Historisch Archief 1877-1940
22 April '22. No. 2339
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
N.V. PAERELS
Meubileerfng-MQ.
AMSTERDAM
COMPLETE
MEUBILEERING
BETIMMERINGEN
Rokin 128 - Tel. 4541 N.
DE AMSTERDAMMER
Weekblad voor Nederland
kost slechts f 10.?per jaar
SIGAREN
CHENARD&WALCKER
NASH M. A. N.
Automobielen en Vrachtwagens
IJ. Automobiel Mij. JET CENTRUM"
Parkstraat 91a - 's-Gravanhage
Tel. Haag 3569
Motor- en Zeiljachten
TE KOOP, In diverse grootten en prijzen.
Lijst van in commissie staande vaar
tuigen gratis en franco toegezonden.
BINGHAM & LUGT
APD.JACH? AGENTUUR
Slepersvest 1 Rotterdam
ENZ.
LUXE- EN
VRACHTAUTO'S
BENZ & Cie., Amsteldijk 10, Amsterdam.
""" ' '" ? " ?"" ? ? ? ?? ?»?»??», .
aam 15
v
De N
T/
l/e zekere Overtuiging dat
aooWel de fabrikant al} onze
Firma zier/blijkend Verantwoorde
lijk Voelen Voor het hooöe peil
onzer instrumenten, moet den muziekliefhebber
bij aankoop een evtoel Van rust en Voldoening
«èW 5 *
De be5te vOaarboróbiedt U de naam
onzer bekende 3tandaardmerken,waarVan
een fraaie collectie Piano'j - vleudel^
Player-Piano'5 te^en «èemahtfde prijzen in
onze magazijnen 15 eëxpo^eerd .
De aanwezigheid Van eeni^e ccca5ion3 onzer
5tandaardmerken teéen gereduceerde
prijzen verdient zel<er de aandacht.
Indien tfewenscbt.Kjan dejmanciëele kVe^tie
op de mee5t feóemoetkpmende wnze \?oor
17 ereéeld vvordeh.
In ruil te nemen i^trumenten worden te«?en
de hootf stmoóeliike waarde oVerOenomérx .
o o <J o
UTRECHT AMSTERDAM HILVERSUM
CHOORSTRAAT HEILIGEWEG LANGESTRAAT
l BERGEN BINNEN. HET HUIS DE HAEMSTEDE"
= Telefoon No. 10 1ste rangs Familie-pension \
l Heerlijk voorjaarsverblijf in de onmiddellijke nabijheid van [
| bosch en duinen. i
MiiMiimiiiiiiiimiiiiniimiM iiiiiiiiiiiin iiin iiiiiniiii MUI HUI iiiimiimiiiiiiiiiiimiiiiii iiimnr
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIBtltllllllllllllllllll IIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
F. FEDDEMA
WAGENSTR. 67
DEN HAAG
Telefoon 879
NIEUWSTE
MODELLEN
Heerenschoeisel vanaf
f 12.50
WHITE"
ATTEST:
Amsterdamsche Chininefabriek
A'dam, 28 Februari 1922.
Mijne Heeren !
Ter beantwoording van Uw
schrijven van den 24en dezerdoen
wij U onderstaand de door U
gevraagde verklaring toekomen.
De 2 tons vrachtwagen type
WHITE" werd door U in April
1920 geleverd en door ons den
26en April 1920 in gebruik geno
men. Reparatie hebben wij tot op
heden zoo goed als niet gehad.
Naar onze berekening heeft d
wagen circa 25.000 K.M. geloopen.
Onderhoud vereischt de wagen
niet veel. Wat betreft de massieve
banden^zoo kunnen wij U
mededeelen, dat deze voorloopig nog
niet vernieuwd behoeven te wor
den, daar deze naar onze bere
kening nog we! 15.000 K.M. rijden
kunnen. De wagen voldoet uitste
kend. Hoogachtend
(w.g.) AMSTERD. CHININEFABRIEK
NIGebi.KEFKENS, AUTOMOBIEL-MII.
Amsterdam, lacoli Obtechtstr. 26. Tel. l. 2501
MICHELIN
RIJWIELBANDEN
HEBBEN EEN
WERELD-REPUTA TIE
Ze daarom
van Uw
Rijvrielhantlefaar
EN LAAT U NIETS ANDERS AANPRATEN
Zij zijn de SNELSTE, SOEPELSTE, STERKSTE
BUITENBAND NIEUW MODEL CABLËf 6.
BINNENBAND DE ONVERWOESTBARE ROODE 3.25
mm mmimm. mmmmmm> m-mmmim w
EISCHT
DOCTOR OF MEESTER ?
Met Mr. Heinsius (zie nummer van 25
Maart) ben ik het volkomen eens, dat,
caeteris paribus, het praedicaat van Mr. voor
juristen de voorkeur zou verdienen boven
dat van Dr. Zijn beroep op de traditie gaat
er bij mij grif in: laat er in dezen nieuwen"
tijd nog iets van het oude overblijven.
Maar... .caetera zijn, in casu, niet paria.
Er is een Academisch Statuut" gekomen,
dat aan het doctoraal examen in de rechts
wetenschap denzeltdcn titel verbindt, als
voorheen alleen werd verleend aan hen die,
door het schrijven van een academisch proef
schrift (den idioten tijd van het promoveeren
op stellingen slaan wij maar over!), blijk hadden
gegeven van zelfstandige studie en ook van
geocfendheid in stijl. Die beiden staan nu
gelijk, wat hunne bevoegdheid tot uitoefening
der rechtspraktijk en tot het bekleeden van
rechterlijke ambten betreft. En dat vind ik
een achteruitgang, omdat het een zooveelste
bewijs is van den verfoeilijken geest van
nivelleering die onze eeuw kenmerkt.
Ik vind dat iemand die alleen maar doc
toraal" heeft gedaan niet op ne lijn moest
staan met een man die daarenboven, door een
proefschrift, nog heeft doen blijken van zijn
liefde voor de wetenschap en van den ernst
en de diepte van zijn studie. En, zonder Mr.
Heinsius in het openbaar te vleien, mag ik
wel zeggen dat zijn eigen, op grond van een
magistraal proefschrift, cum laude" ver
kregen doctorsgraad hem op wat beters aan
spraak geeft dan op gelijkstelling met een
student die er met des repetitor's hulp het
doctoraal" heeft ingestampt.
Zullen zij die den doctorsgraad hebben
verworven op grond van hun dissertatie dan
voortaan Dr. voor hun naam gaan schrijven
in plaats van Mr? Ik geloof mét Mr. Heinsius
dat dit verwarrend zou werken. Maar zij
kunnen nog iets anders doen. Zij kunnen
den aiouden titel behouden, en zich toch
onderscheiden van den doctorandus. Zij
noemen zich dan niet Mr. Dr., een titel
die nu eenmaal gebruikelijk is voor wie n
in de rechts- n in de staatswetenschappen
is gepromoveerd; maar zij noemen zich Dr.
Mr., aldus den eerstverworven titel, a!s van
geringere waarde, het laatst plaatsende, en
den academischen graad, die hunne studie
bekroonde, vooropstellend.
Voor ons ouderen komt het er, zou ik
zeggen, v/einig op aan. Wie ons kent, weet
dat we niet gepromoveerd zijn onder het
nieuwe Statuut. Wij blijven ons, dunkt mij,
eenvoudig Mr. noemen, gelijk wij het zoolang
hebben gedaan.
Maar voor de jongeren, die aan hun titu
latuur nog rechten moeten ontleenen, en
met het oog op wier carrière het er alles
toe doet of ze enkel doctoraal examen hebben
gedaan dan wel ook nog wat meer en wat
beters gepraesteerd, lijkt mij een afzonderlijke
betiteling gewenscht en noodig.
Mr. F. E. POST n UMUS MEYJES
HET VOEDSEL VAN
JOHANNES DEN DOOPER
De gustibus non est disputandum".
Ja, over den smaak, of liever over de
smaken valt nog steeds niet te twisten.
Vooral niet als hij de te dien opzichte zoo
uiterst gevoelige menschelijke tong betreft,
en zoo is het mogelijk, dat ook heden ten dage
den een griezelig voorkomt, wat een ander
een delicatesse vindt.
Dit nu staat vast: in den tijd van Joh.
d.D. (in het begin onzer jaartelling) was de
smaak er even goed of sterk als nu.
Te dien tijde bestond, naar Philo en Flavius
Josephus berichten, de secte der Esseeé'rs;
Zij poogden het beginsel der Levietische
reinheid tot de uiterste consequentie te ver
wezenlijken". Zoo schrijft Mr. H. P. G. Quack
in De Socialisten, personen en stelsels",
deel I, bl. 47, onder vermelding van allerlei
bronnen. Op bl. 49 vermeldt hij: zij aten geen
vleesch, dat door het bloed en vet toch eigen
lijk onrein was".
Het is geen uitgemaakte zaak, maar het
wordt in desbevoegde kringen voor waar
schijnlijk gehouden, dat Joh. d. D. tot be
doelde secte behoord heeft.
Ligt het nu niet voor de hand, dat ook hij
bij de gelegenheid om nog te kunnen kiezen
onder hetgeen tot voedsel dienen kan, zich
liever van planten daarvoor bediende dan van
insecten, hij, geroepen tot den doop van den
Messias, de incarnatie van de meest algemeene
Liefde, in alle tot haar sfeer behoorend wezen
en werken ?
Dat sprinkhanen nog steeds gegeten worden,
zooals de heer Rolufs in het blad van 25
Maart 1.1. bericht, ik geloof het gaarne; niet
meer of minder dan wat Leviticus XI : 22
vertelt, waarbij in de aanteekeningen van de
nieuwe, Leidsche vertaling wordt opgemerkt:
Hij was oudtijds even als nu een zeer gewoon
voedsel, werd aan risten op de markt ver
kocht, zelfs als schatting aan een koning
opgebracht. In den Bijbel worden de sprink
hanen als spijs alleen Matth. 111:4. Mare 1: 6
vermeld. Dat het gebruik hier wordt toe
gestemd en Deut. XIV 6 en 19 de oudere
wet stilzwijgend verboden*), vindt zijn ver
klaring hierin, dat het verbod onmogelijk
gehandhaafd kon worden".
Hieruit vloeit echter volstrekt niet voort
dat Joh. d. D. bij de mogelijkheid van keuze,
dat ook gedaan heeft.
Voorenkel genoegen ging hij ook de woestijn
niet in; hij is een toonbeeld van soberheid en
zonderde zich daardoor reeds van de ook toen
weinig zich daarom bekommerende groote
hoop af, meer dan waarschijnlijk tevens
door zich te willen onthouden van voedsel,
dat zooals boven is aangetoond, in zijn tijd
voor onrein gehouden werd, al hield men zich
aan zoo'n meening niet algemeen.
Resumeeren wij ! De beteekenis der in den
oorspronkelijken Oriekschen text gebruikte
woorden laat tweederlei vertaling toe. In
zulke gevallen moeten de omstandigheden
waaronder zij gebruikt zijn, beslissen. Die
omstandigheden wijzen er op, dat Joh. de D.
als Esseeer, of dan zoo goed als een Esseeé'r
(misschien we! plus royaliste que Ie roi")
zich van onrein, in dit geval dierlijk voedsel
heeft onthouden; acrides is dus ditmaal
niet door sprinkhanen te vertalen.
Voor belangstellenden in deze quaestie"
noem ik, behalve de reeds genoemde bronnen,
nog de volgende: J. G. Bethany, in de verta
ling van Dr. J. G. Boekenoogen De gods
diensten der wereld" bl. 410, Renan Vic de
Jésus", bl. 97, Oort en Hooykaas, De Bijbel
voor jonge lieden, en voor occultistisch
gevoelenden", Schurés Du Sphinx au Christ"
in de vertaling van Philophotos, bl. 384.
Betreffende het voorkomen in de woestijn
van wilde honig kan Simson's verhaal
in Rigteren XIV nog inlichten.
H U Ci O N O L T II H N l U S
WETTELIJKE REGELING VAN
HET LEVENSVERZEKERINGS
BEDRIJF
*) cursiveering van mij. H. N.
Grand Hotel Fanckler
RESTAURAHl HAARLEM
Pension prix-modérés
Het zij mij vergund, naar aanleiding van het
onderschrift van Prof. Holwerda, eene korte
opheldering toe te voegen aan mijn artikel
onder bovenstaand hoofd opgenomen in Uw
blad van l April 1.1.
Uit Prof. H.'s beschouwing in Uw blad van
18 Maart had ik opgemaakt, dat deze de abso
lute grootte der reserve (bij overeenkomende
verplichtingen volgens de nettomethode be
rekend) als maatstaf voor vergelijking van
verschillende maatschappijen geschikt achtte.
Het deed mij daarom te meer genoegen thans
te zien, dat Prof. H. in dit opzicht niet met
Perio meegaat doch het vergelijken van ver
schillende maatschappijen zelfs indien in
ons bedrijf alles rozengeuren maneschijn was",
afkeurt. Afgescheiden van het maken van ver
gelijkingen tusschen verschillende maatschap
pijen, hetgeen ik evenals Prof. H. uit den booze
acht, is het echter gewenscht voor de beoor
deeling van elke maatschappij op zichzelf een
juisten maatstaf te kiezen en het was dan ook
mijne bedoeling op populaire wijze aan te
toonen, dat de absolute grootte der premiereserve
als zoodanig niet in aanmerking komt, doch
dat men, naast het bedrag der
dekkingsmiddelen,ook het juiste saldo der verplichtingen moet
kennen om zich een gegrond oordeel te vormen
over de vraag, of eene levensverzekering
maatschappij voldoende waarborgen biedt, dat
zij in de toekomst aan hare verplichtingen zal
kunnen voldoen.
Prof. H. zegt verder het met mij eens te zijn,
indien ik bedoel dat een levensverzekeraar
in bijzondere gevallen nog wel eens veel meer
dan eene nettoreserve noodig kan hebben".
Ook hier vereenig ik mij met Prof. H.'s uit
spraak. Immers het is duidelijk dat bijv. bij
loopende lijfrenten of andere contracten waar
op geen premie meer verschuldigd is, volgens
de zuivere nettomethode, welke in zulke ge
vallen met de kosten in het geheel geen reke
ning houdt, te weinig wordt gereserveerd; bij
sommige collectieve contracten (mij zijn voor
beelden bekend van dergelijke verzekeringen,
met een bruto-premie, die lager'K dan de
nettopremie, zoodat zelfs een negatieve opslag voor
onkosten aan den dag komt) bestaat hier even
eens een duidelijk tekort; terwijl ook bij
levensverzekeringspolissen van zeer klein be
drag (voor volksverzekering worden hoogere
tarieven gevraagd en is de administratie een
voudiger) de administratiekosten menigmaal
te zwaar op de betrekkelijk lage tariefpremie
drukken. Dit neemt echter niet weg, dat in
liet algemeen volgens de netto-methode zeer
veel wordt gereserveerd. Komen de omstandig
heden, waaronder de maatschappij werkt,
overeen met de verwachtingen, waarvan men
bij de vaststelling der bruto-tarieven is uitge
gaan, dan komt de geheele opslag voor eerste
onkosten, ofschoon deze reeds betaald zijn, ook
in volgende jaren beschikbaar, wat reeds eene
aanzienlijke stille reserve beduidt, terwijl als
de omstandigheden waaronder de maatschap
pij werkt, gunstiger zijn dan verwacht was,
voor toekomstige kosten een bovenmatig hoog
bedrag beschikbaar komt. Juist deze tegen
stelling is het die m.i. het bewijs levert dat de
netto-methode, welke in enkele gevallen een
te lage in andere gevallen een veel te hooge uit
komst geeft, als maatstaf voor de beoordeeling
eener levensverzekering-maatschappij geen
aanbeveling verdient.
De laatste zinsnede van Prof. H. maar als
iemand daaruit zou willen concludeeren, dat
nu ook vanzelf sprekend het goede recht
vaststaat van eene reserve, die aanzienlijk
lager is, dan eene nettö-reserve, laat hij dan
goed weten, dat ik dit niet eens ben", is mij
in verbandjmet het bovenstaande niet duidelijk.
Immers het goede recht van eene lagere reserve
dan de netto-reserve staat natuurlijk niet
vanzelf sprekend" vast, doch kan eerst blij
ken indien de dekkingsmiddelen en verplich
tingen op rationeele wijze tegenover elkander
worden gesteld. Het lijkt mij waarlijk niet noo
dig, dat Prof. H., tot staving van deze voor de
hand liggende waarheid, zijne autoriteit op
zoo uitdrukkelijke wijze in het geding brengt.
J. KIST
(Hiermede sluiten wij de discussie over dit
onderwerp. -- Red.)
iPADOX
DOf HA*
WARMOND
?T.'4O" ALLE
' ' '
LANDHUIZEN ?;
yCHOOLCCBOUWEN
JACHTHUIZEN
ZIEKENHUIZEN
INLICHTINGEN OP AAMV»AAC
EEN OER?HOLLANDER
llllllllllllllllllllllllllBllllltllllllllllll
Op de Hoogere burgerschool te Binghamton
in den Staat New York, werden onlangs aan
een duizendtal jongens en meisjes een twaalf
tal vragen voorgelegd, waarvan de eerste
luidde: wie is de persoon, die het dichtst komt
bij je ideaal? Vooraan kwam Lincoln, daarop
volgde Roofevelt, dan Florence Nightingale.
Als vierde moeder"; doch hél ver be
neden de andere drie. Uit dit laatste moet men
geen onjuist gevolg trekken. Het is al heel
mooi, dat zoovele kinderen (50) ronduit er
voor durfden uitkomen dat zij moeder"
het hoogste ideaal vinden. En het pleit
voor de veel-gesmaadde Amerikaansche vrouw
en k voor "de Amerikaansche school dat de
kinderen weten de moederzorg te waardeeren.
Dat Lincoln bovenaan komt, is niet ver
bazend. Want de leerboeken en terecht
wijden lang over hem uit. Maar van Roosevelt
staat daarin weinig; dat is dus geen schoolsche
wijsheid. Doch Roosevelt zit ,,in de lucht".
Geen week haast gaat voorbij, of er verschijnt
een nieuw boek over hem, over zijn doen en
laten, en vooral: over zijn karakter. Veel meer
nog dan tijdens zijn leven, zien de Ameri
kanen thans in hem hun ideaal. En dat ideaal
is van.... Hollandsc/ie afkomst, ontegen
zeggelijk Nederlandsch; niet enkel in naam,
maar zijn heele leven bewijst zulks: inderdaad !
Van oi/rf-Hollandsche afkomst! Want bij
zijn triomf-tocht in Europa werd Roosevelt
nergens zoo zuinigjes ontvangen als in Neder
land. Men vond hem ten onzent een
lawaaimaker, een man zonder manieren: in n woord
ondeftig. Nu, dat was hij in hooge mate !
Een man overvloeiend van levenskracht,
wiens lust het is te jagen (op wilde dieren) en
te rijden (op ongetemde paarden), kan moeilijk
in de pas pantoffelen op onze netjes geharkte
paadjes. En hij geneerde zich dan ook
heelemaal niet. Wat moet het Ministerie van
Buitenlandsche Zaken te Parijs hebben opgekeken,
toen de gezant (Jusserand) in een officieel
rapport zijne wandeling beschreef met den
President der Vereenigde Staten? Eigenlijk
geen wandeling: een renpartij. De gezant,
netjes aangedaan", met hoogen hoed en
glacéhandschoenen, Roosevelt in korte broek,
schoenen met dikke zolen, slap hoedje op, en
er bij nog een paar ministers of zoo iets. Voort
ging het in gezwinden pas, over weg en steg,
altijd in de rechte lijn een geliefde sport
van Roosevelt, welke hij hiking noemde.
Buiten adem volgt de gezant, maar houdt vol
voor de eer van Frankrijk ! Daar schijnt
uitkomst in 't zicht ! Plotseling staat het
gezelschap voor een diepen, onwaadbaren
stroom. Nu zal 't wel omkeeren" heeten.
Mis ! Roosevelt ontkleedt zich, geeft den ge
zant in overweging hetzelfde te doen, want
anders zal zijn mooie plunje bederven. Ook
weer om Frankrijk's eer, volgt de gezant
des President's voorbeeld. Maar houdt
zijn handschoenen aan. Waarom, vraagt
Roosevelt? Met uw verlof, mijnheer de Presi
dent: wij mochten eens dames tegenkomen.
En daarop doken beiden onder.
Dat is Hollandsen! D.w.z.
oiid-Hollandsch. Herinner u uit Droste's Heugenissen,
hoe een deftige raadpensionaris en de
fransche gezant op een feest plotseling verdwenen
naar een afgelegen vertrek. Om gewichtige
staatszaken te bespreken? Droste keek om
een hoekje, en zag hoe de beide
grootwaardigheidbekleeders een streep hadden getrokken
op den vloer, en beproefden. . . . wie 't verst
springen kon ! Die raadpensionaris heette
Johan de Witt. Rooseveft is een echte jongen
van Jan de Witt. Was dat ook in staatszaken.
Altijd recht door zee !
Weet gij wat Roosevelt van plan ware geweest
te doen, indien hij -en niet Wilson president
was geweest in 1915? Een groote advertentie,
blijkbaar uitgaande van het duitsche gezant
schap, waarschuwde alle Amerikanen, die
hun leven lief hadden, niet uit te varen met
de Lusitania. Wilson kikte niet. Roosevelt
zoude anders gehandeld hebben, en men
kan zeker zijn dat hij geen praatje vertelde
aan William Roscoe Thayer, uit wiens
intimate biography" ik deze byzonderheid
overneem. ,,!k zou Bernstorff hebben laten
roepen, en gevraagd of die advertentie van
hem was? Zelfs zoo'n aartsleugenaar had dit
niet kunnen ontkennen. Dan zou ik zijn pas
poort hebben laten klaarmaken, en bij het
overhandigen hem gezegd hebben: Komenden
Vrijdag vertrekt gij zelf per Lusitania; en
de politie zul zorgen dat gij niet weg slipt,
maar goed en wel in zee gaat".
Dat" zoude natuurlijk Oorlog" hebben
beteekend. En Amerika --?? dat wist Roosevelt
was volkomen onvoorbereid. Doch dat
was eveneens het geval, toen vél later Wilson
den oorlog toch moest verklaren, na vele
kinnebakslagen geduldig te hebben verdragen.
Ln Roosevelt zou zeker heel wat krachtiger
hebben aangepakt !
Wat dat zoude beteekcnd hebben? Een
paar jaar korter oorlog, niillioenen levens ge
spaard, milliarden uitgezuinigd, en allerminst
het Versaillaansche gemodder, dat dien
naoorlog bracht, waaronder ook wij, neutralen,
zuchten en nog lang zullen zuchten. Roosevelt
toch zoude nimmer zoo'n tweeslachtig vre
desverdrag hebben onderteekend.
Waarom Roosevelt in 1915 geen President
was? Omdat hij op zijn kiesprogramma had
gesteld. ... Referendum en Initiatief. Dat was
den leiders der repnblikeinsche (Roosevelt's)
partij te erg. Hoe, zij die altijd, door geknoei en
gekonkel de macht in handen hadden gehou
den, zouden die nu moeten afstaan aan het
Amerikaansche volk? Van -illc voordeden van
het kamerlidmaatschap klakkeloos afscheid
nemen? Dus stelden zij Taf t tot
tegencandidaat -en hoewel Roosevelt een half
millioen meer stemmen kreeg dan deze, behaalde
de derde man door die oneenigheid de over
winning. Wilson, de democraat, werd gekozen.
Geraakte daardoor Roosevelt's
hervormingsprogram van de baan? Allerminst: het Ame
rikaansche volk was wakker geworden, in
referendum en initiatief hield het in gedach
te. Reeds waren beide in 21 Staten in^eVMi rd,
toen eerst in!919 Massasuchctls oversiaguins:,.
Een groote triomf voor de nieuwe instellin
gen, want zooal? Brvce schrijft in zijne
Modern Democratie* die oer-conservatieve.
Hollandsch-deftige staat, waar de pelgrims
vaders voet aan wal zetten na hun afvaren uit
Delfshaven - gaat niet o\vr een nacht ijs,
en wordt door de overige Staten aangezien als
een oude paai.
Dit moge den Nederlanders een rii m onder
het hart steken, die nog bang zijn den sprong
te wagen. Ook verva.lt daarmede het argument,
dat de Zwitserse hèsteden zoo klein zijn
(Zürich telt slechts 200.000 inwoners), enniit
met Amsterdam te vergelijken. Doch Boston,
de hoofdstad van genoemden Staat, Uit
800.000 inwoners, en lord Bryce ziet er geen
bezwaar in het gemeentelijk referendum toe
te passen in stjden met een millioen bevol
king. Wij hebben dus enkel noodig wat
oudHollandsche Roosevtltschc" durf, en wij zijn
uit het staatkundig moeras !
R.