DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2442 VOL AU VENT XL Welsprekendheid, verzeld met billijkheid en reden, Het sterkste wapen is, dat iemand mochte smeden; Het bindt de herten t'zaam, en maakt van velen een, Gelijk het lijf bestaat uit veelderhande leen. Vondel. De Gulden Winkel enz. Thans blaas ik een weinig uit, erkennende ik er niet meer zoo tegen te kunnen, als in de jaren toen wijlen mijne moeder twaalf dikke, versche bo terhammen voor mijn twaalf-uurtje in een schoon stuk papier ver pakte, en ik menigmaal van het kantoor, waar ik mijne opleidingals jongste bediende genoot, na deze onbelegde boterhammen, zonder een kruimel ongenut te laten, verorberd te hebben, bij den bakker aan de achterzijde van het kantoorgebouw binnensloop, om nog krenten bollen of puddingbroodjes in te slaan. In die lang-geleden dagen men beweert Jugend hat keine Tugend", doch dit is eene niet te verdedigen veralgemeening; de jeugd heeft de zelfde deugd van de ouders, maar een maag, die voor niets staat in die dagen zoude ik aan Van Aalst, gelijk de zeeman, die voor rekening van het Rijk etende, driemaal achtereen het menu in een duur hotel tot zich nam, beleefd verzocht hebben van alles tweemaal te mogen proeven, thans biecht ik te veel voedsel op dien gedenkwaardigen avond in het^Concertgebouw, ter eere van het E e u wfeest der Nederlandsche Hand e 1maatschappij gebruikt te hebben. In het algemeen acht ik het Concertge bouw niet de gelukkigste plek, om gezellig te maaltijden, noch om er te boksen, gemaskerd te dansen, politieke redevoeringen te houden, of gymnastiek-wedstrijden te houden. Er is eene muzikale sfeer in en om dat gebouw, waarin het geraas der lepels en vorken, bij het strijkje" op het podium, als eene disharmonie aandoet. Waarom vroeg ik mijzelf af, toen Colijn hij was er in levende lijve, op stoel Nummer 7 van het keuriggedrukt tafelplan een stukje hert, gegarneerd a la Richelieu, den beruchten Armand Jean du Plessis, aartsvijand der politieke protestanten, naar zijn glimlachenden mond bracht waarom, dacht ik, tafelt men nimmer officieel en smakelijk in den Stadsschouwburg, die eene tooneelruimte heeft voor minstens vijfhonderd ge zeten personen, een bagagelift, om de ministers voor en na het diner aan-en af te voeren,een handig personeel onder leiding van een allervoortreffelijksten staf, om den heelen vuilen boel, gelijk wij dat huishoudelijk plegen te zeggen, met valluiken omlaag te machineeren, diverse salon- en tuindekors voor stoffeering en variatie, en daarenboven eene op de menschlijke stem gebaseerde accoustiek. Zoo heb ik bijvoorbeeld Mr. Dr. J. Wijttema, burgemeester van Rotterdam, van stoel Nummer elf, die na onzen burgervader De Vlugt van stoel Nummer 221, het woord voerde, in die groote Concertzaal niet kunnen verstaan. Z.Ed.achtbare was minder-goed gedisponeerd, terwijl Mr. Tetrode, waarnemend president van de Nederlandsche Bank, weer \t e goed gedisponeerd was en voor stoel 220 staande, tusschen Treub en De Vlugt, eene uiterst-gloedvolle redevoering, die meer dan een half uur duurde, hield, waarbij onze reeds zoo populaire Prins, op stoel Z. K- H. (ongenummerd) bedenkelijk met de oogen knipperde, en de Asperges en Bran che, Sauce Mousseline, zoo verkleumd werden rondgediend, dat Sir H. W. A. Deterding van stoel Nummer 13 ik zou bezwaren gehad hebben op dit getal plaats te nemen ostentatief weigerde zich te bedienen. Het was niet geheel hoffelijk van den waarnemenden voorzitter van de Nederlandsche Bank om den Prins een half uur lang, tusschen het herte boutje en de Asperges in, op eene lezing (een goede speech leest men) over het Guldensaccept te trakteeren, al kwamen er hoogst-belangrijke gezegden in voor, als ,,Het is te hopen, dat de bedragen, welke reeds nu in zeer aanzienlijke mate aanwezig zijn, voor het acceplbedrijf ter beschikking zullen komen en er niet voor andere doeleinden beslag op zal worden gelegd. Dan zal de wol uit Australiëen uit Kaap stad, de huiden en de maïs uit Argentinië, de rubber van de Amazone-rivier, hout uit het verre Noorden, in beweging gezet worden en naar de plaats van verbruik worden gebracht door middel van het Nederlandsche Guldensaccept." Jammer, dat niemand op de oorspronkelijke idee kwam, een dergelijken toast in Alexandrijnen of althans op rijm af te steken. Gaarne had ik den heer Mr. Tetrode in deze richting met mijne zwakke krachten bijgestaan, door het bijv. zoo te uiten: Het Js te hopen, dat de kostelijke schat in zeer vergroote mate zal afwerpen haar bate ! De handen van het lijf van het acceptbedrijf : wij laden fluks de wol schepen met mais vol rubber, huiden, hout tegen accept of goud " enz. Ik beweer in de laatste plaats dat dit beter of schooner is, maar het heeft het voordeel, dat de aandacht niet te zeer verzwakt, en dat zulk een keur van invloedrijke mannerf Vanzelf door de sugges tieve draagkracht van het-rijmen of niet-rijmen, tot vriendelijker en energieker luistering gedwon gen wordt. Daartoe eigent zich de Stadsschouw burg in meerdere mate. Uiterlijke welsprekend heid behoort ter plaatse, en nu Wibaut, van stoel 29, de tooneelkunst met zulke verrassende resul taten uitmiddelpuntig concentreert, is het in afzienbaren tijd denkbaar, dat die zooveel gunstiger liggende Stadsschouwburg, door een tunnel met CaféAméricain te verbinden, tiet officieel centrum voor banketten, feestvieringen enz. zal worden, en men de minder geschikte eetzaal van het Concert gebouw, met haar voor dat doel schadelijke ac coustiek, daardoor niet meer aan haar oorspron kelijke bestemming zal ontrekken. Edoch, ik ben afgedwaald. Het overkomt mij meer. Ook de geestelijke spijsverteering begint te wenschen over te laten.... Het was een avond vooreen ouden journalist, om bij te smullen. Ik bedoel niet in de eerste plaats het Menu: Huitres ou Hors d'Oetivre. Potage crème de Légumes. Dame de Saumon, Sc Hollandaise. Selle de Chevreuil garnie a la Richelieu. Asperges en Branche, Sc Mousseline. Chaudfroid de Bécassines au foie gras. Compote de Nice. GlacéJubilee. Patisseries. Frornage varié. Fruits. Desserts. het was lekker, goed-toebereid, met eene uitgezochtheid van gerechten, die bij het uitsluitend herlezen van de vloeiende Fransche taal, nog doen watertanden, en het werd alles van zeven tot elf uur, met het meest-dartele des Hollandschengeests, die, eenmaal dartel, van geen perken weet, ge kruid. Toen wij op den Prins wachtten, geschaard om de eeretafel en de vijf bijtafels, wisten we dadelijk wie het woord zouden voeren, omdat het geestelijk menu naast het meer substantieele en lager-bijden-grondsche, afgedrukt was. En naarmate de kern-gezellige avond vorderde, begrepen we dat we naast de intelluktueele spijze van tien officieelaangekondigde redevoeringen, de boven-vermelde versnaperingen zouden krijgen. De Prins verraste ons, onmiddellijk na het spelen van het volkslied O, schitterende kleuren van Nederland's vlag, hoe wappert gij fier langs den vloed...." en na het Wilhelmus, met eene Hollandsche extra-, niet op het menu vermelde rede voering lek heb die eer en het genoegen namens die Königin hulde te brengen aan die Nederland sche Handelsmaatschappei, die thans haar v ij ftigjarig bestaan viert " Het was eene begrijpelijke vergissing, die volkomen-sympathiek aandeed. Toen prak Dr. Van Aalst, aangenaam, gedocumenteerd en gerechtvaaraigd-uitvoerig als jubilaris, en kregen we oesters en Hors d'Oeuvre. Ik ben den heer Van Aalst erkentelijk, dat hij mij de eer van eene invitatitgunde, doch ik miste op het menu mijn gelief koosde Vol-au- Vent-plat. Van Eeghen, van stoel 229, naast den Prins, mei het voor het eerst gedragen Gulden Vlies gezeten, sprak uitvoerig, doch ook niet te duidelijk (in 's Hemelsnaam, een volgenden keer den voortrol'felijk-geoutilleerden Stadsschouwburg: Wibaut wil wel) vóór de Potage crème de Légumes. Na de Darn». de Saumon, Sauce Hollanda/sc (O, schittrende kleuren van Nederland's vlag! ik heb bij zulke gelegenheden altijd een zakdictionnaire bij me, en kon derhalve achter mijn servet het lastig woord Darne met moot vertalen, ofschoon het geen moot was) na de Sauce Hollandaise, sprak Ruys de Beerenbrouck, mi nister van Binnenlandsche Zaken en Landbouw, van stoel 3, en hij deed het in aandoenlijke be woordingen. Een Willem had stervende gezegd Mon Dien, inon Dieu, ayez pitiéde moi et de mon pauvre peuple !", een latere Willem, de Eerste. sprak de historische woorden Niemand kent de financiën van mijn Rijk dan ik !". Colijn, van den reeds genoemden stoel 7 knikte te dezer hoogte van Ruys' woorden met eene be vende lip. Toen kregen we de Selle de Chevreuil garnie ei la Richelieu (O, schittrende kleuren enz Selle kon ik niet achter mijn servet thuisbrengen?en bij Chevreuil vond ik de nog lastiger verklaring Genre de mammifères nirninauts, de la familie descerridès de taille moyenne: l! jeune chevreuil se nomme fcon. ..) Burgemeester De Vlugt sprak na de mamrnifèrf? ruminants, staande voor stoel 221, en zette in met de woorden Koninklijke Hoogheid, Excellenties, Dames en Heeren.,..", een vroolijke noot bij den maaltijd-zonder-dames, gewend als mijn vriend De Vlugt is, de dames in den Raad t,>e te spreken. Toen kwamen de Ctiaudfroids de Bécassines au foie gras (O, schittrende kleuren, enz., en vocht ik met de verklaring in mijne dictionnaire Genre d'oiseaux chassiers migratetirs, dit galünago: la bécassim frequente les marais). Het is niet gemakkelijk in Holland te eten met de wetenschap van wat men eet. Na of zoo ongeveer tegelijk met de moerasvogeltjes kwam de Voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. Misschien verhaal ik een volgenden keer bij meer dere plaatsruimte de rest van het feest. Vermelde ik ten slotte voor ditmaal, dat ik zat naast den heer A. Bierens de Haan. En deze zat op stoel Nummer. ... Dach hier ga ik niet verder op in. Er zijn getallen, gelijk ik het reeds zeide, die ik niet ambieer. Colijn heeft tweemaal met me geklonken. Ik had mijn rok aan, zag er keurig uit, en heb voor mijne hospita wat van de bonbons in een schoenen zakdoek meegenomen. HENDRIK SPUTTERLIEF D z N . Muntplein, l April. :, Het feestdiner van de Nederlandsche Handel-Maatschappij