DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 28 juli '23. - No. 2405 Reizen, reizen met vacantie, Altijd ploeteren is zuur Maar helaas, het is verkeken, Want het reizen is te duur. Velen hebben thuis te blijven Door de groote spaarpotkwaal. Zelfs een derde-klasse kaartje Kost voor hen een kapitaal. Even rustig buiten blazen, Ver van de benauwde stad, Is gedaan voor middenstanders.... In het reizen zit de klad. Voor de pipsche Amsterdammers Is het met de leut gedaan, Naar<le bosschen en de heide Kunnen ze nu niet meer gaan. Valkenburg is onbereikbaar, Gelderland is niet te doen, Daarom zoeken ze yerfrissching ? In het Rembrandtpleinplantsoen. Vroeger zat men voor 'n riksje In een jam-rookvleesch pension, 't Was wel sla met osselappen, Maar men schikte zich.... 't kon. Buiten, buiten kon men dwalen, Voor een maand zichzelf niet zijn. Waar men toen 'n week van leefde, Dokt men nu al voor den trein. Zandvoort is nog mee te maken, Maar daar zijn de' duinen dicht. Straks betaalt men nog belasting Voor het lieve zeegezicht. Velen die pedant als-of doen, Tarten de vacantie-strop, En ze trekken naar het Kalfje Met een zomerhoedje op. J. H. S P E E N II O F F flfllltlfllllllll'l RIJM-KRONYCK llllltlllfllllllllllllHIIII DE ONTVLUCHTE ZEELEEUW EEN INTERVIEW Zooals onze lezers waarschijnlijk uit hunne couranten bekend zal zijn geworden heeft onlangs een Zeeleeuw uit de Rotterdamsche diergaarde het stoute stuk bestaan om wij veroorlooven ons de beeldspraak zich uit de voeten te maken. Velen zullen zich tevergeefs moe-gepeinsd hebben op het vraagstuk welke beweegredenen dit dier geleid mogen hebben tot zulk een stap". Mede ter bevrediging van hunne gemoederen hebben wij ons op weg begeven naar Rotterdam om in een persoonlijk onderhoud iets meer te vernemen van den ex-vluchteling zelf. Wij troffen den Zeeleeuw aan -in eene zeer opgewekte stemming. Hij was zoo vriendelijk om ons te woord te staan met eene openhar tigheid en hoffelijkheid, die hem aanstonds gunstig onderscheidde van andere rijks- en gemeenteambtenaren. Hoe kwaamt ge op het denkbeeld te ontvluchten....?" vroegen wij. Tja zeide de zeeleeuw - - dat is een heele geschiedenis. Om u de waarheid maar ineens te zeggen....: het is de schuld van mijn bekenden stadgenoot Broekhuys. Dat ging zoo in zijn werk. Op een goeden dag zit ik naast mijn bassin wat te mijmeren en te droomen. Plotseling staan er een paar menschen achter de tralies. Meestal let ik niet op de menschen. Ze hebben er maar gelijk aan dat ze hun heele wereld met ijzeren tralies omgeven hebben. Ik vind het er een onfrissche boel. Nu dan.... ik hoor hoe een van die menschen zegt: Heb je wel gehoord dat die gladde Broekhuys er van door is.... ?" Zoo zegt de ander da's toch maar een gladde vogel...." Toen gingen ze verder. Tjonge dacht ik bij mezelf als er n glad is in de wereld dan ben ik het wel. Wat die Broekhuys kan, dat kan ik toch zeker ook. En toen ben ik er van door gegaan.... Daar hebt u de heele geschiedenis...." ? Dus merkten wij op als wij u goed begrepen hebben, dan bent u er van door Rookt TAB A SIGAREN 't nieuwste 't fijnste WEEKBOEK VAN 'N AMSTERDAMMER UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE Weersta het lokken der Sirenen aan Elbes oevers. Ik voorzie dat 't lijdend Duitschland (nota bene !) Ook wil gaan leiden met e-i! Ach., vele Duitsche kringen lijden.. Hun weekl.acht trof u in de ziel Maar denk aan anderer zoet verbeiden of er hier niets te leiden viel! Verkoop uw kaartje ! Alle schade Neem ik op mij. Ge hebt verhaal ! Opdat ge niet uw hart belade met kwalen van een filiaal*! Ik ding hier niet naar narren-hulde, zooals mij 't comitéverweet, en 't honorarium (x-x gulden) Voor deze regels geef ik breed aan 't reisbureau dat, gansch onwetend uw plaatsen heeft gereserveerd . en daardoor 't onheil mee-ontketend dat gij daar-ginder confereert ! Dat gij uw hart, dat overdadig voor Duitschlands bitter lijden zwelt, onwetend, argeloos en liefdadig in dienst van 't leidend" Duitschland stelt. MELIS STOKE EEN JUBILEUMLIED HERSTEL.... ! EUROPA-COMITÉ.... ! Men meldt uit Berlijn aan het HU , dat prof Kohnstamm uit Amsterdam, voorzitter van het Herste'l-Europa Comité", tegen het einde dezer maand daar ter stede zal aan komen teneinde met personen uit leidende Duitsche kringen te confereeren over de mogelijkheid tot samenwerking met bedoeld comité. Ga er niet heen.... ! Verkoop uw kaartje, Zeg af die zachte slaapcoupé! Dit arg'loos muisje heeft een staartje ! Herstel ! ! Europa Comité! MiiiiitiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiHimiHimiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiluiiiiiiiiMit UNIE BANK voor NEDERLAND en KOLONIE* AMSTERDAM en ROTTERDAM Agentschappen in Nederland: VGBAVENHAGE, TILBUBQ, LEEUWARDEN. OISTEEWIJM, DENHOUT, LOCHEM en BOBCULO. Agentschappen in Indië: BATAYIA, SOEBABAYA, 8EMABANG, BANDOENG, KEDAN en WELTEVREDEN Naar aanleiding van 't Schietgat van Melis Stoke, waarin deze schreef over nog een jubileumlied", verzoekt de dichter het geheele lied te willen plaatsen, daar de lezer door het cïteeren van enkele zinnen een ver keerden indruk heeft gekregen. Hier volgt het vers : HOLLAND WAAKT! Er was een tijd dat 't Spaansche juk Met ruw geweld op Neêrland drukte, En dat wij in ons ongeluk, Voor Spaansche tyrannie maar bukten, Toen was 't Oranje die, vol moed, Zich bij zijn volk wou scharen, En die toen gaf zijn goed en bloed, \ Om Holland voor een ramp te sparen, ? En daarom dierbaar Nederland Wil toch die liefde nooit vergeten, Oranje blijve U 't schoonste pand Laat spreken ja nu uw geweten ! Tooi u dan met Oranjekleur, Dus niet uw plicht verzaken En stel U zelven niet te leur, \ Blijf immer voor uw vrijheid waken. J Wees dus niet bang, want 't wakend oog Van Hem, die U van ouds af minde, En waarin gii U nooit bedroogt, Zal altijd voor U hulpe vinden; Voor God, Oranje, zij onze leus, Dat willen wij nog steeds gedenken, Ons blijft ook nu maar eene keus ^ Dat God U den zegen moog' schenken, | bis. bis. bis. CADILLAC Hit Mtairstiik tor Autolichnitk K. LAMQëWggR. UTRECHT Ze voerden den internationalen theestrijd: de negen bittervrinden. Eén dronk er nog maar 'n bocrel; de anderen thee. Toch noem den ze uit gewoonte hun samenzijn bitteren en hun aloude hoektafel débittertafel. Als ik wat te zeggen had," zei Manus, die vroeger in de bittertijden nog opgewonden Maan werd genoemd, dan zou ik die drie honderd millioen voor ons vlootje wel weten op te pikken". De acht theelieden trokken aan hunne broekspijpen, waren zuinig op hun asch en speelden met hun lepeltjes. Ze hadden geen lust in anti-militairistische praatjes bij leege theekopjes. Ze waren zelfs te hangerig en te lui om niets te doen. Kijk er 's hier.... die drie honderd mil lioen halen we niet uit de schatkist, maar die brengen we door vrijwillige bijdragen bij elkaar. We maken er een onderons-vlootje van. Iedereen die wat aan Indiëverdient, past bij. De tabakkers, oliemannen, theepluk kers, reeders, katoenspinners en het verdere drie vierde deel van ons volkje betalen de on kosten. Zij hebben belang bij Indiëen het n vierde deel, dat geen cent er van opstrijkt, geeft niets. Snappen jullie dat? Is 't'goed ge zien of niet?" Manus nam zijn derde, en graag. De acht bleven bij hun eerste, want een tweede, derde of vierde kopje gaat niet. Ze keken Manus aan of ze hem niet kenden, zoo onaandoenlijk waren ze al geworden. Iedereen, die niet meedokt, krijgt dan ook niets van de winst. Voor wat hoort wat. De heele S. D. A. P. valt er buiten. Die wil geen vloot en moet dus de partijgenooten verbie den voor Indiëte werken. De arbeiders en kantoorlui van Stork b. v. b. die geen vloot willen, mogei> dus niets verdienen met het maken van rietsuiker-molens. De duizenden katoen-wevers in Twente en elders mogen geen lapje goed maken voor kolonieën die ze niet willen hebben. De arbeiders op scheepsbouwwerven mogen voor de Oost geen schepen helpen bouwen, want ze hebben maling aan een vloot. Sigarenmakers mogen geen Sumatra-tabak verwerken. Bootwerkers mogen geen rijst, tin, koffie, thee, tabak en dozijnen andere koopwaren meer lossen. Solidair moe ten ze zijn.... geen vloot: geen verdiensten. Arbeiders, beambten en directeuren in en van conservefabrieken, bierbrouwerijen, marga rine-fabrieken enz. die niet over de brug ko men voor een vloot, die in Indiëhun boter ham moet verdedigen, moeten om hun grond beginsel staken. Snappen jullie dat?" De acht deden dit. Geen vloot," vervolgde Manus geestdriftig, geen im- en export, geen scheepvaart, niets meer. Dat wil zeggen : voor de lui die niet mee doen. Alleen de drie honderd-millioeners zitten aan het laatje". De negen vrienden zwegen. Zonder het te weten, dronken ze het rondje dat Manus gegeven had leeg en deden acht andere volgen. Aan vrijwillige bijdragen voor de vloot teekenden ze voor negen gulden en zonden die aan den Minister van financiën voor aankoop van 'n pot grijze verf voor onderhoud der onderzeeërs. Als drie millioen Nederlanders, die hoofd zakelijk van Indiëleven, ieder een pop geven, is de vloot een heel eind op weg. Niemand wordt gedwongen mee te betalen. Iedereen die tegen de Vloot is, moet dan ook eerlijk zijn en met een minachtend gebaar 't vertikken om iets te verdienen aan levering van de honderde artikelen die Indiëvan ons betrekt. J. H. S p F. r; N H o F F iiiiitiiiiiitiii tut miiiiiimiiimiiiiiiiimiimiiiiii HUM iiiiiniiiiiiiiiiiiii IMMMIII gegaan om geen andere reden dan...." Ho., ho.. lachte de zeeleeuw fijntjes dat zegt U.... !" En u ?" De zeeleeuw keek ons doordringend aan, terwijl hij, met nadruk op iederen letter greep zeide: Broekhuys is er achteraf heelemaal niet van door geweest.... Maar er is een andere financier tusschen uit getrokken " Wij verbleekten, zeggend: ??????? De zeeleeuw maakte een vinnig manuaal, en brulde: De Geer...." Tja.... !" merkten wij op. Feitelijk aldus de zeeleeuw heb ik in het vertrek van den heer de Geer nog een gereeder aanleiding gevonden tot mijn vlucht. Ik vond dat een miserabele geschiedenis. Ik doe zooals u weet -- in het algemeen weinig of niet aan politiek, hoewel ik als leeuw zijnde natuurlijk vaak brul en een grooten muil opzet. Maar er zijn grenzen, en als je zoo glad bent als ik, dan kun je niets op je laten zitten. Ik acht mij al jaren lang veronachtzaamd. Dit is geen persoonlijke quaestie en doet wel degelijk terzake. Luister maar eens. Het Nedt'rlandsche volk heeft het altijd druk over zijn Leeuw. Dat is een landleeuw en ik ben een zeeleeuw, maar het blijft in de parentage. Trouwens, de Zeeuwsche Leeuw worstelt net zooals ik in de golven. Nou is het altijd de landleeuw-voor en de land-leeuw na. Voor een zeevarend volk is dat opzichzelf al iets belachelijks. De Nederlandsche Leeuw hoorde een zeeleeuw te zijn. Enfin.... tenslotte zijn de inenschen in gaan zien dat ze er oen zeeleeuw van moesten maken, en daarvoor hebben ze de vlootwet ingediend. Ik wreef in mijn vinnen. Nou -/.al het goed gaan, dacht ik.. Maar die vreugde was helaas van korten duur. ik merkte, dat er inenschen waren, die het goedkooper vonden om den landleeuw zijn nagels af te knippen. Al mijn hoop was toen gevestigd op de vlootcommissie. Pats.... weg hoop.... Hoe graag ze ook een zeeleeuw wilden hebben ....de kosten bleken te hoog.. Dan moest het maar op andere dingen uitgespaard worden. Het heele Nederlandsche Volk moest jaren kromliggen en zuchten voor zijn zeeleeuw. Nog best, dacht ik goeiig alszed'rdat voor over hebben. Maar wat blijkt nu.... ? Ze willen een zee leeuw hebben en aan den anderen kant laten ze d'r ouden landleeuw verhongeren en afvloeien. Toen kreeg ik er den schrik van beet En toen de Geer er van tusschen ging, toen dacht ik zoo bij mezelf: ... .Neem jij nou ook maar meteen de kans waar, en ga d'r ook maar van door. En zoo ben ik dan weggezwommen zooals u weet. Totdat ze me weer hebben opgepakt " De zeeleeuw zweeg. Als we u dus goed begrepen hebben zeiden wij dan was uw vlucht feitelijk niet anders dan een protest tegen het aftreden van den minister van financiën....?" Juist knikte de zeeleeuw in wezen was het dat. Je wil als zeeleeuw weten waar je aan toe bent. Dat geschipper en gelaveer met die vloot draait je zeeleetiwenhart in je lijf om. Het zijn manoeuvres waar de Raad voor de Scheepvaart zelfs niet uit wijs zou worden. Ik kan mijn traan niet houden als ik het aanzie. Daar ben je een leeuw voor. ..." En hoe is uw uitstapje u overigens beval len....?" ? Ellendig. Ik beu blij dat ik terug ben en de heele wereld weer veilig achter de tralies weet. Daar hooren ze. In vergelijking met den landleeuw heb ik het nog tamelijk goed hier ... .Tenminste als ze ook niet mijn bassin langzaani-aan gaan laten afvloeien....!" Kunt u het nogal vinden met den h t-c r Westerveld ?" De zeeleeeuw glimlachte witjes. In zooverre is er overeenkomst tusschen ons --?- zuchtte hij dat men van geen van ons beiden precies kan zeggen of men er vleesch of visch aan heeft. Toen hij er onlangs de posterijen en allegestyleerde postzegel-leeuwen aan gaf, dacht ik zoo bij me-zelf: daar zal je h 11 hebben.... hij steekt van wal.... ze hebben hem zijn zeeleeuw beloofd. Maar nou ben ik zoo zeker niet meer. Ik begitl. . . . ha ....de uitdrukking zal u van mij zonderling lijken.... ik begin nattigheid te voelen." IJe zeeleeuw schudde, als om dit laatste te bevestigen, energiek met zijn hoofd, zoodat de droppels links en rechts vlogen. Overigens zeide hij had mijn tocht nog een ander doel. Ik wil burgemeester van Rotterdam worden.... Een zeeleeuw .... dat lijkt me nu net wat Rotterdam noodig heeft voor zijn ontwikkeling als eerste havenstad van ons land. ..." Jawel zeiden wij dat is nu allemaal mooi gezegd.... maar bent u dan wel Vrijzinnig Democraat. . . . ?" Inderdaad ben ik een kennis van den heer Limburg?antwoordde de zeeleeuw fier -En als u mij goed aankijkt d.'tn zult u een zekere farnilliegelijkenis tusschen ons ontdek ken. ..." Onze gelijkenis is overigens zóó sterk, dat massa's menschen gilden van angst toen ik uit het water werd opgehaald...." 't is Limburg!".... riepen ze. Hij Is verzopen vóór hij wa'er gezien heeft!" Waarachtig.... het is waar. U lijkt op elkaar.... Dat korte, gedrongen lichaam.. ..Die stekelige snorren ter weerszijden.... Die geheele bouw die er als toe bestemd schijnt (im gladjes de golven te klieven, waarbij een speklaag beschermt tegen al te groote temperatuurwisselingen.... Maar Vrijzinnig Democraat....! Als u nu nog Christelijk Historisch was.... of desnoods anti-revolutionair Pardon.... wierp de zeeleeuw tegen al heeft Amsterdam dan ook evenals ik De Vlugt" genomen.... Als we het allebei allemaal van tevoren geweten hadden, dan hadden we het misschien nooit gedaan .... Neen-neen .... zoo'n klein, vet, mollig en aangenaam Vrijzinnig Democraatje, dat is juist iets voor hier. Dat is hier in zijn element. Bovendien ben ik als dikhuidig dier buiten gewoon geschikt als raadsvoorzitter. Ik laat geregeld mijn tanden zien, ik ben zooals ik u al zei vinnig en glad...." En hebt ge uw plannen thans opge geven...?" Toen ik hoorde dat De Geer vrij was ben ik er óp uitgegaan.... U weet het resultaat. Ze schijnen me niet te lusten.... En hier heb ik het feitelijk ook veel rustiger.... Brrrrr.... die modder waarin ze mij hebben laten wroeten.... daar bij dat kanaal waarin al het vuil van de stad drijft en bij elkaar komt... . Om u de waarheid te zeggen .... dat was een voorproefje van het burge meesterschap dat mij van mijn ambities beroofd heeft...." En denkt u nog verdere onf vluchtingspogingen te wagen .... ?" De zeeleeuw haalde zijn schouders op: Ik weet het nog niet.... Dat zal van de behandeling van de Vlootwet afhangen.... Als ze me volkomen negeeren, dan zal ik nog wel eens van mij laten hooren.... Het Nederlandsche Volk moet er van tijd tot tijd aan-herinnerd worden dat het water zijn ele ment is, en de zeeleeuw zijn symbool.... Apropos. ... als u eens aan me denkeu wilt voor eventueele nieuwe postzegels als die leelijke nieuwe dingen zijn afgeschaft.....?" Wij beloofden het en drukten de vin, die de zeeleeuw ons ten afscheid reikte, alvorens hij brieschend onder dook.... misschien ook proestend van het lachen dat hij ons zoo beduusd achterliet ^.. MELIS STOKE Typ. Amst. Boek- en Steenürukkerij, voorheen Elleiman, Harms & Co.