Historisch Archief 1877-1940
8
DE|AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2455
Zoowel een goed humeur als
een bekoorlijk teint
verhoogen de charme van
. iedere vrouw.
Uit de fijnste grondstoffen ver
vaardigd, bezit Palmitine Zeep"
de eigenschappen die onontbeerlijk
zijn voor de verzorging der huid.
Vooral wanneer het water hard"
is, zooals in onze steden dikwijls
voorkomt, is een toiletzeep van
hooge kwaliteit als de Palmi'ine
een vereischte.
7n GEBR.DOBBELMAMM NIJMEGEN
HOFLEVERANCIER
leueri ove,r- hoi ^efiecfe [and franco
Zendt U gaarne fiare dtu- i?oorwaarden
voor-Qanschaf f ing of JnruiC
NADERE INLICHTINGEN BIJ
f C VANI\/\E.C L.HOUTSTR.9 CHOORSTR.32
Vi*l .DER ^Wk^ DEN HAAG UTRECHT
i^Ati^criE n^t.i^i ? ? u-^vflki-*
CF.^DOES
Het feit, dat er dagelijks meer
WHITE
VRACHTWAGENS EN OMNIBUSSEN
op den weg verschijnen, spreekt voor zich zelf.
De prijzen zijn concurreer end.
ALLEENVERTEOENWOORDIOINO VOOR NEDERLAND:
N.V. Gebrs. NEFKENS' Automobiel Maatschappij
ALLEEN: AMSTERDAM, Jacob Obrechtstraat 26, Tel. 22507.
UTRECHT, Nachtegaalstraat 55, Tel. 3061.
Geen filialen, ook niet in andere plaatsen.
BIJKOMSTIGHEDEN
t
lCXXXIII
Ze liepen langs me heen met hun zachte, kin
derlijk-klare oogen en ik bleef ze nog even nakijken,
met een beetje weemoed en een neiging tot vage
bespiegelingen: nu dweepten ze nog met mij en
met Verkade, en met de spil van H.V.V.; nu hecht
ten ze hun droom nog aan iets zóó ver-afs, dat
dat verre hun niet kon tegenvallen en niet kon
kwetsen; maar als ze een beetje ouderzoudenzijn,
dan kwam het gevaar van de ontmoeting; het
gevaar van vergeefschen, of erger van gekneusden
en vertrapten bloei Dan zouden die klare,
open oogen zich vertroebelen; ze zouden niet
meer van binnen-uit schijnen, maar hun glans
van andere oogen afbedelen; en als die andere
oogen dan die van een charmeur zouden zijn...
Het wezen van den charmeur is zoo
geheimzinnigals van een dichtgeklemde oester van wre men
onzeker isof hij een parel of tyf usbacillen herbegt; is
zijn bestaan in diepste wezen tragisch, of moeten
we hem haten om al dat leed, dat hij om zich heen
verspreidt; is dat leed tenslotte toch beter dan
leegheid, en is hij de groote léven-wekker, die dorre
harten doorkerft met de smart en ze daardoor
vruchtbaar maakt? Als hij dan maar alleen zich
tot dorre harten richtte, maar hij schijnt door de
natuur voorbestemd te zijn om een groote schare
vrouwen, niet misdeeld van uiterlijke en innerlijke
bekoorlijkheden, die anders zeker in het normale
spoor van echtelijke liefde en kindergeluk zouden
zijn geraakt, eenzaam en verschrompeld tot hun
einde te voeren, omdat ze nooit den gloed konden
vergeten, waarmee hij hun n bedwelmend
oogenblik heeft overstraald.
De charmeur heeft natuurlijk niets te maken
met de mooie man." Er zijn vrouwen, die hun
hart aan een mooien" man verliezen; ik geloof,
dat dergelijke genegenheden weinig fataliteit in
zich bergen; de mooie man is meestal ijdel en
vervelend, en wordt bovendien na korten tijd
leelijk; maar de ijdelheid en de verveling blijven;
de vrouw van een mooien" man heeft een moei
lijke, tweeslachtige rol: ze moet hem het hof
maken, alsof hij de vrouw was, en ze moet tegelijk
heel erg tegen hem opzien, omdat hij niet alleen
haar man, maar bovendien nog zoo mooi is. Het
beste is dan, als ze allebei buitengewoon knap
zijn; dan gaat ieder op in den cultus van zichzelf en
merkt niet, waar de ander zich mee bezig houdt.
De charmeur echter is zelden mooi en hij kan
zelfs bepaald leelijk zijn; hij is een enkele maal dom,
en dan is er eenige kans, dat een vrouw tenslotte
boven zijn bekoring uitgroeit. Maar de intelligente
charmeur en een gevoelig, romantisch
vrouwehart beloven een tragedie zonder eind. Niet
omdat de vrouw geheel dupe is; als ze snugger is,
onderscheidt ze zeer goed, dat, wat deze haar
laat beleven door blik, door stembuiging, door
handgebaar, tenslotte niets met het werkelijke
leven en met werkelijke genegenheid heeft te
maken; ze weet, dat, als hij haar op die eigenaardig
spottend-weemoedige wijze aanziet, het niet haar
wezen is, dat hij zoekt, maar het wezen van de
vrouw", dat hem altijd weer puzzelt en boeit en
roert; en ze beseft tegelijk, dat tientallen meisjes
op dezelfde wijze hebben gebloosd onder zijn
dringende kijken en op dezelfde wijze hebben
teruggehuiverd voor zijn warme hand; maar
zelfs deze smaad aan haar trots, dit ridicule van in
een kudde mee ,,bè, bè" te roepen, ter eere van den
meester, die zijn snorren draait, kan haar niet
van haar roes genezen.
Er bestaat een caricatuur van den charmeur,
die den vrouwen een kleine kans op revanche
geeft: dit is de naïf ijdele man, die met zijn oogen
werkt, complimentjes fluistert en zich onweer
staanbaar gelooft; die meent dat hij maar een
vinger zou hoeven op te heffen om de heele schare
aan zijn voeten te zien. De chte charmeur is
niet ijdel en doet geen moeite; misschien dat hij
bij het begin van het spel even zijn aandacht
spant om de tegenpartij te schatten; weldra is
hij nonchalant en onberekenbaar, en juist in de
momenten, dat hij haar volkomen vergeten schijnt,
klauwt haar slaafsche onderworpenheid zich het
meest vertwijfeld aan hem vast. Want dit is een
groot verschil in de wijze van liefhebben tusschen
man en vrouw,dat liefde bijeen man als een motor
werkt, waarvan hij zoo nu en dan den stroom uit
schakelt, terwijl het bij een vrouw een lied is,
zonder eind en zonder onderbreking. Een vrouw
kan jaren sterk en zuiver en onaantastbaar staan,
maar als iemand haar eenmaal tot een gevoel van
teederheid heeft gedwongen, dan kan ze dat niet
meer van tijd tot tijd stop zetten; dan kan ze niet
weer de verstandige kameraad, de intelligente
raadgeefster, de zachte, teruggetrokken vriendin
worden; dan helpt het haar niet, of ze Kant
begrijpt en vlot Dante leest; haar gedachten zullen
onder de verhevenste lectuur vervuld blijven van
het probleem, of hij nogeens spelend zijn hand op
de hare zal leggen of niet; ze is, als deze kant van
haar wezen eenmaal naar voren is gedraaid, voor
al het andere verloren; terwijl een man niet minder
belang stelt in de Relativitatstheorie, omdat hij
een kwartier geleden tegen een aardig meisje
heeft gelachen.
ROOKT-'
PATR&M
En dit is voor mijn gevoel het tragische in het
leven van den charmeur: dat hij geen vrouw ont
moet, die haar persoonlijkheid tegenover hem weet
te bewaren; dat de domsten en de intelligensten,
de liefsten en de dwaasten onder zijn blik allen
eenvormig worden; dat er van hun uiteenloopende
charmes niets anders overblijft dan nauwelijks
ontveinsde verwachting en hulpelooze onderwor
penheid. Ik stel me dan ook voor, dat don Juan
bij elk nieuw meisje dat hij tegen kwam, hartstoch
telijk heeft gehoopt, dat deze nu eens zou lachen
om den toover van zijn oogen; dat deze nu eens
in zichzelf verdiept zou blijven, en hem eindelijk
de genade zou doen deelachtig worden van een
onvervulbaar verlangen. Maar al hopende, moest
hij natuurlijk toch zelf voortdurend dat zeggen en
doen en zwijgen, wat er toe zou leiden haar
kracht te breken; omdat een charmeur nu eenmaal
in een sfeer leeft, die geladen is met droomen van
teederheid, zooals een ander geladen is met mag
netisme; en zoo zag hij altijd weer de fiere en klare
oogen zich vertroebelen, een onzekere trek zich
afteekenen om de frissche lippen, en hij voelde met
vermoeienis, dat hij ze allen, allen nemen kon, en
daarom door geen enkele getroost kon worden,
zoomin als hij er ne troosten kon, maar ze allen
moest breken....
Aan dit alles moest ik denken, met een angstig
voorgevoel, toen de heel jonge meisjes met de
zachte, droomende oogen verlegen lachend langs
mij waren gegaan.
A N N I E S A L O M O N S
BATENBURG l FDLMEI
Dm Haag ?:? Huijganspark 22,
SPECIALITEIT:
Verhuizingen onder Garantie
Bergplaatsen voor Inboedels