De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1924 21 juni pagina 11

21 juni 1924 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

.No, 2453 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 11 Badhuis Zeeduin" te Zandvoort Een groepje herstellende patiënten VROUWENWERK HET HERSTELLINGSOORD ZEEDUIN" TE ZANDVOORT Op dien stralenden Mei-morgen, toen wij het vroolijke, groote huis aan den Boulevard bezochten, was het zijïg geritsel van de zee, dat hier altijd als iets vertrouwds om ons heen is, aangezwollen tot een nadrukkelijk, zwaar gedruisch. Over 't watervlak flitst een gewemel van verschietende schuimstreepen en aan het strand komen de gekuifde golven aanrollen met een baldadige vaart. Maar 't is niet koud en Zeeduin" houdt deuren en vensters open. Jolig blaast de lentewind door de lichte gangen. Hij deert niemand. Integendeel, hij draagt kracht en gezondheid aan. Het gebouw lijkt fonkelnieuw na de grondige ver bouwing di; het in den winter van 1922?'23 heeft ondergaan, maar het staat daar al meerdan vijftig jaren en was i.idertijd een der eerste groote gebouwen van Zandvoort. De stichting er van is te danken aan het initia tief van Prof. C. B. Tiïanus, destijds hoogleeraar e Amsterdam. Geholpen door Dr. C. Smit en Ds Swalue, die respectievelijk arts en predikant van Zandvoort waren, wist hij in 1869 een commissie samen te stellen, die gelden ging inzamelen en reeds twee jaar later kon het gebouw in gebruik worden genomen, onder den naam: Badhuis voor minvermogenden. Het was toen en is dit nog het eenige herstellingsoord aan zee waar ook min vermogende volwassenen werden opgenomen. Van den aanvang af heeft de stichting niet over gebrek aan belangstelling te klagen gehad. De contribuanten en donateurs bestonden in den beginne hoofdzakelijk uit de elite van Amster dam, die haar personeel en protégé's, voor herstel van gezondheid naar Zandvoort zonden. In die dagen werd er per dag, per persoon vijftig cents betaald. Daar afhankelijkheid van giften en contributiën echter steeds onzekerheid meebrengt, streeft het huis er tegenwoordig naar zichzelf te bedruipen, wat vrijwel gelukt. Op 't oogenblik betaalt een patiënt in het zomerhalfjaar ?2.50, 's winters ?3. Armbesturen en diaconiën krijgen tien procent reductie. Het Badhuis voor Min," zooals het ook nu nog bij de Zandvoorters heet, heeft altijd onder medisch toezicht gestaan van een direkteurgeneesheer. Dr. C. A. Oerke Sr. heeft zelfs bijna 40 jaar lang zich met toewijding aan dit werk gegeven en mocht verleden jaar, na zoo langen diensttijd, zijn zoon als zijn opvolger zienoptreden. Maar verder is de geheele leiding van dit groote huishouden altijd in handen van vrouwen geweest en de verschillende directrices hebben allen de voldoening gekend de stichting in bloei te zien toe nemen. In een halve eeuw heef t het huis slechts vier directrices gehad. De eerste, Mej. M. Wolterbeek bleef 11 jaar aan 't hoofd staan, haar opvolgster Mej. Maria E. BeeEs slechts 3 jaar, daarna kwam Mej. H. Bouvin aan 't bewind, die zich 27 jaar lang met hart en ziel aan haar taak heeft gewijd en op hoogen leeftijd opgevolgd werd door zuster E. Heineken.die gedurende 9 jaar deze postbekleedde. Sinds 1921 is het bestuur in handen van zuster D. van Heek, een geroutineerde, bekwame ver pleegster, die al spoedig toonde ook in 't bezit te zijn van de vele eigenschappen, die voor zulk een groote taak vereischt worden. Onder haar leiding kwam de groote verbouwing tot stand die ten doel had het huis ook voor winterbewoning geschikt te maken, daar vele medici meer en meer een winterverblijf aan zee voor herstellenden en zwakken als zeer gewenscht gaan beschouwen. Degenen, die hier als verpleegden komen, zijn geen zieken in den gewonen zin, al komen allen met doktersattest. Longpatiënten worden niet aangenomen, 't Zijn bijna uitsluitend loopende patiënten; 't gaat voornamelijk om herstel van krachten na een zware ziekte of operatie of wegens algemeene zwakte. Er is hier dan ook geen sprake van een ziekenhuisatmosfeer. Het huis beschikt over vele lig- en badstoelen, tenten en badkoetsjes, zoodat de patiënten op velerlei wijzen van het verblijf aan zee kunnen genieten. De verandas doen veelal dienst als open lighallen, zelfs 's winters bij zonnig weer en centrale verwarming. Op de balcons bestaat gelegenheid zonnebaden te nemen en in de zonnekamer kunnen de patiënten door de kunstzon bestraald worden. In de vele badkamers kunnen zeebaden genomen worden, zelfs warme zeebaden. Op dit laatste werd door de directrice zeer de nadruk gelegd. Er zijn aparte eetzalen voor mannen, vroviwen en kinderen. De vrouwen, die altijd ver inde meerderheid zijn, hebben ook nog een zeer gezellige conversatiezaal. In den zomer wordt de directrice bijgestaan door 9 verpleegsters en een broeder-verpleger. Verder zijn er vele jeugdige helpsters; allen doen fleurig en opgewekt haar werk en dragen er veel toe bij dat er zulk een prettige, frissche geest in dit huis woont, 't Gaat er dan ook gezellig toe, op de verschillende afdeelingen. Vooral voor de kinderen is een verblijf op Zeeduin" n heerlijke logeer partij: bij mooi weer aan 't strand, bij regen zijn daar de speelgocdkast en 't bibliotheekje, die echter beide eenige aanvulling van buitenaf goed kunnen gebruiken. Zoo wordt hier dus door de samenwerking van vele vrouwen mooi werk gedaan. Voor velen zal een verblijf op Zeeduin" een keerpunt in hun leven zijn gebleken. In een prettige omgeving de verloren krachten te voelen weerkeeren, is iets om nooit te vergeten. A. H. LOEF F?B o K M A KIEKJES UIT HET KINDERLEVEN Moeder zit bij het raam te werken. In den hoek van de kamer staat de wieg met klein broertje, dat zoo gesukkeld heeft en nu weer begint aan te komen. Heerlijk rustig doet hij zijn gebruikelijk dutje en verjaagt hiermede de vele doorleefde zorgen uit het moederhart. Zus speelt in den tegenovergestelden hoek van de kamer. Ze heeft haar poppen mooi aangekleed en ze allen tezamen op n stoel gezet. Ze zaten weleen beetje nauw, maar 't ging net. Even moet zus iets voor ze van boven halen. De deurknop al in de hand, ziet ze tot haar schrik kleine Nel, op den hoek van den stoel zittend, langzaam om zakken en verschrikt roept ze uit: o, God !" Moeder zegt, dat ze dit woord maar niet meer zeggen moet, 't klinkt zoo leelijk, als ze 't zoo gebruikt. DEN HAAG Amsterdam Rotterdam berichten hiermede, dat gedurende de maanden JUNI, JULI en AUGUSTUS, hunne Magazijnen des Zaterdags om l uur GESLOTEN zullen iijn. Zus luistert aandachtig, pakt dan haar lievelings pop weer op en terwijl ze het jurkje netjes trekt en de verwarde haren wat glad strij-kt, bedenkt ze, dat ze eigenlijk, niet weet wat dat woord zeggen wil. Haar glasheldere blauwe oogjes richten zich op moeders rustig gelaat, terwijl ze vraagt: Moeder, wat beteekent dat woord God?" Dat woora houdt in alles wat maar goed is" legt moeder uit en tevreden met 't antwoord, beseffenc., dat ze het verkeerd bezigde, speelt zus verder en 't woord wordt niet meer gebruikt. Een paar dagen later brengt zus de zomervacantie buiten door. 't !s Zondagen met haar pappen in haar mooist', n dos in den poppenwagen stapt ze parmantig voort, naast den door moeder geduwdcn wagen met klein broertje er in. Een stroom menschen, de gebedenboeken in de hand, komt hen tegen en zus kijkt me t attentie naar het gebouw, waar ze uitkomen. Wat is dat voor een gebouw?" vraagt ze en moeders antwoord luidt: een kerk." Een oogenblik is 't kleine mondje stil; dan in eens vraagt ze nieuwsgierig: wat isdateen kerk?" En moeder, altijd bereid de vragen uit te leggen zegt: dat is een gebouw, waar de dominee, de pastoor of de rabijn spreekt van God,en de menschen leert, dat ze goed, eerlijk en braaf moeten zijn." Vol aandacht kijken de kleine oogjes en het heldere stemmetje vult vergoelijkend aan: jij hoeft niet naar de kerk, want jij weet wel hoe je goed moet zijn !" en tevreden wandelen ze verder. Den volgenden Zondag schijnt de zon zoo mooi, dat ze spoedig de woning ontvlieden en na een heerlijken ochtend in 't bosch met klein broertje, slapend in zijn wagen, huiswaarts gaan. Weer komen ze over het dorpsplein, als de aandachtige schare het bedehuis verlaat. Vol verwondering kijkt zus naar de menigte, en met een ongeduldig rukje aan het speelgoed, dat ze achter zich aan zeult, roept ze uit: Zijn dat een stommerds, dat ze nu nog niet weten hoe je goed moet zijn !" C. D o z Y Wenscht U Boter met Rijksmerk? O U D-B U SS E M" bezorgt U die dagelijks tegen marktprijs. Kerkstraat 187. Tel. 49344.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl