DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 25 Maart '22. - No. 2335, DE NIEUWE BOLSJEWISTEN-TERREUR Takening voor de Amsterdammer" van Jordaan De kleine en de groote maaier Uw zoon is op school niet overgegaan; hij had voor een groep (der talen) een onvoldoend cijfer; hij is speelsch, onoplettend, afleidbaar; hij jokt, schrijft zijn werk over uit anderer jongens schriften. Geen tijd en moeite zijn u te veel, om dan met den directeur te over leggen, om de leeraren ieder afzonderlijk te spreken, om te weten te komen, of het tekort wellicht met thuis overhooren der lessen kan worden bijgewerkt, of dat extra-lessen vereischt worden. Over zijn afleidbaarheid wordt een psycholoog of psychiater geraadpleegd en dan komen tevens de kleine onoprechtheden ter sprake. ledere tekortkoming wordt uitvoerig overdacht, ontleed, verklaard, be handeld en met zorg nagegaan. Natuurlijk; ja zeker natuurlijk! Maar hoe komt 't dan, dat, zoodra het zonen en dochters geldt van anderen, wij terstond klaar staan met een algemeen oordeel, als: jongens, die niet leeren, moeten worden ge straft, of moesten matroos worden, of zooiets; een oordeel, dat even natuurlijk een wreedheid ot een domheid inhoudt. Maken wij ons wel bewust, hoe groot het voorrecht is, dat onze jongens en meisjes IIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII Koninklijke Meubel tta n spo f t-Maatschappij DEGRUYTER&Co.l DEN HAAG AMSTERDAM ARNHEM Internationale Verhuizingen genieten, doordat hun ouders in staat zijn hun goed en doelmatig onderwijs te doen geven, onder toezicht van henzelven en van daarvoor met kieskeurigheid uitgezochte on derwijzers? en reikt onze fantasie, waar het anderen betreft, zoo weinig ver, dat wij ons niet kunnen voorstellen, dat ook die jongens en meisjes met dergelijke individueele zorgen niet alleen zeer zouden zijn gediend, maar dat zij ze ook broodnoodig hebben ja meer noodig soms, dan onze eigen kinderen? Het in conflict komen met de geijkte alge meenheden wordt zwaar geboet in onze maatschappij. Men kan nog niet zeggen: werd". Maar er komen meeren meer enthou siaste onderzoekers met verhelderd inzicht, en wat vreugdevol is, we ontmoeten er vele in de gelederen der juristen en in 't bizonder der rechters. Er is onder hen een beweging aan het groeien, die hen, gelukkig, niet het verkeerde goed doet noemen, maar die hen drijft tot een nauwer contact met de geval lenen; dezen wordt de helpende hand toege stoken, hun levensgeschiedenis wordt onder zocht en er is een neiging tot differentieeren der personen; men tracht voor ieder hunner te doen, wat een goed onderwezen en opge voed ouderpaar gewend is te doen voor zijn kinderen. Het kan geen toeval zijn, dat juist Mr. N. Muller, de schrijver der dissertatie Biografisch-aetiologisch onderzoek over reci dive bij misdrijven tegen den eigendom", redacteur is van het nieuwe tijdschrift. Als we in deze enkele reeds verschenen nummers de verschillende ons verheugende opmerkingen lezen en de onderwerpen zien, die in het Maand blad zijn behandeld of er zullen behandeld worden, dan komt er een zucht van verlichting, omdat wellicht een klein deel van het leed der wereld zal worden weggenomen. En we bedenken, dat het evenmin toeval zijn kan dat deze hoofdredacteur uit een gezin stamt. YRAAQTi SI-FA-KO 8 IO ARE. H Hot voopnmmmmto itiiiiiinmimtumtii waarin ook het boek over armenverzorging geboren is, onder den titel: Van mensch tot mensch". Zeker: van mensch tot mensch", zoo moet het zijn, en zóalleen kan men tot eenig resultaat komen, wanneer de tijdelijk sterke den tijdelijk zwakke poogt weer op de been te helpen en dan zal 't mogelijk worden, dat niet het bevel, gesteund door vrees voor straf, aanmaant tot behoorlijk handelen, maar het beter inzicht en het wakkere geweten. Waar zou onze tegenwoordige belangstelling voor de meesterlijke werken van Dostojewski anders uit voortspruiten; waaruit onze neiging om Freud's leer, zij 't dikwijls met terug houding, te leeren kennen, dan uit het diepe en verborgen gevoel, welks bestaan we slechts erkennen, als we alleen zijn en niemand ons hoort en als we onze maskers meenen te kun nen afleggen, om even steelsgewijze in den spiegel te zien; het-gevoel dat ons 't zelfde antwoord ingeeft als aan Doolittle in Shaw's Pygmalion (bid. 175 uit Androcles and the Lion, Overruled and Pygmalion-Constable and Co.) wanneer Higgins tegen hem heeft gezegd: gij zijteen eerlijk man of een schurk" en Doolittle antwoordt: een beetje van bei den, even als wij allen". Wij hebben nu lang genoeg gezien waartoe het machinegeweer-argument de wereld brengt; een toestand, waaruit we nog niet zijn bevrijd en waarin de meesten onzer slechts met moeite den moed ophouden, omdat zij hopen zij 't ook in een ver verschiet op eenige meer dere hartelijke redelijkheid en redelijke harte lijkheid in ons gemeenschapsleven. Van mensch tot mensch ! Wij beseften nog veel te weinig welk een groote kracht er uit gaat vin een openhartig en intiem gesprek; gevoerd door menschen, die met oprechtheid tegenover zich zelf een toestand, waarin een hunner is gekomen, of een gebeurtenis, die een hunner heeft getroffen, onder de oogen zien en middelen beramen om het gerezen conflict uit den weg te ruimen. Het is zooveel gemakkelijker voor hem, die voorloopig zonder conflict is. om er zich met eenige machtspreuken of algemeene oordeelen af te maken. Wij kennen ze allen, die menschen die in twee woorden raad weten: voor anderen. ItlllllllMIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIII AUTOBANDEN IUM *?.!]. l FM. M Time to Re-tire? (Buy FUK) Schitterende Kwaliteiten Lage Prijzen - JUom verkrijgbaar VOOR NEDERLAND N.V.R.AII. Leewarilen Zij zullen wel anders spreken, zoodra de tijd komt en die komt bijna zeker voor ieder ook voor hen wanneer ze gefolterd zullen worden, door het conflict en het ver driet in eigen boezem of dat hun geliefden heeft getroffen en waaronder die lijden. Dan zal het oogenblik zijn aangebroken, waarin zij aan hun eigen zie! ondervinden, welk een waarde het heeft, als eenig mensch bereid is, naar hun bezwaren te luisteren, een manier weet voor ontwarring van den knoop in het geweten; helpt overwegen en inzien; gevoel toont voor de tnoeielijkheden van het leven. Er is geen subtieler kunstwerk dan de menschelijke ziel: er wordt wellicht rnet niets ruwer omgegaan. Het nieuwe tijdschrift geeft mij den indruk van het opkomen van een dageraad met een nieuw licht. Protection de tous les tres faibles_, maintien de tous les droits, honneur a tous les mérites, emploi de toutes les capacités, ces maximes de l'état juste respectent a la fois Pégalitéde droit et l'inégalitéde fait, parce que c'est l'activitéindividuellc, l'énergie spontanée et libre, Fhomme réel qu'elles considèrent et non une formule abstraite (H. F. Arniel, Fragments d'un Journal intitne. T.196). De abonnementsprijs per jaar bedraagt een kleinigheid en men heeft als abonn de overtuiging een doel te steunen, dat even nuttig is als noodzakelijk, even menschelijk als zielkundig-onontbeerlijk, een doel, dat zeker zal meewerken aan de verhooging onzer sociale moraal. W. H. Cox. HET VREDESVERDRAG VAN VERSAILLES Het Vredesverdrag van Versailles en de daarmede verbandhoudende verdragen van St. Cermain, Trianon, Sèvres en Ncuilly. Korte schets van den inhoud dezer verdragen bijgewerkt met de dienaangaande gegeven beslissingen en uitvoeringsmaatregelen door H. Cn. G. J. VAN DER MANDERE. Staten en Volkeren, 2e serie no. 1?7 N.V. Uit gevers Mij. Editio" te Hillegom. Het verdrag van Versailles met zijn 440 artikelen, met daartusschen nog vele lange annexen is voor een gewoon mensch onleesbaar. De N.V. Uitgevers Mij. Editio" heeft nu van dit verdrag een schets beter misschien : een gids gepubliceerd, bewerkt door den daarvoor bijzonder bevoegden H. Ch. O. J. van der Mandere. Met de samenstelling van het verdrag be gon men 18 Januari 1919 opening van de Vredesconferentie te Parijs en 28 Juni 1919 werd het door Duitschlarid geteekend. Een gids van het verdrag zoude dus met laatstge noemden datum moeten eindigen. Zooals echter op den titel van het boekje staat is de schets bijgewerkt met de dienaangaande gegeven beslissingen en uitvoerings-maatregelen". Maar bijgewerkt tot wanneer? Dat is juist niet duidelijk te zien. Men vindt op de laatste bladzijde 31 Augustus 1921. Op pag. 172 wordt echter nog iets vermeld van begin September 1921" en het boekje is uitgekomen ongeveer half Januari 1922. De indruk, dien men bij aandachtige lezing van het boekje krijgt, is dat het niet auseinem Ouss" geschreven is. De laatste alinea van het boekje zegt het zelf: uit deze aanteekeningen, die slechts schematisch zijn bijgehouden". Dit slaat op de 74 noten, die achter in het boekje staan. Die noten vormen de zwakke zijde van het werkje. Van dit uiterst samengesteld verdrag de heer v. d. M. noemt het op pag. 162 zeker niet van minder beteekenis dan de acte van het Weener congres van 1815"; zijn er geen personen, die het zeker van meer be teekenis rekenen? -?een gids te geven, maar daarbij een kort overzicht van alles, dat als gevolg van het verdrag sinds de ratifi catie is geschied, is niet gemakkelijk. Een datum vast stellen, dan vlug neerschrijven en zoo spoedig mogelijk publiceeren is daarbij zeker de beste methode. Maar, niet al schrij vende bijhouden en zien tot hoe ver men komt. De laatste methode, door den heer v. d. M. gevolgd, heeft veroorzaakt dat er wel eenige wan verhouding is ontstaan tusschen tekst en noten. De heer v.d. M. volgt de speci fiek Nederlandschc maar afkeuringswaardige methode, om geen register te geven. Maar iiiilliiiiiitiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiMHtiiiiiitii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiMiii DOCTOR OF MEESTER? In verband met de wijzigingen in de Hooge r Onderwijswet en het in werking treden van het nieuwe Academisch Statuut," heeft, in dit najaar, de Hooge Raad der Nederlanden zijne nieuwe leden begroet met den titel van Doctor". En, naar men aanneemt, daar mede te kennen gegeven, voor zijne leden Doctor boven het vroeger gebruikelijke Meester" te verkiezen. Het spreekt van zelf, dat een daad als deze, verricht door ons hoogste rechtscollege, beteekenis heeft ook buiten den kring der leden van dit college zelf. Van verschillende zijde is dan ook de meening te kennen gegeven, dat voortaan de juristen, die in het bezit zijn van den Doctors titel, verplicht zijn den titel Meester te laten vallen. Een aanzienlijk rechtsgeleerd tijd schrift heeft in de lijst zijner medewerkers, Dr. in de plaats van Mr. gesteld. Een enkel publicist, te voren onder den titel Meester schrijvend, doet dit tegenwoordig onder dien van Doctor. Nog in enkele andere gevallen is het voorbeeld des Hoogen Raads nagevolgd. Maar. . . . merkwaardigerwijze is het daarbij gebleven. Het overgroote meerendeel der gedoctoreerde juristen noemt zich Mr. als, voorheen en toont daarmede een opmerkeijke gehechtheid aan dezen titel. Terecht? Waarom eigenlijk niet ten spoedigste den Ititcl Meester voor het wetenschappelijk" Doctor prijsgegeven? De titel Meester in de Rechten" is zeer oud. Zijn oorsprong ligt in het begin der Middeleeuwen; in het gildewezen. De eerste universiteiten waren, zooals men weet, gilden. Gilden van lieden, die de wetenschap be oefenden. In alle gilden had men leerlingen en meesters. In het gild der schrijnwerkers zoo goed als in het gilde der beoefenaren van het recht. Zoo is de titel Magister heel oud. Zelfs kan men volhouden, dat Meester als \\":tenfdiappelijke titel, het eerst g\bru!kt is voor den meester in de rechtsgeleerdheid. Immers de eerste Universitas ontstond te Bologna. En deze was er eene, welker leden zich bezig hielden met het recht. Later kreeg men ook universitates, welke de beoefening van an dere wetenschappen ten doel hadden; en in verband daarmee Magistri artium, medicinae, etc. Maar Magister iuris moet het oudste zijn. In deze tijden was Magister \rijwel liet equivalent van Doctor. Dezen laatsten titel voerde men als drager van de faciiitas doeend!", de bevoegdheid om het vak, zoo ter plaatse der universiteit als elders, te onder wijzen. Magister duidt, zooals wij zagen, meer op de verhouding tot de leerlingen in het gilde. Maar de waarde der titels is de zelfde. Een Magister of een Doctor is een universitair geschoolde. Dit over het ontstaan van den wetenschappel ij ken Meesterstitel en zijn oorspronkelijke beteekenis. Zijn verdere geschiedenis te ver volgen is niet mijn doel. Waar ik nu de aan dacht op vestigen w'l is, dat in ons land, krachtens zeer ouden zeer bestendiggebrnik, juist voor juristen deze titel wordt gebezigd! 1) Het zijn de juristen, die, in onderscheiding van de overige doctores, zich bij voorkeur Meester zijn gaan noemen. Deze neiging be stond oudtijds trouwens ook in andere landen. De oorsprong van het gebruik ligt niet in Nederland. Maar ten onzent heeft het zich gehandhaafd en het is eene conventie gewor den van algemeene gelding. Reeos in den aanvang van de vijftiende eeuw ziet men bij ons juristen, die zich zilt' Meester" noemen 2) en ook in den volksmond zoo werden aangeduid, /'ouder twijfel werd de vermaarde Philippus de l.eidis in zijne1 vaderstad niet dezen titel aangesproken. En met Vigüus van Aytta van Zwickcin.dk n bekenden (en bemchtcn ') jurist der zestiende eeuw, moet het wel cveiizoo gcwcist zijn. Want vór mij ligt het werk van zekeren Mr. Taco van (iliiis", eenen tijdgenoot van Viglius. Dat de juristen der zeventiendeeeuwsche school zich Meester noemden, is overbekend. Ik behoef slechts in herinnering te brengen eenen Mr. Hugo de Groot, cenen Mr. l'lrik Huher, uilen Mr. Johannes Voet. De ..Eeuw van Verval" waf ook der rechtsweten schap niet bij/onder gunstig. Toch /.ouden ook uit dezen tijd wel eenige groote namen te noemen ziin. En onder de ncgentiende-eeuwsche juristen, die den t'tcl met eere gedragen hebben, zijn Mr. T. M. C. Asser en Mr. (i. A. van Hamel zeker niet de cenigen, die eene meer dan enkel Nederlandsche reputatie hebben genoten. Wat ook veranderde, de Meestertitel bleef. Verschillende malen heeft men de rechterlijke organisatie, omvergeworpen en door eene andere vervangen. Maar de president van den Hongen Raad van Holland en /celand, Cornelis van Bijnkershoek, noemde zich Meester, gelijk de president van het Natio naal Gerechtshof, Reuvens, zich Meester noemde en de president van den tegenwoordigen Hoogen Raad het in tegenstelling tot zijne mederaadsheeren - naar ik meen, tot op heden nijg doet. Maakt men een lijstje van bekende staats lieden, dan ziet men van schier allen den naam voorafgegaan door dien zelfden titel ei). In verbant] met de bestendigheid \an dit gebruik, is het curieus te weten, dat nimmer de titel Meester in de Rechten" ten onzent officieel 's ge wee.-1. De zeventicndc-ccuwschc universiteiten verleenden in de fac'.i'teit der rechten, voor /onver mij gebleken is, slechts den gradus doctoratns." In deachttiende eeuw kwam daarin geen verandering. Krachtens hè' Koninklijk ii-.sluit van IHlo was- in deze faculteit de titei Doctor Inris Romani et Hodierni" te \\rwir\\ n. En volgens de Hoogerondcrwiiswet van 187r<die van Doctor in de Rechtswetenschap." Desondanks heeft de praktijk vijf eeuwen lang aan eren cigcnaardigcn til-1! Meester in de Rechten" vast gehouden. Dat nu in onze dagen de junstenstaiid, d:e o\eral en aitüd behi.udend is. zich tegen het prijsgeven van dit predicaat verzet, is, gezien de historie, begrijpelijk. Ja, wij zouden willen zeggen, het respect voor de traditie eischt !:et zoo. l K ze laatste woorden neerschrijvend, loop ik het risico voor conservatief" te worden uitgemaakt. Nu zijn er erger aantijgingen dan deze. En, het is een vraag, of. in zaken als deze, wii niet allen conservatief zijn, al thans behoorden te zijn. Het voorbeeld van Enyeland zon het laatste doen gelooven. Het zoo typ-sch Engelsche conservatisme in de Vormen, gepaard met eene zeer groote voor uitstrevendheid in het wezen, is dat niet het geheim van liet Britsche imperium? De EngeKchc rechter draagt een achttiendeeemvsche pruik. En gelden op het gebied van het strafrecht, dat hij toepast, niet regelingen, voor welke, zooals Prof. Mr. G. A. \an Hamel zeute, het Continent nog in lange jaren nie* riip zal zijn? - De titel Meester is als de pruik van den Nodcrlandschen jurist ! Hij geeft een cachet. .Vaar voor hen, in wier gemoed het beroep op Tradit'e geen weerklank vindt, wien alle ,,conservatisme" een gruwel is, voor hen zij ongemerkt: het b.houd. waarvoor wijineasn pleiten, is zeer wc! te bc re de nee re n ; te berede neeren op praktische gronden. Overwegen wij eens, wat een ,,Titel" is, wat een titel moet zijn. Toch zeker een kenteeken: eer, teeken, aan hetwelk men lieden \an zekere ontwikke ling, opleiding, herkent. Welnu, aan dat vereischti. voldoet ..Meester in de Rechten" als weinig andere titels in ons land. Dit predicaat Iteci't een klank en een kleur, is ingeleefd. Het volk. in al z'ine lagen, associeert met Meester": jurist. De hoer kent liem als zijnen advocaat, 'ils den voorzitter van zijn polderbi <tuur eii zonen burgemeester. De arbeider als Hen secretaris zinier \akvcreeniL'ing en zijnen politieken leider. De hoogere stand ais dengeen zijner leden, die zich in iie politiek zal begeven, i'i de diplomatie of KREKELZANG MODE-LIJDSTERS. Hooge hakken, teenen-loopen, Hielenzeer en lendepijn Om de mode wel te volgen Moet een vrouw van ijzer zijn. Scheef-misvormde knobbelvoeten, Blaren op de groote teen, Schokkend, hortend, knieën-knikkend, Altijd moe en slecht ter been. Buiten: geurend met haar schoentjes En haar wat Chineeschen tred, Thuis: humeurig en onbillijk En met zenuwpijn naar bed. Dunne, zachte, open kousen, Zeer opzichtig, fraai en chic, Stijve knieën, dikwijls krampen En begin van rheumatiek. Wel wat al te b loot e halzen, Maar zoo rood en frisch de huid, Half gekleed bij mistig weertje, Hoesten, niezen en gesnuit. Pronken, wi m pelen en vlaggen Met wat oog-begoocheling, Groote mode-magazijnen En een dokters-rekening. ). H. SPE E-N H o F F iimtiiiiiiiiiiiiimiiitiiiiitiimimimHiiiuuiiMiiitiiiuf UNIE BANK voor NEDERLAND en KOLONIES AMSTERDAM en ROTTERDAM Agentschappen in Nederland: 's-GRAVENHAGE, TILBUBC^ LEEUWARDEN, OISTEBWïJKj. UDENHOUT, LOCHEM en BOBCULC. Agentschappen in Indië: BATAVIA, SOERABAYA, 8EMA* RANG, BANDOENG, MEDAH 0 WELTEVREDEN. iiiiiMtiiiiimiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiitiiiuiiiiiiimiiiiiiii hulde aan den bewerker, die door een zeer goede indeeling met hoofden met dikke letters het mogelijk heeft gemaakt, om hetgeen men zoekt vrij gemakkelijk te vinden. Jammer is, dat bij het boekje geen kaartje is gevoegd en nog meer, dat er niet een lijst van data bij is. Hoe goed de auteur zelf op de hoogte moge zijn, hij zelf zal ook dikwijls de noodzakelijk heid voelen van een lijstje van data uit de oorlogsperiode, zoowel als tiitdienaden wapen stilstand. Hier zoude het laatste zeer op zijn plaats zijn geweest, de waarde van het in goeden stijl geschreven boekje zoude er nog door verhoogd zijn. Nu men zooveel hoort afgeven op het Ver drag van Versailles en hoort spreken van her ziening en zelfs vernietiging ervan, kan men vragen of het nog wel de moeite waard is om zich met dit verdrag bezig te houden. Het antwoord hierop kan niet anders luiden dan ,,ja zeker". Het verdrag van Vc-rsailles heeft sinds de ratificatie een onbegrensden invloed gehad op het politiek en economisch leven van de geheele wereld en daardoor is en blijft het van belang niettegenstaande het uit. den aard der zaak onpopulaire van zulk een stuk voor iedereen. Niet alleen zal net verdrag van Versailles van zeer groote waarde blijven in de geschiedenis van het volkenrecht, iets waarvoor het groote publiek maar weinig voelt, maar het zal blijven n evenement in het wereldgebeuren wel van evenveel be lang als de oorlog waaraan het ofiicieel een einde heeft gemaakt. Het zal nog lang duren, eer me:1 zelfs maar een flauw begrip kan krijgen van den politiek-economischen toestand van deze wereld zonder zich op de hoogte te hebben gesteld van dit verdrag. Het boekje is dus zeer aanbevelingswaardig, men koope en leze het en beware het voor later. A. B. v ,\ N DEK V i t: s zooals een Doctor voor het groote meerendeel nooit iets anders kan zijn dan een arts. Een hooge Raad van Doctores is voor de volksverbeelding een college van medici. F n een advocaat, die Dr. op zijn deur zet, zal worden geconsulteerd in een geval van griep 4), Concludeerend, /.eggen wij: uit een oogpunt van traditie n op grond van praktische overwegingen, Hikt het beter, dat de titel gebruikelijk blijft voor alle juristen, ook de gedoctoreerde. Welk gebruik deze laatsten van hunnen doctorstitel behooren te maken, is eene kwestie, die hier buiten staat. Trouwens eene, voor welke zeker eene bevredigende oplossing te vinden is. Voorop moet echter staan: het gebruik van Meester", den meest typischen, meest algemeen-ingeleefden titel, welken wij bezitten, blijve in eere ! MR. A. J. R. H i; i N s i r s t) l u [ingeland b de titel blijven voortbestaan in eene andere faculteit, de ,,faculty cf arts". Men heeft daar een ,,.M(a.qi.ster) Afrtinin)", een ^raaci, welke geacht wmk te correspondeeren niet den doctorstitel. Sommige Britsche universiteiten kennen nok een ,..\iaster of Sur^ery" (M. S.) en een ..MasTer of Science ' (M. Sc.). In Dnitschland is, in de filosofische faculteit, ,,Magister", in plaats van Doctor, tot in de negentiende eeuw tiebruikelijk gebleven. In Frankiü'ïnoemen noe steeds de advocaten zich ...V.aitre". .'if \\\. joan van Oldenbarnevelt, Mr. Joan de \Yitt, .Mr. A n ton i Heinsius, Mr. Sirnon van SI ingeland t, .Mr. Wille))) DaendeK Mr. Ruiger Jan Schitnmelpenninck, Atr. Giisbert Karel van Ho^endorp. Mr. D. Donker Curtins." ,\lr. R. Thorbecke,' AU. Ci. Groen van l'rinstere!. Alen kan de lijst tot op heden voort/etteil. ?'t) In hn;,eland heeft ieder doctoraat zijn ei^en titei. .M. A ; D. C. L ; I.. L. D.; etc. In Duitschlarid /.et Mien voor den naam Dr. Inris; Dr. Med.; Dr. l'liil.; etc. Ook daar dus een zichtbaar onderscheid. Bij ons /.ou niets anders overblijven da') hel eene, klenrloo/e ,.Dr".