2436 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND ten heeft waargenomen. De tweede weg is dat men de uitvoerbuis van een geslachtsklier dicht bij het orgaan afbindt; volgens de theorie gaat dan een deel van het weefsel in de klier te gronde, een ander deel kan daardoor beter tot ontwikkeling komen en de gewenschte werking uitoefenen. Beide wegen zijn in dierexperimenten gevolgd en hebben goede resultaten opgeleverd. Beide methoden ook zijn bij menschen toegepast, maar over de waarde der daarbij bereikte resultaten is men het nog niet eens. En terwijl men daarover nog redetwist en terwijl o.a. in Engelsche en Atnerikaansche bladen men nog geestigheden en spot over Steinach's werk vindt, begint men Voronoff's arbeid, die zeker minder oorspronkelijk en meer onwaarschijnlijk is, te aanvaarden. Voronoff transplanteert niet van mensch op mensen, maar van chimpanzee op mensch, dat is alles. Oorspronkelijk werd het als humbug beschouwd, er werd om gelachen, maar nadat enkele Fransche chirurgen van naam een operatie hadden bijgewoond en zijn resultaten hadden gecontroleerd, kwam er een wijziging in de opinies en te London werd Voronoff verleden jaar goed ontvangen, in Italiëzelfs zeer goed, later kwam een Amerikaansch chirurg naar Parijs over en kreeg van Voronoff een chimpanzee cadeau, in het kort Voronoff's papieren zijn sterk gestegen. Of het terecht is? Ik neem aan, dat de veranderingen, de verjon ging, die Voronoff bij de door hem geopereerde grijsaards constateert, werkelijk aanwezig zijn en inderdaad afhankelijk zijn van de operatie.?Dat is echter niet waar het op aankomt. De vraag is of die apenklier werkelijk ingroeft en functioneert. Dat is nog onbeslist en dat blijft op grond van alles wat we van deze dingen weten nog zeer on waarschijnlijk. Wanneer de geïmplanteerde klier niet ingroeit, wordt zij geresorbeerd, daarbij zullen dus de producten uit deze klier in het menschelijk lichaam worden opgenomen en daar een ^werking uitoefenen, wellicht ook de functie van andere organen prikkelen. De geopereerde grijsaard zal dan wellicht gedurende een zekeren tijd onder invloed van deze producten zich verjongd" voelen. Dat is natuurlijk voor hem zeer aangenaam, maar het is niet iets principieel nieuws en het is heel wat anders dan wat Voronoff inderdaad wilde bereiken. Bovendien rijst de vraag of het noodig is in de onkosten van een halven chimpanzee te gaan (én chimpanzee kan dienen voor twee mannen) en of datzelfde met klieren van goedkoopere dieren niet ook gaat. Hoe het ook zij, ik blijf erbij dat, indien men Voronoff's arbeid au sérieux wil nemen, men het dien van Steinach ook moet doen. Een zaak die in de laatste jaren naar voren is gekomen en die ook in het afgeloopen jaar zeer aan de orde is geweest, is de malaria-behandeling van de dementia paralytica. Deze kwestie kan men uit twee oogpunten bezien. Men kan vragen: Hoeveel procent der lijders aan paralyse kan ik op deze wijze genezen, en wat zijn de voor- en nadeelen van de methode? Dat is de zijde van het vraagstuk, die den zenuw arts, die de behandeling wil gaan toepassen, het meest interesseert. Maar van algemeen bio logisch standpunt bezien is veel gewichtiger de vraag: Lukt deze therapie in bepaalde gevallen inderdaad?" Dat is van zoo groot algemeen belang, omdat het een principieel nieuwe therapie be treft, een behandelingsmethode, waarbij men kunstmatig bij een mensch een ernstige ziekte teweeg brengt om hem daardoor van een nog ernstiger ziekte te genezen. Als nu inderdaad vaststaat dat zulks soms gelukt, is het voor onze geheele ziekteleer van het grootste gewicht. In de biologie is nooit iets geheel nieuw, en zoo is het ook hier. Reeds lang wist men, dat de eene ziekte de andere niet verdraagt" en zoo heeft men reeds jaren geleden getracht huid kanker te genezen door kunstmatig een infectie teweeg te brengen, de ergesipelas of belroos. Men had n.l. waargenomen dat soms een huidkanker genas als de patiënt een aanval van belroos had doorstaan. Een bruikbare behandelingsmethode is deze kunstmatige infectie echter nooit geworden. Het is de groote verdienste van een Weensch onderzoeker Wagner-von Jauregg te hebben aangetoond dat inderdaad een ziekte kan worden genezen door een andere ziekte. Dementia paralytica is een vorm van krank zinnigheid, die door de syphilisspirochaet ver wekt wordt en steeds met den dood eindigt. De gewone antisyphilitische geneesmiddelen baten bij deze ziekte weinig of niet, zoodat het tot voor korten tijd als een bijna hopeloos geval ? moest worden beschouwd. Steunende op waarnemingen van Russische artsen, die hadden opgemerkt dat een malariaaanval krankzinnigheid" genezen kon, steunende ook op zijn eigen onderzoek waaruit bleek dat syphilislijders, die aan malaria hadden geleden, zeer zelden paralyse krijgen, kwam Wagnervon Jauregg'na jarenlange studie op het denkbeeld zijn paralyselijders met malaria te besmetten. Ongevaarlijk is de methode niet, maar aangezien het een van de afschuwlijkste vormen van krank zinnigheid betreft, die anders zeker met den dood eindigt, kan wat geriskeerd worden, zoodat in vele gevallen de familie van den betrokken patiënt toestemming geeft, de proef te wagen. Men neemt dan bloed van een malarialijder van een bepaald type en spuit dat bij den paralyselijder in. Na eenige dagen krijgt hij een flinke malaria-aanval, die telkens op gezette tijden door een nieuwen aanval gevolgd wordt en als op die manier een zestal aanvallen zijn voorbijgegaan geeft men chinine en geneest de malaria. In sommige gevallen is dan ook de paralyse genezen of althans zooveel verbeterd, als met de gebruike lijke methoden nooit bereikt werd. Nog eens, hoeveel lijders aan de kunstmatig teweeggebrachte infectie sterven, hoevelen er genezen en hoeveel verbeteren, dat alles is zeer belangrijk, maar het belangrijkste is, dat thans de meeste onderzoekers toegeven (ook in ons land is juist in het laatste jaar veel over deze zaak gewerkt) dat het in sommige gevallen inderdaad gaat. Dat beteekent, dat wij hiermee een gansch nieuwe behandelingsmethode erbij hebben gekre gen en dat was voor mij een reden om Wagnervon Jauregg's werk te rekenen bij het allerbelangtijkste dat In het afgeloopen jaar in de geneeskun dige wereld voorviel. STORM VAN LEEUWEN NAARDEN'S BEVRIJDING Is men bij 't lezen van dit opschrift onwillekeurig geneigd te denken dat hier een stukje vaderlandschc geschiedenis zal opgehaald worden, aanstonds zal blijken dat wij het niet hebben over Naarden's verleden, maaroverzijntoekomst. Toenin 1874het gevleugeld r?.d over de Gooische heide zou gaan snorren, werd, tengevolge van de laksheid van Naarden's gemeentebestuur niet het vestingstad je, dat eens hoofd stad van 't Gooi was, maar het uit slechts enkele huizen bestaan de dorpje Bussum aan het spoor wegnet aangesloten en Naarden bleef door zijn wallen geïsoleerd van de buitenwereld. Dank zij het initiatief van Van Eijken, Griffier bij het Kantongerecht, dat toenmaals nog te Naarden resideerde, werd een Pontje in de vaart gebracht, ten einde den inwoners den weg naar het sta tion te bekorten. Het druk ge bruik, dat er van gemaakt werd, niettegenstaande de hooge trap langs den walmuur voor menigeen zijn ernstige bezwaren had, ves tigde bij den Gemeenteraad de overtuiging dat hier andere maat regelen dienden getroffen te wor den. Na veel geschrijf en gewrijf werd in het jaar 1879 met het Mi nisterie van Oorlog een accoord aangegaan betreffende het leggen van een brug over de vestinggracht, Had de burgerij gejuicht over het tot stand komen van dezen korteren weg over de Kippenbrug, de tijd zou aanbreken, dat het dankbaar, maar niet voldaan" werd gehoord. J. S. MEUWSEN, Hofl. A'D AM-R'D AM-D EN HAAO DE BESTE HOEDEN IN HOLLAND Grooten Weg No. 2, zooals die toen geprojecteerd was. Toen het plan voor dezen weg evenwel door het Ministerie gewijzigd werd, kwam in 1922 als onuitvoerbaar het plan van den heer Deenik terug, die zich andermaal aan 't werk zette en een nieuwe teekening aan de Regeering aanbood, waarvan men hoopte dat deze zou leiden tot het gewenschte doel, zóó, dat aanstonds in 1924 een aanvang met de uitvoering van het werk gemaakt zou kunnen worden, hetgeen de ook hier bestaande werkeloos heid ten goede zou komen. Zooals het schetskaartje waarop de gewone lijnen den bestaanden en de stippellijnen den nieuwen toestand aanwijzen laat zien, is de nieuwe verbindingsweg, tusschen Bastion Turfpoort en Bastion Nieuw Molen, door de Binnen gracht, waarin een vaste brug wordt gebouwd, geprojecteerd op de, door afgraving van een ge deelte wal, aanzienlijk verbreede Westwalstraat als primairen weg, tot welken het vijftal parallel loopende straten, welke het stadje doorsnijden als secundaire wegen, toegang geven. Door demping van een gedeelte Binnengracht waartoe het af te graven Ravelijn zoowel als de grond, welke bij de doorgraving van den wal vrij komt, het noodige materiaal levert . wordt ter weerszijden van den nieuwen verkeersweg, waar zich thans het Rave lijn en een gedeelte Binnengracht bevinden, een plantsoen aangelegd, hetwelk hier het stadsschoon slechts ten goede kan komen. Het aspect zal nog verhoogd worden, waar men, langs den nieuwen verbindingsweg de stad binnenkomende, recht voor zich uit statigden toren van de oude St. Vituskerk ziet oprijzen. Alles te zamen genomen, ver dient de voortvarendheid van Naarden's Burge meester, M. P. van Wetum, loffelijke vermelding, terwijl een woord van hulde niet mag onthouden worden aan den bovengenoemden Stads Architect Aan de Vereeniging Naarden's Belang" komt de eer toe, zich het eerst in dien geest te hebben uitgesproken. Niet het minst stuitten alle pogingen tot verbetering af op de bezwaren der Militaire Autoriteiten, die een verandering als be doeld in strijd achtten met de belangen der Lands verdediging. Intusschen rustten Naarden's vroede mannen" niet, terwijl zij een krachtigen steun vonden bij den Gemeente Architect B. F. Deenik, die in 1920 een plan ontwierp voor een verbin dingsweg, welke voldoen zou aan de eischen des tijds en aansloot aan den zoogenaamden Rijks B. F. Deenik, die op zoo meesterlijke wijze Naarden uit zijn isolement wilde helpen bevrijden. Intusschen zouden zich te elfder ure moeilijk heden opdoen. De demping van een gedeelte ves tinggracht, tegen de bedoeling van B. en W., die den nieuwen verkeersweg oorspronkelijk wenschten geleid te zien langs den Bedekten Weg", maar door het Ministerie van Oorlog gewild, zoowel als de steenen brug, door De Bazel goedgekeurd, en overigens het geheele plan werd aangevochten om dat het eenerzijds de Schoonheid der omgeving heet aan te tasten en anderzijds het monument de vesting Naarden" niet ongerept doetvoortbestaan. Voorts wordt beweerd dat een stedeke als het onze in de K'ppenbrug, als verbindingsweg met Bussum, alles bezit wat het redelijker wijze van noode heeft. Alsof niet juist die loopplank" steeds de spotlust van ieder opwekt, die dit middeleeuwsche ding passeert, dat steeds het vestingstadje in zijn ontwikkeling en bloei heeft belemmerd. Schoonheidszin, ontaardend in schoonheidsmanie, kan in hooge mate verderflijk worden, ook voor Naarden, welks inwoners verlangen uit hun isolement venlost te worden en dat inderdaad te goed is om te dienen als Openlucht Museum van het oude vestingwezen. F. W. D R ij v E K DEN HAAtt Lunchroom de Bijenkorf", Wagenstraat 45 Bekende keuken, geopend tot 12 uur 's avonds Grootste inrichting ter plaatse