No. 2441 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 21 CHARIVARIA Deutfc^Ianb, $eutfcl)lanb uebet tllleS! Hij heeft dezerzijds den muur de eeuwigheid ge wonnen." ,,Hlj gaf rustig zijn bevelen hoe het alles worden zou." (Hbl.) NIETIGHEDEN Spr. meent, dat het niet zal mogen terzijde gesteld, zoolang niet is gebleken dat het niet goed werkt." (Versl. Hbl.) Er ging geen week voorbij waarin ze elkaar niet een paar keer zagen." (J. Christoffel) Het is daarom niet het minst, dat er reden is hem geluk te wenschen, dat hij er in geslaagd is een nietonbelangrijker stap te doen." ( Van Gijn) ,,De advocaat die zich bij voorkeur met strafzaken niet inlaat, weet niet wat hij mist." (Wbl. v. h. R.) Niet, dat de grondslagen niet proefhoudend, de rich ting niet doeltreffend zou zijn, niets zou minder waar zijn." IV. K. DEELWOORDEN.! AMMER Door het hoekhuis aan den Dennenweg wordt liet uitzicht op deze straat, uit de Vos in het tuintje komende, geheel belet." (Haagsche Ct.) AANEENLIJMSELS Het was een zeer kleur-verzorgde voordracht." (H. D.) In den avond en vroeg-nacht zal dit hoofdstuk ver der worden behandeld". (O. H. C.) NAARVORENBRENGSELS Een commissie zal worden gevormd, teneinde ge zamenlijk de belangen naar voren te brengen". (N. K. C.) Met evenveel reden had spr. vroeger een plattelandskabinet naar voren kunnen brengen." (Versl. Hbl.) De strekking vatte spr. zoo op, dat naar voren werd gebracht, dat het blad eigendom van den uitgever is." (Vers/. N. R. C.) JOURNALISTIEK OPTIMISME ,,Gisteren had een ongeval plaats, dat wonder boven wonder, goed afgeloopen is.... De bestuurder van den wagen is van den bok gevallen Vermoedelijk heeft hij zijn linkerheupbeen gebroken. ,,Gisteren had een ongeval plaats, dat wonder boven wonder, goed is af geloopen Een viertal der inzittenden had vrij ern stige verwondingen, twee dames moesten naar het ziekenhuis worden vervoerd." (O. H. C.) Een (zér?Char.) krasse oude. Op 15 April a.s. is het 70 jaar geleden dat de heer S. Smit gedurende 70 jaar onafgebroken werkzaam is geweest op de fabriek van de firma Bos." (O. H. C.) VERRASSENDE MEDEDEELINGEN Wanneer de cowboys zich 's avonds verzamelen is Bols de schakel tusschen de wildernis en de beschaafde wereld." (Adv. LUC. Bols.) NOG MEER BESCHAVING Het superfilmwerk: De Westbound Expresse. De Westbound Expresse beteekent: Een huivering aan dra matisch gebeuren! Een rilling van sensatie! Een snik in de keel van eiken toeschouwer ! Een ademloos stille ontroering l Een enthousiaste ovatie aan moed en op offeringsgezindheid ! Een nieuwe lauwerkrans gehecht aan het banier, dat trots wappert over de millioenen vereerders van ons schoon bedrijf !" (Adv. Rembr. Th.) ODFD5KD De klavieravonden van Willem Andriessen Wij berichtten reeds eerder van een drietal concerten, dat Willem Andriessen hier dezen winter kwam geven en bespraken toen het eerste. Voor deze concerten heeft Andriessen eenige grepen uit de klavierliteratuur gedaan, die wellicht meer aan een reeds bestaand repertoire hun keuze ontleenden dan aan het plan om met ons een rondreis te houden over de bergtoppen in dit zeer uitgestrekte landschap. Meer voelde ik in wat Andriessen gaf de wil de levende nerf", de groote lijn, de groote beweging, van deze vaak in een academi sche voordracht ver starde standaardwer ken weer eens voor ons bloot te leggen en als zoodanig was zijn op zet veelal zeer geslaagd. Zijn levendig en door tastend spel deed een frissche wind door deze muziek waaien en joeg de stofwolken van duffe geleerdheid weg. Ik heb b.v. de Handel-variationen van Brahms nog nimmer zoo organischjuist en zoo meesle pend hooren uitdruk ken, zoo gehandhaafd in het karakter van het thema, waaraan de va riaties hun kern ontleenen en dat er het melodisch centrum van blijft uitmaken, in Andriessen's voordracht duidelijk geaccentu eerd. Ook de kleine sonatine van Ravel werd door de klankac centen en de tegenstel lingen in de rythmiek verrassend gekleurd". Over Andriessen's ge zonde Bach-opvatting schreef ik reeds eerder. Gezond is voora An driessen's opvatting der muziek. Zijn vertollking mag een enkele maal nog niet geheel rijp zijn, nog te schetsmatig blijven, zoodat een certainquoi,"dat meer om de muziek schijnt te zijn dan er in (zooals bij Cesar Franck's Prélude, Choral et Fugue") nog gemist wordt, wanneer Andriessen zooals speciaal op zijn derden avond, door een nobele geestdrift wordt bezield, die hem zelf schijnt voort te zwepen en die hij toch beheerscht, dan weet hij ons ook te bezielen van zijn geestdrift, die zoozeer die van den levenden mensch is. Maar Chopin kan ik in Andriessen's vertolking niet geheel waardeeren. Op twee zijner concerten speelde Andriessen de gezamenlijke tudes van Chopin (op 10 en 25). Titanische Experirnente" noemt Huneker ze; doch Andriessen neemt ze te nuchter, te etude-achtig. Steunend op het groote rythme, dat hij krachtig accentueert, neemt hij als een ruiter op een wedren de hindernissen", als ware het een steeplechase. Dit was ongetwijfeld kranig en maakte furore. Die Poesie, die Leidenschaft der Balladen und Scherzi schlingen sich durch diese technischen Problemen gleich einern flammenden Webfaden". Dit gaf Andriessen minder; verdiept in de beheersching van den vorm speelde hij hier virtuoselijk overheen. Ook zijn touche weerstreeft hier den Chopingeest. Het zijn juist de toon, de klanknuances, die aan Chopin's muziek haar romantische kleur" geven. Verre wa ren hier Heine's diamanten en paarlen", de fa cetten fonkelden niet. De heer Andriessen vergeve mij deze uitwijding: hij is onder de jongeren op weg een onzer eerste pianisten te gaan worden. De Gast-o per a ? Mignon Met de liefelijke opera van Ambroise Thomas, Mignon" nam de Oast-Opera van Bronsgeest en de Koos voorloopig afscheid van ons in de Stads schouwburg. Men bericht ons dat deze ast-Opera het vol gend seizoen tot een vaste opera onder dezelfde leiding zal worden omgeschapen. Het is zeer te hopen, dat dan bij deze nieuwe formatie eenige orde opde nationaliteiten zal worden gesteld, welke nu door elkaar op de planken staan te zingen. ledere opera zal voortaan in haar eigen taal worden gegeven. Dat is zeker wenschelijk. Zooals thans, de Fransche opera Mignon" half in het Duitsch half in het Hollandsch, half in geen van beide talen werd gegeven (men moet wel tot zulk ongelukjes geraken, als Jules Moes over komt, die, Hollandsch sprekend in een dialoog met de Duitsche zangeres Violetta Schadow, haar ver zekert: Ik jaag je niet fort !")dat is onhoudbaar. De opvoering zelf had goede kwaliteiten, hoe wel zij niet de verzorging van onlangs ;,LohenTeekening voor de Amsterdammer" door B. van Vlijmen F. M. WIBAUT de jubileerende wethouder van Amsterdam grin" genoot. Violetta Schadow gaf een aanne melijke Mignon-interpretatie. Haar kleine figuur, haar kinderlijk, wat onbeholpen gebaren, haar gaaf geluid konden wel de illusie wekken van wat men zich van dit door Goethe beroemd geworden wezentje voorstelt. Jules Moes als Wilhelm Meister had zoowel wat stem als wat actie betreft een weinig gelukkige avond. Beter voldeed John de Nocker als een luchthartige Laertes. Bronsgeest vertolkte zelf de rol van Lothario, den ouden harpenaar. Hij kwam in deze rol, die zijn stem ook niet ligt, weinig op den voorgrond. Het succes van den avond bleef ten slotte aan Violetta Schadow en aan een vaardig coquctteerende en trillerende Philine van Else Heirich (die in het Hollandsch sprak). Ben Geysel dirigeerde ditmaal de voorstelling. Hij gaf zich alle moeite en deed met zijn orkest het beste wat er mee te doen viel. De Maatschappij Caecilia" gaf Donderdag een mooi concert in de Stadsschouwburg met het op treden van Gerard Hekking als solist in het 3de cello-concert van Saint Saëns. Deze vlotte, doch gevoelge muziek werd door onzen grooten cellist boeiend voorgedragen en het was niet het minst door zijn toedoen, dat voor het publiek dit concert van Caecilia" een groote attractie werd. Dr. Muck dirigeerde voor de rest van het pro gramma Haydn's Paukenwirbel" symphonie en de 5de symphonie van Beethoven. Memoreeren wij voor deze week nog een piano avond van DirkSchafer, waarop deze naast beken dere stukken een prachtige uitvoering van Schumanii's Kreisleriana en een voortgezweepte sonate op. 35 van Chopin een sonate van Schubert introduceerde, mag men wel zeggen, die in Bes gr. t. Dit werk zit ongetwijfeld vol prachtige muziek, die echter wat ongelukkig in vorm is gebracht volgens de gewone sonate-vorm, omdat zij volgens gevoel en thematische aanleg beter gebaat zou zijn geweest met den vorm eener phantasie. De voorgeschreven herhalingen werkten nu wat ver moeiend en de himmlische Lange" niet onuitput telijk, hoewel Schafer zich een meester toonde in het wegdoezelen van de zwakheden dier muziek. Een gelukkige repertoire-uitbreiding leek deze sonate van Schubert mij niet. C N S T A N T V A N W K S S E M