De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1923 22 december pagina 5

22 december 1923 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

22 Dec. '23. No. 2426 DE AMSTERDAM-MER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND BLOEMEN EN FEESTEN Mevr. de Josselin de Jong?Kappeyne v. d. Coppello goeft in Haarlem voor de Verccniging voor Huisvrouwen een cur sus in bioemversiering van huis en hof. 't Zijn prettige middagen. Welke vrouw zou niet gaarne leeren van deze artistieke bioemschikster. Eenige dagen geleden werd ge sproken over de versiering van huis en tafel kringlijnen. We hebben nog enkele blad- eigenlijk hebben we er al een heel stuk van looze oranjeroode vruchtjestakjes, die ste- beet, ook van dat wonderlijkste, dat hij ons ken we er in. Ze hangen over, rondom, brengen kan: sneeuw over het land en berijpte daartusschen komt een takje hulst met boomen. Ik geloof, dat er geen schepsel ter gele besjes, van de cursus medegebracht, wereld bestaat, die voor de opwindende beHoe mooi dat, tegen mijn effen bruinig be- koring van deze schoonheid geheel ongevoelig hang onder Toorop's lijnige vrouwenfiguur, blijft, opwindend, omdat we, terwijl we het ^ A joy for some days". Prettig juist dat aanschouwen, voortdurend de broosheid van potje te hebben bezeten ! Doch dan denken wij die pracht beseffen, onze oogen er niet van aan een jongen man, die in zijn omgeving durven afwenden en aldoor nog bang zijn, niets anders heeft dan een grooten groenen dat we er niet genoeg van genieten, omdat het gemberpot en een grijsbruin sojakruikje. dadelijk weer voorbij zal zijn. VERPAKKING VAN KERSTGESCHENKEN De weelde van veel kostbare bloemen kan hij zich niet verschaffen. Maar de enkele Maar deze feestelijk-blanke dagen zijn uit zonderingen en brengen voor mijn gevoel het takken die van tijd tot tijd in deze primitieve wezenlijkste van den winter niet; dat doen de gebruiksstukken staan, zijn zóó gevoelig, goed kale, zwarte boomen zonder n enkel blad, gekozen en geplaatst, dat ze in de eenvoudige die hun armen naar den rooden hemel strekwerkkamer een plekje geven van reine natuurweelde. En dan rijst de vraag: Kan bloemschikken worden aangeleerd of is het ken, zóó dat elk takje scherp tegen de lucht afgeteekend staat; dat doen de harde, grijze boschpaadjes, waar niemand te zien is, langs &£ "^"'SlH S ?,"£M±£r; I^.Saye, een zich uitspreken van een fijn een vijver Jmèt een dun vliesje bedekt,' lan^s vetten werden gespreid op de tafel, waaraan de spreekster was gezeten, groote bossen natuurgroen met vrachtjes en gekweekte bloemen waren medegebracht, ook mooie mandjes, schalen, bakjes, vazen en luxekleedjes voor het tafelmilieu. Al pratend waren de vaardige handen steeds bezig, en telkens werd een stilleven geschikt tot een genot voor de oogen. Kijk, klinkt het, in dit zilveren hengselmandje zet ik eerst dit platte cirkelvormige ko'rte vaasje, 't is gevuld met water en dient alleen om in de tamelijk nauwe opening de blad- en bloemstelen bijeen. te houden. Waar te veel ruimte is, moet ge die trachten te verkleinen." In de ringvormige opening werden gestoken: de stelen van bonte en groene hulst, van kerstroos en sneeuwbes, van mistletoe en besjestakken. Doorzich tig boog het groen zich naar links en rechts, aan n zijde verzwaard a oor de bloemen. Welk een fijn gevoeld stukje wintersier ! Iets verder plekt n langstclige vuurroode voelende ziel? stoffig gras en verlaten boerderijen, tot we Twee rose bloesemtakjes in dat iriseerende tenslotte voor een verwilderden, leegen thee teer groene vaasje met de geaccentueerde licht tuin staan. Die tuinen, die 's zomers zeker vol blauwe plekjes. Hoe etherisch, feëriek! Een zitten met limonade-en bier-slurpende gasten; sprookje van licht in de donkere dagen ! ELI s. M. ROGGE iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiffiiiiiiiiiititiiiiiiiiiiitiiiniiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiii BIJKOMSTIGHEDEN die 's zomers vol burgerlijk vertier en zondagsche rumoerigheid plegen te zijn, treffen in den winter altijd weer mijn hart door hun sombere voornaamheid en turn schoone ver starring. Vanuit de serre, waar we aan den Kerstgeschenken gepakt in wit papier, met eigen handtin verschillende kleuren beschilderd en met lint omstrikt iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirtiiiMMiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiifïiiiiiiiiiiiiiiin Met een glimlach van voldoening bood zij den jongen man het door hem gewenschte boek aan. Hij dankte haar met een paar welgekozen CIV Wen ich Hebe, den liebe ich im Winter besser als im Sommer", heeft Nietzsche ge zegd (als een herinnering van twintig jaren me niet bedriegt), en ik geloof, dat iedereen, die niet meer in den roes der eerste jeugd verkeert, deze uitspraak zal beamen. De zomer is de tijd der verwarde vervoeringen, der begoo chelende overrompelingen; de zomer dringt zich aan ons op met haar geuren, haar zoeU heid, haar bedwelmende schemeringen en McUllMg. VdllUU UC C11C, Wrtal WC tia.ll UC11 J ' IAdiep-verbaasden eigenaar kokend-warme cho- woorden, boog en verliet het winkeltje. cola hebben besteld, kijken we naar de ver- ,,,,,., ,--, , .Ai ? laten wip, naar de schuin-gezette tafels en de Nog heerschte dezelfde vrceselijke hitte m loshangende slierten der wingerd en dan weer "e stad. naar den berustenden hemel, die over alles heenkoepelt, en als we elkaar aanzien, weten we, dat we beiden denken, dat het góéd is, dat Weer trad dezelfde jonge, elegant gekleede man het bescheiden winkeltje binnen. Met de eene hand nam hij den hoed af, het' leven maar niet altijd'-door bot en bloeit maar de andere llield h'J verborgen achter en zich uitbreidt; dat deze tijden van rust en van sterven een zegen zijn, en misschien zelfs schooner dan de wunderschöne Monat Mai, als alle Knospen sprangen". Maar in plaats van in de theetuinen zitten in den rug. Zoo bleef hij staan, zonder iets te vragen. Er waren verscheidene menschen in het winkeltje. Toen echter, duurde het hem blijkbaar te iï^^^I^^^ dwin'gtons!totdroo!nen;diez(/onssuggereert; deze dagenV verstandige menschen thuis; de lang, -"t o pee,iS| zich vermannend bracht Handgeknoopte Smyrna Karpetten fabrikaat Koninklijke Vereenigde Tapijtfabrieken 250 X 350 Fl. 197. 200 X 300 Fl. 135.?enz. blauw nauwhalzig Japansch pulletje. Geraffi neerd, die eene" bloem in dat ,precieuse maar de winter trekt zich terug en wacht af; oppervlakkige sentimenten raken op den achnnrcpipintP FPH nanr talips ntp f m n mi p l h'i'aat ons tot ons zelf komen; hij is zelf stil- tergrond en men bezint zich op de waarde van 4 _ tKI IUUHSICIUIIK ^sciucven i^nr PVPUWPI n,» Cpm rinpn hPtPnw m , dPr In C t?Pr stand' en gunt ook ons een schij" Van respijt' den familieband.die, boven persoonlijkesympa- de f.jnste bloemen . , eesten va" die ournaliJten m~i ,if bloesem doen het niet minder ,n het teer- , den , sneiier voortdraaienden mallemolen thie. boven eemeenschanneliike be an Jtellin- Daarop, met een buiging als voor de vrouwen "«es e« f n ff journa1S ten mannen z, n hij de verborgen hand te voorschijn. En de vingers omklemden een bouquet van de fijnste bloemen.. . Er wordt heel waardeerend over deze ten toonstelling geschreven. Daar evenwel de thie, boven gemeenschappelijke belangstellin KÏ^SSiS.Z,,"K &ÏSE *' - =^= = _<*-£ .MÏS==Z?== "»*%;;^,^1>«>«?* voelens, die door oppervlakkige bewogenheden . .. , , . . . , vu^lt-llo, Uiw uu»_;i V71/L/VI v i(ir\r\ii/v- u\?w".; t:cjiiivi-4 v-u bijeen plaatsen, betoogt de spreekster, ook verkabbeld werden> zich weer kunnen doen niet in drijfkommen. Waarom de kom geheel te vullen. Leg de bloeintakken gerust ,?an n zijcle en werk transparant, dan komt elke bloem tot haar recht. Plaats ook bloemvaasjes of -bakjes niet zoo angstig precies in het midden van een kleedje. Bij tafelversicring, hoorcn wij, moet ge het doel van de versiering in acht nemen. Een bruidstafel b. v. vraagt iets heel anders dan een heerentafel. Hebt se een avondtafel gelden. Maar om zijn fijne rust te genieten, moeten we al een beetje moe zijn van den dollen wissel der vreugden, moeten we al iets van de bittere wijsheid hebben geproefd: Vorüber gehn die Schmerzen und die Wonnen, Geh an der Welt vorüber es ist nichts". Over e teleurstellingen, die de lente ons bereidt, behoeven we nauwelijks meer te drang van het bloed zelf, dat zich zijn gemeenschappelijken oorsprong nog herinnert. Tot rus t-gekotnenen!bevrcdigd zittende! verschillen de ,,clans"tezamen,om n vuur, aan ndisch; het is niet noodig, dat er boeiende of geestige verhalen worden verteld ; je zoudt bijna kun nen zeggen: integendeel, er is veel meer be hoefte aan een breed-uit ophalen van voorbij gegane gebeurtenissen, die iedereen kent, aan een kalm en bezadigd herhalen van oude ge zegden en familie-uitdrukkingen, die alleen vrouwtje zijn blcemen aan. Mais Monsieur!" sprak zij weifelend, met verraste blikken. Pourquoi?" Fransche mannen nog wel, is er in hun manier van schrijven iets, wat onze Hollandsche vrouwen op zijn minst kregel zou maken. Heel waardeerend schrijven ze, de heeren ,Bent U vergeten, Madame, dat U in de journalisten, zeker, maar met een vriendelijke te sieren dan sta- n Ce mooi rose b^nias s'irekcn' in h^r lelijkheid, in haar toover do°or dc ingewijden worden verstaan, om nog te sieren, dan staan ntei mooi lose o^gonids, o1,..,.,prl ,?..i ,,;pt ,?.- .,]?WP .?.«t;pn -/n- .,?^ r?,<?. * :..<- '.,<gloire de Loraine en licht groen. Vooral geen donker- groen kiezen, dat wordt bij kunst licht zwart, ook geen donkerroode rozen. Grijsgroen, bijv. lavendelgroen en rose gaan ook best, of mauve en rose. Bij zacht geel past oranje of paars van violettes de Panne, gelooven we al niet meer, als we zestien zijn; omdat ze ons ieder jaar weer te veel stof, te veel kou, te veel nattigheid brengt, om haar anders te symboliseeren dan als een verkonden juf warmte voor mij de steile trap bent opgegaan? En mag ik U nu uit dankbaarheid daarvoor deze bloemen aanbieden?" GESTE DE FLEURS. J O DE VOS iiiiiiiiiiiiiiiiuiimiiiiiii n iiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiimiiimiiiiiii DE SALON VAN DEN POTLEPEL Zoo en niet anders noemen de heeren hii avond nrarhtiir stain Voor Kerstmis blanke bouquet geworden. Maar na al de «L J?!*f ?SH Sn ±'n n. U en "ederen op de lente en haar gaven is tegenzijn nu eenmaal rood, wit en groen oe kleuren, Dnc van Thol-tulpjes, roode anjers, witte kerstrozpn, maar nooit te donker groen, dat plekt te zwart. De bloemschikking op tafel neemt ge vooral zóó dat ge er overheen kijkt. Enkele eens goed te demonstreeren : interessante meedcclingen, spannende debatten zijn goed voor vreemden, die niets met ons te maken hebben; maar wij, zooals we hier zitten, wij, de familie, frouw, die met boenders en stofzuigers komt. door de winterfeesten opnieuw vereenigd, i(.llrnnikt?n ri?r?tp root(, tentoonstellin" Al geeft ze ons vaak in Mei n week van won t,nhhp?,i H;O ;?t?n?^,,nQM fr-,?;n :?t .^i,,' jomnalistcn de eerste groott tentoonstenmn derbaarlijke pracht, als alle boomgaarden t iolïrr , 7. ..-.:. . , ',__?! , . . . ,;:, ui; Jriai Bij verkorting? Spottend meest ernstige dingen blagueert de Franschman dat ligt nu eenmaal in zijn aard. En blaguecren is altijd zonder onvriendelijke bedoelingen dat "ligt in den aard der blagne. Maar toch Enfin, u zult straks zien. 'k Zal u niet vertellen, wat voor moois er ,arrir',Xe hebben al diejiitellcctiieele franje niet noodig; huishoudelijk gebied, die op het Champ bij oranjeBcer levendig bruin, zooals van yi|:'u"i;!}£tn 'tp'nUu^n^n ^k'rr aeen z elfP w] hoorenbi] elkaar en wat een buitenstaan- d^ Mars een paar weken geleden is ingewijd. chrysantenT Blauw is eigenlijk alleen geschikt K^^^^^'^feef bLnwachterf' de[.^]^»,^^^^}^> Bij verkorting? Spottend? _ Zelfs met de Kw^SS^Órctdrfen^n^et S wo"!"? Ju" ?*»", of het is tot een groote is ons het symbool van onze onwrikbare samenhoorigheid. A N N I E S A L O M O N S woordig de herfst in de mode gekomen; wie zich respecteert en geestelijk bij is, verzekert, dat de herfst zijn liefste jaargetijde is, en ik kan niet anders zeggen, dan dat ik er me over ver baas, dat de populariteit van dit seizoen GESTE DE FLEURS neerbuigendheid die bijna grenst aan min achting: de vrouwen mogen heusch heel blij zijn, dat de mannen-journalisten zoo goed hebben willen zijn een paar artikeltjes aan die tentoonstelling te wijden, aan zno'n potlepel-salon. JViaar voor de vrouwen is zoo'n potlepelsalon toch altijd goed genoeg 't is zelfs het beste wat ze verlangen kunnen ! Is dat nu niet veel beter voor ze, dan al dat vrouwenstemrecht-gedoe ! Alsof de toestanden ver beteren zouden door vrouwenstemrecht! Onzin! malle onzin ! Maar door zoo'n tentoon stelling verbeteren de toestanden wél, en onmiddellijk ! De man, die deze tentoon stelling organiseerde (ja, voor de organisatie moest natuurlijk een man zorgen !), M. Breton, dat is nog eens een man^ die weet wat goed voor de vrouwen is; die weet waar hun echte levensbestemming ligt, en die hen daarop wijzen wil ??een echte vriend is hij hun l En is zoo'n tentoonstelling nu ook niet veel beter voor haar dan al dat moderne kunstHet was op een der warmste dagen van dezen zomer, dat een jongmensch uit de allemaal te kijk wordt gesteld in dien Salon, gedoe, dat helaas in veler vrouwen smaak U heeft in Holland, in Amsterdam, in 't schijnt Je vallen? Hier - ?nn l'ano nn ?irfi hppft Htpn wachten n dat dezen zomer, dat een longmenscn uit ae u neen in nunanu, m mnsiciuam, u. u O.....J..,. _ ^ ..«.m, , i,ti geen cubistische hoogopgaande fijne bladtakjes zullen _met ^'^^z^j(j[^^SSden nSdruk eerste Parijsche kringen der Ville Lumière, Paleis voor Volksvlijt, nog maar kort: geleden sch,ld^njen,_geen negerkunst-voorwerpen, geen hinderen. Het middenstuk mag bijv. 25 a 35 c.M. hoog zijn, de zijstukkem iets lager. heeft geleed OD "het weemoediee van het af- een klein, bescheiden boekwinkeltje binnen- zelf een dergelijke tentoonstelling meegemaakt. Birman-sieraden, hier zelfs geen conf renNergens ''maV'de Woe'SeT hêrsêrvïes sterverfenhetvergaa^orndaUr geen seizoen trad, gelegen in een der zijstraten. En 't scheelt niet zoo heel veel zoo'n ten- ciers met baudelairiaansche verzen - neen, - . ? . . , - . , _ hpcfnat Hat vnn vppr ppff wat hpt hflnnft Blijkbaar was hij hier een onbekende, toonstelling in Parijs of in Amsterdam hier alleen de ware vrouwelijke kunst, de ..- . dat men zóó dagenlang in'7iin essentie kan Immers hij behoorde tot degenen die slechts behalve dan dat die in Parijs veel uitge- kunst en de wetenschap van het huishouden ! Koper en tin moet ge met bij avond gebruiken, aat?"?"?" enieten Deher st dat / in de in de eerste magazijnen der stad, hun boeken brcidcr is dan de Amsterdamsche was, En zoo zal deze tentoonstelling er zeker toe dat is te zwaar hetpast beter op een heeren- ueieven en gtuieieu. ui, nuisi, uai /.iju uc "> . _ . s ?' ' j?4 ;_ r>.,..::?^.. .,?,^.,i n?, nrnntcrhpnn- hvirirncrpn hpt «;nrp mini, iro., ,in ,,,-,, * hinleren of de aan tafel gezeten personen, ^staat dat zoo zeer geeft, wat het belooft UAL 13 LW iVVdCll.lll,l.lJ«Jl.*J^l-V-lUMWlli"-viv.ii ,.,, i i < l ?? A. 1 dejeunertafel. Sier dan met vruchten in tin stille, gouden uren, als de nevels zijn opgetrok3 . ... , , ^P,I Q c in HP tiiinpn al pc rnnri pti nnnr^ pn en met Spaansche peper, eucaliptus en blauwe zeedistel. Glazen met bier gevuld, voldoen daartusschen in kleur mooi, evenals op een avondtafel rose vaasjes of bakjes met water gevuld glinstering geven. Welke vazen en bakken ge moet nemen? Ge kunt vrijwel alles gebruiken wat ge bezit, als ge er maar juist partij van weet te trekken. Zijn uw zilveren broodbak, uw kristallen compótcschaai, uw aardewerk-kommen te wijd, welnu concentreer die wijdte door het inzetten van een of twee andere bakjes tot een kleiner middenruimte. die het uitgangs punt vormt van nw bloementooi. Zoo wordt, al leerend, door de spreekster saamgevoegd en geknipt en wij, kunstzinnige leeken, nemen het alles in ons op als iets heel subtiels en teers. Thuis gekomen, zien we onze werkkamer rond. De bloemensier kon er beter zijn, we voelen het. We nemen een ken, als in de tuinen alles rood en paars en oranje bloeit; als er soms met een plof een appel neervalt en de grond vochtig en' geurig is. En het zijn ook de stormige middagen, als alle boomen naar n kant zwiepen en de hemel aldoor een beetje donker is door de blaren, die er in wilde legioenen langs stormen; en 's avonds het waden door de knetterende dorheid op den grond, terwijl de wind door bestelden? De Patrone" deed b o ^ boeken. omdat in Parijs nu eenmaal alles grootscheep- bijdragen het ware geluk van de vrouw te verwonderd. Deze scher gaat dan in kleinere steden. Verder bevorderen. ~ ?"" Op dezen toon redeneeren de heeren jour nalisten. En laat n in zijn artikel volgen ookj do heeren der schepping zullen jonge man behoorde niet tot haar habitués", is 't vrijwel gelijk. Ook hier het doel: het Zij was een eenvoudig oud vrouwtje, ge- de huisvrouw in dezen tijd van dienstbodenbogen en verwelkt temidden harcr talrijke nood wat gemakkelijker te maken. ^ls er dan geen dienstboden meer te krijgen zijn, 0 . . . . , , i ? i?i en vroeg haar naar een bepaald werk dat hij gaarne wilde hebben. Haar blik gleed langs de dichte rijen, toen ons haar heen over ons hoofd vingert, en de schudde zij het hoofd. Desoleé, Monsieur". maan, achter romantische wolken, de herinne- Het boek had zij niet. ring oproept aan oude gravures in het huis U e jonge man scheen zeer teleurgesteld, van onze grootouders, een dierbaar verleden, wendde zich om, en wilde heengaan. dat zoo'n lucht vol suggestieve dreiging en ""' " ""' '""' ?"'" fl" aangenamen griezel nog waard was, omdat het hem wist te waardeeren. Maar nu zing ik den lof van den winter, wat sinds Hildebrandt's 's Winters buiten" en gebogen menschje een steile trap opgaan De jon«c boulevardier lichtte den hoed, dan maar machines, die het werk verrichten, er van mee-pvofiteeren, want, nietwaar? ?* r* i . i i. _i _ j. i.:: r-._ ,-, ,^ .. t- ^,., ., t- . ..,.-,,-, f^\t .n -i r,Vi I n df raarH;ant"\p1- MPT P"f*l lik" V H tl fl*» vrnimr min l,-f -f(\^1i *ii n n tEn zoo staan er: wasch-machines, aardappel- het geluk van de vrouw maakt toch schilmachines, stop-machincs, vatenwaschmachines (oen straal warm water: de vaat het geluk van den man uit ! Handig om er zoo'n draai aan te geven ! Toen scheen het oude vrouwtje iets in te vallen: Zij lachte even. Attendcz, Mon sieur Mnds aring's bandeen verguisde gedicht Sic tïteen »,dcr scheen ^^^-eriee^i een gratis les ,n hèe^en op een KOOP m,ss, ,,?^^^^^ nnnwn nUi) nnuinpp is tp nnpmpn manr wat In OCZC llntc. moest U1C zoiuei /.uu ais LLU iut_. vuui i nani., ivgf,w ^u ^ klein potje van de aardewerkfabriek de onmiskenbaar ck verdienste^ hee» actueel^te paddestoelen" zoo'n heerlijk klein dingske, stopverfgrijs met enkele oranje en groene nauwelijks origineel is te noemen, maar wat In deze hitte, moest die zolder zijn als een is gewasschen; een stroom warme gecom- Alsof het niet in de eerste plaats om dal primeerde lucht: de vaat is droog! alles geluk" van den man te doen was, die in een paar minuten), en nog veel meer potlepel-prijzerij! staat er. ^ de Fransche vrouwen dat nu maar verEen reclame-middel, een lok-middol en ook dragen en zich met een complimentje en een een werkelijke aantrekkelijkheid zijn, naar grapje naar hun potlepels laten terug't voorbeeld van dc vischweek in Boulogne, wijzen? In elk geval doen ze alsóf. priis de heerlijkste visch" te eten is, met En dat is tegenover dergelijke mannen een gratis les i'n het bereiden op den koop misschien ook wel de beste taktiek. ,,La loi du Eenige oogcnblikken later zag hij het oude, de fritureries", waar tegen den kostendcn zijn. Want als dit stukje verschijnt, zullen we juist officieel den winter zijn ingegleden en oven vol van moordend vuur.. . Hijgend en verhit, kwam zij beneden, maar haar'öogen straalden ! IIIIIIIIIIIIIIIMIIIII "ÖR dennen brengen het niet verder dan zoo om hij nog eens voor den laatsten keer een klein week van JMei de beuken hun o aooren en bij de vijfendertig meter. In de eerste tien, spuitje genomen, nadat hij vijf jaar had ontplooien. Naarmate we vordeun worütn twintig jaar schieten ze zoo hard op, dat ze getreuzeld en voor dien tijd was hij nog een , ,» het aspect van het landschap merkbaar ver- jeugdige snelgroeier. ,.\ ?; anderen maar al spoedig lijken ze station- De benken maken al van die langzaam groei- ( v , ,| nair te'worden. Wat gebeurt er dan in de cnde twijgen als ze nog jong zijn, doch dan ?' toppen van de boomen, daar de vorming van meest als zijtakken aan snel groeiende hoofd- \4 j-, . 1 ;?^t,«n,A^nn t«Mi i-mtT sitiid vnnrtduiirt'i' twijgen. Ze hebben dan een aantal bladeren, & v< ,] SPROKKELHOUT eindknoppen toch nog altijd voortduurt? Wel ik heb dat geval even voor u geteekcnd. Ik vond aan mijn weg een omgekapten ouden beuk en had nu een heerlijke gelegenheid, om Een ahorntje, dat de wind voor mijn deinheeft gezaaid, een paar jaar geleden, is dozen zomer meer dan een meter opgeschoten. Dat ging maar bladpaar na bladpaar, alsof er geen eind aan zou komen, prachtige groote bladeren aan lange roode stelen en dat rood was het felst, toen het blad zelf ging vergelen. Daarmee kwam ook het eind; een forsche eindknop sloot den groei af en belooft nu, als alles goed gaat, een even sterken of nog sterker groei voor 't volgend jaar. Waarom ook niet? Het ding staat mooi in den morgenzon, beschut tegen Noord en West en in een klein perkje, waar het vecgsel van de stoep terecht komt, tabaksasch van lui die aan de deur komen en velerlei ander voedzame rommel, onvermijdelijk zelfs bij do zuidelijkste huishoudens. Over eenige jaren groeit die boom boven het huis uit en wie nog wordt. Ja, hoe hoog worden jaar vormen ze bij om hun eindknoppen, hetzij echte of onechte Men zou dus verwachten, als hij maar tijd van leven hooger zou worden, honderden motors noog Inderdaad kennen wij do Californische reuzedennen, de Sequoia's, die over de honderd Geopende bloeiknop van een beuk. December te zien wat er omgaat in het takkenspul van de hooge toppen. De zaak is zeer eenvoumeest een stuk of vijf die dicht op elkaar staan, naar alle kanten uitgespreid en die maken dan dat het beukenloover zoo mooi gesloten kan zijn. Wanneer nu de hoofd takken oud worden, dan gaan ze ook aan hun spits niet anders maken dan korte loten en dan komt eigenlijk de groei van den boom tot staan. De algemeene gedaante van de beukenlaan, van het beukenbosch verandert dan niet meer. De Haarlemmer hout van de duinen gezien, de prachtige beuken van het Gooi van Bantam tot Trompenburg, het indrukwekkend silhouet van den Rouwenberg, ze zijn nu vast en onveranderlijk al sinds tientallen van jaren en misschien juist daarom ons zoo dierbaar. Het aanleggen van nieuwe bosschen en parken is zeer te loven, maar nooit of nimmer kan men daarmee het verzuim goed maken, dat men een bosch met ge sloten" kronen verloren Iaat gaan. Nog iets. Ge ziet dat de knoppen aan de korte loten veel dikker zijn, dan die van de ie weet hoe hoog hij dig. Als dc boom wat ouder wordt, dan maakt lange loot. Liet loont de moeite wol, om eens hij wel iedor jaar daar in de hoogte oen nieuw zoo'n knop uiteen te peuteren. Op school i de boomen? Ieder lot, maar dc loten zijn maar heel klein. Die zet men do kinderen dikwijls zoo'n dikke hun eindknoppen, eindtakken zien er raar en stug uit, heel anders kleverige kastanjeknop voor. Die kun je al naar de soort, dan we van gave, slanke beuketwijgen gewoon eigenlijk niet uit elkaar halen of je moet n, dat een boom, zijn. Ze zitten vol krinkels en plooien, allemaal hom eerst opkoken of met allerlei vloeistoffen i heeft al hooger en ringetjes van rimpels, min of moor duidelijk behandelen. Met oen beukeknop gaat liet irdon 'motors hoog. van elkander gescheiden. Die rimpeltjes echter hooi gemakkelijk. Wo kunnen mei zijn de litteokons. achter gelaten duur de af- oen speld zonder oenigo moeite soluibje vom gevallen knopscluibbeii en elk zoo'n ring meter hoog worden en do Blue Gunis van duidt dus don nieuwen groei aan voor een Nieuw-Holland, die zelfs de honderdvijftig "?' -' :?" :" '"' 'l """ '"'' moeten halen. Maar hooger worden ze toch volgend jaar. Zoo is het dan aan onzen tak te zien, dat hij in de laatste twintig jaren schuitje los maken, want die zijn droog en vliezig on bovendien o, zoo mooi mot glanzig bleekgroen en bruin in alle tinten. Al werkend, herinneren wij ons ook hoe dergelijke schubjes ter waarde van 15 cent, eten on leeren tege- zeggen wij. lijk! Is dat niet iets voor Holland om bij M. DE ROVANNO gelegenheid eens na te volgen? Parijs , HUI «iiiiiiiinmiiMi«"«"»i"""'i»"«"«>»liimiiiiili>miililniiiiiiiimiiiiiii1mimiiiiI,iiiii?,i?1 do beuken hun bladoren kwastje te voorschijn, dan nog oen en nog een en eindelijk wat platter lichtgroene dingetjes met een hard knopje in het midden. Deze dikke knop is namelijk een bloeiknop, de glanzige kwastjes zijn meeld raad kat jes do bleekgroene dingetjes zijn bladeren 'en' het harde knopje, daar komen later de beukenootjes van. Als we de loupe, die tienmaal vergroot, er bij halen, dan kunnen we dat alles nog in bijzonderheden nagaan en dat heeft nog het nut, dat we in Mei aan laag hangende oude takken van den beuk nog wat meer aandacht hebben voor het vroolijk verschijnsel van den bloei. Mijn takje kan u nog iets leeren. Alle tak ken en knoppen buigen naar links, Dat is het werk van den zeewind, die misschien ook wel het afgebroken takje aan den top op zijn geweten heeft. Eenmaal komt dokroon zoo hoog dat de vorming van nieuwe knoppen ernstig wordt belemmerd en een takje dat geen eindknop moor heeft, gaat dood. Soms loopt hot iets later nog weer eens uit door een slapende knop. Het boven ste zijtakje rechts is op dergelijke gebcurlijkheden gewapend. Feitelijk wordt de hoogte van den boom bepaald door het evenwicht tusschcn de verdamping van het water uit do bladeren on den aanvoer van water door de wortels en stengels. Misschien zijn er nog andere factoren bij betrokken. Van die waterbeweging weten we nog lang niet alles en die is" bij verschillende plantensoorten ook weer ver schillend. Denk nu ook niet dat alle boomen hun kroon sluiten op dezelfde manier als de beuk. Het kan uw winterwandelingen mis schien wat aangenamer maken wanneer go er eens op lot hoe iep on linde, populier en wilg te werk gaan. Leuk, om dat allemaal eens te teekenen of te fotografeoron. Langzaam j>roeietulo twijgen in den top van een ouden beuk Snel groeiende beuketwijg J J A'C. P. T n ij's f i; n et al leven M nog honderden jaren. Zoo ook nauweli ks een decimeter gegroeid is, vaak als ijl glanzig strooisel nauw hoorbaar uit de schuDDcn a. g ., e en lege?JK u^u, bij óns: de aller-oudstc eiken en beuken of minder. Een jaar of vijftien geleden, heeft de foppen nccrruischen, wanneer in de eerste Lr komt een glanzig fluweelen blauwgrou, bij

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl