10 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOÜR NEDERLAND 29 April 22. - No. 2340 TJIT IHIET ZKIL-AuIDSOIEHIIRIIFT .A. IsT JT .A. IET O? CT El -:- J. H. DE BOIS -:HAARLEM, KRUISWEG 68 Tableaux - Estampes - Editions D'art GOEDKOOP WONEN PADOX KNHAAAI VARHOHD gam. HEEMSTEDE, bultin di annaxatleplannanBouwt op Leeuw en Hooft" d/d Haarlem merhout gemeente Heemstede Lage belasting, billijke prijzen. Watersport ; uitstekena onder wijs ; Centrum van 't land, onder den rook van Amsterdam. Vraagt geill. brochure, die gratis wordt toegezonden. Bouwtarrainan LEEUW & HOOFT", Halta Blauwa Brug. Tilifaaa 0039. Grand Hotel Funckler RESTAURANT HAARLEM Pension prix-modérés Neder t m Munt Hollands beste tO cent sigaar iiimiiiiiniikii iiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiimiiiliiiiiiiiiiimiiiiiMiiiii Hotel Duin en Daal T'JD ALLt LANDHUIZEN yCMOOLCEBOUWtN JACHTHUIZEN ZIEKENHUIZEN , INLICHTINCEN Q»AANVRAAG < Te midden der bollen velden. Centr. verwarmd. De puzzle met de dominostccnen heeft velen in den lande bezig gehouden. Een paar uittreksels uit ontvangen brieven mogen hier volgen: ,,Ik ben er ten minste eenige avonden mee bezig geweest". ,,\Ve hebben met ons allen gezocht, doch 't heeft uren geduurd voordat we de oplossing hadden". Dat was nu eens een buitengewoon moeilijke en tevens mooie puzzle" etc. A. B. voelt zich wel een weinig bezwaard het te moeten zeggen, dat er meerdere oplos singen mogelijk zijn, waarin ook de som der oogen van de drie langs-rijen eene reken kundige reeks vormen. Ook ontving hij eene oplossing, waarvan de som der.drie oogenrijen gelijk was. Deze is als volgt: Op de eerste rij: een blank, dubbel blank, vijf-blank, dubbel-drie, twee-vijf, dubbel-zes, zes-vijf, zes-twee, zes-blank. Op de tweede rij: blank-twee, drie-een, een-vier, een-twee, twee-vier, drie-vijf, dubbelvijf, vier-vijf, een-vijf, drie-blank. Op de derde rij: drie-zes, dubbel twee, drie twee, dubbel-een, zes-een, dubbel-vier, vierdrie, vier-blank, vier-zes. Som der oogen in iedere rij is 56. Aan weers zijden in de middelste rij steekt een blanke uit.. Een aardige oplossing is de volgende: Op de eerste rij: dubbel-zes, zes-vijf, zes blank, vier-zes, zes-een, dubbel-twee, drie twee, zes-drie en dubbel-drie 70. Op de tweede rij: blank-vijf, dubbel-vier, vijf-drie, een-vijf, vier-vijf, dubbel een, eentwee, een-drie, drie-vier, vier-blank = 5<>. Op de derde rij: vier-twee, twee-vijf, blanktwee, zes-twee, vicr-een, dubbel blank, een blank, blank-drie, dubbel-vijf -- 42. Goede oplossingen zonden W. H. de B. te Beverwijk, J. E. O. te Leiden, M. J. H. te Numansdorp, P. L. C. P. te Rijswijk, Fam. V. te Amsterdam. Mr. A. v. d. V. te Arnhem.' Van den heer H. de Jongh, San Javier Chili werden nog enkele oplossingen van de Kerstpuzzle's ontvangen. Mr. A. v. d. V. te Arnhem won den puzzleprijs. CORRESPONDENTIE. M. J. te Leiden. A. B. dankt u voor uwe aardige vingerwijzingen. .lllflllllll MIMI DE CORP TANTE (Met teelceningen voor de Amsterdammer" van /s. van Mens) De oude Hendrik Barneveld stond hijgend op het portaaltje en zocht den sleutel van zijn kamer in z'n broekzak tnssclien een hoeveelheid centen, een virle zakdoek en een leeggerammeld Incifersdoosje. .... zocht zijn sleute l .... Hij was een beetje benauwd van zijn boonenmaaltijd in de coöperatieve keuken. Eigenlijk had hij liever nog een straatje om willen loopen, maar het was Woensdag en dat was altijd een drukke werkavond. Vór elf uur moest de wekelijksche bijdrage van de Algemeen-e Berichtgever, een veel gelezen dagblad op de bus en deze moest nog geschreven worden. O, denk niet, lezer, dat ik u nu beschrijven ga hoe Hendrik Barneveld, toegerust met een groot aantal folianten en documenten een doorwrocht artikel zou gaan schrijven over de wereldpolitiek, dat hij, voorzien van be langrijke tips van aanzienlijke zakenlieden en politici een beursoverzicht schrijven gaat, dat men elkander den volgenden dag hartstoch telijk uit de handen zal rukken. Ach.... neen.... niets van dat alles. De wekelijksche bijdrage die door Hendrik Barneveld eiken Woensdagavond vór elf uur in de bus wordt geworpen is de Correspon dentie-rubriek. ... die ge in uw haastig en gejacht leven immers altijd verzuimt in te zien. Zijn werk is dat der opvoedingvan de jeugd iu de door ons zoo veronachtzaamde kunst onzer voorvaderen.... van het brieven schrijven. Hendrik Barneveld schrijft brieven. Hij schrijft aan menschen die hij niet kent, ja, wier namen hem zelfs onbekend zijn. Aan menschen die zich gedrongen voelen hem geregeld in te lichten omtrent de vreugden en droefenissen die zij op hun levensweg ont moeten. En Mij beantwoordt Men trouw, met groote belangstelling van al hun mededeelingen, met een woord van medegevoel of vreugde, al naarmate de schrijver dat van noode schijnt te hebben. Als abonnévan een krant heeft men toch zeker recht op wat medegevoel of hartelijkheid wanneer het hart overkropt is met vreugde of leed. Weliswaar onderteekende hij zijne ant woorden niet als Hendrik HurnereUl, maar als tante Htirtense, maar dit doet niets af aan het feit dat zij:i vlijt en hartelijkheid onnavolgbaar waren. Ook ditmaal had de redactie van de Algemeene Berichtgever hem een lijvig dossier doen toekomen, dertig of veertig brieven, allen onderling verschillend in kleur en for maat, maar alle gericht aan: Tante llurtenae Redactie De Al^emeene berichtgever te X. * * * Hendrik Barneveld was voor zijn wankel bureautje gaan zitten en had de gaslamp ontstoken. Voor hem lag het stapeltje brieven, geflan keerd door een half leeg fleschje schrijfinkt en een pen ter eene en een bakje met een zwart doorgerookt pijpje ter andere zijde. Hij had zijn werkjasje aangeschoten en begon de aan tante Hortense gerichte brieven een voor een aandachtig te lezen. Er waren er weer van de oude klanten als Liehtstraaltje", Clowntje", Theemuts" en Roodwangetje", die bij geen enkele post ontbraken. Ze meldden hem nieuwe huiselijke gebeurtenissen: de geboorte van een zusje, het verloop eener verjaardagviering of het geschenk van een nieuwe fiets. Hij las het alles vol belangstelling. . . . hoe wel hij zelf geen familie of gezin had, nimmer een feest vierde en nooit iets ten geschenke kreeg. Hij las alles - eenzaam oud mannetje dat hij was -?om enkele guldens te verdienen met het schrijven der antwoorden. En hij schreef zijn antwoorden aan kinderen die hij niet kende niet de opgewektheid waarop zij, als kinderen van betalende abonné's, recht |hadden. Achtereenvolgens schreef hij met zijn regel matige nette handschrift op: Theenmts. Ja kind.... tante Hortense kan zich best voorstellen dat je Parijs heel mooi gevonden hebt, want er is inderdaad .las de brieven.... hél vél bezienswaardigs. Ik mag er ook gaarne zijn " ja.... wat moest hij anders schrijven > \ lij was nooit in Parijs geweest. Minid^ii. Jeonderstcllingis volkomen juist, want tante Hortcnse gaat inderdaad binnen kort verhuizen, en zij heeft het al aardig druk met alle toebereidselen, want er komt heel wat kijken in zoo'n nieuw huis ! Dat beloof ik je. ..." ....Hij dacht niet over verhuizen. Hij be taalde heel weinig voor zijn zit-slaapkamertje, minder dan ze hem overal elders zouden vragen. Maar wat wilt u? Men moet toch stof tot schrijven hebben? Winneion. Waarmede heb je het zo i druk gehad, dat je in geen twee weken tijdpad aan tante te schrijven? Foei robbedoes !" Hij schreef maar wat. Men moest er de moed bij de jonge schrijvers inhouden. Hoe meer ze schreven hoe minder hij te doen had. Zoo ging hel door. Meerendeels bevatten de brieven mededeelingen omtrent pret en ver rassingen, en Hendrik Barneveld ging met groot enthousiasme op deze beschrijvingen in, met telkens: IIOU-IKUI'S" en wel-wel's" en ,,och-nee-maar's". . . . Toen opende hij een briefje dat geschreven was met een vlotte vrouwenhand. Hij kende die niet, en las verbaasd: Hooggeachte Redactrice, Of zal ik'maar liever tante Hortense zeggen, want zoo spreekt mijn kleine Dikkie altijd over n. U hebt u zulk een groote plaats ver overd in het hart van mijn jongske. Op het oogenblik zijn we wanhopig, want het kind is doodziek. We moeten ons op het ergste voorbereid houden, hoewel er natuurlijk nog hoop in ons hart is. Hij spreekt telkens over n en zou zoo graag een langen brief van tante Hortense hebben. Daar hij niet schrijven mag in zijn bedje, want hii heeft Mooge koorts, ben ik zoo onbescheiden het verzoek over te brengen. U zoudt ei ons kind zoo'n groot genoegen mee doen ! Hoogachtend uwe abonnee Mevr. X. !J. Hendrik Barneveld las en herlas het briefje; hij herinnerde zich dat Dikkie wel.... een kind dat opgetogen verhalen deed van huisdieren en uitstapjes, precies als de anduren. Toen stak hij zijn pijpje aan, doopte de pen in de inkt, en heg,in te schrijven: Aan zieke Dikkie. Foei Dikkie ! wat moet tante Hortense nu van Mama hooren? Is Dikkie ziek? Maar «auw beter worden hoor ! En wat zegt Bruno de hond daar wel van? Hij houdt zeker de wacht bij je bedje ! Eigenlijk had tante wel zin eens even over te wippen om Dikkie ie zien...." Zoo schreef hij een heden tijd door. Om elf uur ging het pakje in de brievenbus. De volgende week, toen hij thuiskwam uit de coöperatieve keuken, lag er tusschen de brieven n met een zwarten rand. Die luidde: 'Geachte Mcin]jroii\\', Ons Dikkie zal u niet meer antwoorden. Hij is gestorven .... Maar hij heeft het briefje van tante Hortense nog gehoord. We hebben liet hem voorgelezen. Deif dag vór zijn dood verheugde hij zich nog zóop uw bezoek. Dank u nog zeer vuur wal u voor ons liet' kind geweest bent. l loogachtend Mevr. X. IJ. Hendrik Barneveld legde het briefje ter zijde. Hij trok zenuwachtig aai zijn pijpje dat was uitgegaan en claclil Meel lang na. Om elf uur gooide hij weer het pakje in de bus. M i: i. i s S T o K F Typ. Amst. Boek- in Steendrukkerlj, voorheen Elierman, Haims * to