Historisch Archief 1877-1940
26 Mei 23. - No. 2396
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOO R N E DE RL AN D
N.V. PAERELS
Meubileering-Mij.
AMSTERDAM
COMPLETE
MEUBILEERING
BETIMMERINGEN
Rokin128-Tel.4541N.
Men. t. *. i 111111
Keizersgracht 772 te A'dam.
TEL. 1751
Ateliers voor Repara'iën.
In den Hiag eiken Vrijdag Hotel Central
ELIASP§BOMMEL:
BOEKBINDER
KERKSTRAAT 55
AMSTERDAM
HET IDEALE CORSET VOOR
ELK FIGUUR
Het ILON A" Coisel voldoet
aan de hoogste eischen wat
betreft kwaliteit stof,
afweiking en pasvorm.
Het ILON A" Coiset is voor
zien van roestvrije baleinen of
zwarte onhieekbare baleinen
Het ILONA" Corset komt
overeen met Het fijnste maat
wetk, alleen het is veel
voordeeliger in prijs.
Mo 'el 292 : Model 295
CORSET van wit of i CORSET van rose,
cru coutil, roestvrije : wit of ciu coutil
baleinen, laag model ? met onbreekbare
m. 3 paar janetelles i baleinen
maat 58-80 7.50 i maat 6U-80 l0.75
maat 82-85 7.95 j maat 82-85 11.50
Geïllustreerde Catalogus
met ± 50 Modellen wordt
franco op aanvraag toege
zonden door 't geheele land
ALLEEN VERKOOP VOOR NEDERLAND EN KOLONIËN
DE BIJENKORF
AMST. RDAM
Ff.
20 LEIDSCHESTRAAT 22
AMSTERDAM
TELEFOON N. 5812
HEMDEN
MAAR MAAJ
KUNSTHANDEL
G. J. STEGEN AN
OVERTOOM 163
TELEFOON Z. 8292
Smaakvolle Omlijstingen
WHITE
is
DE
VRACHTWAGEN
Eenig Importeur: N.V. Gebrs. NEFKENS' Automobiel Mij.
AMSTERDAM UTRECHT
Spoors
WA spoörjr. Culemborq
GRAND HOTEL DES ARDENNES j
Groot park. Terrassen. Tennis.
Pension vanaf 25 francs. Vraagt gratis Prospectus.
.
a 9.0 m S
B« r» 5
S."» » 2. ? ??
jTorpedo, 10/,5 P K., 4 zitpl. f
4200.Conduite Inférieure, idem
5500.J. LEONARD LANG, AMSTERDAM.
iiiifiiiiiiiiililiillllllliilllllllliiiilllllllllliilllltiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiilllllHlliilllillliiliiin iiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiii» iiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiilliiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiitiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiifiiiitiliiiiiiiii
RUIMTEVREES
Er is een vóórgeschiedenis.
Het Tractaat van St. Germain, dat wat de
grenzen van Oostenrijk betreft,niet veel anders
deed dan den toestand, ontstaan door den val
der Habsburgers en de daarop gevolgde revo
luties, registreeren, verbood de aansluiting van
den nauwelijks levensvatbaren nieuwen staat
Oostenrijk (Duitsch-Oostenrijk mocht hij zich
niet noemen) bij andere staten. L'ind
pendance de l'Autriche" zegt artikel 88 van het
Tractaat est inaliénable, si ce n'est du
consentement du Conseil de la Sociétédes
Nations. En conséquence, l'Autriche s'engage
a s'abstenir, sauf Ie consentement dudit Con
seil, de tout acte de nature compromettre
son indépendance, directement ou
indirectement et par quelque voie que ce soit,
notamment et jusqu'a son admission comme Membre
de la Sociétédes Nations, par voie de
participation aux affaires d'une autre Puissance".
De politieke beteekenis van dit artikel is
duidelijk genoeg. Reeds vóór de vaststelling
had de Entente zich, onder leiding van Frank
rijk, verzet tegen de agitatie van de
DuitschOostenrijkers voor de aansluiting van Oosten
rijk bij Duitschland. Het Tractaat van
StGermain bekrachtigde 10 September 1919 dat
verzet.
Maar sedert veranderde er veel. Duitsch
land, door de revolutie en de kortzichtigheid,
vooral van Wilson, van zijn vorsten en zijn
oude administratie beroofd, bleek niet op
gewassen tegen de moeilijkheid, geboden door
de uitvoering van het Vredesverdrag van
Versailles. Gelijk overal elders bleek ook in
Duitschland, dat scheiding van politieke en
economische macht en invloed slechts tot
verwarring en machteloosheid leidt. De nieuwe
regeeringen, meerendeels politiek onbekwaam
buitendien, brachten het land zienderoogen
naar een financieelen afgrond.
Wat kon er Oostenrijk aan gelegen zijn, zich
te binden aan het lot van een staat, waarvan
de toekomst slechts een groot avontuur leek?
Het had andere dingen te overdenken, het
hoofd te bieden aan de zorgen die zijn eigen
economische toestand meebracht.
Zóó groote zorgen, dat het zich in Augustus
1922 tot de te Londen bijeengekomen con
ferentie der geallieerden om steun richtte. De
conferentie verwees de Oostenrijksche Regee
ring naar den Volkenbond. Resultaat daarvan
zijn een drietal protocollen, 4 October 1922
onderteekend door Engeland, Frankrijk, Italië,
Tsecho-Slowakije en Oostenrijk, waarbij onder
verschillende voorwaarden aan Oostenrijk de
garantie voor een leening van 625 millioen
goudkronen (300 millioen gulden) in uitzicht
wordt gesteld.
De Nederlandsche regeering stelde nu bij
wetsontwerp van 3 Mei 1.1. voor, Nederland
voor l pCt. aan de garantie dezer leening te
doen deelnemen, en in verband daarmede twee
van de drie bovenbedoelde protocollen te doen
onderteekenen.
Het is niet veel, n procent. Maar wij
schoten al een goede 16 millioen voor aan
Oostenrijk, zonder uitzicht op terugbetaling.
En geheel onthouden kunnen wij ons toch be
zwaar lijk, nu het een Nederlander is, die door
den Volkenbond werd geroepen den
Herculesarbeid in Weenen op zich te nemen.
Zoo kon dus verwacht worden dat de Tweede
Kamer het wetsontwerp gunstig ontvangen
zou. Dat van sociaal-democratische en com
munistische zijde de gelegenheid zou worden
aangegrepen Mr. Zimtnerman te kapittelen,
sprak van zelf.
Maar zelfs Mr. Troelstra bood tegen de deel
neming in de garantie nauwelijks tegenstand.
Het was de herinnering aan artikel 88 van het
Verdrag van Saint Germain dat de Kamer,
onder aanvoering van Mr. Dresselhuijs, tegen
het wetsvoorstel te hoop deed loopen.
Het eerste protocol bood daartoe de gereede
aanleiding. Ik moet het aanhalen om de be-'
teekenis van het verzet te doen begrijpen. ,,Le
Gouvernement" zoo luidt het in hoofdzaak
de Sa MajestéBritannique, Ie Gouverne
ment de la République Franchise, Ie Gouver
nement de Sa MajestéIe Roi d'Italie et Ie
Gouvernement de la République Tch
coslovaquie, d'une part,
Au moment oüils entreprennent d'aider
l'Autriche dans son oeuvre de restauration co
nomique et financière,
Agissant uniquement dans l'intérêt de
la paix générale et d'accord avcc les
engagements qu'ils ont déja pris quand ils ont accept
de devenir Membres de la Sociétédes Nations,
Déclarent solennellement,
Qu'ils respecteront I'indépendance politique,
l'intégritéterritoriale et la souverainetéde
l'Autriche;
Qu'ils ne chercheront aucun avantage sp
cial ou exclusif d'ordre conomique ou finan
cier de nature a compromettre directement ou
i ndirectement cette indépendance;
Qu'ils s'abstiendront de toute action qui
pourrait tre contraire a l'esprit des
conventions qui seront stipulées en commun pour la
reconstruction conomique et financière de
l'Autriche ou qui pourrait portcr préjudice
aux garanties que les Puissances auront sti
pulées pour sauvegarder les interets des
crcanciers et des Etats garants;
Et que, Ie cas chéant, en vuc d'assurer Ie
respect de ces principes par toutes les nations,
ils s'adresseront, en conformitéavec les regies
du Pacte de la Sociétédes Nations, soit
individuellement, soit collectivement, au Conseil
de la Sociétépour qu'il avise aux mesures a
prendre et qu'ils se conformeront aux décisions
dudit Conseil.
Le Gouvernement de la République Federale
d'Autriche, d'autre part,
S'engage, dans les termes de Partide 88 du
Traite de Saint Germain, a ne pas aliéner son
indépendance; il s'abstiendra de toute n
gociation et de tout engagement conomique ou
financier qui scrait de nature a compromettre
directement ou i ndirectement cette indépen
dance.
Cet engagement ne s'oppose pas a ce que
l'Autriche conserve, sous réserve des
dispositions du Traite de Saint Germain, sa libert
enmatière de tarifs douaniers et d'accords
commerciaux ou financiers et, en général, pour
tout ce qui touche a son régime conomique
ou a ses relations commerciales, tant entendu,
toutefois, qu'elle ne pourra porter atteinte
a son indépendance conomique par l'octroi
a un Etat quelconque d'un régime spécial
ou d'avantages exclusifs, de nature a menacer
cette indépendance".
Mr. Dresselhuys bond de kat de bel aan.
De heeren Colijn, van Ravesteijn, Schokking
volgden.
De een voor, de atider na spraken zij de
vrees uit, dat zoowel de herhaling van de ver
bintenis, reeds bij het Tractaat van St. Ger
main door Oostenrijk aangegaan, als de ver
wijzing naar den Raad van den Volkenbond,
bij mogelijke geschillen Nederland zou men
gen in geallieerde verhoudingen", het zou
onderwerpen aan beslissingen van den Raad
van den Volkenbond (Mr. Dresselhuijs); dat
wij zouden medewerken aan de kristallisatie
van den toestand in Midden-Europa, door de
verdragen van Versailles en St. Germain in
het leven geroepen (Colijn); onze hand zouden
zetten onder de erkenning van het Vredes
verdrag van St. Germain, onze sanctie eraan
geven dat Oostenrijk zijn onafhankelijkheid
niet zal vervreemden (Schokking).
Schijnbaar zijn hier twee redenen van ver
zet, maar in werkelijkheid ziet men twee
kanten van n zaak: eenerzijds do wensch
om de Midden-Europeesche Rijken, Duitsch
land en Oostenrijk, niet te verzwakken; aan
den anderen kant de vrees met de verster
king van het gezag en den invloed van den
Raad van den Volkenbond tevens de Entente
te versterken, en aldus indirect hetzelfde te
bereiken.
Stond de Volkenbond erbuiten, dan /ou
men alleen kunnen betreuren dat geen andere
klanken in de Kamer werden gehoord, en
schijnbaar het geheele Parlement zijn sym
pathieën dus zoo aan n kant plaatst, zelfs
de heer Colijn, die nog maar luttele jaren ge
leden niet meer van oriënteering naar het
Oosten wilde weten.
Maar er zijn grooter belangen mede ge
moeid. -Wat de heeren Dresselhuijs, Colijn,
Schokking deden, was een formeele opzegging
van hut vertrouwen in den Volkenbond.
Minister van Karnebeek legde zijn vinger er
al op.
Een ontmoedigend verloop.
Ik geloof niet dat de inhoud van Protocol I
het verzet verontschuldigt. Het moge een ver
wijzing naar art. 88 van liet Verdrag van St.
Germain bevatten, Oostenrijk was ook zonder
deze verwijzing reeds, door dat Verdrag zelf,
gebonden. \Ln buitendien, is men er zoo zeker
van dat zoowel deze verwijzing, als de onder
linge beloften van de Garandeerende Mogend
heden thans weder tegen Duitschland gericht
waren? Zou het niet mogelijk zijn dat onder
ling wantrouwen'er een belangrijk aandeel
in had?
Afgescheiden daarvan, het is wel verontrus
tend en verrassend dat juist Nederland den
Volkenbond den rug toekeert.Wij gaan
eenigszinspratop onze verdiensten jegens het inter
nationale recht en de ontwikkeling daarvan.
En den eersten keer dat een beetje, och maar
een klein beetje vertrouwen in dien Volken
bond wordt gevraagd, rollen ons de oogen uit
de kassen van schrik. We preeken op de hoe
ken van de straten internationale solidari
teit, en vreezen dat bij den eersten
gezamenlijken marsch deze af gene op onze eksteroogen
zou kunnen trappen.
De onvolmaaktheid van den Volkenbond
kan moeilijk tot verontschuldiging strekken.
Ook de nog korte geschiedenis van den
Volkenbond schijnt tot verklaring van onzen
plotselingen afkeer van internationaal samen
gaan onvoldoende.
Ik zelf heb met zeker, met vrij groot wan
trouwen de werkzaamheid van den Volken
bond tegemoet gezien. Maar wat ik vreesde
is niet bewaarheid. De groote staten hebben
niet ernaar gestreefd allén de lakens uit te
deelen, de kleine zijn er niet behandeld als
hoorden zij in de kinderkamer. En de Volken
bond is niet gebruikt als een
machtsinstrurnent in handen van enkelen. Wanneer hij
al eens faalde, zelfs de onafhankelijke en
onpartijdige Hollandsche rechter onttrekt
zich niet immer geheel aan den invloed van
zijn opvoeding en omgeving. Verdient hij
daarom opzegging van vertrouwen?
Dr. van Ravesteijn had recht te spreken
als hij deed. Hij en zijn vrienden hebben ge
stemd tegen aansluiting bij den Volkenbond,
dat nieuwe machtsinstituut van imperia
listen en grootfinanciers". Maar de anderen,
allen, de een voor en de ander na, hebben nu
drie, vier jaar aangekondigd dat zij ons den
woestijn door zouden voeren.... en nu men
hun vraagt een plein over te steken, toonen
zij rnimtevrees.
F. J. W. D K i o N
iiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiilitiiiimiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiii
VOL AU VENT
II
Zet de pastei in een heeten
vorm. Kijk er de eerste vijf
minuten niet naar. Vul ze met
ragout, en leg er het dekseltje
weer op.
WANNÉE.
Als kok van deze spijze, heb ik, liefste
Regina, sinds de eerste week van April, in
verkleumdheid en koortsen gezwegen, moeten
zwijgen, omdat 't gezwoeg voor de blakende,
blakerende oven, bij 't boetseeren der
primeurpastei, en 't daarna weder de gure ontij van
'n wintersch voorjaar, zonder kolen in huis,
trotseeren, me 'n deerlijke griep had bezorgd.
Lang voor 'k van Coué, den geniale, die wel
mocht praten, maar zich niet aan de daad be
zondigen, had gehoord, lei 'k met kruiken aan
de voeten, de litanie van 't Ca passé, ca passé,
ca passé, te herhalen. Maar 't duurde weken
eer de zon 'n woordje mee sprak, en 'k weer
in zooverre op de been was, dat 't met normale
temperatuur achter de schrijfmachine lukte.
En zoo hoor je dan opnieuw iets van me, liefste
helder-hoofdige, trouwe vriendinne, die me
bloemen en schoone letteren in deze uren van
doffe gekluisterdheid deed toekomen.
Het was overigens, o Regina, een wel in
teressant ligje op de sponde. Als ik niet met
mijn intiemste gedachten bij U was, bij U in
den tuin van zoete verbeeldingen ik vier
eerstdaags mijn 1000ste sonnet ??- bewoog de
vloermat door mijn doorschijnende vingeren.
De mat. Ik heb namelijk geen bus. Ik herinner
me waarlijk geen tijd, zelfs niet toen de oorlog
uitbrak, en wij neutralen" dagelijks met vlug
schriften, boekdeelen, week- en maandbladen,
bekoggeld werden, dat de mat zooveel bezie
ling, geest en eerbaar burgerlijk proza in ont
vangst had te nemen. Terwijl 'k in den
ruststoel voor 't raam, den vluchtheuvel bij m'n
huis, al naar de mate de regen den arbeid der
partijen om beurten versoepte, door
christelijkhistorischen, anti-revolutionairen, katholieken
en S.D.A.P.-ers zag beschilderen, hield de mat
eindelooze receptie van Lijst l tot 15, en in het
bijzonder van mijn vriend Weiss, A., met zijn
19 sub-lijsten. En omdat ik in 't proza van
zulk een gloeiende politieke periode ziekelijk
belang stel, sorteerde en groepeerde ik alles
in deze Ca passé, Ca passe-weken, gelijk ik het
van mijn verzamel-meester Nieuwenkamp zoo
kern-deugdelijk leerde. Soms, zei m'n hospita,
was de mat zoo beladen als het voorportaal
van Lierens. De verspreiders van meerdere
lijsten, door een snooden duivel bezeten, wier
pen van een enkel vlugschrift dozijnen exem
plaren tegelijk op de mat, om er spoediger van
af te zijn, of om bepaalde zwaar-gesloten hoof
den door de kwantitatieve papier-porties wak
ker te schrikken. Ik heb nooit geweten, en
biecht het, dat er zoo uitpuilend-veel schran
dere koppen in Amsterdam waren. Ruim twee
honderd candidaten voor den Raad, zonder
den machtigen invloed van Willem Broekhuijs,
zonder premie van gouden horloge of fietsen,
het is een verheugend teeken van malsch
politiek leven. Ik heb No. 138252 van de Kie
zerslijst, en heb mijn Oproeping met de
plezierig-fantastische handteekening van Burge
meester Vlugt, van 't genoegelijk oogenblik af
dat de mat haar mij bracht, met de gretigheid
van 'n smulpaap, die 'n goed voorzien menu
tot in finesses bestudeert, bekeken. Ik heb
geen aard om mij door welke partij ook ge
rechten te laten opdringen, die noch van mijn
gading, noch van de gesteldheid van ir'n
maag zijn. Geen tweede Amsterdammer heeft
de keurige kaart zoo doorproefd als ik. Het
was om te knabbelen en te watertanden. Te
recht zei 'n klassiek man: What's in a name?"
maar toch Moffie, Leegwater, Stroosnijder,
Hartlooper, het Lam, Raatsie, Kapper, Wijn
schenk, Zwaan, Cahuzak, en hoe de verdere
Spartanen, ter verdediging der Thcrmopylae,
onder leiding van Leonidas Weiss, zich noe
mende en schrijvende A., mogen heeten,
schreeuwen het letterlijk uit, om uit den toe
stand van bedekte of mummie-poppen (Zie
Brehm, het leven der dieren) tot het geluk van
licht en zonneschijn en voldragen
Vlinderleven, in de bloem-festijnen van 't Princcnhof
te geraken. Tot de Nachtvlinders (Nocturna),
meer bekend als Ongelijksprietigen
(Heterocera) behoort ongetwijfeld het Leonidas
Weisslid, de heer Wolf, N., zich noemende en schrij
vende N. H. Hij is-de eenige van de Sub-lijst
12 i, en ik zou hem, o Regina, liefste van
gratie, gebaar en verbeelding, gaarne hiermede
bij U aanbevolen hebben, ware ik er helaas niet
zeker van dat dit Ragout eerst na de stemming
zal kunnen verschijnen. Brood en spelen.Brood
en meel en bier of visch zijn op 't Princenhof
vertegenwoordigd of zullen het worden. Maar
de in dezen somberen tijd broodnoodiger
spelen? Ik vecht", adverteert Wolf, N., zich
noemende en schrijvende N. H. o, Regina,
het schrijven is als 't gespeel van 'u kindeke
iu de weelde-wei onzer Camera-ziel ! ??ik
vecht voor opheffing van het Dansverlod. voor
vermindering van belasting op Kunst en Ver
maak om Amsterdam weer gezellig te maken".
Daar wringt de schoen. Amsterdam is niet
gezellig". Lang niet. In September, in de
dagen van 't groote feest, als er overal nacht
permissie zal zijn en de N'nclnnia zich vrij uit
zullen mogen bewegen, zal het met wat extra
borrels tijdelijk hevig-gezellig worden. Wij
moeten echter voor bestendiging van dat
tijdelijke vechten. Er ontbreekt hier het
levensgenot van Parijs, Londen, Brussel; we
komen honderden James Meijer Fils-en te
kort. We snakken naar dans-avonturen
tusschen de koffiehuis-tafeltjes, bij 't middag
eten en tegen 't uur dat de uitverkochte
schouwburgen (bij Van Eeden's l'imea moest
gisteravond de bereden politie de orde op
't Leidsche Plein handhaven) uitgaan. Neen,
Amsterdam is niet gezellig. Er wordt haast
niet meer gelachen, nauwelijks gezongen. Het
dansverbod moet, wat het ook koste, worden
opgeheven. In den Raad zelve geve men het
goede voorbeeld. Een patertje langs den kant.
Een two-sttpje. En Nap. de la Mar, van Lijst
12 j, Nap, die een sieraad van welsprekendheid
bij de begrootingsdebatten kan worden, en
geen natuur schijnt te hebben, om zich langer
dan hoogst noodzakelijk, aan de voortreffelijke
politieke leiding van Weiss over te geven, Nap
zinge er coupletten van Speenhoff, Rido of
Van Waasdijk van de Rotterdamsche
KunstCommissie bij. Zuurbier van Lijst 14, was tot
heden een teleurstelling. Ik zon dit niet y.oo
openlijk zeggen, als ik vóór de Verkiezing
'n duit in 't'zakje moest doen. Inderdaad 7011
ik niemand's kansen willen verkleinen, leder
draagt den maarschalksstaf in zijn ransel.
Gun elk zijn beurt. Maar juist daarom zou ik
gaarne Moffie, Leegwater, Stroosnijder,
Hartlooper, het Lam, Raatsie, Kapper, Wijn
schenk, Zwaan, Cahuzak, naast Wolf, N. en
Nap. de la Mar, bij dans en zang, en wat er
verder voor winste ten bate van Kunst en
Vermaak, en van Amsterdam, als
schattiggezellige stad, behaald kan worden, aan den
arbeid zien. Had-je-me-inaar, destijds gekozen,
en tot blamage van ons ontwaakt,
politiekrijp, innerlijk-beschaafd volk, ergens in de
provincie verstopt, zooals men 'n dochter met
lichtzinnige neigingen aan de hoede van 'n
klooster toevertrouwt, H ad-j e-me-maar was
een benijdenswaardige uiting van Volkskracht
en Volksontwikkeling. Wij zullen na zijn dood,
doch hij leve nog lang, een gcdenknaald op
't plein van 't Princenhof voor hem op
richten. Begraaft men Uilenspiegel, den geest,
Nele, liet hert van Vlaanderen? Neen ! Vlaan
deren kan ook slapen, maar sterven nooit....
De lijsten van candidaten voor den
Amsterdamschen Raad zijn een verkwikking, een
vreugde, een hoop voor de toekomst. En als
Broekhuijs zich er met De F>a!>, en met zijne
schaar van pracht-journalisten mee gaat be
moeien, en elke 500ste kiezer met 'n big of 'n
volwassen varken beloond wordt , zal de
Verkiezingsdag er een van nationale glorie zijn.
O, Regina, dat ik het beleve !
Verkiezingsmorgen. 23 Mei 1923.