Historisch Archief 1877-1940
No. 2442
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
BOUWT IN HE T
OOSTERPARK
TE
BILTHOVEH
INLICHTINGEN IERSTIEKT DE DIRECTIE
TEL. INT. :?No. 6538
DE AMSTERDAMMER
Weekblad voor Nederland
kost slechts f 10.?per jaar
INSTITUUT OVERTOOM
Amsterdam Rotterdam
Overtoom 57 en Q3a Kruisstraat 40
Typen-Steno-Talen Joekhoüden
MET X.ISSON
Populaire Reizen tijdens PASCHEN:
17 April Fransche Rivièra f190.
17 ,, Ital. Meren f185.
18 ,, Parijs f 95.
24
, Rome f215.
VRAAGT INLICHTINGEN EN PROGRAMMA'S
Leidschestraat 5, AMSTERDAM, Dam 10
AAN DEN WEG
Als je op een gewonen weekdag 's morgens voor
tienen eens een half uurtje of zelfs een heel uur
aan den weg gaat zitten buiten de bebouwde kom
der gemeente, dan zou je op de meeste plaatsen in
ons land niet tot de erkentenis komen, dat wij
wonen in een der dichtst bevolkte streken der
wereld. Ik ken een bank op een der mooiste pun
ten van Nederland en binnen een half uur spoor en
tram van Amsterdam, waar ik in de morgenuren
in de grootste rust kan werken. De schoolkinderen
geven een kwartiertje lang wat levendigheid, maar
als die goed en wel geborgen zijn, dan kan het wel
een half uur duren eer er iemand passeert, vooral
nu de noordooster de voorzichtigen binnen de
muren houdt. Later in het jaar, op Zondagmidda
gen, dan is het er helsch en onbekoorlijk druk en
wie niet anders kent, dan die oogenblikken, mag
uitroepen dat Nederland ongenietbaar wordt door
overbevolking. Het eenige, dat ik daar nu van merk
is het gerucht van metselen en bouwen achter mij
in 't eikenbosch en bij de hooge dennen en het ge
zicht op een spiksplinternieuw villabuurtje tegen
het hooge duin. En er is een kerkhof gekomen op de
mooiste duinroosjeshelling.
Maar mijn rustplaats zelf ziet er nog uit als vijf
enveertig jaar geleden,toen ik er het eerst kwam.
Het bosch is er wat zwaarder geworden, maar het
hooge grazige of liever plantenrijke kantje is niet
veranderd, daar groeien nog precies dezelfde
bloemen op de beschutte, warme zuid helling. Nog
altijd haal ik hier in het voorjaar morieljes; ze
zullen dit jaar wel later komen dan gewoonlijk"
(wat is dat eigenlijk?) maar ik verwacht er des te
meer. En evenals toen zijn nu ook alweer een paar
staartmeesjes bezig hun nest te bouwen in een
takvork van een bemost iepje, zoo'n boompje van
Knikkende Vogelmelk. (Foto Kennemer Lyceum)
Schermdragende Vogelmelk. (Foto G. Bosch)
twee decimeter middellijn op borsthoogte. De zij
takken van den iep maken met den hoofdstam een
vrij scherpen hoek en ze ontspringen op een nog al
breeden basis. Nu houden de staartmeesjes ervan,
om hun nest aan te brengen als een vulling tusschen
tak en hoofdstam en het in hoofdzaak op te bou
wen uit dezelfde korstmossen, als die den stam
van den boom hunner keuze bedekken.
Hoe aardig zijn ze bezig. Je moet toch al heel
weinig waakzaam zijn, om geen erg te krijgen in
staartmeesjes die hun nest bouwen. Onophoudelijk
roepen ze elkaar aan met hun uniek lokroepje,
dat we nog het best weergeven met: snirrt",
maar dat lijkt er nog niet veel op. Als we nu op
kijken, dan zien we al gauw een van de vlugge
diertjes, wit en zwart en rossig, met langen staart
en nauwelijks zichtbaar snaveltje. En nu hebt ge
maar n van de vogeltjes in 't oog te houden
om hem binnen n minuut te zien neerstrijken
in dien takhoek, die al ter hoogte van enkele cen
timeters is opgevuld. Ze werken allebei even hard ;
mannetje en wijfje. Het gaat maar bij kleine
vrachtjes; je kunt nauwelijks zien, dat ze wat in
den bek nebben, maar de een is niet weg, of de
ander komf alweer met iets aandragen en dikwijls
zitten ze tegelijk te werken aan het mooie blauw
grijze omhulsel. Misschien komt 't vandaag al
hoog genoeg of anders morgen en dan komt er
een ander type van werk. Nu vinden ze vlakbij
zooveel korstmos als ze maar willen, maardan moet
't nest gevoerd worden met veertjes. Waar ze die
vandaan halen? Uit het rietboschje aan den over
kant van 't meertje, waar geregeld de trekkende
kwikstaartjes pleisteren, van de vinken- en
meezenslaapplaats onder de rhododendrons, van het
plekje waar de eenden zich zonnen en scheukeren.
Ze weten er wel raad op, even goed als de fitisjes,
die over een paar weken dezelfde bouwstof van
noode hebben.
Intusschen zijn zanglijster en merel ook druk
bezig, ook al vlak aan den weg. Die werken zoo
keurig niet als de staartmeesjes. Ze happen in het
halfvergane blad, rukken aan de gebleekte halmen
en bladeren van het struisgras en vliegen heen,
slierten torschend twee-, driemaal zoo lang als zij
zelf zijn. Bleekgroene blaadjes en spruiten wijzen
de plekken aan die ze pas hebben leeggehaald. Zoo
helpen ze de voorjaarsplanten aan lucht en licht.
Die kunnen zich echter in demeeste gevallen ook
best redden, ook zonder die hulp. Als de bladen
massa niet al te dicht is dan wurmen ze er wel
doorheen en daarbij hebben ze meer hulp van de
zwammen dan van de vogels. De scheuten van de
wijnlookpiekten er al door eer dat de winterbegon,
de glimmende speenkruidblaadjes hebben zich er
ruggelings door gewerkt en nu schuiven de
bloeistengels half opgericht langs den bodem. Corydalis
staat hier ook nog, maar niet zooveel als vroeger
en alleen in de beschutting van dicht wortelgewas,
waar de jeugd niet zoo gemakkelijk kan uitgra
ven". Dat is een liefhebberij, waar ze nog veel aan
doen en toen ik veertien jaar oud was deed ik het
ook nog. Hier op dezelfde plek heeft destijds de
oude boschwachter mij betrapt en me gedwongen
het werk te staken, waar ik nog lang niet mee klaar
was. Hij is nu al lang dood; we zijn nog goede
vrienden geworden.
De planten, die ik toen aanrandde staan hier
nog en komen nu op met honderden en honderden
pieken, dunne en dikke. Tusschen een paar dikke
zie ik ook al een bloemtros opkomen. Dat mag ook
wel, want verleden jaar om dezen tijd stond deze
knikkende vogelmelk al in vollen bloei; hij volgt
de crocussen op den voet. Ja, dat leek destijds een
groot buitenkansje, zoo vlak aan den weg, zoo'n
prachtige bloem en dat voor een jongen, die zoo
pas met belangstelling de wereld begon te bekij
ken. Laat ons er toch voor zorgen dat er voor de
jeugd altijd en overal veel moois is te zien, zooveel,
dat ze er ook wat van mogen hebben," want ze
beginnen pas. Gelukkig is deze vogelmelk haast
onuitroeibaar en zijn verwant, de schermdragende
is het heelemaal. Toen die boschwachter me snapte,
was ik al een kwartier bezig met graven, zoo diep
zat die knol. Waar de vogelmelk eenmaal staat
breidt hij zich uit. De mooie grijsgroenwitte bloe
men krijgen in het vroege voorjaar wel niet veel
insecten op hun honig, die kruisbestuiving zouden
bewerken, maar ze leveren ook goede zaden bij
zelfbestuiving. Bovendien vermenigvuldgit de
bol zich zeer sterk en als de grond nu maar niet te
arm en de standplaats niet te donker is, dan tiert
de plant voortreffelijk. Eigenlijk is het ook een
tuinplant, die sinds eeuwen verwilderd is. Hetzelfde
is het geval met de andere, veel gewoner soort, de
schermdragende. Die steekt nu ook zijn
groentbladeren omhoog en buigt ze weer tegen den grond,
als 't hem nog te koud is, of als hij van
tediepomhoog moet komen. Later komt de bloeispruit en
meestal eer de bloemen ontluiken sterven de bla
deren af. Dat heeft deze plant den naam bezorgd
van nakende mannetjes". Wij vonden ze als
kinderen veel langs den Ouden Rijn. Hier in
Kennemerland groeien ze in ontelbare menigte. Nog
meer dan de knikkende Vogelmelk wordt deze
schermdragende gevonden op wallen en dijken,
vooral rivierdijken en de meening is wel geopperd,
dat hij daar niet komt als verwilderde sierplant,
maar als rivierplant, en hij zou dan den Rijn zijn
afgezakt evenals onze onvolprezen Batavieren.
Een feit is het, dat deze Vogelmelken van mijn
rustplaats en ook de Wijnlook, die er groeit met
nog andere planten die hier staan veel voorkomen
langs denRijn in de wijnbergen. Als we nu nog even
blijven doorpraten, dan zou ik waarlijk weer
voorden dag kunnen komen met de bewering, dat
oudtijds de Rijn hier langs den binnenduinrand
stroomde naar het Noorden, om bij Egmond in
zee te vallen en dat het Meertje van Berkhout
daar nog een overblijfsel van zou zijn, een lieve
lingsdenkbeeld van den ouden hser Van Eeden,
die, ook alweer een halve eeuw geleden, ons heeft
leeren uitzien naar onkruid". Daar kunnen wij
hem niet genoeg voor danken.
J A c. P. T n i .1 s s E
«imiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiimmïii iniiiiilliiiiiiillliiïui
I?MOERHEIM"|
| DEDEMSVAART \
l KWEEKT I
\ BORDERPLANTEN|
l Zending boven f 10 franco Stat. v. Best |
l CATALOGI 1924 GRATIS OP AANVRAAG |
U IHIHMIIIIIHtllllllH»