Historisch Archief 1877-1940
10
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOO R N EDERL AN D
8 Juli '22. - No. 2350
&
T7IT HEIT IKIIj.A.IDSaiEIIRIIFT
IET
CONFERENTIE-KRABBELS
teekenfngen voor De Amsterdammer"
van Bernard van Vlijmen
(111. Vervolg. Derde Week)
Er zijn conferenties geweest, die flink mar
cheerden, en er waren er die dansten.
De conferentie te 's Gravenhage doet geen
van beide: zij vaart. Of zij wél-vaart, zal
nog moeten blijken. Voor het oogenblik drijft
zij voor den wind eener algemeen e welwillend
heid met een enkel, speelsch, stortzeetje zoo
nu en dan, naar de verre, onzichtbare haven.
Wij hebben nu zelfs cijfers gezien: Russische
geboden op de Brasemer- en Kagerplassen.f
En dit zeer-Hollandsche buitenfeest droegf
in zich de gansche symboliek van de situatie.!,
Het was een water-feest onder
aanvankelijkdreigende, maar allengs opklarende
Hollandsche luchten, en een landelijk maal in een
oud-Hollandschen tuin, nabij Alphen, onder
hooge, statige boomen, temidden van verre,
groene weiden, bevolkt door grazend vee en
bewaakt door dorps-veldwachters met witte,
Zondagsche handschoenen.
Diplomaten, experts en journalisten van
alle landen en alle politieke overtuigingen
waren er bijeen, in een vrije, vroolijke stem
ming, rondom een goed-Hollandsch landhuis
en een vijver vol zwaar, ongebroken kroos.
Litwinof deelde er handteekeningen uit, en
de heer van Karnebeek had iets schalksch
tintelen achter zijn lorgnet-glazen of was
het de zon die zich verheugde?
Want het moge romantischer geweest zijn,
imposanter en schitterender in het warme
Zuiden.... hier scheen de zon juist z
tusschen de drijvende wolken, dat het voor geen
enkel temperament te koud was of te warm. De
Japanners droegen wit-flanellen broeken en
de Russen hadden al spoedig hun overjassen
afgelegd.
Langs den ouden Rijn ging het... het doode
einde van den eenmaal machtigen, bruisenden
stroom, dat hier aan banden is gelegd, door
Hollandsche vaarten, en langs steenbakkerij
en, waar tot stevig bouwmateriaal wordt ge
maakt het slib dat de rivieren ons brengen
van daarginds. Zouden de Russen niets ge
voeld hebben van de symboliek: zij.... de
verre uitloopers van de woeste, bruisende re
voluties, die thans, in Holland, nieuwe, nood
zakelijke banden zoeken, en bouwen willen
van hetgeen ze aan slib en gruis
hebbenlmeegevoerd uit hun dolle avontuur.... thans,
onder wijze en ervaren leiding? Ik weet het
niet? Wij overschatten hen zooals de
vrouwen te gemakkelijk. Wij
commentecren hunne, vaak op effect berekende im
pulsen, te-sérieus zooals wij het die der
vrouwen doen; en, wanneer wij ons verwarren in
een door hen achteloos uitgeworpen woord,
dan doen wij naar hun zin, en zijn hun slacht
offers, zooals wij het die der vrouwen kunnen
worden.
Vooruit voeren, in een klein motorbootje,
de heeren Karnebeek en Litwinof, en op hen
Sir Philip Lloyd Oreame (Engeland)
cijfers weliswaar, maar toch ronde getallen die
op raisonnabele wijze de behoeften van het
groote Sovjet-rijk uitdrukken. Men zal ver
standig doen deze cijfers te gebruiken als
leiddraad voor de actie eener eventueele per
manente commissie van investigatie. En
de Russen zelf zullen wel niet zoo naief zijn
te meenen, dat zij hierheen zijn gekomen om
een verlanglijstje te deponeeren met
,,SpoedSpoed".... er boven geschreven. Want zij
komen zaken doen in de eerste plaats, en
geen Sinter-klaas vieren.
Laten wij hopen op eene geleidelijke ont
wikkeling der conferentie in de richting van
zulk een commissie.
Zij heeft niet slechts symbolisch, maar ook
in werkelijkheid gevaren. Het Haagsche ge
meentebestuur heeft haar een boottocht
aanNaotake Sato (Japan)
volgden vele, en steeds grooter booten, tot aan
de stoomboot van de Internationale pers
aan het einde. Naarmate kleiner werd de
autoriteit der opvarenden was grooter hun
schip: en ook hierin was symboliek: de zware
ernstige stoomboot der publieke opinie,
achter de dartele, blanke motorbootjes
deidelegaties: de serieuse donkere boot van het
corps-diplomatique tusschen stoeiende en
manoevreerende bootjes der experts en,
terwijl lachend, en
breed-uit-zijn-sigaar-rookend vooruit voer Litwinof, zat in het
Persschip de ster-correspondent van de N. R. Ct.
en commenteerde met ernst en toewijding de
crediet-cijfers in zijn notitieboekje.
Laten wij, goede Hollanders, voorzichtig
zijn op dat ne punt waar onze stuurmans
kunst wel eens faalt: dat der dartele luimen
van vrouwen en Litwinofs. Naarmate wij ze
minder au sérieux schijnen te nemen, komen
wij ze nader. Wij moeten nimmer vergeten
ze te beschouwen in verband met hun momen
teel object. i
Henri Strasburger (Puien)
iiiiiiiiiiiiimiiiiiiMHiiiii ininimiiiiiK
IHIIIIIIIIIIIIHM
iiiiiiiiiiiiiiiiiiin
SCHILDERKUNST-KRONIEK
1. OVERLEDEN SCHILDERS IN PULCHRI
STUDIO.
Van de overleden schilders (meesters
noemt het aanplakbiljet hen te welwillend)
was Baufje zeker degene, wien de schilder
kunst het natuurlijkst was, en wien de kleur
het eenvoudigst-zuiver kwam. Een
boschgezicht (8), een boerderij (12), twee bloemstuk
ken (10 en 11) en een interieur met biljart
(9) zijn van deze stelling het eenvoudig bewijs.
Schudt was hardnekkiger van techniek dan
Bauffe; hij was anderszijds ook burgerlijker.
Hij heeft den rijtuiglakker nooit in zich kun
nen overwinnen; het werk, met al zijn kunde,
heeft altijd iets te kils, en iets te glanzerigs.
Hij is de schilder (de hoeveelste in Holland?)
van den aardappelschillenden man, van de
wasschende vrouw, en zijn nabootsend
vermogen was zógroot soms, dat het een
onwilwekt. Deze onwil is dadelijkte verklartn.
De werkelijkheid" van Schudt is een wer
kelijkheid, die buiten het diepe gevoel altijd
bleef. Het is de werkelijkheid van de
alledaagschheid; de getrouwheid, de hardnek
kigheid zulke burgerlijke-geziene werkelijk
heid te willen geven is van den eerbarcn, maar
niet bewonderenswaarden Hollander. Lp
12 oer*
Sumotro
12 cent
Sigaar
Comte heeft op een andere manier een kilte.
Zijn licht, het licht in zijn riviergezichten
was steeds blikkerig; de heele makelij van
zijn werk mist het ge de gene van Schudt. Er
is een soort zwier in, die geen werkelijke vlot
heid is; ge voelt een soort eerzucht, die met
de groote Hagenaars wilde concurreeren.
Van Woorden is het meest forsch in zijn bloem
stuk; van de etsen van P. Hogenvaard is
de slangenbezweerder een der beste. Toch is
ook hier een fout hinderlijk, die dat eveneens
in de andere is. Hogerwaard wist niet sober
genoeg te zijn. Wat soberheid bereikt, de
Blinde van J. Israèls, Bauer's (een aquarel)
en Haverman's ets maken het duidelijk.
Daar komt de figuur los van een simpelen
achtergrond, bij Hogerwaard is de achter
grond altijd zó(door een zekere plompe
of ondoorvoelde beweeglijkheid), dat zij de
werking van de hoofdfiguur verschraalt.
GROEPEN IN FULCIIRI. Van de vorige groe
pen zijn enkele dingen te noteeren. Wolbers'
rosgevlekte koe (van achteren gezien);
Bodifee's wit-gekalkt poortje, van Waning's
strand met wagens en schuiten (er was iets
van kleur in); freule de Jonge's krachtige
stillevens, maar wel dikwijls te onrustig nog,
en met iets Duitsch in de kleur.
Bij de laatste groepen is P. Kranttr met
een hoofdgroep vertegenwoordigd. Ik ken
beter werk van hem dan hier nu te zien is.
Hij is nooit een groot schilder, maar tusschen
de niet meest-bcfaamde leden van Pnlchri
verrast hij soms door gevoeligheid, soms door
oorspronkelijkheid. Het zuiverst is hij in het
stadsgezicht met de wagens (3); andere
stadgezichten hebben iets smakelijks door
een beweeglijkheid. Freule van Eijsinga,
altijd levend, is forsch en met niets storends
in een sneeuw-studie; Mension het beste in
zijn Haan"; Edzur Koning is vertegen
woordigd door klein werk; Mees heeft, voor
zijn doen, twee goede portretten hier: dat
van een meisje, en dat van Dr. J. H. Leopold.
Bij het laatste is de kop vrij goed (op een
kleine fout na); de handen zijn te nering van
uitdrukking.
P i. A s s c H A i: R T
OELOF (flITROE
KALVERSTRAAT 1
Amsterdam
. OPGERICHT 1850
TELEFOON 658 N.
DEN HAAG - PLAATS 23
firma M. J. GOUDSMIT
PAARLEN, BRILLANTEN
Goud, Zilver en Horloges
Uitsluitend eerste kwaliteit
CENTRAAL THEATER
Oreta Lobo is de heldin van den avond.
Haar Barbertjc'' alleen al is den gang
naar 't knussetheatertje waard. Wat een humor
zit er in die vrouw, en hoe weet zij dien in
eiken stand, in elk gebaar te uiten. Jammer,
? De eerste maal dat ik Litwinof ontmoette
Izat hij in een hotelkamer te Kopenhagen, en
ihij was bitter en gestreng.
Dat is nu twee jaar geleden, en thans heb
ik hem weer mee-gemaakt, in een
tweede-klascoupé-niet-rooken van den Haag naar Leiden.
Hij was nu steviger geworden, zijn bitterheid
was wat achter-uit-geweken, waarschijnlijk
voor de Westersche levenspractijk.
Zijn verdediging is meer die van den
Lebemann geworden. Ik heb zelden zulk een voor
beeld van snel-assimilatie gezien. In dat op
zicht is hij zijne overburen in de coupé:
Krestinsky en Levidoff, verre vooruit. De
eerste gaat, voor het oog althans, nog in den
slavischen half-droom, en de laatste is nog
doortrokken van hetpijnlijk voorbehoud van
den Qhetto-verstooteling.
Litwinof behoeft zich niet meer, van mo
ment tot moment, met moeite aan-te-passen,
aan het milieu; hij heeft Lloyd Oeorge gezien
en iets begrepen van wat gezond opportunisme
is. Hij heeft zich op het plan gebracht waar
men spelen kan met principes en paradoxen,
en toen ik hem vroeg of hij de ochtendbladen
lezen kon, verklaarde hij ook zonder dat wel
te weten wat er in zou staan. Het bericht over
den gezondheidstoestand van Lenin spelde hij
echter nauwkeurig, en hij strandde pas op
het woord hoofdpijn", waarvan hij even
achterdochtig de vertaling vroeg. Omtrent
de a.s. oogst was hij niet pertinent. Men ziet
zoo weinig van uit een coupe-raampje!"
zeide hij, en op dat oogenblik begreep ik, dat
hij vór-alles cynicus is, en dat het hongerende
Russische volk niet door een liefhebbend
vadertje" verzorgd wordt.
In menschen als Litwinof is het
menschelijke diep begraven onder het cynisme dat
ze als levenshouding voor een politieke nood
zakelijkheid hebben aangenomen.
Ik begreep dat, in de twee jaren die ver
loopenwaren, sinds ik hem het eerst ontmoet
had, de gevoelsmensch, die hij oorspronkelijk
was, vermoord en overschreeuwd was dooreen
-:- J. H. DE BOIS
-.HAARLEM, KRUISWEG 68
Tablaaux - Estampes - Editlons D'art
uiterste van scepse. Gevoelsmenschen komen
gemakkelijk tot zulke uitersten. Het is de
zelfde geestesgesteldheid als die van een
lyrischen dichter die zijn geliefde dood-kwelt
in koelen bloede en met een wanhopig hart.
De belangstelling rondom de Russen was
groot, en zij waren de attractie van deze
merkwaardige diplomatieke buitenpartij. Het
was een goed-Hollandsch feest, en waren er
niet overal de Zondagsche landelijke veld
wachters geweest, in roeibootjes, op
landsteigers en achter hagen, ware er niet een be
kend politieman onder de gasten geweest ?
dan had men zich kunnen voorstellen dat de
natiën zich blij en zorgeloos verlustigden
in den Hollandschen tuin en op onze kalme
wateren tusschen groen, vlak en vredig land.
De conferentie vaart.... Moge zij wél-varen.
MELIS STOKE
RIJM-KRONYCK
Uit Grave wordt gemeld, dat aan meer
dan 100 vrouwelijke patiënten van
het Rijkskrankzinnigengesticht aldaar
een oproepbriej i's ingezonden, om aan
de verkiezingen voor de Tweede Kamer
deel te nemen.
Men schrijft ons en het schijnt ons toe
dat men daarmee het feit wil staven,
dat deze kies-strijd dwaasheid is
dat men aan 't stembureau te Qrave
voor 't politieke oordeel zwicht
van 't Rijks-krankzinnigen-gesticht.
Op naar de stembus ! Man en vrouw,
en gek en stemvee, al te gader !
Neem 't reuzen-stembiljet ter hand
en weifel niet! Vooruit maar ! Sla d'r
een slag in ! 't Is uw burger-plicht
voor 't Rijks-krankzinnigen-gesticht.
Wien brengt uw stem naar 't Binnenhof ?
Wat zal die onbekende willen ?
Zal niet diezelfde man uw hart
van verontwaardiging doen trillen
als hij uw beurs ten gronde richt
in 't Rijks-Krankzinnigengesticht?
Het stelsel heeft ons blind geslagen
Wij weten niet rneer hoe of wie
't is alom een kakaphonie
van leuzen waar wij niet om vragen,
en waarvan 't resultaat ons richt
naar 't Rijks-krankzinnigen-gesticht.
MELIS STOKE
iiiiiiiiiimiilim
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Santiago Mendes da Viga (Spanje)
GOEDKOOP WOMEH
gim. HEEMSTEDE, bulten i
innaxatleplinnin
Bouwt op Leeuw en Hooft" d/d
Haarlemrnerhout gemeente Heemstede Lage belasting,
billijke prijzen. Watersport; uitstekend onder
wijs ; Centrum van 't land, onder den rook
van Amsterdam. Vraagt geill. brochure, die
gratis wordt toegezonden.
Bouwttrrilntn LEEUW & HOOFT",
Hitt* Bltuwi Brug. TilitM* 58039.
Navigatie en Mooi-Nededaod
DE ELiTE-SIGARENMERKEN
Verkrijgbaar bij de voornaamste winkeliers
Fabr.: Firma RAPPARD & POTT ? Tiel
is samengeflanst geeft geen beteren humor
dan het programma deed verwachten : Sukade
voor Verkade, (Seelaards voor Royaards, enz.
Men ziet, het is bedenkelijk.
Comoedia" heeft dezen winter veel mooi
werk gegeven. Comoedia,houd je naam hoog!
T.
dat zij in Edmond Visser's Conflict" niet
altijd verstaanbaar was. Ik kan daardoor niet
beoordeelen of dat stukje goed of slecht was.
Mien van Kerckhoven maakt het 't publiek
in dat opzicht heel wat gemakkelijker. Die is
in zulke rollen van het half-parmantige,
halfboudeerende vrouwtje altijd voortreffelijk.
Ook nu.?De Gendarme kent geen medelijden"
behoorde van 't programma verwijderd te
worden. Drie nbedrijfspelen voor de pauze
is te veel. Uerst tegen half twaalf was de voor
stelling uit --veelte laat, bij zulk lichtwerk.
Dirk Verbeek heeft er zich met den moed
der wanhoop doorgeslagen, om dit stukje, dat
voor een kinderpartijtje geschreven is, te
redden, Hulde voor zijn prestatie.
De laatste tooneelspeler!"
Zullen we er dan nooit afkomen, van dit
eeuwig geïmiteer van het viertal: Royaards,
Bouwmeester, de Vries en Verkade? Een jaar
of tien geleden deden Ruys en Lobo 't met
daverend succes op een kunstenaarsfeest, een
onderonsje. Dat was best. De slachtoffers
zaten onder de toeschouwers, en hadden er
zelf schik in. Sedert brengen Ruys en Lobo
jaar-in jaar-uit hun kunstbroeders op straat.
Slechte smaak. Het publiek had er nu ook
geen plezier meer in. Mijn compliment aan 't
publiek. Het spelletje dat uit die naaperijen
W3DMhUY5
MEUBILEEPEn
WOniMG
AM5TERDAM