Nö. 2434 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND DE BRIEFWISSELING VAN POINCARÉEN MACDONALD Teekening voor de Amsterdammer" door Joh. Braakensiek Het saluut vóór den strijd HET DRAMA IN DE PALTS Daar alleen hij uw ware vriend is, die u uw feilen toont", is het de plicht van ieder die Frank rijk liefheeft, te waarschuwen voor de gevolgen van de funeste methoden, die door generaal de Metz toegepast worden in het rampzalige landje, dat de Palts heet en slechts een bevolking heeft zoo groot als Amsterdam. ? In den trein van Neustadt naar Kaiserslautern raakte ik in gesprek met een Franschman, die zich ontpopte als een hartstochtelijk communist. Monsieur", riep hij in den loop van het gesprek uit, terwijl hij met beide handen de oogen bedekte, j'ai honte, j'ai ftonted'être Francais !" Het gesprek kwam op Poincaré. Poincaré?" sprak deze communist nu met overtuiging, Poincaréest un homme honnête. Il ne sait pas, il ne peut pas savoir ce qui se passéici!" ? Wie eens met de Metz gesproken heeft, met dezen sluwen, gladden en chauvinistischen jusqu'auboutiste, krijgt onmiddellijk dezen indruk: deze man is tot objectieve bestudeering van de kwestie niet meer in staat. Hij stelt zijn einddoel voorop en wil de omstandigheden en ieder dien,hij op zijn weg naar dat einddoel ontmoet, dwingen, zich daarnaar te richte.n. Voor unfaire middelen deinst hij daarbij niet terug. Het volgende voorbeeld Van kwade trouw is voor de persoonlijkheid van generaal de Metz typeerend. Toen ik, samen met zeven andere buitenlandsche journalisten een onderhoud met den generaal had, was onze eerste vraag, welke zijn houding ten aanzien van de separatisten was. Separatisten?" deed hij verbaasd, maar er zijn er hier in 't geheel geen separatisten ! Er zijn hier autonomisten. En dat is heel wat anders. Zij hebben er nooit aan gedacht, zich van het Duitsche Rijk af te scheiden. Zij willen alleen los van Beieren, omdat zij voor de conservatieve regeering van München niets gevoelen, hetgeen zeer verklaarbaar is". Wij noteerden allen ijverig, en den volgenden dag was de Metz' verklaring naar de vier hoeken den aarde getelegrafeerd. ?-. ;, . Ma.ar.zie, den volgenden dag in de straten van Spiers wandelend, bemerk ik een geheel versch aanplakbiljet van de autonome regeering, dat het opschrift draagt: Notwendige Feststellung", en o.m. den volgenden zin bevat: Wir sind iiberzeugt, dasz der Vertreter Englands walirend seines Besuches in der Pfalz den Eindruck gewonnen hat, dasz die bergrosze Mehrzahl der Bevölkerung die Autonomis will(!) Handwerker und Bauern, Geschaftsleute und Arbeiter in allen Stadten erklarten clem Abgesandten Englands, dasz die Pfalz selbstandig und unabhangigsein will und sein musz. Nichts vermag die pfalzische Bevölkering noch langer an Bayern und das heutige Reich zu ketten". Und das heutige Reich? dacht ik. Dus toch? Verontwaardigd bij de gedachte, dat ik, samen met andere collega's, opzettelijk door de Metz misleid zou zijn, wendde ik mij om inlichtingen tot de autonome regeering. En niemand anders dan haar president, ae heer Bley, deelde mij mede, dat de autonomisten" nooit anders hadden ge wild dan zich van het rijk losmaken ! En de verklaring van de Metz dan? Tja,.... dat was een groote vergissing van den generaal geweest", gaf Bley toe. Dit was overigens niet het eerste voorbeeld van e Metz' kwade trouw. Men herinnert zich wellicht, hoe de socialistische oud-premier van Beieren, Johannus Hofmann, verleden jaar een poging deed, om met medewerking van de Metz de Palts van Beieren los te maken, dat in volkomen opstand tegen Berlijn was. De zaak zou waarschijnlijk toch niet gelukt zijn, omdat alle andere partijen en ook de rijksregeering er tegen gekant waren, maar daarbij kwam nog, dat generaal de Metz in den Kreistag (het Huis van Afgevaardigden) te Spiers een verklaring liet afleggen door zijn afge zant, majoor Louis, waarin werd gesproken van een autonome Palts", zonder de toevoeging in den kader van het Rijk". Al heeft generaal de Metz later verklaard, dat dit op een misverstand berustte, het was niettemin voor de -socialisten mede een reden om hunne plannen op te geven. Oeneraal de Metz was hierover zeer verbolgen. Den 16en November, van het afgeloopen jaar deelde hij den plaatsvervangenden regeerings president van de v^ettige regeering kortweg mede, dat de nieuwe regeering" de facto de macht in .handen had. Met dezen feitelijken toestand", zoo zeide hij, moeten de bezettings autoriteiten rekening houden". Daarmee begon voor de Paltsers het lijden, dat thans nog steeds voortduurt. Wie zich, bij ont stentenis van de wettige regeeringsambtenaren (die door de separatisten zijn uitgezet) tot de Fransche autoriteiten wenden, krijgen van dezen te hooren: Ginds, in het Regierungsgebaude, zetelt uw regeering. De Beiersche autoriteiten be staan voor ons niet meer". Voor het verkrijgen van passen, werkgelegenheid, ondersteuning, voor alles verwijzen de Franschen de bevolking naar de separatistische regeering", die niet anders is dan een samenraapsel van eenige tiental'en avon turiers, waaronder een paar menschen schui'en die het misschien wel ernstig en goed meenen, maar van regeeren niet de minste notie hebben. De reis van den Engelschman Clive heeft nu althans dit tot gevolg gehad, dat de Franschen niet langer aandringen op de goedkeuring van de verordeningen der autonome regeering" door de Hooge Rijnlandcommissie. Dit beteekent eigen lijk niet anders dan dat de separatisten onmiddel lijk het veld hoorden te ruimen ! Het was immers generaal de Metz zelf, die tot ons zeide: Deze nieuwe regeering kan niet in de lucht blijven han gen. Zij moet nieuwe wetten .maken, sociale, be lastingwetten en andere samenstellen, en deze moeten, krachtens de Rijnlandacte, door de Hooge Comm.ssie worden, goedgekeurd".... Intusschen, voorloopi-g schijnt men te willen afwachten of men niet tusschen de klippen door kan zeilen. De separatistische wetten, die de auto nome regeering noodig heeft om te regeeren, worden niet goedgekeurd, treden dus niet in werking, maar de Beiersche autoriteiten mogeti toch niet terugkomen" ! Naar het heet wegen-s hun dert Franschen vijandige houding. Hun 'houding is echter ?lleen den separatisten vijandig geweest.. Geheel hetzelfde is dat ten slotte toch nog niet ! Blijven dus de separatisten, of moéten ze gaan? Het i? nog niet duidelijk, en het zal belangwekkend zijn, de volgende phase af te wachten. Voor het oogenblik zucht de Palts nog onder de, door Fransche bajonetten beschermde, willekeur van een troepje, door 99 of op zijn gunstigst 98 procent van de bevolking, verachte avonturiers en fantasten. B. P E R s o x