Historisch Archief 1877-1940
6 Jan. '23. - No. 2376
DC AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
l
(r*
Teekening van P. W. v. Baarsel.
J. A. BOLAND f
30 December overleed een bekwaam etser
en graveur, een man van fijnen smaak,
aan wfen 's Rfjks Prenten Kabinet zeer veel
te danken heeft.
Johannes Arnoldus Boland werd in 1838
geboren; hij was leerling der Academie van
'Beeldende Kunsten, waar hij onderwijs genoot
van J. W. Kaiser. In 1886 werd hij benoemd
tot ass. bij 's Rijks Prenten Kabinet en het
advies van den directeur, dat tot deze
benoeming ,leidde, had niet gelukkiger
kunnen zijn.
Gedurende rneer dan 30, jaren bleef de
technische verzorging der prenten en
teekeningen aan hem opgedragen en toen
] April 1917 de 78 jarige met eervol ontslag
het Prenten Kabinet verliet, verloor dit in
hem ee(| ambtenaar die, hoewel grijsaard,
nog de Warme belangstelling in 't werk,
zijn volle frischheid van geest bezat, wiens
hand nog vast,, wiens oog nog scherp was.
De ijver en trouw waarmee de steeds vrien
delijke man werkte, de verantwoordelijkheid
die op hem rustte, de onschatbare waarde
van zijn arbeid zij kunnen nooit ten Volle
gewaardeerd worden. Zijn verdiensten zijn
nimmer op bijzondere wijze in het openbaar
naar voren gebracht. En daar gaf hij zelf
wel wat aanleiding toe. 't Ging alles zoo
zonder ophef, zonder 't minste vertoon,
nooit een gewichtig gezicht, nooit een
stap naar den voorgrond. Hij bleef achter
de schermen, was in zijn woorden en
gebaren van een waardige bescheidenheid
en wie niet terdege de teerheid en de waarde
der bladen die hij in handen had kende, zou
bij het rustig werken dier gevoelige vingers,
bij de kalmte der geheele figuur niet vermoed
hebben hoe veel hier op 't spel stond en hoe
groot de gevaren zelfs in zóó geoefende
handen waren.
Niemand zal ooit ten volle beseffen, hoeveel
kunstwerken hij van ondergang redde, hoe
vele hun voortreffelijken staat aan hem
danken.
Wie tracht zich hiervan een denkbeeld
te vormen zal hem even dankbaar zijn als de
ambtenaren van het Prenten Kabinet, die
hem in zijn dagelijksch werk kenden en den
invloed van een goed mensch, een eerlijk en
trouw vriend ten volle wisten te waardeeren.
H. TEDINQVAN BERKHOUT
SCHILDERKUNSTKRONIEK
TENTOONSTELLING VAN WERKEN VAN
OoOISCHE KUNSTENAARS. Hotel
Corvin. Hilversum.
Dit is eigenlijk eene tentoonstelling ten bate
der Gooische kunstenaars; een gelegenheid
hun geboden om voor zichzelf te spreken;
aan het goed recht van hun bestaan te her
inneren; met de stukken te bewijzen dat zij
er niet voor niets zijn en dat zij er verdienen
te zijn.
Armelijk pleidooi ! Povere vertooning !
Konden zij niets beters bijeen brengen dan
deze slappe herhaling van wat Hamdorf ons
vele jaren lang beter, beter van kwaliteit en
beter geëtaleerd, heeft voorgezet. Of is de
rampspoed in het Gooi zoo hoog gestegen dat
niets deze Qooienaars kan ontrukken aan de
geesteloosheid der doffe wanhoop waaraan
zij ten prooi zijn?
Zijn dit kunstenaars, zwoegers, tobbers,
worstelaars om der schoonheids wil,
onbegrepenen die eerst recht zullen gaan leven na
hun dood, beteren dan gij en ik, aan wier
posthume glorie een gemeenebest in verval
eenmaal zijn bestaansrecht bewijzen kan? Of
is het een gezelschap dames en heeren, wier
predispositie voor de kunst hen ongetwijfeld
tot een passende versiering hunner woningen
en van die hunner vrienden en kennissen in
staat stelt, maar die beter deden zich daar
buiten niet te wagen en wier
praestatie-enbloc eerst recht de benepenheid, de futloosheid,
de karigheid van hun uatuur verraadt?
Indien deze woerden in hun algemeenheid
te hard schijnen, ,want er zijn natuur/ijk
enkelingen die boven den grooten hoop uitgaan
dan zou ik de Gooische kunstenaars zelf
willen vragen of zij bij het beschouwen van
deze hunne gezamenlijke kunstbelijdenis een
gevoel van onvoldaanheid hebben kunnen
onderdrukken en of zij nieenen met deze
tentoonstelling de heer Philippe Smit in
begrepen ons van de noodzakelijkheid van
DE DRIE KONINGEN VAN LAUSANNE
Teekening voor de Amsterdammer" van Jordaan
iiiiiiiiiliiiiiiilmiiiiMiiiitiii
iraitffifffifiimiMiffi'*»"
EEN NIEUWE REMBRANDT ?
Na de Vredes-aanbidding
MIMIIIIIMMMIII iiil>>iiiiiiiiiiMiniiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiinfiimiin»ii)i)}}iiiiiiitlniiiltiiliiiiluiiiiiiuiilllli:iliiilMiiiliiiilliiiiiiiiiliiiiiiiiii
In ons vorig nummer brachten wij in de Leekenspiegel eenige bijzonderheden over de in de laatste maanden
ontdekte schilderijen van Rembrandt. Hierboven reproduceeren wij de vermeende jongste ontdekking; het
thema van dit schilderij is het huwelijk van Alexander den Groote met prinses Roxane ; het doek meet
2) cM. bij 97 cM. E:n Perzisch inschrift, dat boven de welving van een deur is aangebracht, verklaart de
voorstelling van het kunstwerk. Over den vervaardiger van dit w,erk is m n liet thans niet meer eens.
hun bestaan dieper te hebben overtuigd?
Natuurlijk kunnen de Gooische kunstenaars
beter. Maar hadden zij dan op Ceze met ophef
aangekondigde en dot-r een minister geopende
expositie, niet hun beste beentje moeten
voorzetten?
Intusschen maak ik voor n eene uitzon
dering. In een woonschuit aan de plassen heeft
Ernst Leijden op een blauw-groene tafel een
kan niet zinnea's geplaatst; een glazen
stopflesch er naast. De bloemen rijken nog niet
tot den vensterriggel waar het raam begint.
Langs dien riggel slaat het licht naar binnen.
Dat ziet ge aan de helle penseelvegen van
den vensterbank, aan de gele dalia's daarop
die schijnen te beven in het licht, aan de
bovenranden der zinnea's die het opvangen. Door
het raam schemeren de plassen in een helder
grijs, bijna wit maar niet zoo wit als de zeilen
van een scheepje dat er vaart. Dit is 'een mooi
groot gedurfd stuk. Het is mooi van kleur
maar vooral mooi geschilderd met breede
driftige, vurige, rake, royale streken, met
den van hartstocht trillenden durf van een
kunstenaar. Waarlijk deze Ernst Leijden
houdt de eer der Gooische schilders op ;
als er daarginds'op de hei geslapen wordt,
dan zal hij U toonen*dat er op den rand van
het Gooi, in Loosdrecht tenminste nog een is
die leeft. En overal kan de victorie beginnen.
HE N NUS
Het Reclamebiljet
II
In ALBERT HAHN SR. die, naar ik geloof,
de beste afficheur is geweest, die Nederland'
heeft aan te wijzen, heb ik het altijd hoogeliik
bewonderd) hoe hij zich in het soms heel
simpele reklame-object, waarvoor zijn opus
dienen moest, verdiepte. In elk biljet gaf hij
het geheel eigene van zijn onderwerp, het beeld
was er regelrecht aan ontleend. Vandaar dat
de reeks zijner affiches en andere
rekiameprentjes, ondanks de sterk-persoonlijke
eigenschappen, die allen gemeen hebben, zoo
groote en verrassende verscheidenheid
vertoonen. ALBERT HAHN JR. heeft iets van dit
aanpassingsvermogen en dit stijlgevoel uit
deze voortreffelijke leerschool meegenomen
Ook bij hem beheerscht het onderwerp de
uitvoering. Hij teekende eenige krachtige
voyante straatbiljetten voor politieke pro
paganda, een deftige, stille prent voor het
zionisme en thans een voornaam interieur
biljet voor de nieuwe Molière-uitgave van de
Firma S. L. van Looy (drukkerij Luü), dat
het talent van dezen nog jongen kunstenaar
weder van een geheel anoere zijde belicht.
Zwart, met sober aangebracht goud, op grij
zen achtergrond, is het zelfs voor een
winkelbiljet wel wat al te stil en te ingetogen, maar
het karakteriseert niettemin het fijne kunst
genot, dat de lectuur van den hoog-komischen
Molière, aan een beschaafd en ontwikkeld pu
bliek schenkt. De uitvoering is uitsluitend
decoratief met eenige zinnebeeldige attri
buten. Het middenschild met den
reklametekstdoet aan Jason's noodlottige banier, het
Gulden Vlies, aenken, ofschoon ik voor deze
symboliek hier geen beweegreden vind. Minst
gelukkig is de omlijsting van het bovenstuk:
ae wolkachtige vormen doen wat grot en dik
aan. Als graphische arbeid staat dit kunst
werkje min of meer onder den invloed van
Lion Cachet.
Ook een ander jong kunstenaar geeft zich
goede rekenschap van ae bizondere eisenen der
mteneur-reklame. MACIUEL WILMINK te
Utrecht heeft voor de Koekfabriek Schriel: te
Moerdijk een geestig stilleven geteekend in
een eirond schild, aat zich kleurig releveert
tegen de sobere omlijsting, ofschoon slechts
twee tinten zijn aangewend, roodbruin en
blauw op zwart. Het motief, een ontbijttafel
legde den kunstenaar voetangels en klemmen
voor platheid en banaliteit.... hij heeft
niettemin door zorgvuldige keus van enkele
voorwerpen iets gegeven, dat gedinstigeerd
en bjzonder ,s. Het Lucas-vaasje met
volontloken tulpen is misschien wat te pluizig
en legt ons daardoor bij vluchtige beschouwing
een klein raadsel voor. Het werkt echter
sterk decoratief en bezweert de droogheid van
het gegeven. Het schift is sierlijk en versierend
aangebracht.
Niet ieder geeft zich, gelijk hij, rekenschap
van de praktische en artistieke eischen
van een goed interieur-biljet. De winkel
affiche is bestemd, om rustiger en meer van
nabij te worden beschouwd, ze dient ook ter
decoratieve versiering van een toonraam of
een winkelwand, moet dus als beeld in deze
omgeving gedacht zijn, en op puntige, pittige
wijze, uitvoeriger dan het straatbiijet, iets
IStyAN »>OY-£I)ITEUR-flINNlBSKANT3OAMSTIEItnAM BOS BASJ
geven, dat typeerend en welsprekend is voor
het reclame-object, waaraan het is gewijd.
Van dit alles vind ik maar zeer weinig terug
in de beide kleine prenten, die S. L. SCHWAKX
teekende voor de Haagsche Beschuit-fabriek
Lensvelt-Nicola en voor de drukinkt-fabriek
Rudolpli Meyer (Drukkerij Kotting). Ais
deze kunstenaar, wiens origineel biljet voor
Comoedia groote verwachtingen wekte, zoo
doe rgaat, dreigt hij de uitvinder te worden
eener Schlaraffenland-flora. Het is een goed
koop succes om brillanie an voyante en exoti
sche kleur-combinaties te verspillen, aan tic
onbestaanbare, onbestaanbaardere en
onbestaanbaarste bloemen, die een ongecontro
leerde fantaisie in elkander kan poetsen. Ik
zou blind moeten zijn om niet te zien, dat er
een zekere charme uitgaat van zulk een grillig
kleurenbeeld, blauw, wit, oranje, groen op
purperen fond, maar het is een charme van
de oppervlakkige soort, waaraan geen andere
gedachte ten grondslag ligt, dan alleen min
of meer een stileering van het lawaaierige en
opzichtige. Welke verwantschap is er tusschen
de wonderpapaver, die hij teekende voor de
Firma Lensvelt-Nicola, en de smakelijke
Haagsche beschuitjes, die door deze be
roemde bakkerij worden in den handel ge
bracht? Misschien heeft hij willen
demonstreeren, welke eliseesche verrukkingen er
in zijn ziei opbloeiden, toen hij eenige
specimina van dit tecder-zoete gerecht genoot.
Maar dit reklame-expressionisme is Oan wel
wat al te ver gehaald, om de menigte, tot wie
elke reklame van deze soort gericht is, in 't
hart te grijpen, en daardoor het doel van den
rcklamant te bevorderen.
De drukinkt-reklame van Rudoiph Meyer
blijft eenigszins dichter in de nabijheid van het
onderwerp, omdat hierdu vlakke,sterke kleuren
op een fond van diep zwart (uiterst contrast) de
voortreffelijke kwaliteiten der drukinkt
demonstreeren, maar ook hier is verder geenerlei
verband tusschen reklame-object en
reklamebeeld. Driephantastische speerpunten van een
negerstam uit het donkere werelddeel, geel,
groen en blauw, drie blauwe halve-manei
en een roode gevallen ster aan een steelt je..
ziedaar de getieele inventaris van dit blad,
dat zeer luid spreekt, maar niets zegt. Benige
fleurige uitbundigheid gaat er wel van uit en
banaal is het niet, maar uit is dan ook de hoog
ste lof, dien men eraan kan schenken. De
begripsverwaring van affiche en winkelbiljet
blijkt hier al te duidelijk, dan dat ik er nog
zeer uitdrukkelijk de aandacht op behoef te
vestigen.
De verhouding tusschen kunstenaar en op
drachtgever op reklame-gebied is altijd nog
een netelig en onopgelost, misschien in idëelen
zin zelfs onoplosbaar, probleem, maar het geval
.Scliwarz schijn f me mui of meei 'toonaangevend
als voorbeeld, waartoe het soms komen kan,
wanneer aan een kunstenaar ,,plein pouvoir"
wordt gegeven, ot'sc/ioon ik daarmee volstrekt
niet zegden wil, dat dit niet zou kunnen o\ niet
wensclietijk zou zijn: dat hangt van den per
soon en van de omstandigheden af. r~i
Veel erger kan het intussclien gaan, indien
kunstenaar of drukkerij zich willoos moeten
voegen naar de wenschen van den opdracht
gever. Ik beweer echter niet, dat OOK zij daar
voor geen verontschuldigingen kunnen aan
voeren, want al te diep is mij Grillparzet's
weemoedig aphorisme in de ziel geprent:
Und immer ist die arme Kunst gezwungen
Zu beulen um des Lebeiis Ueberfluss.
'Er wordt soms wonderlijk omgesprongen
zelfs met het werk van groute kunstenaars.
Ik belief niet te gefooven, dat tic prent van
JAN SLUYTEKS(DrukkerijSenefelder) voor het
uerde deel van QUERIDO'S JORDAAN, die thans
in vele boekwinkels is opgehangen, door hem
als affiche gedacht is.... Ze lijkt me een
vergrooting van een boekomslag, gelijk hij er
jaarlijks zeer velen uit de mouw van zijn
atener-jasje schudt. Het zon me niet verwonderen,
indien tleze ongeschikte toepassing van de
prent, zonder medewerkt ng van den kunstenaar
was geschied. In de reeks der origineele en
geniale affiches, die ik van hem ken, en die hem
onder de Nederlandschc afficheurs eengeheel
iMiiiliiiimiiiiliiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiniiii iiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiliiiiliiiiliiiiliiiiiilllifmiiiflfifiiiliiifiiiimiiii
eigen plaats doen innemen, kan ik dit biad niet
onderbrengen. De typeering der figuren is wel
sterk, het schrift wel expressief, maar ik mis er
alles in, dat zijn overig reklamewerk kenbaar
en onnavolgbaar maakt, decoratief evenwicht,
kleur, kracht, rythme. Men vergelijke b.v.
als een zijner beste werken in dit genre, de
tegelijk krachtige en toch uiterst gedistin
geerde tentoonstelling-affishe voor Arti".
Een spinazie-groen bosch, een
hard-roodbruin chalet tusschen de beuken, een zieke
soldaat met een lijkkleur, die als een onher
stelbaar lek door z'n feldgraue" uniform
druipt, een snoezig, gracieus verpleegstertje
in 't wit, dat met 'r mooie enkels en 'r fijne
handjes koketteert, om dezen zieken jongeling
naar binnen te loodsen, en 'm allerliefst te ver
plegen. ... ziedaar de smakelooze,
sentimenteele reklame van de Koninklijke Vereeniging
Ons Leger" voor haar Rustoord Boschvrede"
te Apeldoorn (Drukkerij Vürtheim Rotterdam)
De harde, wankleurige prent is volstrekt niet
slecht geteekend (G. J. VAN OVERBEEK),
maar nochtans ais affiche een afgrijselijk
onding. De orige/oofe/iik onbenullige plaatsing
en verdeeling van den reklametekst geeft aan
dit wanproduct van serni-officieele reklame
Ie dernier touche."
Och, ik weet het wel, de man, die het op
bestelling ontwierp, en zelfs de man die het
drukte, kunnen daar waarschijnlijk niets aan
doen. De een of andere oude generaal, die in
zijn jeugd niet onverdienstelijk
AlexanderVerhuelde, en die daarom bij de andere oude
generaals en kolonels, die er heelemaal niets
van weten, voor een autoriteit geldt, vindt
dat uit, vindt dat goed, verklaart met
onweerstreefbare, rotsvaste commando-overtuiging,
dat dit je ware is en wie doet daar wat
tegen?
Een blijder verschijning is de affiche, die
stemming maken moet voor het bedreigde
Vondelpark (door PIECK, Drukkerij Kotting):
blij door den helderen zonnigen hemel, die
weerspiegelt in den blinkenden vijver, door
de diepte en ruimheid van het beeid, blij ook
door de blankheid der zwanen, al brengen
deze (symbool van ondergaande schoonheid)
den legendarisch-tragischen zwanenzang in
herinnering, en door de bontheid der
herfstkleuren, ofschoon deze toch ook de droeve
bijgedachte wekken aan verval en dood.
Men zou kunnen denken dat uit een of
ander Amsterdamsen kunstenaarshart, dat
de schoonheid van den Amsterdamschen
lusthof kent en waardeert, nog wel iets
diepers en innigers had kunnen geboren
worden dan dit tamelijk simpele beeld,
maar het is niettemin welsprekend door
zijn frischheid.
Het is meer een schilderij dan een affiche.
Indien men er de onoogelijke zwarte strooken
afsnijdt,die den slecht gearrangeerdenreklame
tekst bevatten, wint het in aanzien. Het
kan den Nederlandschen kunstenaars, gunstige
uitzonderingen niet te na gesproken, niet
genoeg worden op het hart gedrukt, dat het
schrift der affiche in decoratief verband
moet staan tot het beeld. Het behoort er
een verluchtend en onafscheidelijk deel van
te zijn. Dat het hier werkelijk ontsierend
werkt, is een groote fout. We mogen in dit
bizondere geval ons weieens aan
buitenlandsche voorbeelden spiegelen. De heer
Pieck neme er eens nota van, hoe de Italianen
het schrift op hun landschapsaffiche aan
brengen. Bij hen is het, gelijk behoort, een
onmisbare factor in het decoratieve geheel.
J. D. C. VAN D O K K U M
iiuiiiii iiiiiiiiiiiiiiiMiimmiiiiiiiiiii
Keelpijn,
Echorheid, pijnen op de borst doen
U lijden. Sloan's Liniment is de
eenigste remedie die U onmiddel
lijke verlichting brengt. Voor
alle pijnen. Houdt Sloan 's steeds
voor gebruik gereed. Dringt door
zonder inwrijven.
Verkrijgbaar bij aile Apothekers en
Drogisten. Prijs ?.1.
SLOANS
Liniment