Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2454
BOUWT IN HET
OOSTERPARK
TE
BILTHOYEN
HIICOTIKEI IEISTIEKT DE DIRECTIE
TEL. INT. :?No. 6538
Vraagt toez. gratis program van
De Ideale
Zwitsersche Reis"
BIJ
THOS. COOK & SOM
AMSTERDAM
Vijgendam 10 en in het Amstel Hotel
RAVENSWAAY
GORINCHEIt
D Dl/' FRIESCHE
DDlYHEERENBAA
,?There is
.*
Satisfaction in the
smoke of a
Cabanas.
They are per
fect inflavour,
aroma & mak e.
Order some of the
following sizes:
BOUQUETDESALON
(as illustrated)
REGALIA DE CUBA
EXTRA (length 120 m.M.)
COLONELS (117 m.M.
CABANAS (122 m M.)
GENERALS (132 m.M.)
IMPÉRIALES (144 m.M.)
All packed in boxes of 25
J. G. HASEKAMP
Importeur van Havanasigaren
ROTTERDAM
23 GLASHAVEN TELEF. 7347
f VANJCHAICKr
MEUBELTRANSPORT-M?
BERGPLAATSEN v. INBOEDELS
BINNEN-EN BUITENLANDJCHE
TRANSPORTEN
OVERBRENGEN
v.MEUBIlAIR OOK PER AUTO TAPISSIEBE
BOOTM5TPAAT, UTRECHT TEL 163
10
gihiil Cmnpliit
'/IS P.K.. 4 pi. 15/20 P.K. 6 pi., 20/30 P.K.. 6 pi.
f3500.?f5200.?f6200.
J. LEONARD LANG, AMSTERDAM
l
Kinderptnsion ZONHEHOEK"
INSTITUUT OVERTOOM
Amsterdam Rotterdam
Overtoom 57 en 93. - Kralsstraat 40
Tjpen ? Steno ? Talen ? Boekhouden J- KIEFT,Tafelberg, Laren N.-H.
BIJKOMSTIGHEDEN
CXXXII
Ik heb ns iemand ontmoet, die, nadat ze
twee maanden in Amerika was geweest, toen ik
haar vroeg, wat ze van de Amerikanen vond,
alleen antwoordde: Wat kan ik daar nu van
zeggen? Ik heb er maar enkelen ontmoet en dan
nog heel oppervlakkig in treinen en op booten....
En het is zoo'n reusachtig land...."
Vele boeiende en spannende verhalen, die
menschen mij over hun reizen en de volken, die
ze bezochten, hebben gedaan, ben ik volkomen
vergeten. Dit woord z?l ik altijd blijven gedenken,
omdat het van zoo'n zeldzame ernst en waarheid
was. Ik behoef er nauwelijks bij te voegen, dat de
nobele persoonlijkheid, die het uitsprak, heelemaal
niets met journalistiek had uit te staan.
Bij mij is het anders; ik heb na die paar weken
natuurlijk allerlei meeningen over den Weener",
den Tsjech," misschien zelfs over den Zwitser",
en die zullen waarschijnlijk niet onjuister zijn dan
de meeste reis-indrukken, omdat men in een
vreemd land in een spanning van verscherpte
gevoeligheid leeft en daardoor veel feller waar
neemt en vooral intuïtief fijner voelt, (mag ikdezen
eenen keer aanvoelt" zeggen, Charivarius?) 1)
dan in 't gewone leven. Bovendien kom je ten
slotte toch wel met allerlei uiteenloo pende soorten
van menschen in aanraking, omdat ie den heelen
dag niets anders doet dan je openstellen voor
Land und Leute"; niets anders dan met je oogen
en ooren en al je zintuigen bezit nemen van die
onbekende wereld, waar je korten tijd bij behoort,
en die je misschien nooit terug zult zien.... Want
het is vreemd te bedenken, dat nu nog steeds,
net als toen wij er logeerden, de eetzaaltjes van ons
hotel zich zullen vullen met fleurige gasten;
dat de lange ober nog altijd bij de deur zal staan
te buigen en küsz die Hand" te prevelen; dat
het zwakke blonde kellnertje, dat er een eer in
stelde te raden, wat we uit de lange spijslijst
zouden uitverkiezen, iederen avond nog van roze
tot wit, en van wit tot groen zal verschieten;
dat er in het statie-ledikant tusschen de twee
pompeuze spiegels een ander de kristallen hangers
aan délichtkroon zal liggen tellen, en het kwieke
kamermeisje voor een ander 's ochtends de zware
1) Ga uw gang. CHAR.
jaloezieën zal komen optrekken, en het warme
water in de kom gieten....
Wat van den Weener als een van de aantrekke
lijkste eigenschappen in de herinnering blijft, is,
dat hij niet klaagt en niet knort. Ofschoon in de
sobere uitrusting van de meeste eethuizen, in de
verveloosheid en de vuilheid der gebouwen de
nog maar nauwlijks doorstane ellende wel zeer
pijnlijk tot uiting kwam, hebben we van niemand
een klacht of zelfs maar een verontschuldiging
gehoord; ze vertoonen den vreemdeling graag
het beste wat ze hebben en wat er aan ontbreken
mocht, moet hij zelf maar ontdekken. Bizonder
trof ons deze grandezza, toen we de schilderijen
verzameling van graaf Harrasch gingen bekijken;
de toegang was vrij; de zaalwachter bracht ons
zelfs nogvriendelijkeen ouden katalogus Echterna,
waarin we ons een beetje over de bezittingen
konden oriënteeren; verder liet hij ons in goed
vertrouwen alleen door de zalen gaan. De schil
derijen stonden er tot op den grond; langs de
schotten, tegen de kasten, nergens was een plaatsje
vrij Dat deze overvuldheid bevorderlijk was
voor het kunstgenot, zal niemand kunnen zeggen,
en we vroegen dan ook voorzichtig, of de ver
zameling zich in den laatsten tijd zoo had uitge
breid, dat alles zoo op elkaar gepakt was....
Om die veronderstelling moest de oude man
lachen: Bewahre ! nein." Maar vroeger hadden
de kunstschatten ook in de zalen beneden gehan
gen; die hadden ze nu moeten verhuren. Toch:
gratis entree, gratis katalogus, en een
blijmoedigtrotsch gezicht. We dachten aan heteindelooze
gepraat over malaise" in ons, om onnaspeurlijke
redenen, bevoorrechte land; we dachten aan de
zeurige verslagenheid van onze winkeliers, die
eerst, zondereen woord, hun gouden eieren hebben
binnengehaald, en nu dadelijk op hun bedienden
willen gaan beknibbelen, en aan den
winkeliersgeest, die ook in heel andere kringen schijnt door
te werken, en we zuchtten een beetje, omdat we
zoo onredelijk veel houden van Holland, en ons,
bij het zien van onze oude Hollandsche meesters,
met reden, telkens zoo trotsch hadden gevoeld.
Want was niet, na uren van eerst opgetogen, en
langzamerhand steeds vermoeider bewondering,
bet plotseling staan voor de moeder van
Rembrandt het moment geweest, waar al het andere
hij wegviel, de stille en diepe ontroering, die ons
van belangstellende, kunstlievende dames, opeens
tot bewogen menschen omtooverde De groot
heid van Rembrandt is gén bijgeloof, maar
ieder moet dat op zijn beurt opnieuw uilvinden,
als een museum vol van a'e kostbaarste schatten
wegzinkt bij den aanblik van een gerimpelde
huid en een paar droeve, doffe oogen.
..Zooals de Weener nobel en beheerscht blijft
in zijn ontberingen, zoo getuigt hij ook beheerscht
van zijn nieuwe politieke overtuiging. Het mocht
er op l Mei even een beetje anders uitzien, toen
ze tot op het bordes van de Votivkirche met
roode vaandels demonstreerden, en de
Marseillaise speelden, (de Marseillaise !) zoodra wij vroom
de kerk in wilden, werd er zeer bereidwillig plaats
voor ons gemaakt, en onder de tonen van de
Internationale bewonderden we het schoone,
Oothische gewelf. Tijd van verscheuring, van
onverzoenbare tegenstellingen ! 's Middags in
Schönbrunn, het oude paleis van den keizer,
vonden we de zalen als restaurant ingericht en de
Weeners op de rood-satijnen sofa's achter hun
Kaffee mit tbers" en hun weensche gebak....
Maar al weer: welkeen zelfbeheerschingbij
deze-inbezit-neming: hoe rustig-plezierig, zonder eenige
uittarting was hun houding; hoe spaarden ze het
gras in het park; hoe correct speelden tl e kinderen
over de paden
Ik geloof dan ook, dat het keizerschap in Oosten
rijk niet de minste kans meer heeft; het wordt er
niet bediscussieerd, vergood, verguisd, zooals in
Duitschland, maar de herinneringen eraan worden
in de paleizen bewaard als zeer kostbare releo,uiën,
van iets dat schoon was en dat heeft uitgediend,
en ik geloof, dat de houding van het volk het best
wordt gekarakteriseerd door de woorden van een
eenvoudig vrouwtje, dat, toen we in een park
voor een mooi standbeeld van de oude keizerin
stonden, uit den grond van haar hart zei: ,,'t Is
maar goed, dat ze dit niet meer meegemaakt heeft;
ze heeft toch al zooveel verdriet gehad. Maar hun
tijd is voorbij."
A N N I E S A L O M O N S
'fauApocrnft?bE-BI JEN KORF
GEZELSCHAPPEN 20-200 PERSONEN
_ 5^estaurant a la carfce _
* gekende keuken !