Nö. 246 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 11 LA FÊTE DES POUPÉES DE FRANCE In No. 10 van de rue ae Madrid is het feest gearrangeerd. Twee duizend vijfhonderd poppen in de oude schilderachtige kleederdrachten uit twee en negentig verschillende streken van Frank rijk zijn hier bijeengebracht. Het is een zeer bonte menigte die hier bijeen is: Prinsen en Prinsessen in schitterende gewaden, boeren en boerinnen in daagsche Meeren en op hun Zondags uitgedoscht, menschen uit het dagelijksch leven, legendarische personen, bekende figuren uit romans en drama's, helden uit de geschiedenis, enz. enz. Bruiloftsgroepen in hun pittorresque costuums ontbreken ook niet, de vroolijke boerenbruiloft uit Bretagne vormt een aardige tegenstellingmet het bruiaje uit de hoogere klasse, zelfbewust en met haar sierlijke page en dame d'honneur achter haar, terwijl de boerinne tjes uit het dorp op haar paaschmooist mee bloemen en cadeautjes voor haar zijn gegroepeerd. Het eantal diverse hoofddeksels, de verschei denheid in kappen en mutsen is verbazend, alles uit de hand en in vorm gemaakt van echte kant en borduurwerk. De Bretonsche kappen voor?! zijn mooi, Jeannette met haar prachtige kap uit Pleurtuit en Désirée met haar fijne wit kanten muts zijn ware kunststukken. Alle kappen hebben verschillende na men, daar is b.v.in Ille-etVilaine de 'catiole', de ,polka', die merkwaardig goede nabootsingen zijn van de oorspronkelijke en zeer moeilijk te maken in zulke kleine afmetingen. Het hoofddeksel van Tiennette de Macon (alle pop pen hebben een naam) is wel zeer bijzonder en heet: 'un brelau', het is van zwarte kant gemaakt en balanceert o p een geplooide witte muts; haar mofjes zijn van heel fijn garen ge breid en de zwart zijden rok, waarover een schort van gebrocheerde zijde,afgezet met fijne echte kant vor men haar Zondagsch toilet uit het jaar 1860. Mathurin en Mathurine komen uit Morbihan en zijn gekleed voor een nieuwjaar's be zoek op het kasteel bij de chatelaine. Mathurin spreekt zijn wensch uit met opgeheven hand, hij heeft zijn klompen aange houden want het zijn ware pronkstukken met groene en gele figuren erop ge schilderd, gevernist en met stroo gegarneerci. Mathurine heeft wit leeren schoentjes aan en haar sjaal en boezelaar zijn in overeenstemming met elkaar op zwarte tulle geborduurd, haar japon is van paarlgrijze zijde. De plattelandbewoners van een kleine honderd jaar geleden waren zeer chique ; zoo is b.v. maitr'esse Agathe uit Loir-et-Cher gekleed in een zwart zijden japon, geheel geborduurd met witte bloemen en gegarneerd met git, zij draagt een puntlijfje, waarvan kraag en manchetten versierd zijn met echte kant, lichtblauw zijden kousen, lage schoen tjes; om den hals een fraai sautoir. Haar dienst meisje, Nannette, die in deemoedige houding naast haar staat, heefteen rose japonnetje aan, gebloemd fichu, bruin geruit schort, blauwe wollen kousen en klompen; er moet onderscheid zijn in de wereld. Men ziet amusante paartjes van boeren en boerinnen die ter markt gaan, de man in zijn solide laken pak, soms de blauwe blouse er over heen, de groote filten hoed, de traditioneele parapluie onder den arm en het pijpje in den mond; de vrouw met den grooten boeze laar, de karabies waarin de versche eieren en de boter, terwijl de boer nog een groote korf meedraagt waaruit de braadkiekens piepen, alles zeer natuurgetrouw nagebootst. Ook de breikous in miniatuur is niet vergeten. Dan ziet men den herder uit Champenois met zijn 99 schapen, waarvan het lokale spreekwoord zegt: 99 moutons et un Champe nois font 100 bêtes. Een eindje verder een groote groep voorstellende: la vendange; de brievenbesteller op stelten uit Landes is ook presenten, niet ver van hem vandaan oefent een gezellig oud vrouwtje het ambt van notenkraken uit. Een menigte historische personen, o.a. Coligny, Catharine de Médicis,mada me de Sévigné, madame de Maintenon en Richelieu zijn gescheiden door den beruchten contrebandier Louis Mandrin, terwijl het dochtertje van den dichter Lamartine in haar eigenaardige witte pantalon geen slecht figuur maakt naast twee dames uit 1420. Zoo langs de kanten van de zalen staan nog een groot aantal gewone !-ransche poppen, waarbij men ook cenige telegrafisten en een telephoonjuffrouw n^t de doppen op haarooren vindt. Deze rijke poppenverzamaling is n.l. bijeengebracht en tentoongesteld door de Vereeniging der PostTelegraaf en Telephoonbeambten ten voordeele van hun nationaal Weeshuis. Het drukke bezoek, zoowel van volwassenen als van kinderen doet veronderstellen dat de Vereeniging haar doel wel zal bereiken, want alle poppen zijn te koop en eiken dag wordt een aantal verloot. E. SP. FEDERATI'ON OF UNIVERSITY WOMEN Koopt U een gouden ring zonder merk? Waarom dan wel boter zonder Rijksmerk? Hofstede Oud-Bussem" Kerkstraat 187. Tel. 49344. TlENNETTE DE MaCON Van 29?31 Juli j.li heeft de International Federation of Univer sity Women, opgericht in 1920 te Londen, hare z.g.n. 3e biennial con ference gehouden te Christiania. Nog onder den indruk van het zoo pas door leefde zou ik willen probeeren den Nederlandschen gestudeerden vrouwen eenig idee te geven van het enthou siasme, dat er op dit congres geweest is, van het groote gevoel van saamhoorigheid, dat er geheerscht heeft tusscnen al die vrouwen, uit alle deelen van de wereld samengekomen, om hare gedachten, ge voelens en ondervin dingen uit te wisselen en met elkaar te spre ken over de taak, die voor de gestudeerde vrouwen in het werk van de wereld is weggelegd. Als ik den indruk, dien o'eze besprekingen en verhandelingen en niet het minst de schitter .ie openingsrede door Dr. Fridtjof Nansen, inct groote welsprekendheid gezegd, niet alleen op mij, maar op alle aanwezigen gemaakt heeft, moet weergeven, dan is het deze, dat wij, allen zonder onderscheid, hebben gevoeld, waar we ook vandaan gekomen zijn en aan welke Universiteit we ook onze opleiding hebben gehad, dat juist in het feit, dat we een universitaire opleiding hebben gehad, niet alleen een groot voorrecht voor ons zelf ligt opgesloten, maar dat die oplei ding door de breedere basis, die zij aan ons denken gegeven kan hebben en wil zij iets beteekenen gegeven moet hebben, ons den plicht oplegt, het verkregene te gebruiken, om ons zelf en onze omgeving op te voeden tot een betere toekomst. -4J KOSTUMES OP DE BOERENBRUILOFT IN BRETAGNE De Internationale Federation of University Women meent dat daartoe tot de bereiking van dat doel in de eerste plaats noodig is een beter begrijpen van de verschillende natbnale eigenschappen, dan door congressen alleen mogelijk is. Zij heeft daarom reeds sedert hare oprichting gepoogd gelden te verzamelen om beurzen te geven, zoowel als belooning voor verrichten wetenschappelijken arbeid, als ter aanmoediging van verderen arbeid, beurzen die in de gelegenheid stellen gedurende langer of korter tijd aan een buitenlandsche universiteit te werken. Het con gres heeft besloten tot dat doel een fonds van 1.000.000.?D.-llar bijeen te brengen voor 30 beurzen van 300 Pond elk voor vrouwen uit alle lan den. Het zal moeilijk val len, dat bedrag te verza melen, maar ook het stre ven is schoon. Prof. Nan sen heeft ons gezegd, dat wij onze idealen zoo hoog moeten stellen, dat ze haast niet bereikbaar zijn, juist daarom zijn het onze idealen. Een begin is reeds ge maakt. Het schijnt in Noorwegen gewoonte te zijn, dat oud-studenten zooveel mogelijk 50 jaar, nadat zij voor 't eerst als student ingeschreven zijn, bij elkaar komen. Op een dergelijke bijeenkomst in 1923 is een bedrag van 2000 Kronen bijeenge bracht, met de bedoeling, dat de volgende bijeen komsten dit voorbeeld zouden volgen om daar van een fonds te maken voor een studiebeurs voor vrouwen. Dit plan is [niet vol voerd. Maar de 2000 Kr. zijn op de conferentie aan de International Federa tion of University Wo men gegeven als begin voor het groote fonds. En het is misschien wel een van de meest indrukwekkende momenten uit de vele geweest, toen een dier oude heeren,door zijn dochter geleid, ter Conferentie kwam om voor die gift haar dank te aanvaarden. Ik zeg n uit de vele. Want het is niet mogelijk in een kort bestek, als deze mededeeling wil zijn, een verslag te geven van de conferentie, van de meer dan uitnemende wijze, waarop de vrouwen van Noor wegen, Zweden, Denemarken en Finland, hare rollen als gastvrouwen hebben vervuld, de schit terende wijze, waarop zij alles hebben georgani seerd, een wijze, die voor hare opvolgsters in het organiseeren van een volgend congres een niet te overtreffen en moeilijk te evenaren voorbeeld is, evenmin als van de verschillende goed gedocu menteerde en goed uitgesproken redevoeringen. Missch en bestaat er gelegenheid daarop later eens uitvoeriger terug te komen. Zij ons streven zeer ver scheiden, Ongelijk ons wereldsch loon, Eén wil zal ons toch geleiden : Over de aarde te verspreiden Wat oprecht is, goed en ' schoon". Beter dan iets anders ge ven deze woorden van Annie Salomons, die ik uit 't hoofd citeerde, datgene weer, wat wij mede gevoeld hebben als onze taak en onzen plicht aan de wereld te brengen de 'Vaarheid en de wetenschap. E. C. S i M o N s Kristiania, l Augustus J1924. JULIA DE LAMARTINE