Historisch Archief 1877-1940
9 Sept. '22. No. 2359
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
Een boekje dat alle muziekliefhebbers
moeten bezitten is:
HET BEGRIJPEN VAN MUZIEK
door MAARTEN DIJK
Pauw Serie No. 4.
Uit de pers:
De schrijver heeft zijn belangrijk
onderwerp met grooten ernst behan
deld; het is hem,gelukt zijne denkbeel
den met klaarheid weer te geven. En
al vond ik in het boek ook wel
enkele begrippen en opvattingen, die
ik niet geheel deelen kan zoo vind
ik de strekking en inhoud van het
werk toch van zulk belang, dat ik het
boek gaarne als zeer lezenswaardig
aanbeveel. JOH. WAGENAAR.
De Amsterdammer.
Het is een ernstig werk, dat als
zoodanig met belangstelling moet wor
den gelezen en de heer Maarten Dijk,
op de hoogte van zijn onderwerp, zelf
uitvoerend musicus, heeft het mogelijke
gedaan om die belangstelling "te wek
ken en levendig te houden, zoodat zijn
boek inderdaad veel zal kunnen bij
dragen tot begrip van muzikale kunst
werken en aldus tot verhooging van
het muziekgenot. Prov. Gron. Crt.
Prijs in artlstieki uitvoering f 4.25.
Uitgave van: N.V. VAN LOGHUM,
SLATERUS <6 VISSER, Arnhem.
NiteertOivendezo Woon Hos,
BUSSUM 923
AMSTERDAM... C. 2776
UTRECHT i .,.__
BILTHOVENJ ????°077
tlecltischi Boek- en Handelsdrukkerij
Fa. Wed. P. v. d. HERT
Nassaustraat 2 BUSSUM
Alle soorten drukwerk
Fraaie uitvoering - concurrerende
prijzen.
wt/RAVENSWAAY
f
i-GORINCHEMBDIf' FRIESCHE ?
DDlYHEERENBAAI
20 CTS.PER hALFONS PAKJE
KUHR
- Heerengracht 304
BONTMANTELS
Met bont gevoerde mantels naar maat en
reparaties. Nu extra lage prijzen.
MANTELCOSTUUMS
NAAR MAAT
tijdelijk vanaf f
ROBES NAAR MAAT nnif f
12 zilveren theelepeltjes
met verschillende
bloemsteeltjes
Met etui zonder etui
f 28.?. f24.?.
Lengte der lepeltjes lOc.m.
Franco door Nederland.
Bij niet voldoening mogen
de lepeltjes geruild worden
In Den Silveren Molenbeecker
CORN.SCHOORL
Amsterdam den Haag
KALVERSTRAAT 32
Tel. N. 2149.
HOOGSTRAAT 31
Tel. No. 6890.
N. V. Eerste Nederl. Elementenfabr. DE KROON", Den Haag.
CHENARD&WALCKER
NASH M. A. N.
Automobielen en Vrachtwagens
H.V. Automobiil Mij. H EI CENTRUM"
Parkstraat 91a - 's-Bravcnbaga
Tel. Haag 3569
F. FEDDEMA
WAGENSTR. 67
DEN HAAG
Telefoon 879
NIEUWSTE
MODELLEN
Heerenschoeisel vanaf
f 12.50
HIIIIII1IIIIIIIMIII
ifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiniiiiiiHiiiiiiiiiMiniMiiiiiiniiiiiiiMii
MtHmimiiMiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiimim
DAM ES I
Abonneert U op
het Maandschrift
DE VROUW EN
: HAAR HUIS" :
onder Redactie van mej. E. M. ROGGE
Prijs per jaargang f 10,
franco per post f 10,75
Proefnummer op aanvrage
gratis
UITQAVBi
VAM HOLKEMA t WARENDOW
AMSTERDAM
miiiiiKiiiiiiiiiiiiiliiitiiiiiimimmiiiiiiiiiiiiiiii
iiiiliiiiiiiiiimi
van hunne naar de groote lijnen der wereld
politiek ge-oriënteerde houding, om ook maar
iets te doen wat zou kunnen doen denken aan
de demonstratie van de mogelijkheid van
een neuvraal blok.
De Nederlandsche regeering heeft gemeend,
onder het wisselend aspect der politieke
verhoudingen de handen vrij te moeten hou
den, en , hoewel men op sommige academische
punten wel overleg heeft willen plegen met de
Scandinavische rijken, zooals bijvoorbeeld
tot samenstelling van een gemeenschappelijk
ontwerp-statuut voor het Permanent Hof van
Internationale Justitie, heeft men het beter
geacht zijn eigen gelegenheden te blijven
zoeken.
De toestand in het Noorden was de volgende:
De wereldoorlog isoleerde de Scandinavi
sche landen, meer dan tevoren, van het
Europeesche politieke terrein. Het
NoorschZweedsche schier-eiland raakte, door de
Russische gebeurtenissen en de daarop vol
gende revolutie in Duitschland, zijn beide
historische bedreigingen weliswaar kwijt,
maar werd tegelijk practisch tot een eiland
gemaakt, en Denemarken, de drempel naar
het vasteland, zat achter zijne prikkeldraad
versperringen, buiten de wegen van het ver
keer.
In de drie landen ondervond men den oorlog
in vele opzichten zooals men dat ten onzent
deed. Maar Nederland, dat door zijne geogra
fische ligging geschoold was in de oplossing
der vraagstukken voor eene kleine natie
tusschen machtige verschuivingen, werd
voor hen, bij het acuut-worden
diermoeilijkheden, tot een soort vuurtoren op de duistere
politieke kust van Europa.
Voor wie gezien heeft, met welk een eerbied
de Nederlandsche neutraliteitspolitiek daar
ginds in het Noorden gevolgd is, voor wie den
indruk heeft mogen constateeren,diende toe
passing van het asyl-principe door Nederland
op de Scandinaafsche neutralen maakie,
en voor wie gehoord heeft hoe, in lange nacht
zittingen van den Zweedschen Rijksdag
waarbij de termen betreffende toetreding
tot den Volkenbond overwogen werden ?
telkens en telkens het Nederlandsch standpunt
als leiddraad en ter voorlichting werd te pas
gebracht, is het eerst ten volle begrijpelijk,
dat men ons daar in Scandinavië zocht.
De Nederlandsche regeering wekte, door
hare consequente doorvoering van haar
ongebondenheids- en voorbehouds-politiek
wel eens den indruk van hooghartigheid.
Het scheen wel eens, alsof het gebaar van
de Noordsche volkeren naar het Nederlandsche
niet overgenomen zou worden door de re
geering.
Later is daarin eenige verandering ten goede
gekomen door een betere vestiging van onze
diplomatieke vertegenwoordiging in Scandi
navië, zij het dan ook dat deze vertegenwoor
diging weinig luister kan bijzetten aan
representatie, en zelfs bij deze gelegenheid
zich genoodzaakt zag om een oorlogsschip
te gebruiken als ontvangstzaal.
Maar al eerder reeds had het particulier
initiatief de nauwere aanraking gezocht,
waartoe de regeering, zooals dat in ambtelijke
taal heet geen termen aanwezig achtte".
Men herinnert zich de Nederlandsche week
te Stockholm, die daar, hoewel zij noch grootsch
noch volledig was, veel indruk maakte....
juist omdat zij van Nederland zij het dan
ook uitsluitend van Nederlandsche particu
lieren uitging.
Er werden over-en-weer vereenigingen ge
sticht tot het voeren van wederzijdsche
cultureele propaganda, en, hoewel hunne
manifestatiën nogembrionaal waren : het waren
symptomen. Ook de huidige Nederlandsche
tentoonstelling te Kopenhagen, die eveneens
zonder meer dan officieele instemming mogelijk
geworden is, mag als zulk een symptoom gelden.
Zij is alweer niet volledig of "indrukwekkend,
maar op handige wijze ter plaatse, en aange
past aan de eigenaardige locale sfeer van
genoegen en vroolijkheid, in elkaar gezet
en een succes geworden. Het was al niet
anders dan in de zeventiende eeuw, toen het
verkeer tusschen Nederland en de Scandi
navische rijken zijn bloeitijd beleefde. Terwijl
het particulier initiatief aanraking zocht,
werd daarnaast vanzelf ook het officieele
verkeer drukker. Mogelijkheden tot ont
wikkeling van handelsbetrekkingen wrden
gevonden en brachten gelegenheden tot weder
zijdsche informatie mede. Maar voorts deden
zich ook, naarmate men zich verder van den
Vrede van Versailles in het politieke bosch
vedwaald gevoelde, telkens nieuwe gevallen
tot gemeenschappelijk overleg en orië.itatie
voor.
Het is er mee gegaan als met de moderne
engagementen.
Er was, lang geleden, een tijd, dat volken,
evenals jongelui, door hunne leiders bestemd
werden tot verkeer en intieme verbintenissen.
Maar de moderne tijd heeft te dien opzichte
eene merkwaardige evolutie geschapen.
Er zijn parken en wandelgelegenheden waar
de kinderen elkaar ontmoeten, en die de bodem
zijn geworden waarop eene nadere vriendschap
tusschen de ouders is ontstaan. Er heeft zich
een vrijer verkeer tusschen de jonge menschen
ontwikkeld, dat aan de ouders de mogelijk
heden tot verbintenissen voor oogen heeft
gesteld, evenwel zonder dat zij, door het geven
van sancties, daarvoor dadelijk verantwoor
delijkheden op zich behoefden tenemen. Maar,
dan komt er een oogenhlik, dat de verhouding
zich, wie weet door welke atavismen gevoed,
zógunstig ontwikkelt, dat zij een kans op
duurzaamheid, zelfs in deze tijden, waarin
impulsen opflikkeren en weer dooven in korte
spanne tijds.
Dan gaan de ouders eerst eens glimlachend
groeten, en dan opperen zij de mogelijkheid
tot bezoek... . e:i zoo gaat het verder.... En
dan is de eindelijke openlijke demonstratie dier
genegenheden er te feestelijker om, want
zij draagt het karakter van eene vriendelijke
sanctie.
De beteekenis van het mee-gaan van den
heer van Karnebeek op H. M.'s reis is in ons
oog zulk eene vriendelijke sanctie. Waar de
wederzijdsche handelsinstellingen, pers
entouristenbureaux, begonnen zijn elkanders ter
rein meer en meer te verkennen, zou het uit
blijven van dit gebaar onaangenaam geweest
zijn. Thans is de gelegenheid er om het te
maken, zonder de vrees te rechtvaardigen
voor achterdocht bij derden. De tijden zijn
voorbij, dat strenge verdenkingen op het
gebied van politieke eenzijdigheid aan de
orde van den dag waren. Er is voor niemand
aanleiding om te gelooven in voorbereidingen
tot een of andere agitatie voor een blok van
ex-neutralen.... als eventueele echtgenoot
voor onze troonopvolgster is aan geen der
drie hoven een candidaat aanwezig op
geen enkel punt zou eenigerlei gezamenlijke
actie van ex-neutralen op het oogenblik voor
wie ook van nadeel kunnen zijn kortom
er is niets aan de lucht, maar dan ook in het
geheel niets, dat den meest voorzichtige onder
de diplomaten zou kunnen doen vreezen, om
door een vriendelijken glimlach de gedachte
aan eene verholen nevenbedoelingop te wekken.
Het oogenblik was er voor het gebaar, en
men heeft het willen maken. Ongetwijfeld
zal het met gratie gemaakt worden, en wij
hopen van ganscher harte dat het daarginds
ook den indruk van hartelijke kameraadschap
wekken moge.
Door allerlei omstandigheden is ons land,
sinds de dagen van de zeventiende eeuw,
waarvan wij hierboven spraken, meer in het
dagelijksch verkeer van de grooten dezer
aarde geraakt.
Maar het is goed, dat zij die, wat men zoo
noemt: in de beweging zijn", en die het steun
punt hunner belangen telkens behendig
kiezen op groepeeringen van machtiger
belangen-combinaties, oprecht gevoel blijven
koesteren jegens hartelijke en tot bewondering
gestemde gelijken, ook al willen zij niet onder
alle omstandigheden hun lot aan die vriend
schap verbinden.
En daarom zijn wij zoo verheugd om,
in ambtelijken stijl, te mogen vernemen dat:
.,er aanleiding toe geacht werd dat H. M.
zich op Haar reis zou doen vergezellen door
Haren minister van Buitenlandsche Zaken".
H. SALOMONSON
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiniiiiiiiiiiiiiiii
iiiiiiuiiiiiiiiiimiiiiii
iiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
iHMiiiiimnii "'"«""""tMfiimHHiiiiiiiiiiiiiiiii
iiiiiiiiiiiiiinililii
TALEN LEEREN
Wij hebben er den naam van. Gelukkig
ook wel eenigszins de daad.
Vergun mij een paar persoonlijke herinne
ringen.
't Was, dertig jaar geleden, op een avond
receptie bij den Directeur der
Kriegsacademie te Berlijn.
Natuurlijk werd daar duitsch gesproken.
Ook sprak een officier mij in het fransch aan,
wat ik even natuurlijk vond, omdat in derge
lijke kringen, fransch de taal is, waarin
menschen van de meest uiteenloopende
nationaliteit geacht worden elkaar te kunnen
ontmoeten. Wat ik minder natuurlijk vond,
was, dat ik kort daarna door een ander offi
cier in 't engelsch aangesproken werd. Maar
terwijl ik bezig was in het engelsch te ant
woorden, kwam de gastheer de noodige
explicatie geven. Men wou mij, als
Hollandsche, eventjes interpelleeren over de talen
studie hier te lande.
Eer ik het wist, stond ik omringd door een
half dozijn hoofdofficiers, met daarachter
eenige luitenants op eerbiedigen afstand.
Vooreerst wenschte men te weten: of het
waar was, dat in Holland iedereen de drie
buurtalen verstond. Ik voelde, heel oprecht
te moeten zijn: ik moest de eer van mijn land
ophouden en mocht toch niet te veel zeggen.
Ik zei dat, in de beschaafde standen, alle
kinderen er zooveel van leeren, dat zij er zich
desnoods verstaanbaar in kunnen maken; en
dat het dan van begaafdheid en omstandig
heden afhangt of zij er zich verder in bekwa
men. En toen kwam een tweede vraag: of
men op hollandsche scholen met grammaticaal
SPAAH3OH, EMQELSOH,
FRAHSOH, DUITSOH oto.
Boriitz -Schoot
H. 3286
Prict. Onderwijs door baitenl. Leeraren
iiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiimiiiimiiiiiiiiu
onderwijs of met spreken begon. Er was een
wet aanhangig om het talen-onderwijs der
cadetten te reorganiseeren; en nu wou men
zich gaarne aan het voorbeeld van het ,
^alenland" Holland spiegelen. Ik vertelde naar
mijn beste weten wat ik daaromtrent in den
laatsten tijd vernomen had en werd vriendelijk
voor mijn informatie bedankt.
Een andere herinnering.
Op zekeren dag kwam te Berlijn een
jongmensch, zoon van een mij bevriende fa
milie uit Holland, bij mij oploopen met de
ontboezeming:
Zoo'n gek examen heb ik nog nooit eer
gedaan !" Hij had zijn diploma als elektrisch
ingenieur, en wenschte nu eenigen tijd werk
zaam te zijn op een der fabrieken van Siemens
en Halske. Men had beloofd, hem te zullen
oproepen als er eens een vacature kwam. Dien
ochtend was dat gebeurd; en er was hem ver
teld, dat er iemand werd gezocht die, behalve
het gewone ingenieurswerk, ook eventueel
de fransche of engelsche correspondentie
op zich kon nemen. Hij verklaarde zich daar
toe bereid.
,,In 't fransch of in 't engelsch?" ,,ln alle
bei wel." Dit vond men blijkbaar een beetje
heel sterk, maar men zag hem toch we! aan, dat
hij geen pocher was. Hij werd uitgenoodigd,
dadelijk op de plaats zelve, in beide talen
een opstel over een technisch onderwerp te
schrijven, dat door een beëedigd
translateur gekeurd zou zorden. Vier en twintig
uur wachtte hij op den uitslag van zijn ^exa
men". Toen kreeg de Hollander de aanstelling
en veertien duitsche mede-gegadigden konden
toekijken.
Een derde herinnering.
Een mij van nabij bekend echtpaar vertrok
naar Amerika, waar den jongen man goede
vooruitzichten geopend waren. Maar binnen
enkele jaren bezweek hij en liet zijn weduwe,
met een dochtertje, onbemiddeld achter. Dat
is te zeggen: geldmiddelen bezat zij niet;
maar wel een degelijke talenkennis. Behalve
het gewone viertal, had zij, voor liefhebberij,
ook italiaansch en zweedsch beoefend. Die
bezitting maakte zij zich thans ten nutte. Zij
begon in een der groote Yankee-steden taal
lessen te geven, en kon weldra haar familie
geruststellen door het bericht, dat die met
vele dollars betaald werden.
Er is waarlijk alle reden om te zorgen dat
wij, als natie, n den naam, n de daad van
het talenleeren behouden: in dit opzicht
steeds vór- en niet achteruit gaan.
Er gonzen allerhande praatjes om mij heen
over afschaffing van het fransch op de lagere
scholen. En soms hoor ik de vraag opperen:
of er op de scholen in het algemeen niet te
veel leerkracht aan moderne talen wordt
besteed, die noodiger gebruikt kon worden
voor andere vakken".
Over schoolaangelegenheclen heb ik geen
bevoegdheid, mee te redeneeren. .Maar
intusschen waag ik het, aan alle ncderlandsche
ouders, die wenschen dat hun kinderen later
een troed figuur zullen slaan, bijtijds een raad te
geven, 't Is alweer op grond van persoonlijke
ervaring. Zorg er voor: uw jongens en meisjes
reeds vroeg te doen beseffen dat talen-ieeren
even noodzakelijk is als b.v. het aanwennen
van behoorlijke manieren. En breng hun,
al spelend, b.v. door fransche versjes en pren
tenboekjes, een zuivere uitspraak van het
fransch bij; want wie die niet jong beet krijgt,
heeft er later veel meer moeite mee.
Waarom juist met fransch beginnen, en
niet b.v. met engelsch?
Wel, allereerst wegens die
uitspraakquestie. En dan: omdat fransch wel den grond
slag levert voor engelsch, maar niet omge
keerd. Het komt tegenwoordig vaak voor,
dat energieke volwassenen uit mindere volks
klasse zich aangorden om engelsch te gaan
leeren. Soms hebben zij daarmee een praktisch
doel en wenschen zich tot die ne vreemde taal
te bepalen. Doch ingeval zij er aan den
ken, hun studielust later ook tot fransch
uit te strekken, zij hun aanbevolen, het paard
niet achter den wagen te spannen.
Met duitsch te beginnen heeft dit nadeel,
dat iemand dan gevaar loopt, zich van taai
studie een veel te gemakkelijke voorstelling
te maken, omdat duitsch schijnbaar weinig
moeite kost. Men meent aanvankelijk, duitsch
wel ,,van zelf" te kunnen leeren, omdat
de duitsche taal naaft de onze staat, en niet,
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiimiitiiij m m [timtiiiHiiiiiniiiiiiHif minimi
CHARIVARIUS, Ruize-rijmen, 5 Bundels a f 0.65
Charivaria, 3 Bundels f 0.65
- Ultgan H. D. TJEENK WILLINK t Zn. Haarlem
12 cent
12 cent
CBUITOKHWOOH;) Sigaar
zooals het fransch, er tegenover. Eerst bij nader
kennismaking komt men tot de ontdekking,
dat goed duitsch te leeren juist het moeilijkst
is van de drie. Duitschers, van hun kant,
meenen ook dikwijls, dat zij gemakkelijk
van zelf" hollandsch kunnen leeren. Zoo
vaak ik tegen die opvatting aanloop, werp ik
een eenvoudig, voor de hand liggend feit in
het midden: de verschillende beteekenis der
vier letters M. o. n. d. in wederzijdsche
talen. En dat voorbeeld is omgekeerd even
bruikbaar.
Overigens denke men, bij het overleg
omtrent talenleeren, niet uitsluitend aan
dadelijk nut.
Is het niet een machtig middel tot uitbrei
ding van onzen geestelijken horizon?
Met de taal van een buurland krijgen wij
onwillekeurig, en aanvankelijk onbewust,
zekere aanraking met de ziel zijner bewoners.
En dat is voor ons hoognoodig.
In een groot land kan men desnoods zonder
vreemde talen een beschaafd mensch met heel
wat algemeene ontwikkeling zijn. Ineen klein
land, als het onze, niet.
O E E R T R U J D A C A R E L S E N