X DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND *, k' <£* Jfr ,» l & CHARIVARI A De kerstroos is heelemaal importplant uit den vreemde.K (N. K. C.) Wij brengen dit ter kennis van hen, die mochten meenen, dat de kerstroos 't maar zoo'n beetje was, en dan uit Amsterdam. Op den voorgrond van het biljet bevindt zich een zittende vrouwenfiguur, die de rechterhand onder de kin houdt, terwijl haar hoofd naar den toeschouwer is ge keerd. De linkerhand rust op het linkerdijbeen, dat over het rechterbeen is geslagen. De figuur is geplaatst op een donkeren achtergrond, waarin de Nederlandsche Leeuw als motief voorkomt." Op den voorgrond van het biljet bevindt zich een zittende vrouwenfiguur, die de rechterhand onder de kin houdt, terwijl haar hoofd naar den toeschouwer is gekeerd.'De figuur is geplaatst op een donkeren achter grond, waarin de Nederlandsche Leeuw als motief voor komt." Deze citaten zijn uit de Staatscourant. Het eerste is van de N-. R. C., het tweede, gezuiverd van den aanstootelijken zin, geeft de Limburger Cou rier. Onze kunstcritici Twee eigenschappen traden direct en sterk op den voorgrond: haar metrisch en rythmisch inzicht, dat van zeldzamen durf en buitengewoon aanvoelen van de mole culaire beweging der muziek getuigde en haar attouchement, dat van de subtielste souplesse en het fijnst denk bare raffinement was." (O. H. C.) Het is weer met dien zingenden klank in de kleur, aan zijn breed opgeborstelde werk eigen ! Het zijn bloemenvizioenen die, erg donker van toon, door het glimmen van het glas niet te zien zijn, doch waarin een mooi kteurgévoèl schuilt." (N. R. C.) Met deze feestdagen zullen de heeren dan ook zeker graag door de dames met zulke assortimentskisten be schonken worden." (Mijerijsche Courant) Sommige heeren zullen 't misschien ook wel zonder assortimentskist willen. Onze koopers Het is de bedoeling om aan de Emtnalaan te verkoopen een stuk terrein over de volle breedte van den grond." (,(.'. 0.) In Broek op Langendijk maakt Charivarius geen school. Daar sprak, volgens het N. H. Dagbl., de burgemeester in een raadsvergadering: De samenwerking was steeds de meest prettige. Zij stond steeds in het teeken van elkaar te waardeeren, over kleine dingen werd steeds heengestapt, en zocht men elkander." Onze meesters De meest zwakke maag. De meest smakelijke gerechten." (N. Eeuw). De meest onwaarschijnlijke resultaten." (H. P.). Hij had op de meest aangename wijze samengewerkt met Mr. van Raalte." (N.K.C.) Naarvorenbrengsels Hij bracht eenige juridische bezwaren naar voren. De noodzakelijke eindconclusie werd sterk naar voren gebracht." (N.R.C.). Ik heb naar voren kunnen brengen, hoe u ons telkens weer ter wille zijt. Wij kunnen niet nalaten zijn groote verdiensten naar voren te brengen." (O.H.C) Behoud van het stadsschoon wordt zelfs ten aanzien van het Levendaal naar voren gebracht." (L.D.) Dit hebbén wij ook al eens naar voren gebracht." (Hhl.) BRIEVEN UIT SOETOEKOEKIANDA IV. HET ZESTIGKOPPIGE MONSTER. Welk ^en zonderlinge wereld is dit, aldus sprak de geest van Anastasia, toen zij rondkeek en niets dan kalkachtige verschijnselen waarnam. Er zijrl steden ondergegaan in een vulkanische uitbarsting, andere werden ondergedompeld in de wateren der oceanen en nog andere verkoolden in den gloed der vlammen. Deze stad is aangevreten door een ergere plaag zij is bezig te verkalken, zei Horace. Toch zijn"hier levende wezens, meende Anas tasia te moeten opmerken. Of zij leven weet ik niet, zei Horace. Doch in ieder geval bestaan zij. Wij zijn hier in een stad, waar een Hof troont en de landspolitiek gemaakt wordt. Dit zegt genoeg, zei Anastasia, en zij keek een voorbijsukkelend wezentje na, dat er uitzag als een stukje uitgebluschte kalk. Een hpoge ambtenaar vermoedelijk, zei Horace. Zijn adertjes en hersentjes zijn totaal verkalkt, maar niemand merkt het hier. Zij kwamen in een groote ruimte die het licht van boven ontving. Banken stonden aan weers zijden. Het heeft veel van een school, zei Anastasia. Doch de banken zijn erg groot. Is dit misschien een avondschool voor volwassenen? - Het zou ook voor zwakzinnigen kunnen zijn, meende Horace. We zijn hier in 's lands vergader zaal van Soetoekoekianda. Anastasia verbleekte en greep Horace bij den arm. Haar oogen staarden naar een zonderling wezen, dat achter een groene tafel zat. Zie je dat daar? fluisterde zij angstig tegen Horace. Wat een monster! Ik tel drie lijven en zestig koppen.... Stil, zei Horace. Het is de Kabinetsformateur. Ze zijn hier groot in alles dat groot is, tot in het monsterachtige toe. Het lijkt wel de Laokoön-groep, zei Anastasia. De drie lijven worstelen. Zij hooren niet bij elkaar, doch zijn gedoemd bij elkaar te blijven. Waarom? vroeg Anastasia. ??Omdat zij elkaar vertrouwen zoover als zij elkaar zien. Zij trachten elkaar dood te drukken. Dat doen ze uit pure liefde. En het monster?achtigste is, dat je al die zestig koppen kunt af hakken en ze toch weer aangroeien en de nieuwe zestig lijken precies op de oude zestig. Met een vreemd woord noemen ze dat hier evenredige vertegenwoordiging". Drie koppen steken er bovenuit. Dat zijn de bemiddelaars", de lui die elkaar briefjes schrijven, die eindigen met collegiale groeten" en Steeds gaarne Geheel de uwe". In gewone menschentaal vertaald, heet dit: Had ik je maar nooit gezien". -?? Wat een vreeselijk monster, liet Anastasia zich ontvallen. Arme Soetoekoekianders, die zulk een regeering hebben.... .Horace haalde zijn schouders op. Ze vinden het wat lekker. Zij hebben dit noodig, anders versuffen ze geheel en al. Sinds de statistiek uitwijst, dat ze minder bedwelmende dranken drinken, is het politieke geharrewar in het kwadraat gestegen. Nu ze hun innerlijk minder goed verwarmen, gaan ze uiterlijk meer te keer. Plotseling viel er een verblindend licht door den koepel, die het dak vormde en het Monster, ver blind in honderd twintig oogen, zonk op de knieën. Een machtige stem zwol aan tot een daverenden donder en in de hoeken der zaal weerlichtte het. Wie speelt er met de volksyrijheden? don derde de stem. De zestig hoofden bogen zich dieper ter aarde. Waar blijven de geestelijke goederen, die ik u toevertrouwde? Horace en Anastasia hoorden honderd en twintig oogleden neerslaan, alsof het n paar ware. Het lijkt wel de stem van Bram Kuyper, die tot hun spreekt, zei Horace. Hoe zou de zaak wortel schieten, indien gij uw zin kreegdet, zoo knetterde de stem. In de Tweede Kamer heeft de Coalitie de meerderheid. Die meerderheid vergadert buiten de Kamer en maakt de zaken pasklaar, doet zwijgen of spreken naar het haar gevalt en brengt in de wets voorstellen alle veranderingen, die haar goed dunken, op straffe van den minister af te maken, die de partij-bewindvoerders durft te weerstaan. De stem hield even op. Het hoofdje van een der drie bemiddelaars scheen ineen te schrompelen. De stem hernam: Schikt nu een Kabinet zich in dezen afhankelijken toestand, zoo is-het wel. Dan toch zijn er in de werkelijkheid twee ministeriën. Het eene is het verborgene, dat eigenlijk meester is van den toestand, het land regeert en zijn wil voorschrijft. En het andere voor den vorm, om den arbeid te verrichten en als instrument dienst te doen, waardoor men de Koningin dwingt. Uit de koppen van het Monster steeg een dof gekreun op. De stem sneed thans door merg en beent Komt daarentegen het Kabinet in verzet tegen de Coalitie, dan teekent zij onverwijld het zedelijke .en politieke doodvonnis van den onge hoorzame en executeert de weerspannigén op staanden voet. De stem zakte en het kleine kopje van het derde bemiddelaartje zag er uit als een lek ofiblazertje in een kinderhandje. En ontstaat er nu, op deze wijs; een ministerieele crisis, dan moet de Koningin de leiders der Coalitie om een onderhoud verzoeken, en'van die machthebbers vernemen, wie, naar déCoalitie beslist heeft, thans als ministers zullen, optreden. In de drie lijven van het Monster had jeeri aard schudding plaats en op de plek, waar zij aaneengekleefd zaten, verscheen een breuke. De stem zette een nieuw register uit. Dan krijgt Hare Majesteit een gereed ge maakt lijstje, waar zij eenvoudig haar naam onder heeft te plaatsen, op straffe van, waagde zij het een ander te benoemen, zoolang gedwarsboomd en tegen den muur van een afgestemd budget te worden gedrongen, tot zij, uit radeloosheid ten leste, de acte van onderwerping met haar koninklijk handschrift onderteekent. Het kleine, verschrompelde kopje vandeneenen bemiddelaar scheen nog slechts aan een draadje te hangen. De stem was nu weer doordringend, als een oosten-v ries-wind. Tegen dit gansche stelsel nu, niet slechts in zijn eigenlijke uitspattingen, maar ook in zijn ge matigden vorm, komt de anti-revolutionnair in verzet. In verzet, vervolgde de stem, omdat de leugen tot in het hart van onze staatsinstellingen sluipt. Alles een fictie wordt. Zus schijnt en geheel anders is. En het dan nog verre de voorkeur zou verdienen, de maskers te laten vallen, en franchement, revolutionnair, ter plaatse waar zulks be hoort, een voorstel in te dienen tot afschaffing van het koningschap.... Het kleine hoofdje was versmolten tot een zweetdroppeltje. En de stem, voor het laatst zich uitzettend, zoodat het gebouw op zijn grondvesten sidderde, donderde het over de zestig hoofden: De Coalitie zal alsdan over de natie heerschen; en de stem der natie zelve zal gesmoord zijn en het arme volk, ten koste van zijn eigen belastingpenningen, zal vervormd n gegoten worden naar een uitheemsch onpractisch model, dat lijn recht n tegen zijn historische traditiën n tegen zijn hoogere belangen indruischt. De stem zweeg. Er was een oogenblik stilte. Toen verhief de stem zich voor de laatste maal. Dit alles staat geschreven in Ons Program", hoofdstuk III over Onze Volksvrijheden". Wee hem die dit vergeet ! ! Een bliksemstraal, een sterke zwavellucht en verdwenen was het Monster. Op den grond vonden Horace en Anastasia slechts enkele verschroeide snippers en op een ervan konden zij, na veel moeite, de woorden ontcijferen: In eeuwige Coalitie-liefde. geheel uw Dierbare RUTGERS. Vcorz. Ant. Rev. Kamerclub. BARBAROSSA (Punch) (London Opinion) (London Opinion) Marie t jejfo/? het kinderpartijtje): Ik hoop dat je 't me niet kwalijk neemt -- ik heb Mama meegebracht." Wilt u nog een stukje pudding, Pa?' Nee, dankje, vent." Nou moet u 't mij^vragen, Pa." De dame: Ik ga toch altijd zoo graag naar een vee-tentoonstelling, 't h de eenige plaats waar ik me echt slank voel".