22 April '22. No. 2339 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND BIJKOMSTIGHEDEN WAT DE MODE BRENGT DEJfKUSSENS Zij liggen verspreid in mijn kamer de 19 kussens, alle versierd met wolborduursel. Zij zijn ingezonden op de prijsvraag van het tijd schrift De Vrouw en haar Huis in de bijlage Naaldwerk en Kant. 't Zijn alle stoel- en grondkussens. Zij hebben een met zorg uit gekozen plaatsje, zódat ze op z'n voordeeligst uitkomen, want vele kleurkussens ver dragen elkaar's nabijheid niet, straks worden ze beoordeeld, 't zou on de waardeering in vloed kunnen oefenen, hetgeen niet plaats mag vinden. H Hoe zorgvuldig verpakt zijn ze aangekomen en hoe verheugd werden ze ontvangen, 't Was immers de stille kracht van medevoelen, mede werken, die uit elke zending opnieuw tot ons sprak. Getuigde de nauwkeurige arbeid, de oorspronkelijk gevonden afwerking, dat sterk eigene der kussens niet van de liefde, waarmede het werk was opgevat en volbracht. Hadden ook de motto's niet een woordje mee te spreken in het webbe van kleurige draden? (f1 De gedachten der werksters zijn van de af zending af dagelijks uitgegaan naar haar werk stuk. Nu ik dit schrijf, zijn voor de prijzen de twee beste geslaagde kussens gekozen. Zij die de beoordeeling op zich hadden genomen, voelden de verantwoording van de keuze. Twee prijzen ! Eén kan maar de eerste zijn! Bekroond werden: met den eersten prijs het kussen motto Cirkelgang" van me j. B. Gerretsen, met den tweeden motto Lente" van Emma Mayer. Cirkelgang", een krachtig werkstuk, vogelmotieven verworden tot een lijnengang vol leven en beweging. Lente" al gevoelige teerheid, met lentetinten en zonne schijn, ~met vogelgefladder en speelschheid, een blij ontwaken, na den starren wintertijd. Naast deze beide liggen nog andere kussens, die de vermelding eveneens waard zijn: Brabant" van mevr. Pessers?Nooteboom, het zonnekussen, stralend als de zon in goeddoorwerkte goudgele oranje en fletspaarse tinten met hier en daar een versterkend tikje rood en donkerbruin, een kussen dat in de om geving van donker eikenhout zeer goed zal doen. Landhuis" van Thea Diepen, een frisch pretentieloos gebruikstuk, altijd weer genoege lijk in zijn ruitverdeeling van sober bewerkte zwarte blokken met fel groen omrand. ,,Advienne que pourra" van mevr. Simons Kerstens, een uiterst beschaafd werkstuk. !n het midden een fleurige, bonte kleurplek en zeer oorspronkelijk gevonden rand en hoekafwerking. Freule Testas zond een kleurenfantasie, krachtige kleurwerking aan de eene zijde, zachte meer ineensmeltende tinten op het andere kussenvlak, een werkuiting van een bijzonder karakter. Johanna Mekking verwerk te in haar grondkussen Bij den haard" een eenvoudig doch goed begrepen vlammotief, Corry Formijne, motto Slang", houdt haar grondkussen stemmig zwart met een rustige bewerking van zwart op spaarzaam wit. Welk een verscheidenheid van composities en vverkopvatting! Meer wil ik hier niet mededeelen, er zou nog zooveel over te schrijven zijn. De kussens zijn alle Woensdag 26 en Don derdag 27 April van 2?4 uur te bezichtigen bij de heeren van Holkema en Warendorf, Keizersgracht 333, Amsterdam. Te Haarlem zijn ze na het verschijnen van dit weekblad Zaterdag 22 April nog te' zien in de toon zalen van Joh. Nederkoorn &Zn., Oed. Oude Gracht 56. Ze liggen er geheel naar den eisch van 't gebruik in zeer verzorgde, kleine milieux: een heerenhoekje, een babbelhockje, een werkboekje. Een bezoek kan ook in Amsterdam voor velen leerzaam en zoo wij hopen aangenaam zijn. E LIS. M. R o r, G E EISCHT STEEDS SIPKES'JAMS XXIII Waarover zal ik anders schrijven, dan over deze wonderbaarlijke lente, die niet zachtjes en voorzichtig is komen aansluipen; die niet eerst haar kwartiermakers heeft gezonden; maar die ineens zelf is aangestormd in een donkeren nacht van regen, toen alle menschen sliepen; en toen ze wakker werden, was de lucht blauw en er waren groene puntjes aan de struiken, en de wind had ineens heel andere handen; niet meer die scherpe grijpvingers, van zooveel maanden, maar zachte, streelende knuistjes, als van kleine kinderen.... Ieder een, die even zijn neus buiten de deur had gestoken, liep heelemaal naar buiten, en begon te lachen, omdat het leven veranderd scheen. Het is lente," riepen ze van den eenen tuin naar den anderen; en de poezen, die zoo lang het rijk alleen hadden gehad op de schuttingen, schoten weg op dat blije geluid; maar de vo geltjes kwetterden het antwoord: we wisten het al; we wisten het al". Nu schoten uit alle deuren de zwarte kinder wagens te voorschijn, met de witte kindertjes, die verbaasd tegen het zonlicht knipoogden en verlegen lachten met bleeke kamergezichtjes; ze waren allemaal nog veel te dik in de wol, net als de jonge moedertjes, die ze duwden, omdat niemand het weer nog vertrouwen durf de, en de zomerplunje nog in de kamfer lag. Maar 's middags werd dat al beter; toen kwa men de dunne witte kapertjes voor den dagen de uitstaande, gestreken jurkjes, toen zagen de wangetjes al rood gebrand, en zakten vele humeuren. Want hoe zou een mensch, die bijna een half jaar lang de marteling der meest uitgezochte wintersche plagen heeft geleden, opeens bestand blijken tegen de weelde van een zonnigen, warmen, overstelpend zoelen len tedag? In de bakkende theetuinen, onder de nog kale boomen, waar ankers limonade wer den verslonden, aan de nieuw-opgeverfde, kring-looze tafeltjes, die dien dag voor het eerst in functie waren, klonk weldra van alle kanten een geprikkeld, hartstochtelijk ge schrei, waarop de warme groote menschen" niet altijd met de gewenschte koelbloedig heid" reageerden. Ook de paartjes hadden het hard te ver antwoorden: arm in arm er op uitgetrokken, met denzelfden energieken stap, dankbaar, dat de winter eindelijk voorbij was, omdat het bezit van een vrijer dan eer een last dan een lust is, want waar moet je blijven in regen en storm en hoe eindeloos zijn dan de avonden, ondervonden ze toch weldra, dat niets vol maakt is op deze aarde, en datcen warm-prikkende huid en gloeiende handen in deze verhou ding misschien nog minder dragelijk zijn, dan een beetje kou. Jongelieden,die van Octobertot Aprilniet gekibbeld hadden, kregen dezen r sten Ientedag?hooge" woorden over den datum van hun trouwdag, te nauwe schoenen of een blik naar een ander meisje ! En dan al de menschen, die uit logeeren" gingen; die met zware koffers zeulden; in heete, stampvolle treinen zaten opgepakt, en dan door hun liefdevolle familie in stamp volle trams werden geladen, terzijl ze aldoor moesten beamen, dat ze het zoo buitengewoon troffen met het weer; en beleefd en dankbaar moesten glimlachen, terwijl er maar n ver langen in hen leefde: een grijze hemel, een stevige bries en een koele stortbui om wat te bekomen. Maar vooral de mevrouwen, die de logees kregen; laten we een woord van eerbiedig meegevoel aan haar wijden. De mevrouwen, die bij een temperatuur van 26" Celsius (omdat die tergende Jaarsma-haarden niet ineens wilden leegbranden,) vertwijfeld met het sla gersboekje voor zich zaten, waar de slager brutaal-weg haar mooie, groote rundertong" had doorgeschrapt, en den jongen de bood schap meegegeven, dat iedere koe maar n tong had, en de menschen wel gek leken met al hun rundertongen voor de Paaschdagen.. . . Terwijl het meisje, iu plaats van het drama mee te voelen, naar de keuken was gesneld, waar ze haar zomerhlouse in allerijl voor Zon dag in het sop had gezet, die haar mér ter harte ging, dan alle gasten en alle logeeshanddoeken ter wereld. Zoo was de eerste iiitbundig-heer'ijke dag een marteling voor velen, omdat de metsten van ons makkelijker een beetje bleek en vaalttjes voortleven, dan opeens de kans op genie ten te zien opengaan, en haar toch niet geheel te kunnen grijpen. Ik geloof, dat er maar twee categorieën waren, die sterk genoeg ndcn om de vreugde van het oogenblik te aanvaarden en te doorproeven: dat waren de T tekening voor ,4e Amsterdammer" van Marietje Heyligers Avondtoilet van charmeuse met voile. De bewerkte rand in de voile heeft dezelfde kleuren als de touffe bloemen, ter weers kanten van de taille. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiMiiiiMiiimmiiiiiiiiiiiiiiiii! iiiiiiiiiiiiiiiiii hél-jongen en de hél-ouden: de kindertjes, die nog op hun rug lagen, en hun rste lente beleefden; de afgeleefden, die het laatste stuk van hun levensweg afstrompelden, en ieder blij uur namen, ais een geschenk, waar ze niet meer op gerekend hadden. Wie op zoo'h drukken dag, iu een atmosfeer van geprikkeldheid en overspanning, ergens die twee polen van het menschelijk bestaan te zamen heeft gezien, de blijmoedige zuigeling, die mij! niet meedeed met den roes en de wor steling hier. beneden en den blijmoedigen grijsaard, die niet meer meedeed, en dien blik uit beider oogen heeft opgevangen, waar dezelfde onbekommerde vrede in lachte, hij voelde zijn opwindingen, zijn vooroordeelen en zijn bitterheid van zich afvallen.... Want al is het misschien al lang geleden, dat we zonnige kinderen waren, ons allen wacht de troost, dat we eens zonnige grijsaards kunnen worden. ANNIE SA i. o M ONS i n iiiiiiiiiimiiiiiim i IIIIIIIIHIJII IIIIIIIHIIIII DE NEDERLANDSCHE VEREENIG1NG VAN HUISVROUWEN De algemeene vergadering van deze vereeniging werd dit jaar op 11 April te Haarlem gehouden. De opkomst was niet bijzonder groot te noemen, maar de belangstellende ijver der aanwezige dames liet niets te wenschen over ?-- tenzij een zekere rust om haar beurt van spreken af te wachten. De presidenteele hamer was geen overbodigheid. Na een korte inleiding kon de voorzitster mevrouw C. Eerdmans?De Holl met de ver blijdende mededeeling voor den dag komen dat de vereeniging het goed maakt; in een jaar tijds is het aantal leden met ruim 1500 ver meerderd en er zijn 6 nieuwe afdeelingen op gericht, n.l. Hengelo, Enschedé, Nunspeet, Tiel, Nieuw-Amsterdam en Dordrecht, een aanwinst, die grootendeels te danken is aan de toewijding van mevr. D. Jacobs?Zoethout, die hiervoor een woord van hulde in ontvangst te nemen had. En last not least, er is geld over ! Het finantieel verslag meldde een kassaldo van ruim ?4500. Dit bericht werd met een applausje ontvangen, maar het duurde niet lang of er werd op dit applaus beknibbeld. iimiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiii i mi iiiiiiMiiiiiiiiiiiuii ? iiiimmmiiiiii iiiiiiiiiiiiiini 111 m i n iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiini EEN HEKATOMBE De firma Willem Engels te Zwolle heeft de vriendelijkheid gehad, ons de hierbij gerepro duceerde foto toe te zenden. Daarop zijn af gebeeld een honderdtal kerkuilen, die in de laatste drie weken van Maart en de eerste week van April aan haar ter prepareering waren op gezonden. Al die uilen zijn dood gevonden er gens in Friesland, Groningen en Drente. Het zou wel interessant zijn, te weten precies waar. Ook zou ik willen weten, welk deel dit honderd tal uitmaakt van het totaal aanta! dezer die ren, die nu in den laatsten tijd zijn gestorven. Het geval heeft niet weinig verdriet en be zorgdheid veroorzaakt. Een dergelijke sterfte onder onze wilde vogels komt maar uiterst zelden voor. In 1017 zijn zeer veel vogels omgekomen door het bijzonder ongunstige voorjaar, maar dat was over vele soorten ver deelden zoo gauw 't mooie weer k wam, k wam er meteen een eind. aan. Ook hebben we nog een.ge jaren eerder een merkwaardige epidem.e onder de houtduiven gehad en zeer bekend is ook het geval geweest met de korhoenders en sneeuwhoenders in Schotland. Maar zoover wc weten hebben de uilen zich altijd verheugd in een uitstekende gezondheid. Wat een ramp, indien deze prachtige en nuttige dieren zouden uitsterven. Men is dan ook onmiddellijk aan het werk getogen, om de oorzaak op te sporen en raad te schaffen. De Rijksvo'gelkundigc Dienst te Wageningen, het Pathologisch In stituut te Utrecht en de Rijksseruminrichting te Rotterdam zijn onder de wapens en dat geeft nog al vertrouwen. Onmiddellijk heeft men ge dacht aan de zoogenaamde hoendercholera. die gewoed heeft in de buurt van Rolde onder de hoenders en ganzen en te Volendam onder de eenden en waarvan men meent dat ze is over gebracht dooreen bezending ganzen uit Polen. In die meening zou men versterkt worden door een bericht dat ik dezer dngeu ontving uit Edam, inhoudende, dat ook daar kerkuilen onder ver dachte omstandigheden dood zijn gevonden. Wanneer deze ziekte zoo nitecnlooper.de dieren treft als hoen ders en eenden, dan zou zij misschien ook wel kunnen overgaan op de uilen, die echter in organisatie en levens wijze nog veel meer van de hoenders ver schillen dan de hoenders van de eenden. Maar waar zal dan het eind zijn. Ten slotte zon misschien de heele Nederlandsche vogelwereld er aan moeten geloovcn, ''.Heen door die vertikte Pool se hèganzen. Maar er is een straaltje hoop. Een bekend Nederlandsen.ornitholoog,met \vien ik dezer dagen het geval besprak, opperde de meening, dat we hier wel eens in het geheel niet te doen zouden kunnen hebben met cholera maar met een heel ander geval, dat, hoewel ook nog altijd zeer ernstig, wel dadelijk te verhelpen zou zijn. Door de droogte der laatste jaren hebben in verschil lende streken van ons land de veld muizen zich buitengewoon snel ver menigvuldigd en zijn tot een ware plaag geworden. Nu is het mogelijk dat men die diereu is gaan bestrijden met vergif en dat de uilen nu om komen door het eten van vergiftigde muizen. Het is precies hetzelfde geval, als met de ooievaars in Zuid-Afrika. Daar heeft men de sprinkhaneiiplaag bestreden door vergiftiging en de ooievaars zijn er de dupe van geworden. Het zijn onze ooievaars en vooral die uit OostDuitschland, die danr in de Transvaal gaan overwinteren en de achteruitgang der ooie vaars in Midden-Enropa is vooreen groot deel te wijten aan die vergif-strooien} in het Kaap!and. Enkele der aanwezigen waren van oordeel dat bij dezen stand van zaken de afdracht, d.i. het bedrag dat iedere afdeeling voor elk lid per jaar aan het Hoofdbestuur afstaat, wel verminderd kon worden. Het. hoofdbestuur vond dat deze eenige bron van zijn inkomsten met rust moet worden gelaten; waar meer geld is, kan meer gedaan worden, het hoopte dat de vergadering wel zou willen vertrouwen dat het Hoofdbestuur de beschikbare gelden als een moeder voor al haar kinderen" goed zou besteden. Om te beginnen biedt het Hoofdbestuur aan alle afdeelingen voor n keer een gratis lezing aan, waarbij de afdeeling vrij blijft in de keuze van spreker of spreekster. Het Hoofdbestuur draagt de oprichtings kosten van nieuwe afdeelingen. Er zal overgegaan worden tot. het aan stellen van een gesalarieerde 2de secretaresse. Nieuwe wegen zullen worden gezocht voor propaganda en getracht zal worden om met fabrikanten en leveranciers tot overeenstem ming te komen in zake reductie voor leden der vereeniging, terwijl de namen dier fabri kanten en leveranciers eventueel in een hand boekje zouden kunnen worden vermeld. Het komt ons voor dat men vooral in deze richting een sterke vermeerdering van het ledenaantal zal moeten zoeken. Het is nu eenmaal een treurige waarheid dat de meeste menschen zich pas goed voor een zaak gaan interesseeren als zij bemerken dat er voor hen materieel voordeel aan vast zit. Het verslag van de commissie, die in op dracht van het Hoofdbestuur een rapport zou opmaken betreffende de wenschelijkheid van vereenvoudiging in de exameneischen van het handwerkonderwijs aan kweek- en normaalscholen, kon geen resultaten aan wijzen, daar de verschillende afdeelingen zich blijkbaar niet voldoende in de zaak hadden verdiept en een misverstand aangaande in te zenden amendementen een beslissing had verhinderd. Na een levendige discussie werd besloten de commissie te verzoeken haar arbeid in deze voort te zetten Achter de bestuurstafel, die op een podium troonde, hing een gordijn in vlugge plooien neer. Toen dit door een onverhoedsche be weging ter zijde geschoven werd, vertoonde zich heel even het protret van een man, levensgroot en ten voeten uit. Een geestige symboliek, diu het vermoeden wekt dat de humor ook een vrouwen vergadering niet heelemaal aan haar lot overlaat. Na de lunch zette de middagsamen komst mooi in met het besluit om in niet te verre toekomst een congres te houden over op voeding van meisjes en van de jeugd voor de gezinstaak". Over de omschrijving: V elsjes, meisjes n jongens of meisjes en jeugd werd vrij lang beraadslaagd. De laatste bewoording werd gekozen, misschien wel omdat die twee maal zegt wat bedoeld wordt. Men kan niet duidelijk genoeg zijn, niet waar? Mogelijk was op deze keuze een stoute opmerking van mevr. W. Wijnaends Francken?Dyserinck ook hiet heelemaal zonder invloed. Zij vond dezen naam uit omdat zij meende dat er ook zoo iets bestond als opvoeding van mannen, een zaak voor huisvrouwen van het aller grootste belang. Gelach en een schuchtere beweging van instemming achter het gordijn. Op de volgende algemeene vergadering, die te Utrecht zal plaats hebben, zal het Hoofd bestuur een welomlijnd plan voor dit congres ter tafel brengen, terwijl dan ook bepaald" zal worden wanneer en waar het congres zal samenkomen. Een opgewekte gedachtenwisseling over de vraag of de leden van het Hoofdbestuur reiskosten 2e of 3e klas vergoed zullen krijgen eindigde met een stemming ten gunste van de 2de klas. Toen kwam het Maandblad ter sprake. Het Hoofdbestuur deelde mede besloten te zijn het eigen orgaan te handhaven. Vroegere denk beelden van een eventueel combineeren met een ander periodiek zijn nu definitief van de baan. Een voorstel van mejuffrouw Nine Minnema, die gewag maakte van een nieuw op te richten tijdschrift, dat in het najaar hoopt te verschijnen, waarin de uitgever plaatsruimte wil aanbieden aan verschillende vrouwenverenigingen o.a. ook aan de Ver eeniging vau Huisvrouwen werd onder dank zegging van de hand gewezen. Het maandblad zal met 8 pagina's worden vergroot, waardoor meer ruimte beschikbaar zal komen voor het hoofdartikel. Afdeelingen, die een eigen iniegblaadje aan het maandblad willen toevoegen, kunnen dit doen, mits een korte samenvatting van den inhoud er van ook in het maandblad voorZOHEM IILTÖHABPETTEI Door het fijne vaste weefsel hst aangewezen soliede gebruikskarpet. komt. De secretaressen dier afdeelingen ver binden zich haar iniegblaadje aan de alge meene secretaresse te doen toekomen. Met het voorstel der afdeeling Zeist om aan de leden der vereeniging gelegenheid te geven moderne hulpmiddelen, voorwerpen voor huishoudelijk gebruik en levensmiddelen op deugdelijkheid te laten onderzoeken, werd principieel sympathie betuigd. De uitvoering van dit plan leek het Hoofdbestuur voorloopig nog te bezwaarlijk. Ook op een tweede voorstel van Zeist, be treffende een nauwe verbinding tusschen de vereeniging van Huisvrouwen en de Vereeni ging voor Kirderverzorging en Opvoeding werd niet ingegaan, aangezien het Hoofdbe stuur van meening was dat het, ondanks volle sympathie voor deze vereniging niet vooruit mocht loopen op (e resultaten van haar arheic. De kwestie van het onc erwijs aan i e huis houdscholen, door de afdeeling Zwolle ter sprake gebracht en niet speciaal gericht tegen de Zwolsche school dit werd door de af gevaardigde met nadruk verklaard tiok oe volle aaniacht oer aanwezigen. Geklaagd werd c at het huishoudonderwijs te theoretisch is, te veeleischend, daaidoor vaak te inspannend, dat het niet genoeg plaats inruimt aan ae moderne electrische middelen ter vergemakkelijking van het huiswerk en in het algemeen te weinig voeling houdt met den m vele opzichten veranderden tijdgeest, die zich ook in het gezin zoo sterk doet ge voelen. Hieiop hield mejuffrouw De Holl, directrice van de huishoudschool aan de Laan van Meerdervoort te 's-Gravenhage een warm pleidooi ten gunste van het huishoudonder wijs en het slot was dat een commissie, be staande uit 3 leeraressen en 3 huisvrouwen in deze zaak ernstige onderzoekingen zai instellen. Zoo kon deze vergadering gesloten worden in de stellige verwachting, dat de groeiend-e vereeniging in staat zal zijn meer en meer nuttig en belangrijk werk 'te doen. Rondziende in het zaaltje trof het ons dat er onder de vele, goedgekieede huisvrouwen, zoo weinig jonge vrouwen aanwezig waren, de meeste waren van middelbaren leeftijd of er boven. Zien de jongeren het belang van samen werking neg niet in? Het feestelijk deel van het programma, dat zich in den Jansschouwburg afspeelde, had eveneens een prettig verloop, zoodat men van een geslaagden dag kan spreken. A. H. L O F F F--B O K M A " " IIIIIIIIHIIIIIIIII Illlllll IIIIIIIHIIIII «III III Herinnering Herinnert g' u dien zomerdag, Toen heel het land te blaken'lag In gloed van zonnestralen; Wij gingen samen, ik en gij, Voor ons scheen alles even'blij: Geen nacht kon voor ons dalen. Weet gij, hoe 't land toen om ons heen, Dat hel de zomerzon bescheen, Een paradijs ging lijken; Voor ons was heel de aarde schoon, Het barnend licht, dat vlocht een kroon Voor armen en voor rijken. En nu de jaren zijn vergaan, Die jaren wel met vreugd' belaan, Maar toch niet zonder weetien, Nu voel ik nog de zomerzon, Die vonkjes door Uw lokken spon, En juich gelijk voorhenen. A. KLEI N?v. D. De doode uilen. (Foto van W. Mocht hetzelfde nu gebeurd zijn met onze uilen, dan hebben wij een zeer gevoelige les gehad en dan mag er toch wel eens voor goed een eind gemaakt worden aan dat roekeloos omgaan met vergif. Ik zal nu maar alvast ver onderstellen, dat de verklaring van mijn vogelktindigen vriend de juiste is. Zij lijkt mij ook zeer juist en veel meer plausibel dan de overgang van een ziekte van eenden of hoenders op uilen. Wat blijkt nu het geval te zijn. Uit het zeer groote aantal der dood ge vonden uilen leiden wij af, dat deze vogels in verband niet de muizen plaag bezig waren zich zeer snel te ver menigvuldigen. Dat doen allerlei soort van uilen altijd. In muizenjaren bevatten niet alleen hun legsels een grooter aantal eieren dan gewoonlijk, maar zij maken dan ook een grooter aantal broedsels per jaar. Dit verschijn sel is in alle deelen van de wereld bij herhaling opgemerkt en ook dat er verhuizing plaats heeft van uilen naar muizenrijke oorden. Als er in een streek maar uilen genoeg zijn, kan er niet eens een muizenplaag ontstaan en 't moet al heel erg zijn, nis ze, trouwens geholpen door andere uitin gen van natuurleven, niet in een tweede jaar het gevaar al stuiten. Nu zijn ze zelf gestuit door onze gifmengers. Nog een paar maanden dan zouden deze uilen, indien zij in leven waren gebleven een nakome lingschap gehad hebben van bij de duizend en dan was niet alleen de muizenplaag heel fraai bedwongen, maar er had zich meteen een uilenarmée gevormd, die elders huif) had kunnen brengen. In plaats daarvan gaan nu ylle uilen dood en komen de muizen weer in het land, dan Engels) mist de boer zijn mooien vrijwilligen helperen moet hij al dadelijk grijpen naar zijn trieste pakje vergif. Wanneer onze veronderstelling juist is, dan moeten ook andere muizeneters d'oöd gevonden worden. Inderdaad heb ik daaromtrent al bericht gekregen van een reiger en ongetwij feld komen wij er wel meer v'an te weten, ais men maar wat algemeen zijn aandacht schenkt aan wat er dood gevonden wordt in 't veld. Het beste is, dat ge alles, wat ge van belang acht in dezen, meldt aan den heer G. Wolda van den Rijksvogelkundigen Dienst te Wageningen, die heeft te" waken voor de be langen van de wilde vogels van Nederland en aan wie n ik ook dadelijk dit muizen-ei-vanColumbus heb medegedeeld. J A c. P. !"»' ''"IIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIM M O E RH El M' DEDEMSVAARTJ heeft [ | de vaste-planten-prijzen l i teruggebracht l i tot het gemiddelde l i van l 1914 i