Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2449
[/ TjyDGENODTEN
Willliil'l.'-:i'll|lM.I .IIMll'lf
BYRONIANA
IV ROMANTISCHE VROUWENWERELD
Snel en zeker werkend tegen
Rheunatiek
Hoofd- eo
Zenuwpijn
Verkoudheid
Griep
Influenza
Togal-tabl. bij alle Apoth. en Drog. verkrijgb.
De vrouwen, het boek had nog nauwelijks het
licht gezien, of zij hebben zich van Childe Harold
en Lord Byron meester gemaakt. Voorop gaat in
de Bacchantenstoet die het zich als een schande
zou hebben aangerekend wanneer zij niet de eerste
was geweest. Ik moet hem zien", zei Caroline
Lam b tot Rogers van wien zij een van de eerste
verschenen exemplaren had geleend, ik sterf
wanneer ik hem niet zie!" Maar hij heefteen
horrelvoet en hij bijt op zijn nagels," bedaarde
de ander die graag kwaad sprak. Al was hij zoo
leeüjk als Aesopus," bleef Caroline Lamb op haar
stuk, ik moet hem zien!"
Maar ik ga niet nog eenmaal oververtellen wat
iedereen al jaren en eeuwen heeft geweten en op
zijn beurt heeft verteld.
Ik herinner me, 'n dertig of veertig jaar geleden,
dat te midden van den overvloed van boeken en
tijdschriften die een verzameling als het British
Museum in Londen aanbiedt, en in wier midden
men soms een rechten geeuwhonger kan onder
vinden naar iets wat niet enkel bedrukt papier is
?of beredeneerde volzin, mijn goede genius mij
.eenige deeltjes toestopte met verhalen over de
:schrijvers van het begin der 19e eeuw die naar ik
geloof minder bekend zijn dan ze het wel verdienen
te Wezen.
In zijn gedachtenissen aan vrienden en bekenden
(My friends and acquaintance, London 1854)
verielt P. O. Patmore, vader van den Patmore onzer
?dagen, hoe hij eens, in gezelschap van William
Harlitt, John Scott had gehoord over zijn samen
zijn met Lord Byron in Venetië. De edele Lord had
?van zijn avonturen gesproken met de dames d;r
;Engelsche groote wereld in de dagen van zijn
on\verminderden roem.
? Hij Was toen op het land ten bezoek geweest bij
een grocte familie wjarveel gasten vereenigd waren
en werd doodelijk verliefd op een dame van rang,
schoonheid en ongerepten naam. Hij wilde haar
veroveren,al was haar echtgenoot. daarookaanwezig
van wien zij blijkbaar veel hield. Verscheiden dag;n
had al wat hij m 't werk stelde om zijn bewonde
ring te kennen te geven geen ander effect dan dat
hij het verlangen van de dame kon merken om
verschoond te blijven van zijn beleefd heden, zon
der dat zij aanstoot gaf aan de regels, die eenmaal
onder fatsoenlijke menschen gelden.
Twee of driemaal onder zijn beleg had Byron
haar een billet doux in handen 'willen spelen, waarin
hij zijn hartstocht met zulke bewoordingen had ge
schilderd, als waaraan een dochter Eva's in de
positie die zij innam geen weerstand kon bieden,
maar iedermaal had zij de haar toegedachte
beleediging kunnen ontwijken, alsof er niets was ge
beurd. Ten einde raad besloot hij liever alle gevaar
te loopen dan zijn onderneming op te geven. Ver
trouwend op wat hij noemde zijn kennis van het
vrouwenhart, richtte hij het zoo in, dat hij in een
billardkamer met de dame een gesprek had aange
knoopt op het preciese oogenblik dat haar man
de kamer zou binnenkomen.
De man kwam binnen: op dat oogenblik drukte
Byron haar zijn brief in de hand; in de verwarring
en overrompeling van het oogenblik nam zij hem
aan verborg hem haastelijk terwijl hij zelf
haar dadelijk verliet en zoo (volgens Byron) ge
lukte de gewaagde krijgslist! Zij overwoog" een
moment of zij de beleediging aan haar man zou
aangeven of niet, en in dat moment van aarzeling
Was zij verloren eri de zijne.
. Ik weet niet hoe 't kwftn dat te midden van het
boekenstof, het verhaal van den verfijnden aan
slag mij trof als een waardig tegenhanger der lagen
van de roués van de achttiende eeuw. Het onschul
dig vrouwtje, zonder smet op hatr witte kleed,
bleef in mijn geheugennet verstrikt hangen.
Wien het is te. dcen om in een gemoedsgesteld
heid als die van Byron binnen te
dringen,waarzooveel neigingen, die verschillende kanten opgaan,
samenloopen, moet zich gelukkig voelen, wanneer
hij de gelegenheid krijgt om door meerdere ope
ningen het licht te doen schijnen op een ingewikkeld
gebeuren. Niets is voor de overdenking meer waard,
naar mij schijnt, dan zoo'n feit dat ons prikkelt, en
waar wij in 't allereerst niet veel weg mee weten,
maar waar wij met het verloop van jaren ingroeien,
en waarvan mettertijd de oplossing van zelf
aanbreekt.
Het teere vrouwtje met haar avontuur in de
billardkamer is n.!, een van ae bekende gestalten
onder de vrouwen die in Byron's leven een plaats
innemen, en de tijd van de crisis in beider betrek
king is, met eenige overdrijving zij het gezegd,
bekend van dag tot dag, ja bijna van uur tot
uur door het dagboek van den dichter (reeds in
Moore's biographie gepubliceerd, maar niet gemak
kelijk leesbaar) en door de bijna dagelijksche
brieven aan Lady Melbcurne.
Byron was bij zijn Cambridge-vriend
Wedderburne Webster tot een bezoek op h»t land
uitgenoodigd. Hij had geen amoureuze plannen opdien
tijd, de ervaring met Caroline Lamb lokte
daartoe niet uit en juist was zijn liaison met Lady
Oxfora tot een einde gebracht, omdat Lord
Oxford, aien de Lady en hij Potifar noemden, het
verkieselijk .vond dat zij afliep. Byron dacht
wederom, het was in het midden van 1813
? aan een verre reis in het Oosten. Inderdaad
gevoelde hij niet veel voor zijn vriend Webster,
de man had ideeën over zich, zijn talent en zijn suc
ces bij het vrouwelijk geslacht, ofschoon hij nog
niet lang geleden met een bekoorlijk jong vrouwtje
was gehuwd, en stelde zich in lichte mate belache
lijk aan; hij vond zich geëxcuseerd aan andere
dames en wat hij verder op zijn weg tegenkwam het
hof te maken, omdat hij zich secuur rekende van
de eigen echtgenoote. Dat was een parel: je
moest haar eens in tranen zien zei hij tegen
de vrienden: hij was bepaald voorbestemd voor
bedrog en bedrogen worden.
De plaats is uitstekend en rustig, de kinderen
schreeuwen alleen heel zachtjes, zoo dat ik er niet
veel hinder van heb en hier enkele dagen in drage
lijke stilte hoop door te brengen," in die termen
berustte de edele Lord.
Het jonge vrouwtje," zoo breidt de dichter zijn
bericht uit, ..Lady Frances, is een knappe,aantrek
kelijke verschijning, maar van teere gezondheid,
en naar ik vrees met aanleg voor tering".
Hij heeft niets van haar te begeeren dan een
poedel en dien heeft hij meegekregen bij zijn ver
trek, heet het inden brief aan een vertrouwd vriend;
maar de omgeving laat niet na haar invloed te aoen
gevoelen; het buiten waar de Websters wonen,
daar heeft zijn vader.de wilde Jack, vroeger verblijf
in gehouden toen hij in overspel leefde" met Lady
Carmarthen, en dan de vrouw, een vrouw, oefent
een wonderbare aantrekkingskracht op hem uit,
de tegenwoordigheid van een vrouw is noociig om
hem aan het bestaj.n in 't leven te doen gelooven;
veertien dagen geleden heeft hij zich koel kunnen
houden, nu dringt zijn bekentenis hem naar de
keel, als hij voor de tweede maal bij ae Websters
is: ik ben veiliefd. ik heb mijn liefde verklaard,
en als ik woorden gelooven mag, wordt mijn liefde
beantwoord".
De plaats van mijn declaratie", schrijft hij
aan LadyMelbourne ten vervoige, wasén billard
kamer. Wij waren voor dien tijd al op een
vertrouwelijken voet; ik had al begrepen dat zij zich
niet goed kon voorstellen hoe ik, met mijn repu
tatie van losbol, haar nog niet het hof had gemaakt;
zij had haar verdediging misschien reeds klaar.
Ik merkte dien avond bij het billardspel dat geen
van ons beiden er aan dacht de punten op te schrij
ven, en veronderstelde dat evenals mijn gedachten
niet waren bij hetspel, ook de hare zich niet precies
bezig hielden met wat voor het oog van anderen
beslag op ons legde. Toch was ik nog niet geheel
voldaan, en beging een heel onvoorzichtigen stap
met papier en inkt, in teedere, en niet ongelukkig
gedraaide proza-perioden.
Hier was een risico zeker; hoe zou ik het geven
en wat voor ontvangst zou er aan worden bereid?
Ja toch, het werd aangenomen en het werd bewaard
niet ver van het hart, waarvan ik wilde dat het
werd bereikt, toen wie zou er de kamer binnen
komen, dan degeen die in de diepte van de Roode
Zee had moeten huizen als Satan eenig gevoel van
menschelijkheid had gehad. Maar zij behield haar
contenance, en het papier, en ik bleef kalm zoo ver
ik vermocht.
Het was een risico, en alles zou verloren zijn
geweest, zoo er een kink in den kabel was gekomen,
maar hoeveel moet men niet altoos op het spel
zetten, om iets te krijgen wat het de moeite waard
is te bezitten.
Met mijn briefje ging 't voorspoedig, het heeft
een antwoord voortgebracht, en een dat waarlijk
niet dubbelzinnig was, wel wat te veel over deugd
en etherische aanhankelijkheid waarbij de ziel
voornamelijk te pas kom t, en da t ik niet goed begrijp,
omdat ik een slecht platonisch filosoof ben, maar
daar zij juist twintig is, heeft ze nog een heelen
tijd om zich te beteren "
Was er ooit zoo'n slaaf voor iedere aandriftdie
over mij kwam !" is een uitroep van den dichter
in deze dagen en eigenlijk hoort hij thuis bij hem te
allen tijde. Hij is volslagen omgekeerd,de liefde heeft
intrek bij hem genomen en beheerscht hem geheel.
Ik kwam hier zonder plan," zegt hij aan Lady
Melbourne bij zijn hernieuwd bezoek, ik ben hier
nog geen week, tien dagen, en gij kunt niet meer
verwonderd zijn dan ik zelf ben, hoe en waarom
dit ailes is gebeurd".
Van den cynicus is niet veel overgebleven. Byron
heett de gasten van het buiten naar zijn eigen land
goed Newstead Abbey genood, van gast is hij thans
gastheer geworden; hij heeft misschien gedacht
dat in het eigen huis de gelegenheid zich zou op
doen om zijn betrekking tot Lady Frances een
bevredigend verloop te geven, maar zie eens hoe
de werkelijkheid het schikte.
Neen", schrijft hij aan de vertrouwde, zooveel
oudere vrienden, ik ben wat voorbarig geweest
om te rekenen op een conclusK Op een dag waren
wij alleen niet ons tweeën, en bijna had het lot
gesproken. Het kwam zoo ver als dit, en het was
tegen twee uur 's nachts: Ik hang geheel van uw
genade ?f" zeide Lady Frances. Ik erker het. Ik
geef mij zelf aan u over. Ik ben waarlijk niet koud,
hoe ik ook aan anderen zoo mag schijnen; maar ik
weet dat ik naderhand de gedachte er aan niet kan
uitstaan. Denk niet dat dit maar woorden zijn. Ik
zeg u de waarheid handel nu zooals ge wilt".
Had ik ongelijk?" vervolgt de dichter zijn biecht.
ik spaarde haar. Daar was zoo iets heel bijzonders
in haar manier een soort van zachte
beradenheid geen scène, niets van een strijd ; en toch
ik weet niet wat dat mij de overtuiging gaf, hier is
ernst. En ik weet waarlijk niet of ik spijt moet
hebben van mijn terughouding zij scheen zoo
innig dankbaar voor mijn opgeven van verderen
aandrang".
Er volgde een komisch naspel van den echtge
nootdie niet wist of hij zich jaloersch moest toonen,
en nu eens in den wilde weg tot de akeligste drei
gingen verviel, en dan weer allerlei onnoodige
vriendschap betoonde om zijn houding goed te
maken... .
Het was een sentimenteele tijd, niets van het
Venetiaansche cynisme; de
gelievenschrevenelkander 's nachts oneindige brieven, en het was een
tijd van zenuwspanning en uitputting, want er
lag govaar in de lucht. Byron stond gereed om met
Lady Frances te vluchten en haar te huwen.
Met geweld stortte hij zich in de poëzie, zooals hij
het noemde, om het evenwicht van zijn geest te
bewaren; The BrïdeofAbydos is een product van deze
crisis. De dichter zelf heeft het genoemd, zooals
Ooethe het later zou noemen: hij zette het hocgste
op een enkele kaart om in n slag alles te winnen
of te verliezen.... totdat de spanning luwde en
de herinnering opkwam en dit geestelijk avontuur
zonder ontknoopmg, zich oploste in de ruime
gevoelsatmosfeer, waarin terzelfdertijd zoowel Mary
Chaworth als Caroline Lamb nog elementen aan
brachten.
Maar op den grond van zijn hart, waar wij alleen
in schaduwen kunnen zien, klaagde hem zijn
geweten aan en noemde hem schuldig. Want Byron
was trotsch genoeg om in zichzelf de schuld te
erkennen van wat hem overkwam. De hooge, die
zich zelf aansprakelijk voelde.
W. G. C. B Y v A N c K
FOHBERS-RIJWIELEN
De naam
op een rijwiel is een waarborg voor
KWALITEIT
Mod. H.H. in uitr. 4 F. 110.
in uitr. l F. 97.
FILIALEN EN AGENTSCHAPPEN IN ALLE PLAATSEN GEVESTIGD