Historisch Archief 1877-1940
fJr
ft8
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2437
N.V. PAERELS
Meublleering-MIJ.
AMSTERDAM
OOMPLETE
MEUBILEERING
BETIMMERINGEN
Rokin 128 - Tel. 44541
Hm. 1.1. d. HIK
Keizersgracht 772 te A'dam.
TEL. 37151
Ateliers voor Reparatiën.
In dm Haag alkan Vrijdag Hotel Cantral
Fr.
20 LEIDSCHESTRAAT 22
AMSTERDAM
TELEFOON 46812
HEMDEN
HAAR AAJ
DENKT
OM DE
UITVERKOOP
WEGENS
OPHEFFING
VAN
OLDENKDTT*
TABAK
IW6 STEEDS
DE BESTE
ZUIVER WOLLEN
Dames-, Heeren- en
Kinder-Ondergoederen
VAN
HOFLEVERANCIER
leuert 01?er het ^efiecte [and franco
Zendt U gaarne nare dtu-wor waarden
NADERE INLICHTINGEN BIJ
CC WjK/ip.C L.HOUTSTR.9 CHOORSTR.32
.1. D ER l/ WC J DEN HAAG UTRECHT
DE AMSTERDAMMER
Weekblad voor Nederland
kost slechts f 10.?per jaar
Het feit, dat er dagelijks meer
WHITE
VRACHTWAGENS EN OMNIBUS EN
op den weg verschijnen, spreekt voor zich zelf.
De prijzen zijn concurreerend.
ALLEENVERTEOENWOORDIOINQ VOOR NEDERLAND:
N.V. Gebrs. NEFKENS' Automobiel Maatschappij
ALLEEN: AMSTERDAM, Jacob Obrechtstraat 26, Tel. 22507.
UTRECHT, Nachtegaalstraat 55, Tel. 3061.
Geen filialen, ook niet in andere plaatsen.
Motor- on Zeiljachten
TB KOOP, In diverse grootten en prijzen.
Lijst van In commissie staande vaar
tuigen gratis en franco toegezonden.
Binctmn * LUOT
AFD. JACHT AGENTUUR
Slepersvut 1 Rotterdam
COOK'S
BEGROOTINGSREIZEN
NIET IN GEZELSCHAP, TOCH ALLE
ONDERDEELEN VOLGENS WENSCH
VAN DEN PASSAGIER VOORUIT
GEREGELD
WAARBORGEN EEN
IDEALE VACANTIE
II.
IILICHTINGEN: VIIGENDAM 10, AMSTERDAM
BIJKOMSTIGHEDEN
CXIV
Had het leven van Jean Christophe niet een
schooner, harmonischer verloop kunnen hebben,
als hij de vrouw maar ontmoet had, die hem gees
telijk nader stond, die hem beter had begrepen en
meer met zijn werk meegeleefd?"
Deze vraag, mij na een lezing over den grooten
roman van Rolland gesteld, riep onmiddellijk een
intuïtief verzet in mij op:,?Neen, neen, deze
schoone galerij van vrouwen had niet anders moeten
zijn; ieder bracht hem juist de vreugde en het leed,
die hij noodig had om te groeien; ieder mengde
juist zooveel gemis door zijn bevrediging en prik
kelde zijn drang tot daden door een zooveel wijder,
omvattender verlangen, dat hij nooit aan den
dag, nooit aan het hier en nu genoeg had. Ieder
uur van zijn leven werd aan hem het woord van
den dichter Boutens bewaarheid, dat voor iederen
kunstenaar geldt:
En lange weeën van verlangen
Bereiden 't vluchtigste bezit".
Hij had geen raad geweten met de superieure"
levensgezellin, die hem begrijpt en die hem zelfs
tot in zijn kunst volgen kan".
Maar toen ik er later in eenzaamheid
over nadacht, verbaasde ik me toch weer
eenigszins over deze onmiddellijke zeker
heid. Waarom gunde ik Jean Christophe als het
ware de vrouw niet, die ook verstand had van
muziek, met wie hij over politiek kon praten
en was ik bang, dat die iets in hem zou bederven?
Was ik wezenlijk zóó zwart reactionair geworden,
dat ik ontwikkeling en cultuur voor de vrouw eer
een gevaar dan een winst achtte? Was ik dan blind
voor het vele, dat de moderne vrouw innerlijk en
uiterlijk voor heeft op haar in bekrompener gees
telijken staat levende zusteren? En ik heb aan de
vele vrouwen gedacht van mijn en van de vorige
generatie, de nieuwe" vrouwen, die, ieder apart.
als je met haar praat, je hart blij en licht makenj
door haar eerlijkheid, haar moed en haar sociaal
gevoel. Maar: ieder apart. Waarom is een vergade
ring van vrouwen bijna altijd een dwaze martelfng?
Waarom klinken haar stemmen dan te bewogen bij
zakelijke besprekingen; waarom doen ze te opge
dreven lief, als ze elkaar blijkbaar irriteeren?
Waarom doet er zooveel valsch aan, en voos,
waarom knarst er telkens iets op groote
vrouwenbijeenkomsten en moet men wel een nobele figuur
als Jane Adams zijn, om zelfs daar waardig en
echt te blijven?
Ja, ik weet het wel, we kunnen in de emancipatie
pas met tientallen jaren rekenen; de vrouw voelt
Zich in het openbare gedoe nog niet thuis; ze is
verlegen en slaat gauw door; ze heeft nog de na
drukkelijkheid van de geestelijke parvenue, die
haar schatten te pronk draagt, en ze staat nooit
vrij tegenover haar werk en tegenover haar eigen
meening, zooals de beste mannen wel doen. Als de
feministen mij niet om dit woord verscheuren, zou
ik willen zeggen: de vrouw is nog steeds de geboren
slavin. Eerst was ze de slavin van den man en van
haar huishouden; nu is ze het van haar werk, van
haar roeping, zelfs van haar onafhankelijkheid.
Welke ernstige vrouw kan, zooals een ernstig man,
haar werk kalm terzijde leggen, als het haar te moe
maakt? De man blijft zichzelf; en heeft zijn werk: de
vrouw moet zich geven, als het niet aan de liefde is,
dan aan haar taak; het werk heeft haar, bezit en
regeert haar.
En al zijn er vrouwen genoeg, dat zich kramp
achtig aan haar onafhankelijkheid vastklemmen,
dit dogmatische fanatisme heeft met vrijheid"
niets te maken. Vrij is, wie leeft volgens aard en
aanleg, en die aanleg kon 90 pCt. van de vrouwen
wel eens meer in de richting van handenwerk en
huishoudelijk werk dringen, dan we de laatste
decenniën hebben willen aannemen. Dat de eman
cipatie voor de andersgeaarde 10 pCt. den weg
heeft geopend zich in haar eigen richting te ont
wikkelen, blijft haar glorie, want Successis: doing
what we are intended for," en hoe meer ieder vrij is
te doen wat hij kan, hoe beter de wereld zal gedijen.
Maar nu ik zelf beleef, hoe zoet en vredig het
bestaan van de huisvrouw vergaat met wachten
tot de melk kookt, wachten tot het theewater
kookt, wachten tot het water voor de kruiken
kookt, en hoe zalig een mensen kan droomen, als
hij daar bij het buffet staat en langzaam dat
zoemende liedje begint aan te zwellen, of terwijl
we boterhammen smeren en naar buiten kijken,
waar de vogels om de kruimels vechten, dan denk
ik: is er een levenswijze, waar ons hart zuiverder in
ontbloeit, is er een manier, om mér levenswijsheid
op te doen dan de zeer reëele problemen met den
groenteboer, den behanger en den vuilnisman; en
kunnen we op eenige andere wijze ons zoo intens in
de belangen van onze naasten verdiepen?
En dan kom ik terug op de vrouwen van Jean
Christophe, die zeer uiteenloopende typen, de
bekoorlijke, droomende Sabine, het moedige,
teedere meisje Antoinette, de indolente, wijze
Oratia, en al de anderen. En ik denk aan Roussea»,
die Madame d'Epinay en Madame de Warens goed
genoeg vond om zijn minnaressen te zijn ; maar
die voor de ongeletterde Therèse zijn
liefde-voorallen-dag bewaarde; en aan Ooethe, voor wie frau
Von Stein altijd die ferne Geliebte" bleef, omdat
hij, naar de fijne psychologische opmerking van
Top Naeff, haar waarschijnlijk nooit met den over
weldigen aandrang van den teugelloozen minnaar
had begeerd; die hartstocht wist Christiane Vulpius
te wekken.... En we zouden eigenlijk tot de con
clusie geneigd zijn, dat groote mannen dikwijls
buitengewone moeders hebben, maar zelden
echtgenooten kiezen, die uitblinken door geestescul
tuur. Want de ontwikkelde vrouw is een reëele
waarde"; en in de liefde, vooral in de liefde van
den kunstenaar, gaat het boven alles om den
schoonen droom. Dien droom te suggereeren en in
stand te houden is veel meer toevertrouwd aan
de vage Sabine's en de zachte Gratia's, dan aan de
neuswijze Ada Gerlo's en consorten.
Er zijn moderne" vrouwen, die ook dit geheim
intact hebben weten te bewaren; die over belasting
hervormingen kunnen debatteeren, en tóch het
mysterie blijven, dat den man verrukt, inspireert,
tot eerbied stemt en eeuwig geboeid houdt. Maar
het is toch een zeldzaamheid, dat Monna Lisa
onder de vrouwen van beteekenis" wordt gevon
den. Daarom begrijpen we de keuze van Jean Chris
tophe volkomen, en gelooven, dat een beroemde
musicienne, een vrouwelijke dr. in de letteren of
een directrice van een asyl hem minder inspiratie
en levenskracht had kunnen brengen, dan hij nu
uit zijn droom" over een sfynx zonder raad
sel" putte.
A N N I E S A L O M O N 5