUS' HERSCHEPPINGEN Met Prent-verbeeldingen door JO RDAAN IX. Phaëton (I. 748). Phaëton, Clymene's zoon, kreeg van Epaphus telkens te hooren. Mokkend verkroppend den hoon dat hij niet uit een god was geboren. Clymene klaagt hij zijn leed, en hij smeekt haar: Verklaar het mij nader, Moeder, bewijs wat gij weet ! Is het waar, is Apoilo mijn vader?" Ga naar het Zonnepaleis," was het antwoord, leg Sol zelf de vraag [voor. 't Is mij wat moeilijk, die reis, anders ging 'k met je mee, jongen graag, [hoor !" 't Prachtig paleis van den vorst prijkt in pralenden pronk in den hoogen; 't Dak van kolommen getorst, diamanten en goud aan de bogen. Mulciber zelf had de poort van het zuivere zilver gedreven: 't Zwerk, waar de zonne van gloort, en het lana, van de zeeën omgeven. Schuchter, met wankele voet, nadert Phaëton zal hij het wagen? Nauwelijks kan hij den gloed, de verblindende schitring verdragen. GOEDKOOP WONEN gem. HEEMSTEDE, buiten da annexatieplannan Bouwt op Leeuw en Hooft" b/d Haarlemme rh out gemeente Heemstede Lage belasting, ? billijke prijzen. Watersport; uitstekend onder wijs; Centrum van 't land, onder den rook van Amsterdam. Vraagt gelll. brocbure, dli gratis wordt toegezonden. Bouwterreinen LEEUW & HOOFT", Halta Bltuwi Brug. Ttliteon 6039. iiiiiiiiiiiiiigiiiiiiiiiiiim minimi IHII Daar, op den goudenen troon, zit de god van de laaiende lichten, Stralende, schitterend schoon, om het voorhoofd de vurige schichten. Illlllllllllllllllliimiilim l muil minimum minimin m i mitmmiiiinm Rondom hem heen staat zijn schaar satellieten, gecierd van festoenen: 't Uur en de Dag en het Jaar, naast de Maand en de Eeuw, de Seizoenen. Phaëton !" zegt hij verbaasd, wat verlangt ge? Wees welkom, treed [nader !" Dalijk, in koortsigen haast, roept de knaap: O, bewijs mij, mijn vader, Dat ik uw zoon ben !" Ik zweer 't !" antwoordt Phoebus, en 'k geef - teu [bewijze - Phaëton, wat ge begeert !" ,,O, zoo moog ik een enkele rei ze, Mennen uw vurige span....!" en de vader ten diepste verslagen, Dat hij niet weigeren kan, brengt zijn telg n aar d en vlam men den wagen, Balsemt hem lijf en gelaat, dat de gloed ze niet moge verbranden, En, na veel woorden van raad, legt de teugels den knaap in de handen. Snel, op des Zonnegods woord, dat het wonder des dags ga geschieden, Opent Aurora de poort, en de Starren verbleeken, en vlieden. Phaëton's hand is onvast, en het vierspan, gehoefd en gevlei geld, WONDERLIJKE GESCHIEDENISSEN DER STOF DE MIRACULEUZE FILM DOOR DR. W. VAN BEMMELEN (Met teekeningen voor de Amsterdammer" van Is. van Mens) Ieder ander mensen zou het er luguber gevonden hebben, maar de oude professor Scribelius was nergens meer op zijn gemak dan juist daar, in die werkzaal van het museum waar hij lederen dag voor zijn tafel zat, en al was er de conversatie wat eenzijdig, toch had hij genoeg aan het gezelschap van zijn oude vrienden, die daar woonden. Oud waren ze inderdaad ! Lieve hemel ! Hij kon de millioenen jaren bijna niet schatten, die voorbij gegaan waren sinds ze over de aarde hadden gesprongen, gevlogen of ge zwommen. En dat ze nu heelemaal versteend waren, dat was hun bij zulk een hoogen ouderdom werkelijk niet kwalijk te nemen, evenmin, dat ze zich enkel nog maar in hun fossiel gebeente vertoonden. Scribelius kende ze allen door en door, en sprak den iguanodon, die in den hoek gehurkt op zijn geweldige achterpooten zat en niet zijn leege oogholten diepzinnig naar de boven verdieping aan de overzijde staarde, altijd aan als zijn groote vriend''. Met de spitsbekkige ichtyosauria, die van haar steenplaal scheen te willen wegzwemmen, schertste hij vaak ; maar met den pterodaetylus, den gevleugelden salamander, was hij soms aan liet redetwisten. De arehaeopterix, die als oervogel zoo trotseh op haar nagels en tanden was, wekte telkens zijn medelijden op, als lMIIIIIIUIIIIItllnlIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIMIII III Vliegt met den veerlichten hst door hei zwerk, noch geleid, noch beteugi RUK- & MOEZELWIIIIin vanaf 11.1.25 pei U WIJNHAKDEL DE BARBANSON Amstel 51 Amsterdam. iiimmiiiiiiii Voort! nu eens scheef, elan weer rech' gaa;i de rossen, die' nimmer vermoeid zijn, Hooger, en laag --? en men zegt, dat de Mooren er /.wart door geschroeie' jzijn. Heviger blakert de gloed, dien geen sterveling meer kan verdragen, Vuur blaast het vierspan verwoed, en de vlammen slaan hoog uit den wagen. Eindelijk, hijgend en heet stort de knaap, vvien de teugels ontgViict', Met een ontzetteiulen kreet, half verzengd en ontzield naar beneden. 't Vlammende haar om het hoofd leek het liehl van een vallende sterre, Plots in de ruimte gedoofd - en hij viel, van zijn vaderland verre. 't Lichaam, met roetstof bedekt, werd, met geurende bloemen beladen, Zacht in de groeve gestrekt door de weeuende Weste-Najaelen. Streng was des jongelings straf; en nu kun je van Phaëton leeren : Ben j' ai van hooge komaf, daarom kun je maar zóniet cliaut'feeren. C n A K i v A u i u s llmlIIEItlBlllflIIIIIIIIIIHIIIIIIllllllllllllllllllllltlllllr MMMItlllMMIII CHARIVAR1A On;e teekenuars Algemeen was men van oordeel, dat de gestie van het gemeentebestuur moet komen te staan in het rf van zuinigheidsbetrachting.?Men wenscht liet gemeeutebeheer in het r/1 van soberheid te zien staan." (Ruppurt Gein. Btgr. Ensdiedee) nze stad staat in het rf der gecostumeerde feesten." (N. Arnh. Ct.) De geheele geschiedenis is door Mr. Marchant gezet in het cf van de hetze'." ( Ver». Yrijheidsbond) ,,Het literaire leven in de joodsche Vereenigingen staat in het cf der Bollandsche aanvallen." (O. H. C.) AN EASY OM; l want an expericneed driver for a Daimler Car; used to the butchering trade preferred." (Adr.) Met de ichtyosauria schertste hij vaak. hij Weer zag hoe of ze in een verdraaide hou ding op haar zandsteenplaat was platgedrukl. Ook met een Neanderthal-mcnseh was hij vaak in vertrouwelijk gesprek, al was niet te ontkennen, dat de man, wiens geraamte trouwens verre van volledig scheen, erg achter lijk in knltuur was. Ijverig werkte Scribelius aan prohlemata, die de oudste geschiedenis on/er planeet betroffen, en wat was meer aangewezen dan die onderwerpen te bepraten met hen, welke die oudste tijden hadden meegemaakt. Maar, helaas, hoe verder hij terugging in de aardhistorie, hoe vaker ook de meer intelligente onder zijn fossiele vrienden beweerden, elat het vór hun tijd was geweest en hij zich te wenden had tot het minder conversabelc deel zijner kaniergcnootcu, als schaaldieren. die bovendien zich enkel maar door hun schelphuizen lieten vertegenwoordigen. Ja, eindelijk kon hij zich slechts nog winden tot brokken graniet, die /eer karig in hun ant woorden waren en meestal in een sombir stilzwijgen volhardden. Maar Scribelius wilde meer weten, dan hij uit hen kou krijgen. Vertel mij toch eens, gij brave granietgezellen, hoe was hè! op aarde in den tijd, toen gij nog jong en \urig waart en nog niet verstard tot harde en def tige kristallijue lichamen, wat gij al waart in het oudste on/er geologische tijdperken? Waren dat toen geen heerlijke eeuwen van gloeiende stroomen en ziedende getijden? Hebt gij toen mede doen geboren worden de jonge maan als vurig aavdinng, zich losmakend uit den laaienden baiert der aardsche schoot? Xijt gij mede uit het reusachtige moederlij!' der zon bevrijd geworden, ui van alle zijden van het heelal samen komen ijlen? En wat was er eerder elan die geboorte, en nog vroeger en nog weer vroeger?" De steenblokki-n /AU gen eehter geen antwoord. \Yav het onwil of lieid? Seribe'.'ius meende hel halstv e'.i ziu'h'ite ; wan! als die oude granietb'okkeu h', t niet wisten, hoe moest 'lij dan zekerheid verkrijgen? Hypothesen en nog ie us hypo thesen ware n het. die men hem had voorge dragen en die hij ook zelf had opgesteld. Vernuftige, gegronde, waar-chijnliike, zelts aanlokkelijke hypothesen kende hij; maar wat \\areii hem ten s!o!!c hypotheken waard tegenover de zekerheid, die liii \eviangde? Vasistaaiiele, historische zckerheiel ;.-ïi'ehte zijn weleibehappelijl-i weeli/ji righeid ! !>';: lijdgcnnoten moesten hem haar geven : maar helaas, verstard lot slomnie krr-i alblokK o, /wegen ze. 'i Mcgon Ie Als pioi';ss'T Serihe zal te nein/cii, verga lijel. De zon was al o mcriug wa> be/ig zich in hè! l tei'-.e'ie snelheid Ie' nutuikkelei', tossirk' gedeelte van het ge/elschap niet veel van en de hooggeleerde wa iiiiiiiiimiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiHiiiiiiimiiiiiiii! in zijn oud vragcngetnh verzonken om er acht op te slaan. Stil ook was het ; de geluiden van buiten waren verflauwd. |a, zóstil werd het in het holle vertrek, dat ook het zachtste antwoorel, dat een van ziin versteende kamergczellen hem op zijn vragen had willen geven, door hem gehoord zou geworden zijn. En, inderdaad, hij kreeg een antwoord ; tenminste plotseling hoorde hij iets ritselen l \Vrwonderd wendde hii zijn blikken naar de deur, vanwaar het gerucht kwam, en on danks hel schemerduister zag hii nog juist iets rooeis over den vloer zich bewegen. Het gaf hem een lichten griezel ; maar dadelijk stond hij op, ging er heen en zag, dat hei een met ieekeiis bedekt blad papier was, dat door de reet onder de deur naar binnen was geschoven. \Yas het 'n sprookjesachtige boodschap? 't WOONHUYS Leidschestraat 73 Prinsengracht 709-13 AMSTERDAM Teneide plaats te maken voor onze nieuw ontworpen Kamers 1922, worden gedurende Februari OPGERUIMD 15 complete Salons en Zitkamers met 30 pCt. Korting Deze kamers worden, desverlangd, op latere levering, kosteloos door ons : bewaard. j IIIMIIIII1IIIIII1 IIHlIlmlIlllllllllllllllllll IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII Op de glibberig? paden Maar wij zouden ons toch wel sterk moeten vergissen, wanneer minister Aalberse door de mode claque, die hij in de Kamer steeds op zijn hand heeft, zoozeer verblind zou zijn, dat hij voor de feiten, die liet rapport te zien geeft, de oogen zou kunnen sluiten." (N. R. C.) Men besefte reeds voordat de be slissing viel, dat er antipathie tegen hef voorstel tot wijziging der Drankwet was in de senatoriale sfeer. Toen de neuzen geteld werden, enz." (Gooi en Ecml.) Het kwam hier niet zoozeer aan op het aantal, als op de kleur. Saevis tranquillus in nudis." (Tel.) Charivarius, die 'n daagje ouder wordt, gevoelt zich tegenwoordig zoo, als hij een enkele keer in de balzaal wandelt. Oplossing van het R. R. R. in No. Prijken, rijken, ijken, ken, en, 'n De prijs is verzonden aan |. -v. d. B. te Zeist." CHARIVARIUS, Ruize-rijmen, 5 Bundels * f 0.65 Charivaria, 3 Bundels a f 0.65 Uitgave H. D. TJEENK WILLINK & Zn. Haarlem Het antwoord, waarnaar hij smachtte en dat nu in de geheim/innige schemering, die de zaal vulde, hem op raadseKolle wijze werd toegeschoven? Zijn hart klopte sneller toen hij zich bukte om het op 1e rapen ; maar met een verontwaardigden vloek smeet hij het dadelijk weer neer, want hij had ge zien, dat het 'n bioscoopprogramma was l Hij, Scribelius, naar den bioscoop l Hij, die altijd tegen iedereen den bioscoop, als een kunstverkrachter, een smaakbederver, een werkelijkheiel-vervalscher en een misdaad-kweeker had gedoodverfd ! Edoch, hij was alleen ; tenminste geen ander meiisch was er in de kamer, die hem zag, en dus gat hij toe aan een zwakke nieuws gierigheid, raapte hel papier weer op en keek het in. Domme draak ; grof pnilgeuoc !" zei hij Hartelijk \virdun ze door -eribeliu ontvangen.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl