De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1922 29 juli pagina 9

29 juli 1922 – pagina 9

Dit is een ingescande tekst.

29 Juli '22. - No. 2353 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND MINISTER RUYS KABINETSFORMATEUR Teekening voor de Amsterdammer" van Joh. Braakensiek CHARIVARIA Dat is een nieuw geluid," schrijft de O. H. C. De term is niet volledig, doordat het blad niet aan de eenvoudige oplossing heeft gedacht: Een nieuwe herfst, een nieuw geluid." 12 cent 12 cent Sumatra C BUITCHQIWOON ) Sigaar Nog een vertooning van den man-zonder-armen Hem werd, evenals aan den heer jhr. F. Teding van Berkhout op 13 Juli, een gedenkpenning als blijk van waardeering zijner aan de beide instel lingen bewezen diensten door directie en commissarissen der Haarlemsche Bankvereeniging bij zijn terugkomst uit het buitenland, bij monde van den jhr. mr. F. W. van Styrum uit gereikt." (O. H. C.) Toen verhief Philippe zijn stem en zei zachtjes..." (Barbusse, Hartsgeheimen, vert. de Rosa). Toen bulderde Phillippine op gedempten toon... De Tel. schrijft: Vanaf het begin af " blijkbaar een vergeefsche poging fnaf het fnaffersche blad om fnaf zijn fnaf af te komen. Ze ging voort met te 2wijgen, met te glimlachen en te blijven staan. Die naam, het is indrukwekkend hem te hebben uitgesproken. Philippe en Juliette bleven alleen en het is nu zeker, dat de een bij de ander blijven zal." (ld.). Wij veronderstellen dat het boek uit het Fransch vertaald is. Het hotel Nieuw Novum", Singel alhier, is tijdelijk gesloten. Na de heropening zal het waarschijnlijk Grand Hotel Nouveau Nieuw Novum" heeten. Een nieuwe herfst, een nieuw ge-Ruys(ch) liiiiiiiiHiiiiMlliniliiiiiiiMtiiiiMlliiiiMiiiiintlliiiiiiiMMiiilfltiiiiiiiiiiiiMiMiii iiiiiiiiiitniii in iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiii' iiiiiiimiiiiiii i iiiiiiiimiiiiiimiiiiuiiiiiiiiiii (Londen Opinion) FONGERS-Rijwielen Wie een FONGERS koopt, ontvangt het resultaat van 50 jaar ervaring, vakkennis, smaak en zorg, welke daar aan zijn tegoede gekomen. Eigen Filialen te AMSTERDAM, Nassaukade 500; Arnhem, Groningen, Den Haag, Leiden, Middel burg, Rotterdam en Utrecht. Agentschappen over het geheele land verspreid. Een van de eerste zaken, die men mij opdroeg was een echtscheiding tusschen tafel en bed." (Het zwarts meer, Henri Bordeaux.) Hiertoe bedient men zich van een flinke bijl. Tegen afgifte van dit bewijs wordt door den conducteur ingenomen een kartonnen plaatskaart van Alkmaar naar Schoorl." (N. S.) Bij zijn aankomst te Schoorl ontvangt de conducteur van de N. S. gratis een licht braakmiddeltje. iiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiiitimiiiiii 1,11111 in mini iiiiiiiiiiiiiii i "ui iitiui iiiiuii (Punch) CHARIVARIUS, Ruize-rijmen, 5 Bundels a f 0.65 Charivaria, 3 Bundels a f 0.65 - Uitgave H. D. TJEENK WILLINK & Zn. Haarlem iiiiiiiiiiimiiiiiimimi miimtiiiiiiimiiiiiiiiiiiiitiii ?IIIIHII MU (By stander) De verzekerde met het ongunstige uiterl ij k: Hoeveel zou'ik krijgen, als mijn huis morgen afbrandde?" De verzekeraar: Nou, ik denk: vier jaar." Maatje, als ik dood ga, kom ik dan in de hemel ?" Ja, lieveling." Maar als ik dood ging omdat een grootc beer me opslokte, zou die dan mee gaan?" Pa wordt gepolst over het vacantiereisje. IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIII iiiiiiiiiiiiiiiiii iiimiimiiiiii iiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiniiiMiii iiiiimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiii iiimiiiiiiimiiiiiiiiiimii iiiiimiiHiniiiii aiiiiniiniiiiuiiiiiiiiiniiiii <?"> moet stemmen., tegen jullie zeg,hè? Maar dat doe ik, omdat ik het betwijfel of jullie wel doordrongen zijn van de groote belangen, die er met deze verkiezing op het spel staan ! " Maar ik verzeker U...." begon ik, maar ze legde me dadelijk met een handgebaar het zwijgen op. Laat me uitspreken. Ik heb bezoek gehad van mevrouw Lobster-Muddel, doctoranda in de oeconomie, presidente van den Bond van Intellectueele Vrouwen en met haar ben ik naar de Vergadering van dien Bond geweest. En wat ik daar gehoord heb ! Ik ben 73 jaar! Drie en zeventig jaar lang heb ik geslapen. Nu, eindüijk, ben ik wakker geworden en nu weet ik.... weet ik dat het er om gaat ! Er op of er onder! Tachtig jaren hebben onze vaderen ge streden voor de vrijheid van godsdienst.. de vaan der reformatie heeft vrij gewapperd ...." en tante, die haar paraplu per ongeluk mee naar binnen had genomen, wees daar mee naar het plafond en schudde hem heen en weer vrij van Sluis tot Oostmahorn, van Texel tot Maastricht ! En nu nu staat het Pauselijk leger voor de poorten van ons vaderland, voor het land van Willem den Zwijger en van Marnix van St. Aldegonde en als ze binnendringen .. Weten jullie wat er dan gebeuren zal..?" En tante keek zoo griezelig dreigend en onheilspellend, dat Sofie noch ik wisten wat we moesten antwoorden, uit vreeze, dat het antwoord soms ernaast zou zijn. Maar tante wachtte niet lang op dat antwoord. Dan...." zei ze met een holle fluisterstem dan zullen ze jullie en mij dwingen om nog Roomsen te worden.... dan moeten we allemaal gaan biechten en mij, zoo oud als ik ben, zullen ze ineen klooster stoppen en mijn haar afknip pen om nog een non van me te maken...." Nou tante...." suste ik glimlachend dat is nou toch wel een beetje...." Een beetje ! Wat een beetje?" stoof ze op Daar heb je 't al weer, jullie zijn te lauw en te slap en te zelfge noegzaam,maar jouw lauwheid, jouw slapheid.." en ze prikte met haar paraplu bijna tegen mijn vest dat is juist hun kracht, hun sterkte.... hier ....hier!" en ineens haalde ze uit haar réticule een hand vol strooibiljetten en smeet die over de tafel. Lees dit. ... lees dit.... leer het uit je hoofd. ... jullie beseffen niet, waar het om gaat. . jullie met je vrijzinnigaristocratische-vrijheidsbonden of'hoe heet die nonsens! Slappelingen. . . .halfheden. . . .neve lingen ! Zwart dreigt.. . . rood dreigt. . . . be sef dat dan toch ! Weet je wat de rooden van de vrouwen willen maken? Publiekeigendom Oroote hemel, als mijn moeder dat had moe ten beleven !" en tante sloeg even haar oogen devoot naar het plafond dat haar jongste dochter nog eens de kans zou loopen .om of non te worden, of publiek eigendom van alle mannen ! Maar daar om ben ik gekomen...." ging ze ineens weer krachtiger voort om het jullie in te prenten, in te hameren, te bezweren. Stemt, wie je wilt, maar stemt een antirevolutionair. Stemt Ekkenlmizen, dominee Ekkenhuizen en als die gekozen wordt dan zullen rood en zwart samen zitten knarsetanden van machtelooze woede (leen halfhedcn, die kooien en geiten sparen, Weg met de rood-zwarte kliek ! Ik heb jullie gewaarschuuwd !" en tante wipte van haar stoel af of de veeren in de zitting zich plot seling allemaal tegelijk ontspanden. Blijft u niet even.... een kopje thee begon Sofie. Thee!" riep tante uit Ik heb nu geen tijd voor thee.... ik ben propagandiste geworden voor de Vroiiwenkiesvereenitjing: Nederland, past op w\< snak ! De tachtig jarige worstdstrijd onzer vaderen.... het land van Marnix...." Ze was de gang al in. Sofie en ik moesten op een drafje loopen om haar uit te laten. Nog op de stoep, draaide ze zich om. Ekkenhuizen," zei ze denk er om,dominee Ekkenhuizen lijst 33 f !" Dan was ze weg. Ekkenhuizen " herhaalde Sofie werktuigelijk toen we een beetje verdoofd terug kwamen in de kamer. Lijst 33 f...." zei ik op een droomerigvagen toon. En toen keken we elkaar wezenloos aan en zeiden vijf minuten niks. III Van-uit ons raam hadden we juist het ge zicht op het stembureau in de Christelijke Be waarschool. Sofie en ik hadden na het ontbijt maar dadelijk onzen stemplicht vervuld,maar toen ik tegen half viif thuis kwam, zei Sofie me, dat ze zich nog den heelen middag geamuseerd had met naar de stemdrukte te kijken. Voor den ingang stond een gemoedelijk soort politieagent, die nu en dan tot doorloopen maande of kinderen wegjoeg; er stonden sandwichmannen van alle richtingen, meerendeels havelooze kerels, die oprechte maling hadden aan de zaak,zich verveeldenen grappen verkochten. De man van de S.D.A.P. was erg bevriend met zijn R.K- collega en de communist, een jongmensch met een uitgezakte lefpet en een keurige spnuglok op zijn hoofd., presenteerde beginselvol een versche pruim aan zijn A.R, broeder. Op het trottoir voor de school had een on bekende fanaticus al vroeg in den morgen met groote witte letters geschilderd: stemt Meer kerk lijst 03. De toeloop der stemlustigeii verslapte, nu het tegen het sluitingsuur van vijven ging, merkbaar. De sandwichmannen waren moe van 't staan en drentelen, zetten hun borden met Kiest Ekkenhuizen" en stemt Meerkerk" uf wat er verder op stond, tegen den muur en zakten op hun hurken, spogen het pruimsap zonder syinbolieke nevenbedoeling op den wit gekalkten candidatennaani: de communist metde lefpet was zijn bloed-cn-wraak brullende strooibiljetten kwijt, maar bleef uit solidari teit toch ook nog, hing wat rond, praatte met den agent. Ineens begonnen ze allemaal te lachen en te wijzen. Wat hebben ze?" vroeg Sofie turend. Daar is iets op dat hord geknoeid, wat tegen den muur staat...." zei ik maar ik kan 't niet lezen". Sofie haalde den tooneelkijker en keek. O.... gut.... 't is zonde !" Ze begon te lachen. Wat is er?" vroeg ik. Kijk maar es", zei ze. Ik keek en glimlachte. De communist of een ander had blijkbaar geprofiteerd van een oogenblik, dat de A.R. man het te druk had met zijn pruim en had voor den naam van Ekkenhuizen een letter ge plaatst. Kiest Gekkenhuizen" stond er nu. De sandwich - mannen lachten allemaal,'t publiek lachte, een enkele kiezer, die nog haas tig kwam, lachte en de agent, die blijkbaar ruim dacht in politieke dingen, lachte eveneens. De A. R. bordeman was opgesprongen, maakte boksbewegingen tegen den commnni'-t, die 't afkocht voor een verse h slaatje; 't laatste restje uit een groezeligen puntzak, dien hij leeg in elkaar frommelde tot een bal, waarna hij er lachend den agent mee dreigde te gooien. Lieve deugd, goed, dat tante dat niet ziet...." sprak Sofie. Haar candidaat!" Als je van den du vel...." zei ik wijzend. Gut ja. ... dat is ze...." riep Sofie. Inderdaad, in de verte kwam tanteJaantje, ik kan wel zeggen, aangestormd met haar gele stembiljet zichtbaar in de eene hand; in de andere haar paraplu. Ze mag zich ook wel haasten", zei ik.... 't is op slag van vijven". Maar tante Jaantje deed niet anders. Je zou haast zeggen, dat het heele Pause lijke leger haar op de hielen zit," spotte ik. En wat ziet ze rood. Tjonge, tjonge, voor menschen op haar leeftijd is de politiek waarachtig levensgevaarlijk !" Tante Jaantje hadhetstembureau bereikt... De agent keek op zijn horloge, zei niets, maar dacht klaarblijkelijk des te meer. De man van de R.K., die ijselijk veel pret had in het geval, stootte tante even aan, wees haar grinnikend op het bord, hoopte blijkbaar op medevreugde van de oude dame. Maar het ging heel anders. Zoodra tante n blik geworpen had op het ontheiligde bord, deinsde ze achteruit, stond een oogenblik sprakeloos van ontzetting, dan ineens barstte ze los in een stroom van woedende woorden, tegen de mannen, tegen de voorbijgangers, die staan bleven, tegen den agent, die nog even lachte, maar dan ernstig en bedenkelijk ging kijken. De mannen lachten allemaal; de agent wilde nu blijkbaar 't geval bezweren met een ge moedelijk woord. Toen zei de sandwichman van het geschand vlekte bord blijkbaar iets heel oneerbiedig»en spoogonverschillig langs tante heen zijn'pruimsap op het trottoir, stak zijn handen in zijn zakken, haalde zijn schouders op. Ineens was het toen gebeurd. .stond ze een oogenblik sprakeloos. Tante had haar paraplu opgeheven en sloeg er mee naar den onverlaat. De man deinsde even terug, verrast door het onverwachte, maar dan greep hij de para plu, wrong haar uit tante's hand. De agent schoot toe, scheidde ze; er volgde een relletje, een gevloek, een lach-krijschend lawaai.... Haal d'r....!" zei Sofie verschrikt. Ik rende de straat op, was ineens in het menschenkluw; tante kon geen geluid meer geven, stootte woedend heesche klanken uit. Toen ik haar meevoerde naar huis, hoonde scheldende lachstemmen ons na. Even later had ik haar en haar paraplu binnen. De laatste zette ik in den stander, waar zij zielig in elkaar knakte tot een zwart vod, waar een stok uit stak. Tante kregen we pas bij na een eau de colognekuur van twintig minuten. Toen begon ze vrij normaal te huilen. De schurken...." snikte ze nog de laf aards niets is hun heilig'.... tachtig jaar hebben onze vaderen.... Marnix van St. Aldegonde .... ik i n een klooster.... Gekken huizen.... en mijn paraplu., kapot schande .... schande ...." Sofie schoof haar een kopje thee toe. Toe neemt u eens een slokje.... dat kalmeert" . Achter tante's stoel lag de gele kaart. Ik bukte me, raapte haar op, liet haar vlug in mijn zak verdwijnen.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl