De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1924 28 juni pagina 22

28 juni 1924 – pagina 22

Dit is een ingescande tekst.

22 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2454 e RUIZE-RIJM QVIDIUS' HERSCHEPPINGEN XIII. ACTAEON (Metamm. III, 138) Zacht zonk de zonneglans heen, en Actaeon, vermoeid van het jagen, Riep zijn gezellen bijeen, en beval hun de sport te verdagen. Thans," sprak hij, lokt ons de rust; ik wil langer uw diensten niet vergen, Dwalen wij, elk naar zijn lust, door de koelende bosschen en bergen." Iedereen volgt zijn bevel; en hij doolt, van zijn makkers gescheiden, Weinig vermoedend hoe snel hem het Lot ten verderve zou leiden. Dicht in de buurt lag een dal, van cypressen beschaauwd, waar het water Stroomde, zoo rein als kristal, met geklots en geklets en ge klater. Hier kwam Diana dien dag met haar nymphen, om lekker te baden; En, daar toch niemand het zag, zoo ontdoen zij zich van haar gewaden. Plonst er maar in !" zegt Diaan, hup! hier heb je geen last van de haaien; Zusjes, hoe staat je dit aan? dit is beter dan pootje te baaien !" Plots kijkt zij op. Met een schrik, die het bloed van haar wangen doet wijken, Ziet zij den grctigen blik van Actaeon, die stil staat te kijken ! Ginds ligt haar boog en haar pijl, (?wat een stommigheid !" peinsde ze later) Dies gooit ze 'm zonder verwijl, bij gebrek aan wat beters, met water. Best, ik doe mee!" zegt de guit, en gezwind naar den oever getreden; Piet: t hij het vocht voor zich uit, dat het druipt van de rozige leden. Onverlaat!" roept ze verwoed, poch maar vrij op hetgeen ge volvoerd hebt: Dat ge met euvelen moed een godin bij het baden beloerd hebt! Poch als je kunt, maar, bij Zeus ! ik beloof je, je zult het niet kunnen; Ik en mijn maagden zijn kuisen, en ik zal je dat pretje niet gunnen !" 't Antwoord bedacht hij zich gauw, en dat toont, dat hij gaar en gewiekst was Neem me niet kwalijk, juffrouw, ik dacht hèusch, dat het bad hier bain mixte was", Nauwelijks heeft hij 't geuit, of hij voelt, als ontzet, zich de slapen, Waar een gewei aan ontspruit.... Wee ! Hij wordt in een damhert herschapen ! Voort vliegt Actaeon van daar, of zijn pooten er geld mee verdienden ! Plotseling ziet hij de schaar van zijn trouwe viervoetige vrienden. Hier!" wil hij roepen, en koest!" tevergeefs want geen woord kan hij zeggen. Pijlsnel ontvlucht hij, en woest gaat de jacht over heggen en steggen. Langzaam vermindert zijn vaart en hij voelt dat zijn krachten verzwakken.... Eindelijk stort hij ter aard, tot een prooi der bloeddorstige brakken. Een bijt zijn puoten kapot, en een tweede verscheurt hem de flanken, Weer een vliegt recht naar zijn strot, en het galmt van het bassen en janken. Kreunende geeft hij den geest, en, verbloed uit ontelbare wonden, Ligt het cadaver ontvleescht, en versmaad door verzadigde honden. Laat het een les voor je zijn ! wie niet waakt, zal het vast ondervinden : Schoon het afschuwelijk schijn' je lijdtdikkelshetmeestdoor je vrinden. CHARIVARIUS DAGBOEK VAN EEN AMSTER DAMMER Waarde Heer Stenhuis. BRIEVEN Gij zult u zelf nog niet tot de Grootc AAN Mannen rekenen, doch vertroaw er op GROOTE het komt. Reeds steekt gij met MANNEN hoofd en schouders boven de massa uit en nog slechts enkele wentelingen van het rad van avontuur dat economische conjunc tuur" of ,,mis-conjunctuur" heet en gij zijt de Nederlandsche Mussolini. Thans reeds zijt gij souvercin in eigen kring, om een geliefkoosde uit drukking van uw dierbare vrienden, de antirevolutionnairen te bezigen. Gij alleen hebt de staking in Twente volgehouden een nmansstaking en gij alleen hebt haar verloren tegen Kroeg, Kapitaal en Kerk", zooals een alliteratie schrijver in het Volk" in zijn alternatie schrijft. Alliteraties zijn schoone dingen heer Stenhuis, en het verwondert me dat de reehtsche pers zich tot dusver bepaald heeft tot de goedkoope woord speling van stakers" en stakkers". Waarom niet de zoo dankbare St" van uw naam, deze St", die de laatste maanden bijna dagelijks als een leeuwenklauw in het Volk" stond afgedrukt, als alliteratie gebruikt? Sla van Dale op en zie welk een rijkdom van St" onze taal rijk is ! Be ginnend met Stevig stond Stenhuis, steeds stakers steunend" tot . . Enfin, ze liggen nog al voor de hand, als daar zijn: . . Zoekt u ze zelf maar op. Het kan een aardig gezelschapsspelletje worden. En zij geven zoo juist den toestand weer, die door uw ietwat onrijpe machtmiddelen ontstaan is. Doch wat beteekenen deze slachtoffers, waar gij thans in liet Volk", in stevige St" 's, den konfessioneelen de schuld geeft van de mislukking, zoodat gij, met waarlijk grootsch gebaar en zwaai, liet kwade in het goede weet te doen verkeercn ! Mussolini zit in zak en asch, omdat zijn al te ge trouwe volgelingen zijn leer eenigszins overdadig op een uwer geestverwanten hebben toegepast. Daarin is Mussolini klein. Te oordeelen naar uw ,,St" 's in het Volk" kent gij zulk een kleinheid niet. Zoodat ik terugkeer tot mijn aanhef en u ver zeker dat gij nog slechts enkele mislukte stakinkjes hebt op te knappen en gij zijt een waarlijk Groot Man. En. daarom: Stenhuis, steeds stavast ! Stevig gegroet, Uw S T E K s T r E [. 6' Co. Di; De politie te Doetinchem heeft SCIIM DEKS- proces-verbaal opgemaakt tegen een KNECHT- schildersknecht te Almelo, wegens DOKTER onbevoegd uitoefenen der genees kunde. Op vertoon van den boven kant der handen zegt deze psetido-geneesheer aan welke ziekte de patiënt lijdt. Aldus meldden de bladen. Ik heb eens een dokter ontmoet wat hij van zijn vak was weet ik niet - die, op vertoon van den bovenkant van een bankbiljet, zeide aan welke kwalen de patiënt lijdende was. Hem deed de politie niets . . vraagt Van der Deure's LUHCHIAAS EN ROOMKAAS. ENKHUlZEN. DE ECHTE Er is weer strijd over een schilderij REMBRANDT of het een echte Rembrandt is of niet. De een zegt dat het een copie is, de ander dat het een spiegelbeeld is vermoedelijk een soort fata morgana en de derde dat het overhelt naar een echte Rembrandt. Het wordt als bij een kennis van me die honden fokt: hij brengt echte ter wereld maar voor de echte lief hebbers nog echtere. Doch de veiling-firma decreteert: Echt of niet het is de mooiste". Ik vrees dat de Amerikanen daar niet in loopen. Die koopen nooit iets omdat het mooi is. Die koopen alleen wat echt is. Vandaar de groote bloei in de antiqui teiten-industrie. ONZE Nu de klad zoo langzamerhand in de BURGER- Tweede Kamer komt en het gebrek aan VADERS standing" wordt lid van het achtbare College te zijn, zoeken steeds meer sieraden van de Staten-Generaal een goed heen komen. Het Burgemeestersambt blijkt een ware toevlucht voor behoeftigen. Nog deze week werd een juweel der Kamer, de heer Stulemeijer, Burge meester van Bergen op Zoom en Opbouwende Staatkunde" noemt een hcele reeks van gevluchte in het Burgemeesterambt. Met het oog hierop ga de Regeering niet te snel door met het combineeren van gemeenten. Er kon wel eens een oogenblik komen dat er te weinig waren om aan de aanvragen uit de Kamer te vol doen. B A K B A R O S S A DRAMATISCHE KANT TEEKENINGEN door AKTHUK ELOESSEK HET SHJL-DKAMA. Stileeren" wil zeggen: dat gene met kunst weglaten wat men van natuur niet kan. DE AUTEUR EN /i|N WERK. Hoc behoort zich de auteur ten opzichte van zijn werk te gedragen? Nadat hij het aan het tooneel heeft afgestaan, behoort hij zich te gedragen als ware hij reeds dood en onsterfelijk. Hij zal het door de tooneeljiHMischen moedig laten opvatten" en misvatteii, gelijk ook Hamlet elke tien jaar opnieuw wi.rdt opgevat", en er jong bij blijft. DE REVOLUTIONAIREN. Alle litteraire omwente lingen dienen slechts daartoe de van oudsher vastgestelde grenzen der Dramatische kunst opnieuw te bevestigen. De Revolutionair wordt Overweldiger,dan Onderworpene,dan Reactionair. HET VERS-DKAMA. De moderne dichter wil zijn drama onmiddellijk in poëzie opdienen, in plaats dit edel sap uit vleesch en been te trekken. Eerst de kip en dan de vol-au-vent. (London Opinionj Praat toch niet tegen me, als ik me aan 't scheren ^ben. Ik heb me heele kin kapot gesneden^!" Wat zou dat? Je heb er nog twee." Dc^Wekelijksche rustdag (Passing Show) Zij: Je zegt dat je zoo van je Zondagen geniet. Hoe kan dat nou je gaat nooit na de kerk." Hij: Neen, maar jij wel."

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl