De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1924 7 juni pagina 7

7 juni 1924 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

No. 2451 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND N.V. PAERELS Meublleering-MI]. AMSTERDAM OOMPLETE MEUBILEERING BETIMMERINGEN Rokin 128 - Tel. 44541 lm Corsetière Keizersgracht 772 te A'dam. TEL. 37151 Ateliers voor Reparatiën. In den Haag alken Vrijdag Hotal Central Het feit, dat er dagelijks meer WHITE VRACHTWAGENS EN OMNIBUSSEN op den weg verschijnen, spreekt voor zich zelf. De prijzen zijn concurreerend. ALLEENVERTEOENWOORDIOINO VOOR NEDERLAND: N.V. Qebrs. NEFKEMS' Automobiel Maatschappij ALLEEN: AMSTERDAM, Jacob Obrechtstraat 26, Tel. 22507. UTRECHT, Nachtegaalstraat 55, Tel. 3061. Green filialen, ook niet in andere plaatsen. HARO, TE WAPEN! We kennen allemaal het nut der tegenspoeden, die zoo onthutsend goed vermomde zegeningen. Het aantal voorbeelden is legio. Men zegt, dat wij Nederlanders een groot deel van onze goede eigenschappen te danken hebben aan onze avon turen met wind en water. Als wij hier of daar dreigen te dutten of te dommelen, dan schrikt een ferme overstrooming ons weer eens wakker. Een afwisseling van abnormaal droge en abnormaal natte jaren met den stoot van den wereldoorlog «r boven op, brengt ons tot een van onze Herculische daden: de droogmaking van de Zuiderzee. Naast den strijd tegen den waterwolf komt het meer ingewikkeld'e verweer tegen ziekte en ondeugd. Een van de minst som bere gevallen uit deze reeks is de strijd tegen i de malaria. Een jaar of zes geleden liepen over die ziekte nog al onrustbarende geruch ten en het heette toen wel dat, als het zoo voortging, Noord-Holland benoorden het IJ weldra ontvolkt of on bewoonbaar zou worden door de malaria. Zoo iets zou je nu wel kunnen gelooven van troPische gewesten of zelfs van de landen om de i ?, " Oude Wereldzee, maar me korte kaaktS dat Alkmaar of Hoorn met korte kaaktasters Qoit ,edjge ruïnen ZQU_ den worden ten ge volge van de malaria, daar mag toch niemand aan gelooven. Toch is het niet te ontkennen dat de veelvuldig voorkomende wisselkoortsen veel leed en ellende over de Noordhollanders hebben ge bracht en dat hun werkkracht en levensvreugd en belangrijk door wordt verminderd . Als men dat eens in goede guldens ging uitdrukken, dan kwam men allicht tot bedragen van de orde van het tekort op de begrooting van 1924. Het is dus wel de moeite waard om de malaria te onder drukken en dat er van Overheidswege wat aan gedaan wordt." Nu is de malaria bij uitstek geschikt, om er wat aan te doen. Reeds sedert eeuwen kennen wij de waarde van kinine als een geneesmiddel tegen de ziekte en sedert ruim een kwarteeuw weten wij door de ontdekkingen van Ronald Twee koppen Links: de malariamug Ross en de Italianen dat de malaria-parasiet, die ons bloed vernielt, een deel van zijn ont wikkelingsgang moet doormaken in het lichaam van bepaalde soorten van muggen, waarvan eigen lijk slechts een enkele voor ons van belang is: de befaamde Anopheles Maculipennis. De strijdleus is gevonden: Geen muggen, geen malaria!" Nu kan men wel alle muggen gaan verdelgen, zonder onderscheid van soort, want lastig zijn ze allemaal, maar het is toch het best, om den aanval te concentreeren op dien Anopheles. Daarvoor is het noodig zijn leven en gewoonten te kennen, de omstandigheden, die zijn bloei bevorderen of beperken, zijn vrienden en vijanden, zijn sterke zijde en zwakke punten. Men weet daar al wel het een en ander van, maar nog lang niet genoeg en nu heeft onze Overheid een paar jaar geleden een wetenschappelijke commissie ingesteld tot onder zoek van het malaria-probleem en die houdt zich onder veel andere zaken dan ook bezig met het navorschen van de levensbijzonderheden van onzen Anopheles en in verband daarmee het uitvinden van bestrijdingsmiddelen. Het voeren van den strijd zelf wordt het werk van een nieuwe commissie, die haar zetel heeft in Alkmaar en samengesteld is uit gedelegeerden van het Roode Kruis, het Witte Kruis en het Geelwitte Kruis. Deze Commissie noemt zich Propaganda-commissie en heeft natuurlijk een volijverigen secretaris, wiens ideaal het moet zijn, om de heele bevolking van Noord-Holland en in het bijzonder de landelijke bevolking te mobiliseeren voor den strijd tegen de malaria-muggen. La Patrie en danger ! Elk hoerenkind zal leeren hoe een malariamug er uitziet: gevlekte vleugels en ongevlekte pooten en aan weerszij van zijn zuigsnuit n paar tasters, haast even lang als de zuigsnuit zelf. .Nog makkelijker ziet men het ver schil: in ruststand: de nalariamug recht uitgestrekt en een hoek van 45 gr. makend met zijn steunvlak; de andere muggen houden hun lichaam evenwijdig aan het steunvlak en hebben den kop geknikt. Alle muggen met groote pluimsprieten zijn onge vaarlijk want dat zijn de mannetjes en die zuigen Het wijfje van de Malariamug Anopheles maculipennis Larve van de malariamug langgestrekt langs het wateroppervlak nooit bloed. De bloedgierige wijfjes van de malariamuggen zuigen alleen in de schemering en 's nachts, daarom is het noodig in den laten namiddag de ramen van slaapkamers te sluiten en de ventilatie alleen te laten geschieden door horren met ijzer gaas, zoo wijdmazig mogelijk en dat is 11 mazen op 2 centimeter. Eerst binnenshuis alle muggen dooden, dat gaat 't best door middel van petroleumglas of bak. 's Winters zoeken de malariamuggen hun toevlucht in de stallen liefst bij de varkens en koeien. Ze kunnen dan bij honderden tegelijk gedood worden door ze te spuiten met een 3 % lysoloplossing. Wilt ge goedkoop zoo'n spuit aanschaffen dan zal de propaganda-commissie te Alkmaar u er aan helpen en dan kan bij beurten elk bewoner van de buurt ervan profiteeren, want dat bespuiten behoeft lang niet alle dagen te gebeuren. Dit is het voornaamste werk binnenshuis en het lijkt heel eenvoudig. Buiten wordt het wat moeilijker. De wijfjes-muggen, wier bloeddorst gestild is, gaan eitjes leggen in slooten en vaarten. Die van de m'alaria-mug zijn nog al kieskeurig; zij willen heldere slooten hebben met plantengroei, maar niet al te dicht. Stinkslooten of slooten heelemaal met kroos overdekt deugen niet voor hen. Zij hebben liever de mooie wit bloeiende waterranonkeltjes of de slierten van vederkruid en hoornblad of open plekken tusschen de lange slierten van het vlotgras, die zoo plat op 't water liggen en dergelijk gedoe.Daar komen dan de larven te liggen, in de lengte vastgehaakt aan de opper vlakte van het water door middel van kunstige waaiervormige knopjes en ze likken dan met hun Hoe ze zitten: Links: een zingmug Rechts: de malariamug dikke snorrebaard kleine eetbare din getjes van de oppervlakte. Als ze schrik ken laten zij zich zinken, straks kron kelen zij weer opwaarts. Als nu de platte landsbevol king maar goed oplet, dan weten wij spoedig, wel ke slooten dicht bezet zijn met die larven en dan kan men probeeren om ze te dooden door een besproeiing met fijn verdeelde paraffine, die de andere waterdieren niet deert. Paraffine is nog al duur en mag dus niet noodeloos verspild worden. Het gaat niet aan, om maar klakkeloos alle slooten te besproeien; men moet wel eerst ter dege de larven opsporen. Omtrent de natuurlijke vijanden van de larven weten wij nog niet veel zekers. Het lijkt wel of niet veel dieren die vlugge wezentjes te pakken kunnen krijgen. Vrij zeker weten we, dat stekel baarsjes en salamanders er vaak in slagen en dat zijn nu juist de diertjes die de kinderen het meest uit de slooten halen. Waterhoentjes en eenden helpen ook mee, maar blijkbaar niet genoeg, want anders zou je niet zoo dikwijls met een schep een paar dozijn larven tegelijk kunnen bemachtigen. Voorloopig gaat er niets boven paraffine en de plattelandsbevolking, in 't bijzonder de dorps onderwijzer en zijn leerlingen kunnen zich alvast nuttig maken door het ontdekken van de slooten, die dicht met larven bezet zijn. Zij melden dat aan de propaganda-commissie en die zorgt dan wel voor de bespuiting. Tegelijk licht zij de weten schappelijke commissie in omtrent haar ervaringen en overstelpt haar met vragen en vermoedens. Als deze organisaties goed werken, dan is er wel kans dat wij de malaria in Noord-Holland de baas worden. Het oogenblik is gunstig, want door allerlei oorzaken (koude voorjaren, demping van wateren) is het aantal malariamuggen en malariagevallen minder dan een paar jaar geleden en als men nu maar de belangrijkste broedplaatsen kende, dan was er spoedig een einde aan de ellende. Intusschen kan de plattelandsbevolking heel wat natuurlijke historie van waterdieren leeren. Ook bestaat de mogelijkheid, dat de muggen zich van de menschen afkeeren en zich beperken tot het bloed van het vee. Dat is gebeurd in Dene marken en in de Vendée. Daar zijn muggen in overvloed, maar geen malaria. Ook in Engeland is de ziekte zoo goed als verdwenen en we mogen dus gerust verwachten dat ook de propaganda van de wakkere Alkmaarder commissie haar doel zal bereiken. Maar ik hoop toch, dat het niet al te gemakkelijk gaat, anders sticht de tegenspoed niet genoeg nut. Dat nut zit voornamelijk hierin, dat ieder toch moet leeren, zooveel mogelijk zijn eigen straatje te vegen ! JAC. P. T H ij s s E Kop van het mannetje van de malariamug

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl