Historisch Archief 1877-1940
"No. 2449
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
ENGELAND EN RUSLAND
De leider der Russische delegatie te Londen heeft
dezer dagen een briefwisseling gepubliceerd, die
hij met den Engelschen Premier gevoerd heeft,
naar aanleiding van berichten in de bladen, volgens
\velke Rusland tegenover Engeland's eischen tot
schadevergoeding andere eisenen zou hebben gesteld
wegens de wederrechtelijke interventie van Enge
land en de Entente tijdens en na de revolutie. De
Russische leider verklaarde in zijn brief dat hetgeen
ter conferentie besproken werd, voorloopig geheim
moest blijven en dat ook de genoemde Russische
?claims, die reeds te Genua te berde gebracht waren,
niet officieel op het tapijt gekomen waren.
In verband hiermede herinnert men er thans in
Engeland aan, dat, zooals destijds door Lord
Milner officieel verklaard werd, het Bolsjewistische
bewind, het bewind van een land dat feitelijk nog
Engeland's bondgenoot was, alles deed om
Engeiand's vijanden te helpen. Immers door den vrede
van Brest Litovsk werden de Centrale mogendheden
in staat gesteld, honderdduizenden soldaten naar
het Westelijke front te zenden, terwijl de
Bolsje?wisten de Russische vloot in de Zwarte Zee aan de
Duitschers overgaven, en de Czecho-Slowaken,
hunne bondgenooten, beletten naar hun land terug
te keeren.
Ook werden de enorme krijgsvoorraden die de
Entente ten behoeve van Rusland te Archangel
en yiadiwostock ontscheept had, door het nieuwe
bewind zooveel mogelijk aan de vijanden der En
tente geleverd, totdat de bezetting dier- plaatsen
door oe Entente daaraan een eind maakte.
Daarbij kwam in 1918 nog de aanval op de
Britsche Ambassade te St. Petersburg, die ge
organiseerd werd door het Russische bewind
en niet een gevolg was van oproer, en waarbij een
van de leden der Ambassade werd vermoord en de
consulaire ambtenaren werden beroofd, mishandeld
en gevangen gezet.
Trouwens, de Russische regeering had zich
gedurende de eerste maanden van den oorlog,
tezamen met de overige Entente-mogendheden,
verbonden geen afzonderlijken vrede te sluiten,
maar het Bolsjewistische bestuur, wel verre van
zich daaraan te houden, sloot den vrede van Brest
Litovsk, en berokkende daardoor aan zijne vroegere
bondgenooten onberekenbare schade.
Vele leden van de Labour-partij zouden nu door
al deze claims en counter-claims liever een streep
willen halen en met een schoone lei opnieuw
beginnen. Maar daarmede zou voor Engeland een
gevaarlijk precedent geschapen worden en het is
zeer de vraag of zelfs het tegenwoordige bewind te
Londen de verantwoordelijkhe'd aaarvoor zal
aandurven.
Daarbij komen natuurlijk de groote bezwaren
die verbonden zijn aan het onderhandelen met
personen, wier menta.iteit zoo geheel afwijkt van
<ie gangbare begrippen op economisch en politiek
gebied. Met een land waar de persoonlijke vrijheid
evenmin veilig is als het particulier bezit, is over
eenkomst haast niet mogelijk, vooral niet wanneer,
zooals ook tijdens de onderhandelingen te Londen
weer gebeurt, door ae leiders in Rusland redevoering
gen worden gehouden waarin de regeering van het
land, waarmede de onderhandelingen gevoerd
worden, beschimpt wordt. Niet zoodra worden de
Russische afgezanten te Londen met traditioneele
beleefdheid ontvangen en onthaald, of Trotzky en
Zinovieff slingeren uit het onbereikbare Moskou
verwenschingen tegen degenen met wie hunne
agent;n zoogenaamd aan het onderhandelen zijn. Men
moet wel een onverbeterlijk optimist zijn om te
gelooven dat een gedachtenwisseling in zulk een
atmosfeer iets van veel belang kan opleveren.
De geldschieters te Londen zullen er allerminst
toeschietelijker door worden en zelfs wanneer
een geldleening, zooals de Russen listiglijk moeten
voorgesteld hebben, geheel in Engeland zou
worden uitgegeven voor den aankoop van fabri
katen waardoor, zooals de Russen zeggen, de
werkloosheid in Engeland zal verminderen, is
het de vraag of de Russen de gekochte goederen
niet dadelijk op de eene of andere manier te gelde
zullen maken ten einde hun noodlijdende financiën
te steunen. Ook op het gebied van de petroleum,
die voor de Russen dikwijls een gemakkelijk reali
seerbaar actief scheen te zijn, schijnt het niet te
vlotten, althans de leider der
Koninklijke-Shellgrcep heeft zich daarover dezer dagen zeer pessi
mistisch uitgelaten.
Daarbij komt nog de Anglo-Russische historische
belangen-tegenstelling in Centraal-Azië. Rusland
heeft daar bij voortduring te strijden tegen de
bevolking van het bijna een halve eeuw geleden
veroverde Turkestan, die door de grootere welvaart
welke zij onder het Tsaristische bewind genoot,
tevreden gesteld was, terwijl zij nu, onder het
onbekookte regime der bolsjewisten, tot armoede
is gebracht.
Ook in Perziëpoogt Moskou den te loor geganen
invloed van vroeger door handels-expedities en
door het aanstellen van consuls te herwinnen.
DE VERKEERSDEBATTEN
Teekening voor de Amsterdammer" door Jordaan
De voetganger (Homo pedestrians.)
Maar Engeland staat daar thans niet meer alleen
tegenover Rusland. Het heeft in de Vereenigde
Staten thans in Perziëeen vriend, zooal geen bond
genoot gekregen.
Immers op verzcek van de Perzische regeering
heeft Mr. Millspaugh, vroeger adviseur voor econo
mische zaken bij het State Department te Washing
ton, zich sedert November 1922 met de reorganisatie
der Perzische financiën belast, waartoe hij een vrij
groot Amerikaansch personeel heeft meegebracht.
Riza Chau, dien men wel eens den Mussolini van
Perziëheeft genoemd, en die een goed georganiseerd
en uitgerust leger van 45.000 man aanvoert, heeft
Mr. Millspaugh daarbij geholpen.
De Amerikaansche administrateur hoopt dan
ook nog dit jaar een budget te verkrijgen
dat in inkomsten en uitgaven met ongeveer
/ 20.000.000 sluit. Het land heeft geen andere schuld
dan ongeveer ?50.000.000 aan Engeland, en het
muntwezen is gezond. Terwijl Millspaugh's Ameri
kaansche voorganger Mr. Shuter door de Russen
genoodzaakt werd het land te verlaten, kan Riza
Chau aan alle Russische intriges het hoofd bieden.
Ook is de verhouding tusschen Engeland en
Amerika thans zoo gunstig, dat Engeland aan de
toeneming van Amerika's invloed in Perziëniets
in den weg zal leggen, eerder het tegendeel. Een
coöperatie dezer beide machtige mogendheden,
zooals die zich in het zoo ver verwijderde
WestAziëafteekent, schijnt meer en meer in de lijn der
gebeurtenissen over de geheele wereld te liggen. En
daarmede is de positie van Engeland tegenover
Rusland zeer veel versterkt, vooral wanneer men er
in Britsch-Indiëin slaagt, paal en perk te stellen
aan de propaganda der Bolsjewisten.
Tegelijk dient men zich er rekenschap van te
geven dat, terwijl zelfs in den voorspoedigsten tijd
van het Tsaristische bewind Rusland's aandeel
in den wereldhandel kleiner was dan dat van een
klein land zooals België, dat aandeel thans nog veel
geringer moet zijn. Immers Rusland heeft zijne
meest productieve gebieden, zooals Polen en de
Baltische provinciën, verloren, en het overige is in
de hoogste mate verarmd en economisch van veel
minder beteekcnis dan^het oude Rusland. Het
IIIIIIIW
Algem. Nederlondsche
Automobiel Mij.
ntANKENSTBAAÏS7«8St, ?s-QKA.VENnAOE
aandeel van dit land in den wereldhandel, dat vóór
den oorlog slechts 4% (zegge vier procent) bedroeg,
is dan ook thans nog veel geringer, en er kan der
halve van een verbetering in de wereldmalaise
door Rusland weder bij den wereldhandel te betrek
ken, geen sprake zijn.
De aanvoeren van hout en graan, hennep e.d.
kunnen voor Nederland van beteekenis zijn, maar
wanneer die voor Rusland voordeel opleveren,
zullen zij toch wel komen, met of zonder tractaat.
Ongeveer hetzelfde geldt ook voor Engeland, dat,
evenais Nederland, thans reeds met Rusland handel
drijft.
Een krachtige regeering in Engeland heeft van
Rusland weinig meer te vreezen, en het is te hopen
dat zij Europa een voorbeeld zal geven door aan het
voor Rusland zoo rampspoedige regime den steun
te onthouden, dien het noodig heeft om zijn schrik
bewind te handhaven.
H. D u N L o P
VANNELLESVARINAS
GOUDZEGEL
3O ets. per Pakje.
il
Een aangename Bezuiniging
een HALF ONS vervangt
vale GOEDE SIGAREN.
II