No. 2453 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 13 enkele sculpturale versiering en het monument van Vondel behoort allerminst tot de Tuinplastiek. Daarvoor is het veel te groot, als monument bedoeld en de aandacht concentreerend op zich zelf in plaats aanvullend de natuur te verrijken. Dat onze plantsoenen vaak verbetering noodig hebben is te begrijpen en een zuivering van de opvattingen en ruimere belangstellingen toepassing op het gebied der tuinkunst, kunnen ook voor de beeldhouwkunst de gelegenheid brengen zich hier weder te ontplooien, zooals alleen in cultuur perioden mogelijk geweest is. Nu er in de Bouw kunst een strooming is tot verstrakking en ver sobering van de architectonische vormgeving, met slechts een zeer spaarzaam gebruik van den arbeid van den beeldhouwer, van nog grooter belang voor dezen." 5) Met onze begraafplaatsen is het allerdroevigst gesteld. De rust der dooden wordt gruwelijk verstoord door lawaaierige steenen monsters van zwart geverfde in plaats van gepolijste steenen platen of monumenten. Men denke eens aan die afzichtelijke dooden-stad Pére Lachaise" te Parijs of aan de zeer gunstig gelegen Italiaansche Campo Santo's met hun sierlijk wuivende, ver heven opwaarts wijzende, symbolische cypressen, maar waartusschen de gedrochtelijke marmergroepen, e ven zoovele schanddaden der menschen zijn tegenover hunne geliefde dooden. Een hardverscheurende gil in de eerbiedwaardige stilte. In Duitschland heeft men reeds lang dit gebrek aan piëteit gedood door van gemeentewege een commissie in te stellen bestaande uit een beeld houwer, architect en tuin-architect die tegen wandaden op begraafplaatsen hebben te waken. De Rotterdamsche beeldhouwer L. Bolle zond te Bloemendaal een betonnen beeld in voor een begraafplaats, ais hoofdfiguur dus van het kerkhof, waarin de gemeenschappelijke gevoelens der massa tot uiting komen. Deze stille oprijzende figuur ontroerd door haar meditatieve kracht, nog versterkt door de uiterste eenvoud van vorm. Te hopen is, dat deze eerste bescheiden poging te Bloemendaal, door den Ned. Kring van beeld houwers ondernomen, een stoot heeft gegeven in de goede richting en door meerdere en veel ?grootere tentoonstellingen gevolgd zal worden, opdat in ruimen kring de gedachte levendig wordt onze parken, plantsoenen en begraafplaatsen te verfraaien met sculptuur. Maar de tijden zijn nog lang niet rijp, en met Plato kunnen we slechts uitroepen: waar langs de rede als stuwende wind ons voert, daar langs moeten wij gaan." THEO VAN REYN HET MODERNE BINNENHUIS EN ZIJN ONTWERPER Teekining voor de Amsterdammer" door Ceorge van Raemdonck JANSEN VAN GALEN Roodkapje Bekroond in de prijsvraag Het sprookje 3^ in den tuin" 1) Dit ontwerp werd met den Isten prijs be kroond, (prijsvraag voor een grafmonument). 2) Dit ontwerp werd met den Isten prijs be kroond, (prijsvraag voor een sprookjestuin). 3) Oud-Italiaansche villa's, tuinen en parken door Emilie van Kerckhoff met een inleiding van Dr. O. J. Hoogewerff en 62 afbeeldingen. 4) Dr. Nico van Suchtelen. 5) Architect A. P. Smits. Ned. Amb. en Nijverh. kunst 1922. SCHILDERKUNST-KRONIEK MATTHIEU WIEGMAN (VONDELSTRAAT, A'DAM) Deze tentoonstelling van 't werk, door Matthieii Wiegman gemaakt, is niet een verzameling van pogingen, min of meer gelukkig geslaagd, min of meer treffend door gedeeltelijke schoonheid, teederheid of bekoring, zij geeft definitief ons het recht te zeggen, dat we een werkelijken schilder in hem rijk zijn, en met innerlijks. Dit innerlijke vindt ge in zijn figuur, in zijn landschap; teeder hier en daar in zijn stillevens, soms voldoendvolgroeid in zijn religieuse voorstellingen. De kleur van alles, wat ge in Amsterdam ziet, is (op enkle uitzonderingen na) een bruin, dat soms enkel bruin bleef, maar meestal een bruin is, dat uitbot in een altijd-eenigszins traag en tragisch, maar werkelijk kleurencomplex. Uitmuntend is dadelijk het meisjesportret (No. 4). De vorm is eenvoudig, groot zonder moedwiiligheid, er is kleur en innigheid. Het is zeker een der bestgeslaagde figuren; de verloofden (No. 38) treffen mij veel minder, minder ook de eene kop in enkel bruin. Wat de religieuse voorstellingen aangaat, Wiegman is een der vele katholieke schilders van dezen tijd. Zijn Avondmaal", (de groote opgave van de getrouwen en van den verrader in n groep, met den verradene die 't verraad voorziet) een te waardeeren schilderij mist echter voldoende psychologische kracht; de groot-gehouden koppen zijn niet groot genoeg van innerlijkheid; de schilder bereikte nog niet, wat te bereiken is. Beter zijn de Geboorte, en de Emmausgangers, waar het landschapje links bijblijft. Want naast een te eeren schilder soms van figuur, is Wiegman een schilder van landschap. Hij is dat van nature, en.ge vindt hem hier als zoodanig. Ik herinner mij van een andere tentoonstelling zijn boomrijke landschappen uit Fleury (waar vreugde in ge openbaard was); naast deze maakte hij, naar blijkt, een aantal Haven- en Kadegezichten uit Brigneau (Zie 2, 7, 10, 12, 18, 21, 54, 61, 63, 65, en 57 en 71 uit Pont-Aven). Een zelfde vereen voudiging vindt ge er in, maar een vereenvoudiging zóó gevoeld en zonder omwegen neergeschreven, dat zij het natuurlijke behield. Twee werken zijn, naast enkele der naaktstudies etc., nog te_vermelden: OG/iïMJg stillevens, waar een teederheid naast een bepaalden zwier in de fijnheid wordt geopenbaard (No. 43,44); als??? geschilderd is hier het derde bij te voegen met de appelen (No. 33). Het geheel, het zij aan dit eind herzegd, het geheel dezer tentoonstelling moet voor wie het nog niet wist, duidelijk maken, dat we in Wiegman een werklijk persoonlijk schilder zeker bezitten. PLASSCHAERT Verbetering: Lees in het artikel over Permeke (nr. van 7 Juni) regel 13: Ik_bedoel hier met en regel 31: op gevoeligheid. HETBOEK VANDEWEEK s^sö^sees B A M B l Een Levensgeschiedenis uit hel Bosch door FELIX SALTEN Uit het Djitsch vertaald door G. W. VAN DER PEK G llustreerd omslag van H. V E R S T IJ,N E N Iigenaaid f 1.90 - Gibonden f2.75 Uitgave vn Vil HOLKEVA i VAlEIDOEF.A'dim