De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1924 12 april pagina 23

12 april 1924 – pagina 23

Dit is een ingescande tekst.

No. 2443 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 23 DAGBOEK VAN EEN AMSTER DAMMER Zondag BRIEVEN Geachte heer Oderwald, AAN er is in een gouden jubileum, QROOTE MANNEN zooals gij de vorige week vierdet, veel wat het Hollandsche hart verheugt. Gij zijt door de kluisgaten aan boord van de Nederland" gekropen en langs de statietrap zult gij het schoone vaartuig eenmaal verlaten nog lang niet, dat is ieders wensch ! zoodat het blijkt dat voor jongens, die werken willen er nog altijd gelegenheid is zich te onder scheiden. Aan voorbeelden ontbreekt het niet. Daarvoor behoeven we niet eens terug te gaan tot den beroemden touwslagersleerling, die de nog beroemder admiraal van Holland en Zeeland werd. Ik las in het Handelsblad", dat een van zijn afstammelingen van Aalst in zijn jeugd met konijnen op de Hoornsche markt heeft gestaan vandaar zijn gewoonte om de menschen aan hun te lange ooren te trekken en wij weten dat Sir Henri Deterding achter een loketje van de Twentsche Bank heeft gezeten en ik kan niet nalaten telkens, als ik met dit achtbare lichaam een trans actie over de toonbank" te verrichten heb, het jongmensch achter de tralies moed in te spreken en hem er op te wijzen dat Sir Henri, toen hij zijn tralies verbroken had, de wereld in de petroleum heeft gezet, en als ik zie hoevele sociaal-democrati sche leiders, die thans eerbiedwaardige posities innemen, nog het eerlijke eelt in hun handen hebben, dan springt me het harte op en herhaal ik de woor den van uw mededirecteur, Emile Tegelberg, op uw feest gesproken: Het geluk ligt niet in de be taling, doch in den arbeid". Volkomen juist. Betalen is een beroerd ding en gelukkig de arbeider, die zooveel tantième maakt, dat het betalen hem een zorg is. Dat alle arbeiders, die, om met Het Vok" te spreken, een jeugd gekend hebben van n dikke homp roggebrood met stroop en den stamppot met vreemd vet" je kunt het het meerendeel der leiders nog aanzien ! dit in gedachten mogen houden. Tot het diamanten jubileum, ahoi ! UW B E S T.E V A E K. Maandag DE HONGERENDE De militante Amsterdamsche RECHTERS Kanton-rechter, Mr. 1. A. Höfelt, komt in het Weekblad van het Recht er tegen op dat de Regeering ook de salarissen van de leden der rechterlijke macht wil verminderen. Hij voorziet een rechtsprekend proletariaat, wat een noodlottige uitwerking op onze rechtspraak moet hebben. Te goed doorvoede, min of meer zatte rechters, zijn een gevaar, zullen stof leveren voor het verwijt klasse-justitie te beoefenen, maar hongerende rechters zijn niet mindereen gevaar en hoevele boeven zullen zij niet vrijspreken, die, door nooddruft, zich vergrepen hebben aan andersmans goed. Dat wordt een klasse-justitie in de tegenovergestelde richting. Er is nu eenmaal niets gevaarlijker dan een hongerende tijger. DRAADLOOS Engeland is met een nieuwe toeONDERWIJS passing van de draadlooze begonnen als- hulpmiddel bij het onderwijs. Dit opent voor onzen, in dezen tijd toch al niet gebenedijden, onderwijzer een benauwend verge zicht. Want wat zal er tegen zijn straks in alle scholen de kinderen het a. b. c. draadloos in te pompen? Dan kan men voor heel het land met n onderwijshitje volstaan en met het orde houden in de klas den veldwachter belasten. Voor Colijn om te likkcbaarden. Dinsdag EMPLEOMANIE Weer een vreemd woord. Het is geen samentrekking van de beginlettergrepen van een of anderen langen naam, maar beteekent: de zucht naar baantjes". In Zuid-Amerika is men zeer empleomaan. Honderd vijftig generaals op elke tien soldaten en tachtig admiraals op elke zolderschuit zijn geen zeldzaamheden. Aan onze Departementen van Oorlog en Marine is de kwaal onbekend. Men is er daartegen ingeënt met een serum, dat den wetenschappelijken naam draagt van Bevodege", een samen trekking van: Bezuinigen is voor de gekken".. So MOET »In 'n oorsig van die volksraadsverrigtings ., van 19 .Februarie lees ek, zegt de Z.-A. cor respondent van Neerlandia, in ,,Die Burger" WEES die volgende: Hoe heerlik sou dit nie vir wyle Jan Hofmyr gewees het, as hij vandag die sitting van die Volksraatl kon bywoon nie! In die tagtiger jare het hy so 'n swaar en harde strijd moes voer om ook Hollands as gebruikstaal In die Parlement deur te kry, en vandag? Van middag is daar niks as Afrikaans in die Volksraad gepraat nie. Selfs ook die formele werk, soas vrae en antwoorde, ens. is hoofsaaklik in Hollands verrig. Aan die beurt was die bespreking van die tabaksbelasting en al die sprekers het Afrikaans gepraat. Htille name is: Nel, Claassens, Le Roux, De Waal, Alberts, Orobler, Dreijer, Burton (Minister), Muller, Van Heerden, Conroy, Lemmer, Ciiliers, Mostert, Heyns, De Villiers, Nieuwenhuize, Jordaan, Roux. So moet dit wees!" Negentien sprekers over n onderwerp! Nog erger dan in onze Tweede Kamer. Het Hollandsch schijnt nu eenmaal de zwamtaal bij uitnemendheid. So moet dit wees. Woensdag GRAPOLDAIR" Bij St. Malo wordt ingedijkt land bedreigd aoor de zee. Een gat is in den dijk geslagen en zoo leest men in een der Fransche bladen: Les vieux, a la peau tannée par l'embriui, content comment, sur Méloir-des-Ondes, Ie père Lefos, un brave homme, construisit une digue plus avancée, il v. a septante années, et, rassurépar eet ouvrage enorme, démolit l'ancienne dieue potir placer sa ferme sur Ie graspolder". HET HORLOGE Een VAN DEN derdagTIJDOPNEMEK bladen vestigt de aandacht op de snelle tijden, die de Nederlandsche roeiers verleden jaar in Neder landsen water gemaakt hebben. Zij verbeterden tal van records en vele ploegen, zelfs tweede aankomende en jonge, maakten merkwaardige tijden. Vermoedelijk, zijn er onder deze records eenige wereld records. Al onze recordsploegen werden in Como, bij de Europeesche kampioenschappen ge slagen en het blad vraagt zich af wat op de Olympische spelen te Parijs zal gebeuren. Het beste zal zijn het horloge van den Hollandschen tijdopnemer mee te nemen. Donderdag DE GOUDSCIIE De IMJP Kamer van Koophandel te Gouda schrijft in haar jaar verslag, dat de pijpenfabricage achteruit gaat. De Goudsche pijp was het laatste embleem der Hollandsche rust, Hollandsche bedachtzaam heid en, met een dopje, der Hollandsche zinde lijkheid. Een Hollander met een lange Goudsche pijp in zijn mond was ge waarborgd tegen over ijld handelen, tegen te plotselinge bewegingen. Met de lange pijp kon men hoogstens betoo gen, niet overtuigen. Ook dat is dus uit. Jong Holland loopt met korte houten stompjes, spuwt, morst asch en doet de dolste dingen met de pijp tusschen de tanden. De lange pijp moest wettelijk worden voor ge schreven, tegelijk met de opheffing van de ver plichte vaccinatie. . . . UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE LAAT UWE CENTRALE VERWARMING EN BIJKOMENDE INSTALLATIES AANLEGGEN DOOR DEKONFABRF.W.BRAAT-DELFT ENGE ZULT TEVREDEN ZIJN.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl