Historisch Archief 1877-1940
23 Sept. '22. No. 2361
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
12 zilverentheelepeltjes
met verschillende
bloemsteelijes
Mei etui zonder etui
f 28.?. f24.?.
Lengte der lepeltjes lOc.m.
Franco door Nederland.
Bij niet voldoening mogen
de lepeltjes geruild worden
In Den Silveren Molenbeecker
CORN.SCHOORL
Amsterdam den Haag
KALVERSTRAAT 32
Tel. N. 2149.
HOOGSTRAAT 31
,Tel. No. 6890.
DE AMSTERDAMMER
Weekblad voor Nederland
kost slechts f 10.?per Jaar.
r|fRAVENSWAAY
f
f-GORINCHEMQI/-. FRIESCHE ?
DlYHEERENBAAI
OCTS.PER HALFONS PAKJE
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
CHENARD&WALCKER
NASH M. A. N.
Automobielen en Vrachtwagens
N. V. Jütoraobiel Mij. JET CENTRUM"
Parkstraat 91a - 's-8rav«nhage
Tel. Haag 3569
Abonneert u op DE VROUW EN HUR KUIS".
Proefnummer hij de uitgaven VAM HOLKEMA A WAREMDORF, AMSTERDAM
Geïllustreerd Maandblad ondar Redactie
van Mej. E. M. ROBBE.
Prijs par Jaargang f 10,?ir. p. post f 10,75
SUPERIOR
PATKIA
BISCUITS
lessen waren zorgvuldig voorbereid, niets was
aan het toeval overgelaten, glashelder was
zijn voordracht. Als examinator was hij lastig,
omdat hij terecht geen beunhazerij, maar
nauwkeurig weten verlangde, iets wat in de
laatste jaren niet bizonder in trek is. De stu
denten vreesden hem om die reden.
Mijn kennismaking met Pekelharing dateert
van 1881.Daaruit heeft zich de hechte
vriend.schapsband ontwikkeld, die ons steeds heeft
verbonden. In 1884 maakte hij een ernstige
ziekte door, die hem op den rand van het graf
bracht. In 1897 trof hem de slag, die een scha
duw in zijn geheele leven heeft gebracht, het
verlies van zijn vrouw. Wel heeft de gelukkige
ontwikkeling van al zijn kinderen die scha
duw getemperd. Weggegaan is zij nooit.
Hij had overigens een ijzeren constitutie.
Wel verzetten zijn vrienden zich dikwijls.
maar ook steeds te vergeefs; tegen zijn
nachtelijken arbeid. Hij kon niet anders. Hij moest
zijn plicht doen. Al sedert een 20-tal jaren
was er een geruisch aan zijn hart en begonnen
de eerste verschijnselen van de arteriosclerose
in de hersenen. Toen begon ook het beven,
dat hem in zijn laatste levensjaren zoo kwelde
en dat door velen, ten onrechte, werd be
schouwd als gevolg van het vele rooken. Want
Pekelharing zag men zelden zonder een
sigaar.
Kort voor dat hij het 70ste jaar had bereikt,
kreeg hij, op den tram staande, een
verweekingshaard in de rechter achterhoofds
kwab, die hem naar links halfblind maakte.
Het teekent Pekelharing, dat hij desondanks
eerst zijn college ten einde bracht; ofschoon
hij de beteekenis er van heel goed begreep,
vroeg hij eerst daarna geneeskundige hulp.
Toch was hij na dien een gebroken man.
Dat belette hem niet na zijn
pensioeneering, de geschiedenis der Utrechtsche
Gods- en Gasthuizen te schrijven en de groote
rede te houden bij de onthulling van het
standbeeld van Donders. Zijn illusie om Don
ders in het licht van zijn tijd te beschrijven
en de plaats te teekenen die deze reus innam
in de physiologische beweging in het midden
der 19de eeuw, heeft hij onvervuld gezien.
Zijn hartslijden nam toe. Herhaaldelijk kreeg
hij aanvallen van asthma cardiale.
De trouwe toewijding van zijn vrienden
mocht weinig baten. Aanval op aanval kwam
in steeds korter tusschenpoozen. Maar na
iederen aanval richtte zijn buitengewone le
venskracht hem weer op. Eindelijk kwam de
aanval, die een einde aan zijn leven maakte.
In den morgen van 18 September overleed hij.
In hem verliest de Nederlandsche Weten
schap een harer coryphaeen, de Nederlandsche
Geneeskunde een harer beste vertegenwoor
digers, het Hooger Onderwijs een leerkracht
van den eersten rang, de Maatschappij een
nuttig burger. Voor zijn vrienden laat hij een
leegte na, die niet kan worden aangevuld.
Vrede zij zijn asch.
C. W I N K L E R
zoekers, die reeds bij hun leven een deel van
de welverdiende waardeering en achting hun
ner tijdgenooten mogen ondervinden.'}Gun
stige omstandigheden maakten verder de
ontplooiing van deze bijzondere gave van
hoofd en hart mogelijk.
Toen hij zich op de Neurologie ging toeleg
gen deed hij zulks op het oogenblik,dat deze
wetenschap zich bevond in een phase van
ontwikkeling, waarin groote behoefte bestond
aan een nauwkeuriger methodiek van onder
zoek en aan betere specifieke behandelng;
men begon te streven naar verfijning der
klinische waarneming door gevoelige
instruiiiMiimiiimiuimi
PROF. DR. J. K. A. WERTHEIM
SALOMONSON f
Te Amsterdam overleed te midden van de
uitoefening van zijn levensarbeid en in de
volle kracht van zijn leven J. K. -A.WERTHEIM
SALOMONSON, slechts een paar dagen vór hij
zijn waardigheid van Rector Magnificus der
Universiteit van Amsterdam aan zijn op
volger als zoodanig zou overdragen. Zijn dood
is voor onze Universiteit en in het bijzonder
voorde Neurologische wetenschap een gevoelig
verlies.
Hij werd in 1864 te Ambt-Almelo geboren
en studeerde aan de Leidsche Universiteit,
waar hij in 1888 cum lande" promoveerde.
Al heel spoedig daarna wijdde hij zich geheel
aan de Neurologie. Aanvankelijk als leider
eener polikliniek voor electro-therapie te
Amsterdam werkzaam, werd hij in 1899 be
noemd tot Buitengewoon Hoogleeraar en in
1915 tot Gewoon Hoogleeraar aan de Gemeen
telijke Universiteit en als zoodanig was hij de
leider der Neurologische Kliniek in het Bin
nen Gasthuis.
De gelukkige combinatie van zijn zeer
bijzondere eigenschappen n als geleerde,
n als mensen, maakte Wertheim Salomon
son tot een van die wetenschappelijke
onderProf. DR. J. K. A. WERTHEIM
SALOMONSONj
ItllMIMIHIIIIIIHIIIIIIIIMIII
Miitiiimiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiin' Miiimiimiiiiiiiiiii
minimi ittmniiimit
iiiiiiiiiiiiiiiiii
EUPEN EN MALMÉDY, DE
BELGISCHE ELZAS"
Dien collega uit Eupen zal ik niet licht ver
geten. Den Reichsbelgier" noem ik hem
steeds in gedachten. En dat is zijn eigen
schuld; dat komt doordat hij het zoo graag
zijn wou: Reichsbelgier" Maar daar
kom ik straks van te spreken.
Mijn collega was aanvankelijk op mijn be
zoek niet gesteld. Toen ik om ruim zes uur,
nach Schlusz der Redaktion, aan het loketje
van de Eupener Zeitung" aanklopte, zette
mijn collega een ontevreden gezicht:
Ja, was gibt's denn jetzt noch ! Man
musz doch ein Mal Schlusz machen !
Maar we werden al gauw goede vrienden.
Want toen ik hem vertelde,dat ik 'n Hollandsen
journalist was, die eens neuzen kwam in het
nieuwe België, in Eupen en Malmédy, toen
riep hij me met een breed gebaar binnen,
noodde me tot plaatsnemen, zette een diplo
matiek gezicht, fronste zwaar de wenkbrauwen
en zei gewichtig:
Ik ben zelfs heel blij, dat er eens iemand
komt praten. Want er is zoo wel het een en
ander te zeggen".
Ik keek ondertusschen eens om mij heen.
Een klein, rommelig bureau; het kantoor van
iemand die niet werkt, maar slaaft, onafge
broken, onder hoogen druk, worstelend tegen
de duizend kleine teleurstellingen van den
dag. Aan den wand portretten van
Hindenburg en Ludendorff. En ik vergastte
mezelf op de komische gedachte, dat dit het
kantoor was van een Belgische krant. Daar
lag ze: Die Eupener Zeitung,
Korrespondenzblatt des Kreises Eupen; die alteste und
gelesenste deutschsprachige Tageszeitung
Belgiens! De Eupener Zeitung een Belgisch
dagblad ! De Eupener Zeitung en de Nation
Beige! De Eupener Zeitung en de Soir!
't Idee.
Er. toch staat al dit zonderlinge op het punt,
definitief te worden. Want art. 37 van het
Verdrag van Versailles zegt:
Gedurende twee jaren na de definitieve
overdracht van de gebieden, toegewezen aan
België krachtens dit verdrag, zullen de
exDuitsche onderdanen boven de 18 jaren, aldaar
woonachtig, het recht hebben, zich voor de
Duitsche nationaliteit uit te spreken".
En daar die definitieve overdracht den
20sten September 1920 heeft plaats gehad,
loopt de gelegenheid om zich voor de Dnitsche
nationaliteit uit te spreken, over enkele
dagen af. Wie op 20 September 1922 niet ver
klaard heeft, Duitscher te willen blijven, (en
in dat geval wordt hem beleefd verzocht,
onmiddellijk te vertrekken, zoodat maar 'n
tweehonderd personen zoo onverstandig zijn
geweest) die wordt Belg. Ondanks de portret
ten van Hindenburg en Ludendorff aan den
wand.
En begint ge nu, na twee jaar, al zoowat
te wennen onder Belgisch régime? vroeg ik
mijn Duitschen collega.
Hij had zijn loketje secuur gesloten, laden
en lessenaars dichtgedaan, en zich in kleer
makershouding op tafel gezet. Het etensuur
was totaal vergeten. Het werd me duidelijk,
dat hij, met zich uit te praten, voldeed aan
een reeds te lang onderdrukte, innige behoefte.
Ja, hij grunnekte, bij de gedachte aan alles
wat hij nu zou kunnen zeggen.
De toestand is", begon hij, voorzichtig,
als een goed tacticus, ongetwijfeld al veel
beter geworden dan hij aanvankelijk was".
En, zooals ik wel verwachtte, komen er
bittere klachten, over moeilijk doorstaan
leed, over teleurstellingen, en vernederingen.
Tja meneer, denk ik zoo, u krijgt toch nog
maar heel weinig terug van wat u uw
tegenwoordigen overheerschers in '14 hebt aan
gedaan !
Goed, wij hebben den oorlog verloren,
en wij moeten ons erbij neerleggen. Maar hoe
vindt u dit: In het begin van het Belgische
regime heeft de Antwerpsche Neptune"
over de fouten, die in Eupen en Malmédy be
gaan werden, geschreven. Ik heb die eerlijke
critiek vau het Belgische blad in de Eupener
Zeitung" overgenomen. Met het gevolg, dat
het gouvernement van Malmédy mij liet
weten, dat mijn blad geschorst zou worden,
indien ik mij nog eens vermat, critiek te
oefenen !"
Ik kun natuurlijk moeilijk uitmaken, in
hoeverre deze gebeurlijkheden zich precies
zoo hadden toegedragen als ze mij werden
voorgesteld. Doch weldra kwamen wij, waar
ik mijn Reichsbelgier heen wilde hebben:
naar de algemeene politiek van het gouver
nement van Malmédy. En daarover laat ik
hem hier aan het woord: ' .
Wat mis hindert, is niet, dat wij geen
Duitschers meer zijn, maar dat wij op het
oogenblik heelemaal niets zijn. Wij worden
niet meer geregeerd door Berlijn, maar wij
worden ook nog niet geregeerd door Brussel.
Wij zijn politieke amphibieën. Wij worden
geregeerd door baron Baltia,
gouverneurgeneraal van Malmédy en Eupen, en zetelend
te Malmédy. O, een allerbeste, een allervrien
delijkste man ! Maar wij wenschen onder Brus
sel te staan. Wir mochten Reichsbelgier sein,
und sogar gleichberechtigte. Nu moeten wij
ons met onze klachten nog wenden tot het
gouvernement te Malmédy, maar als wij een
maal ons direct tot Brussel mogen wen
den
En hij vervolgt:
Het onderwijs is ontzettend achteruit
gegaan. Wat 'n Belgische onderwijzer weet,
dat weten onze kinderen al als ze tien jaar
zijn !" roept mijn vriend met overtuiging uit.
Onze kinderen naar Duitschland sturen om
ze daar de school te laten afloopen? Verboden !
Eindelijk, nu wij de groote trom geroerd heb
ben, is ons meegedeeld, dat er in enkele ge
vallen uitzonderingen zullen worden gemaakt.
Welke die uitzonderingen zullen zijn, zullen
we moeten afwachten. Intusschen zitten we
F. FEDDEMA
WAGENSTR. 67
DEN HAAG
Telefoon 879
NIEUWSTE
MODELLEN
Heerenschoeisel vanaf
f 12.50
SIGAREN
DEFECTEN AAN
ELECTRISCHE
HUISHOUDELIJKE
APPARATEN
ZIJN LASTIG
REPARATIES
ZIJN KOSTBAAR
EN SOMS NIET
AFDOENDE
GEBRUIKT
DAAROM
TRICITY
MATERIAAL
EN MEN
ONTKOMT
HIERAAN
T R l C l T Y
SYNDICAAT
T ELEP HOON
7164 N N 3189
LOOIERSGRACHT
AMSTER DAM
Boeken zijn veel
minder in prijs
gestecjen dan andere
dingen van dage
lijks ah qebruik.
menten, naar de uiterste nauwkeurigheid
vau meting der verschillende verschijnselen
der ziekte, naar betere doseeringder
physischtherapeutische toepassingen, en ziektekundige
problemen werden hoe langer hoe meer van
het ziekbed naar het laboratorium overge
bracht.
Van alle verschillende facetten der Neuro
logische wetenschap hadden de physische
vraagstukken zijn bijzondere belangstelling.
Mathematisch-physisch begaafd als hij was,
lag daar zijn grootste kracht. Met groot talent
en volharding heeft hij, met een bijzonder
gelukkig scheppingsvermogen op instrumen
teel gebied begaafd, veel van de nieuwere
onderzoekings-methoden mogelijk gemaakt of
verbeterd. Hij heeft het groote geluk gehad de
periode te beleven waarin zijn gaven zich
ruimschoots konden ontwikkelen en het
terrein te vinden waarop hij deze kon aan
wenden.
Allereerst was de toenmalige opbloei der
electro-tlierapk- hem een aanleiding zich toe
te leggen op de zenuw- en spier-physiologie
en op de behandeling der perifeere
zenuwziekten. Prikkelwetten, ontaardings-reactie,
spier-tonus, chronaxie enz. hielden sedert
steeds zijn belangstelling geboeid. Hij ont
wierp daartoe zelf, waar het noodig was,
het geheele instrumentarium en schonk het
leven aan tal van voortreffelijke
juistheidsinstrumenten.
Een tweede terrein van arbeid opende zich
voor Wertheim Salonionson toen de R
ntgenologie haar intrede in de geneeskunde deed.
Zoo iemand dan was hij het, die de toepassing
hiervan voor de kliniek vruchtbaar heeft
gemaakt; bij niemand kon het in betere
handen zijn. Al dadelijk kwam hij
als-vanzelf-sprekend aan het hoofd te staan van de
Röntgenologie in ons land en genoot hij een
groot aanzien ook daarbuiten. Niemand kon
beter aangewezen worden hier het leiderschap
op zich te nemen dan juist hij. En zoo is hij
dan de eerste" op dit gebied tot zijn laatsten
dag gebleven.
Een derde gelegenheid om zijn bijzonderen
aanleg in dienst te stellen der medische weten
schap werd hem geboden toen de
snaar-galvanometer van Einthoven door hem een
toepassing vond in de Neurologische kliniek.
Hoewel niet in de eerste plaats klinicus in
de gewone beteekenis van het woord, heeft hij
toch de Neurologische klinische wetenschap
bevrucht op een wijze, die zeer stellig in hooge
mate onze diagnostische kennis en ons thera
peutisch kunnen heeft verrijkt en die aan de
lijdende menschheid direct en indirect is ten
goede gekomen.
Een zeer groot aantal wetenschappelijke
publicaties op medisch en physisch gebied
is van zijn hand verschenen. Zijn voordrach
ten waren belangwekkend en klaar; zijn stijl
eenvoudig en boeiend. Hij genoot ten volle
de sympathie e.n achting van allen, die met
hem in aanraking kwamen en zij, die getuige
waren van de spontane hulde, welke hem in
HH5 ten deel viel en die zich in een grootsche
ovatie uitte, zullen kunnen begrijpen hoe groot
de kring is van zijn vrienden, bewonderaars
en leerlingen.
Hij heeft het voorrecht gehad zijn levenstaak
te zoeken op een gebied waarvoor hij bij uit
stek geschikt was en deze te vervullen op een
wijze, die slechts voor zulk een bijzondere
persoonlijkheid mogelijk was. Maar aan de
andere zijde heeft de Neurologie in de dagen
van haar ontwikkeling en ook daarna in hem
een beoefenaar gevonden, die deze wetenschap
slechts noode zou hebben kunnen ontberen en
aan wie zij zeer veel heeft te danken.
Met Wertheim Salomonson is een metho
disch werker, een exact onderzoeker, een hulp
vaardig medicus, een beminlijk mensen en
een goed vriend heengegaan.
K. H R M A N B O U M A X
lllllmlIIIIIIIMIIIIIIIIIMM
iiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiii
hier met minderwaardig onderwijs. U weet,
het onderwijs wordt te Eupen in het Duitsch
gegeven. L)e Belgische regeering stelt zich
op het standpunt, dat de Eupensche bevolking
niet van haar taal moet worden verstouten.
En dat is heel verstandig. Want Eupen is
voor honderd procent Duitsch. Maar wat
niet verstandig is, is, dat bijna alle onderwijs
krachten Belge.i zijn, die de Duitsche taal zoo
onvoldoende beheerschen, dat onze kinderen
hen uitlachen !"
Verder zijn er klachten op economisch en
industrieel gebied. Hemel, het is niet te ver
wonderen, dat Eupen, (om ons nog even tot
die stad te bepalen) achterop is geraakt. Als
men eerst Dtiitschland als achterland heeft
gehad, en men krijgt er dar België voor in
ruil, dan kan voor de industrie het gevolg
niet uitblijven !
Mijn collega was niet de eenige, die zich
beklaagde. In Eupen, dat typisch-Uuitsche
fabrieksstadje, is niemand eigenlijk al
neelemaal met den nieuwen toestand verzoend.
Maar wie zou dat ook kunnen verwachten?
Eupen is door België opgeslokt, omdat
België hout moest hebben, hout, in ruil voor
zijn verwoeste bosschen. Dat hout vond het
in 't Herzogenwald, dat achter Eupen ligt.
En de Belgen namen de bevolking op den
koop toe, ofschoon het zuivere Rijn-Pruissen
waren. Verstandig is zoo iets natuurlijk nooit,
en absoluut heelen doet zoo'n wonde nimmer.
De Belgische regeering voert intusschen te
Eupen een verstandige politiek, laat de Duit
sche taal in eere en zoekt toenadering tot het
volk. In de openbare betrekkingen zitten de
oude Eupenaars, en de burgemeester, een
der weinige Belgen in de openbare ambten, is
de souplesse zelve.
Met Malmédy is 't heel anders gesteld. Van
Malmédy kan "men zeggen, dat het zichzelf
heeft geannexeerd. Het is een vriendelijk
uitloopertje van het Walenland, en er werd
altijd meer Waalsch dan Duitsch gesproken.
SPAAHSOH, ENGELSOH,
F R AH S O H, DUITS OH oio.
Borlitz-School
Hoerengi-moht 4B1 - H. 3286
Pract. Onderwijs door bnitenl. Leeraren
itiiiiiiiiiimitiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiMiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiu
Vandaar waarschijnlijk ook dat het gouver
nement Eupen?Malmédy hier zijn zetel op
sloeg, in het voormalige paleis van denLandrat
van het district.
De bevolking van Malmédy is over het
Belgische regiem dan ook vrijwat beter te
spreken. Als die kwestie van de geldwisseling
er niet geweest was, dan was 't heelemaal
goed geweest.
,,De Belgische regeering", zoo hoorde je
steevast beweren, zou hier een veel grootere
sympathie genieten als ze de bevolking van
Eupen en Malmédy niet gedupeerd had door
te beloven alle marken tegen francs in te wis
selen en deze belofte niet na te komen. Alle
marken toch moesten worden ingewisseld, en
na dertien maanden kregen wij ze terug... .
toen ze bijna niets meer waard waren. Wij
hebben daar groote schade door geleden".
Men moet alle zaken van twee kanten be
kijken, en volgens de verzekering van baron
Baltia, dien ik hierover interviewde, hadden
de bewoners van Malmédy en Eupen zooveel
fiducie in de opkomst van Duitschland, dat
zij hun goede geld in marken staken, zoodat
zij het ten slotte aan zichzelf te wijten hebben,
als zij met de gebakken peren bleven zitten...
Intusschen, dit zijn dingen van onderge
schikt belang. Hoofdzaak is, dat, ofschoon er
in.den aanvang blijkbaar fouten werden ge
maakt, men thans op den weg der bevrediging
is; en ook, dat er van de zijde van de overheid
goede wil wordt getoond.
Onder die omstandigheden kunnen de
Neubelgier" den 20sten September met gerustheid
tegemoet zien. Met hun gouverneur, en, laten
wij billijk zijn, met hun nieuwe heerschers"
in het algemeen hadden zij het slechter
kunnen treffen!
B. P E R S O N
18 September.