Historisch Archief 1877-1940
No. 2462
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
Nieuwe Engelse Boeken
DE PELGRIM, DE
SCHUINSMARCHEERDER EN DE
KLUIZENAAR.
Harbottle: A Modern Pilgrim's Progress.
By JOHN HARGRAVE. Duckworth. 1924.
7/6.
Laugh and Grow Rich. By JACK KAHANE.
Grant Richards, 1923. 7/6.
ThePuppet Master. By ROBERT NATHAN.
John Lane, 1924. 7/6.
Geen van deze drie boeken zou er zijn als de
oorlog er niet geweest was. En toch,
familietrekken vertonen ze niet: 'n ongelijker trio heb ik
nog nooit besproken. In het eerste, Christelik
zondebesef zonder Christelik geloof; in het tweede,
ongegeneerd paganisme, dat aan niemand reken
schap van z'n daden verkiest te geven, behalve
aan zichzelf; in het derde, wijsgerige berusting
gevoed door 'n aesthetiese levensbeschouwing,
die niet vrij is van sentimentaliteit.
Indien bij Christian Harbottle de Christelike
dogma's er in z'n prille jeugd niet zo fel en onver
biddelijk waren ingeheid_ door z'n benige,
langlijvige en papegaai-neuzig'e gouvernante,
Evangeline Muggeridge, wat 'n echte" naam voor
zo'n schepsel! was er misschien van Christelik
schuldbesef even weinig sprake geweest bij hém
als bij de schuinsmarcherende held van nummer
twee, of de bespiegelende en zachtmoedige mario
netten-artiest Papa Jonas van nummer drie.
Maar de dogma's hadden, toen ie de kinderschoe
nen ontgroeid was, het veld moeten ruimen voor
moderne theorieën, geologiese, biologiese,
sociologiese, anthropologiese gén theologiese. Dat
was niet voetstoots gegaan En het zondebesef
was gebleven. Maar dat wat de kracht uitmaakt
van de waarlik wetenschappelike mens, n.l. het
besef dat theorieën niets meer zijn dan theorieën,
hulpmiddelen bij het denken, verkenners bij het
vorsen, dat besef werd bij Harbottle 'n bron van
zwakheid, en uitte zich in 'n stereotiep gezegde:
Da's allemaal goed en wel, maar ik ben er nog
niet zo zeker van " Toch was ie wat men
gelukkig zou kunnen noemen, met z'n vrouw,
z'n jongens, z'n villaatje, en de krant waarvan
hij redakteur was. Totdat de oorlog kwam.
Door de oorlog verliest ie alles; z'n oudste
jongen, die sneuvelt; z'n jongste, die gedood wordt
door 'n mijnontploffing, na 't sluiten van de
wapenstilstand; en z'n vrouw, die in gezelschap
van 'n officier er vandoor gaat. Ja, hij behoudt
z'n villaatje en z'n bescheiden vermogen.
Broodsgebrek dreigt 'm niet. Maar voor de krant schrijven
kan ie niet meer. Hij zit thuis, rookt pijp na pijp
allén in z'n onbestorven-weduwnaars-huishouden.
En piekert.... En als vroegere kennissen komen
om 'm te troosten, dan wordt ie del van dat
getroost, en gaat in arren moede zwerven, zwerven,
met 'n ransel op z'n gebogen rug. Die ransel
bevat enkele benodigdheden voor de voetreis,
maar symboliseert voor hem, gaandeweg, het
zondepak, waaronder de held van Bunyan's
Pilgrim's Progress aanvankelik gebukt ging.
Deze pelgrim evenwel was sterk bevoorrecht
boven Harbottle, immers hij bezat 'n Boek,
dat 'm inlichtte omtrent de rechte weg. En Har
bottle had niets van dien aard. ,,I don't know
I don't know anything.... Someone's been into
my toy-cupboard and torn my Noah's Ark to
pieces, smashed off the animals' legs, and broken
up my doll's house. That's what happened to me,
and to thousands of other men in the world.
Thousands like me. Exactly like me. But somehow
I can 't help feeling that it was Harbottle who was
at the root of the trouble It was me I
Harbottle who planted the seeds of that War
and every other war years and years ago. I may
be planting more seeds of more wars, now, for
all I know. That's just it. I don't know I'm
not alone in my sorrow. There are thousands,
millions of me all in the same boat.... Have
they solved their problems? Have they found a
way out?.... It's Religion I want good,
thick solid Religion based on Knowledge. I know
that. But where is it? Has anyone got it? "
Niemand kan 'm inlichten, ten minste niet
naar z'n zin. Niet tobben," zegt de een. Niet
denken," zegt de ander. Zo maar leven," zegt 'n
derde. Doe waar je zin in hebt. Dat doe ik ook.
Ik schilder. Iets te vertellen aan 't publiek heb
ik niet. Kunst is niets anders dan kunst.
Kunst i's er, zoals de zon er is, en de wind, en de
wolken. Zon, wind en wolken hebben niets niemen
dal te vertellen. Kunst ook niet. Ik schilder;
maar denk nooit aan publiek of kopers. Soms bof
ik: dan loop ik 'n idioot tegen 't lijf, die 'n stukje
mooi vindt" verbeeld je, wat 'n lef en
koopt. Gebeurde zo iets niet van tijd tot tijd,
dan krepeerde ik van de honger!.... Roeping,
taak? Allemaal geklets, goed voor de Studio !
Bezieling? die haal je uit
je ham en eieren !"
Maar Harbottle is er
nog niet zo zeker van", 'n
Wielrijdster, die hij helpt
door 'n lekke band op te
lappen, is wél zeker. Ze
heeft 'n tas, vol godsdien
stige boeken, die ze
kolporteert. Haar levenswerk.
Boeken van schriftver
klaarders, hoofdzakelik
Yankees, voor wie
OnzeLieve-Heerom zo te zeggen
geen geheimen heeft. Ze
verklaren gewoonweg alles,
Daniël en de Openbaring
inkluis, alsmede wat deze
dingen beduiden voor de
hedendaagse mens De
juffrouw gaat er zo in op,
dat het sarkasme van
Harbottle's opmerkingen langs
'r afschampt. Hij wenst 'r
veel succes en gaat zijns
weegs. De juffrouw maakt
mij niet wijs dat zij door
de Enge Poort is binnen
gegaan. Die korte weggetjes
naar 't Beloofde Land ver
trouw ik net zo min als
het
Spaans-zonder-meesterin-acht-dagen."
Wat kan 'n mens dan
wél vertrouwen? Onze Pel
grim vindt 'n schoolatlasje
en steekt het bij zich, vol
bewondering. Hieraan heeft
waarheidsliefde gewerkt,
jaren en eeuwen lang. Hier
voor hebben talloze onder
zoekers ongemakken en ge
varen getrotseerd, hun le
ven veil gehad Ja,
dit ding kun je vertrou
wen. ... In dit ding zit
altruïsme. Die schilder met
z'n boompjes, zijn boomp
jes.... Wind en schuim.
Kinderspul. Leidt nergens
heen. Zinkt in 't niet bij de sekuurweergegeven
loop van de Irawaddi.... bij de kustlijn van
Jutland...."
En verder komt Harbottle niet, al zwerft ie
ook nog zo ver, letterlik en geestelik. Nog met
allerlei figuren maakt ie kennis, met halve garen,
kamperende graseters, die in feeën en kabouters
verkiezen te geloven; met wetenschappelike onder
zoekers, die zich stuk voor stuk blindstaren op
d'r eigen kleine afgebakende terreintje; met
polkaharige exemplaren van 't vrouwelik geslacht,
die zich wensen uit te leven," en die toch bij
d'r anti-conventioneel doen geen heul of baat
vinden; met spiritisten, okkultisten en wat er
verder draadloos telegrafeert met het onzienlike
of zout poogt te leggen op de staarten van gnomen,
undines, sylphen en vuursalamanders. Geen die'm
helpt of werkelik opbeurt, dan alleen 'n
zoekster gelijk hij. Het meisje waarmee z'n oudste
jongen zou zijn getrouwd....
Het boek besluit met Harbottle's dood. Niette
genstaande alle ontnuchtering, alle tegenslag,
is ie blijven geloven in de taak van de mens: in
onverflauwd vorsen, in onversaagd worstelen
mét de feiten m de feiten; is ie blijven geloven
in de roeping van synthetiese geesten, die de ver
worven kennis zullen ordenen en het nageslacht
helpen vrijwaren voor de verbijstering waaraan de
huidige mensheid ten prooi is.
Wanneer ik zo generalizeer en spreek over ver
bijstering, dan doe ik de held van Laugh and
Grow Rich" onrecht aan. Deze rijpe Adonis
zat alleen dan hulpeloos te staren wanneer ie met
z'n financiën op gespannen voet was. Dat deed ie
vóór de oorlog, en nain de oorlog zo niet sporen,
dan toch 'n ridderorde verdiend te hebben
deed ie 't nog. En dat kwam omdat de dames 'm
zoveel geld kostten. En weet je wat nog het
duurste was? De verschillende dochteren Eva's
kwijt te raken wanneer ze 'm niet langer wisten
te amuseren. Jongens, jongens, wat 'n franken
waren daarmee gemoeid !
Dies vinden we Charles Hemingway, Majoor
op non-aktiviteit, op zoek naar 'n zo lukratief
mogelik emplooi. Voorshands lijkt het 'm het best
te gaan sjachelen in overkomplete legergoederen.
Maar van handel heeft ie geen kaas gegeten.
Gelukkig dat het lot Joan Remington op z'n weg
voert. Alsmede 'n rijk Hebreeër met vingers als
pisangs, 'n neus als 'n tapiren 'naristokratiese, Oud
Ierse naam. Met Mozes en de profeten komt het
in orde. Maar met de mooie, intelligente, fiere, en
fanatiek-vrijheidslievende Joan? Joan, waarmee
hij, de verslijter van zoveel demi-mondaines,
trouwen wil, trouwen, in alle eer en deugd. En die
DE WERELD-SNEEUWBAL
Teekening voor ,,de Amsterdammer" door George van Raemdonck
\
/Vraagt onze specialiteit
PRISMAKIJKER
lleenverkoop voor Ned. & Koloniën
8 x vergr. ?.40.
JOS. HARTO6. Opticien
Rotterdam, Hoofdsteeg 17. Tel. 3343
Utrecht, Nobelstraat 28. Tel. 1063
maar geen zin heeft zich het huweliksjuk te laten
opleggen, al is 't ook door 'n kranig uilskuiken
als Majoor Hemingway....
Het boek is zeer goed van stijl. Wuften van geest
en hart zullen 't allicht verkiezen boven het
staccato van Harbottle, dat ik hier en daar heb
trachten weer te geven. En daarbij komt het min
of meer gewaagde van 'n aantal situaties....
Niet direkt 'n boek dat strekt tot vermeerdering
van onze intellektuele rijkdom, ondanks z'n
titel; maar dat aan 't eerste woord van die titel
voorbeeldig getrouw blijft. Wie dit boek kan lezen
zonder grinniken, met om de halve bladzij 'n
lachbui, en elke paar minuten 'n geschater, is 'n
kniesoor.
The Puppet Master" is van 'n onbekend Ameri
kaans schrijver, en het Amerikaanse" van 'n Jack
London, 'n Frank Norris, 'n Charles Norris, 'n
Sinclair, zal men er tevergeefs in zoeken. Het is
'n fantastiese idylle, met 'n als kluizenaar levende
maker en manipulator van marionetten mari
onetten, die er 'n eigen leven op na houden, dat
verwonderlik veel lijkt op dat van mensen van
vlees en bloed. En bladzij na bladzij leest als 'n
gedicht in proza, fijn en teer, met veel fijne en
tere woordjes en zinnetjes. Het is mooi uitgegeven
en gevoelig geïllustreerd. Het zit vol stemming.
Hier en daar zou men 't zelfs wijding kunnen
noemen. Wat zal ik er meer van zeggen? Dit boek
zal sommige naturen innig doen genieten en
anderen de schouders doen ophalen.
W i L L E M v A N DOORN
PATRAM