DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2463 BIJKOMSTIGHEDEN cxxxx Voor F. Een regenachtige ochtend aan de ontbijttafel van een vol zomerpension. Koek, kaas, jam. ledere gast zijn vingerdoekje in een papieren envelopje. Een lucht, alsof het kleed met dichte ramen is geborsteld. Nou, ik ben benieuwd, of we binnenkort nog iets van die Marsbewoners zullen hooren," zegt een correcte dame gezellig, terwijl ze haar courant dichtvouwt. Ze draagt een frissche, gladde blouse en een kapsel, waar geen sprietje uitsteekt; ze is op den vroegen ochtend al in een levendige stem ming; ze stelt in alles belang, weet van alles wat; ze kan wijs praten en ze kan lachen; ze heeft een warm hart, is nooit zuur of nukkig; en ze zet haar vriendelijke wezen nu al weer voor die onbekende Marsbewoners open, alsof het goeie kennissen waren, die ze op reis had ontmoet en die beloofd hadden haar een ansicht te sturen. Ik zit met mijn rug naar het licht, en hoor aldoor hoe de regen langs de ruiten ritselt; ik voel, dat ik er moe en slecht uitzie, en ik heb moeite het courantenberichtje te begrijpen. Professor Low die alle nachten luistert naar signalen, die de aarde kunnen bereiken tijdens het tijdperk dat Mars het dichtst bij de aarde is zegt dat het buiten de grenzen der mogelijkheid is dat de bewoners van Mars reeds hier onder ons zijn." (Ik spezel: is hier een niet" uitgevallen; maar alles is te vaag om er aan doof te denken). Hij zegt Mars is een veel oudere planeet dan de aarde en de geographische en atmospherische ge steldheid is zoo verschillend dat zij geleid moet hebben tot een generatie van een geheel afwijkend type van personen. De bewoners van Mars kunnen voor zooverjwij weten in gedachten vormen onzicht baar voor het menschelijk oog bestaan. Zij zouden mat een deel van het spectrum kunnen zien. Wij weten niet of de bewoners van Mars niet reeds op aarde zijn of dat zij ons niet houden zooals wij'paarden en koeien houden.Onze oogen zijn alleen geschikt voor hst zien van dingen van een zekere dichtheid en van zekeren vorm. Doch een poging om met Mars te spreken of om het bestaan van redelijk leven te bepalen moet geregeld gedaan worden, zelfs al mochten de resultaten hopeloos lijken." Ik tast naar een houvast, zooals je in een droom naar den oever van het ontwaken grijpt, en telkens met de hand er naast slaat. Of zij ons niet houden, zooals wij paarden en koeien houden;" welk een perspectief ! Een paard zal ook wel meenen in een zinnelooze wereld te leven, als hij eiken ochtend in plaats van gezellig in de wei rond te dartelen, in het tuig wordt gespannen, een karretje voort moet trekken, en telkens, als hij juist lekker op gang begint te raken, moet stilstaan en wachten . . Maar de boer, die hem bij de leidsels houdt, weet, waartoe zijn inspanning dient. Als wij nu ook, als blinde instrumenten, werden bestuurd door een hooger bewerktuigd wezen, dat doel en bestemming kende, en dat ons plaagde tot heil van een hoogere samenleving . . Als die statige figuur aan de ont bijttafel, van een anderen hoek beschouwd, eens niets anders was, dan een gezonde, vette, glanzende koe. En als ik eens geen belangrijker rol had dan die van een onwillig varken, dat je aan de staart moet trekken om het vooruit te krijgen ! Maar dan zaten we hier ook niet zoo redeloos benard en verveeld in een verregend pension. Dan had dit samenzijn in anderen zin natuurlijk weer wel belang, b.v., dat we mutatis mutandis aan het herkauwen waren óf dat we vetgemest werden, of . . of . . Maar dan kwam het er ook niet op aan, of we niets van het leven begrepen; dan was het niet .is leven, maar van die hoogere wezens, in wier dienst we ston den, en dan was het ook heel begrijpelijk, als we tenslotte het zoeken moe werden en dachten : hoe kun je zoeken, waar je geen begin of geen einde ziet . . Hoe kun je anders dan geresigneerd vertwij felen, en dankbaar zijn voor elk oogenblik, dat zonder pijn voorbij gaat . . . Pijn, zouden ze ons ook slaan en aanzetten met on zichtbare zweepen, dieheeren vanMars? Het duizelt me en ik kijk bijna radeloos mijn frissche en fleu rige overbuurvrouw aan, die, op ditzelfde berichtje met zoo veel levenslustige be langstelling reageer de. Ik weet, dat ik niet in opstand ke rnen mag; dat de groote pottenbakker de ne kruik van waarde, en de andere van onwaarde heeft gebakken, precies zooals het hem lust te ; maar wat een uiteenloopende exem plaren heeft hij dan toch geschapen, als in n wereld, op denzelfden tijd, een professor Low rondloopen kan, die zich wezens kan voorstellen, in gedachten vormen onzichtbaar voor het mensche lijk oog;" die met een deel van het spectrum kunnen zien;" een juffrouw, die zich gelijkertijd verheugt op de koffiepudding, de heropening van de giro en een eventueel contact met een andere planeet; en een ander, die zich niet verheugt. Ik denk aan mijn boekenkast thuis, vol onge lezen boeken; ik denk aan mijn correspondentie, waar ik nooit heelemaal doorheen kom; aan de studie, die ik al mér dan een jaar aan de Gids heb beloofd; aan de bloemen van ons plein, die ik niet eens allemaal ken; aan de schilderijenverzamelingen in mijn eigen stad, die ik zoo zelden heb gezien en zoo vluchtig; aan mijn allernaasten kring, met wie ik altijd nog te weinig meeleef, te weinig contact heb, en dan aan het land, dat er omheen is, mijn land, met veel lieve, oude stadjes, die ik nog nooit heb bezocht; en dan aan Europa, Europa, onover zienbaar, onbegrijpelijk, met al zijn rassen en cul turen en geschiedenissen en zijn talen, waarvan je er maar een enkele een beetje verstaat; en dan nog AUGUSTUS 1924 Teekening voor de Amsteraamrrer" door L. J. Jordaan MARS-VERDUISTERING ! veel verder de wereld, de ronde bol, met menschen óók aan den anderen kant, met negers en roodhuiden en wilde" volksstammen, met oerbosschen, en de streken, waar altijd ijs is. En dan den k ik, dat ik nog n iet eens de geschiede nis ken van mijn eigen Und, van mijn eigen stad, van mijn eigen familie. En ik bedenk, dat ik niet eens ken den wil van mijn eigen hart. En ik zou wel willen bidden: lieve Heer, het is toch al veel te veel, wat u aan het menschelijke vernuft ter ontdekking hebt overgeleverd. Het is toch al zoo doodelijk vermoeiend, dat onze kinde ren 's avonds in bed naar een concert in Londen liggen te luisteren, en dat zelfs midden op de zee het contact met het landnietmeerwordt verbroken. Maar laat het nu tenminste bij de aarde blijven. Hij is al veel te groot en veel te gecompliceerd voor ons beperkt verstand. Van alles vatten we een schijntje, van niets begrijpen we het eigenlijke Houd u het heelal voor u alleen, en vermeerder onze eigenwijze verwarring niet." ANNIE SALOMONS EEN VERZORGD INTÉRIEUR IS EEN DAGELIJKS TERUGKOMEND GENOT. STELT U VOOR UW INRICHTING IN VERBINDING MET DE MEUBEL FABRIEK L. O. V. TE OOSTERBEEK, OMDAT ZIJ U DESKUNDIG VOORLICHT. IË| El 0 El 0 EI E Het feit, dat er dagelijks meer WHITE l VRACHTWAGENS EN OMNIBUSSEN op den weg verschijnen, spreekt voor zich zelf. De prijzen zijn concurreerend. ALLBENVERTEOENWOORDIOINO VOOR NEDERLAND: N.V. Gebrs. NEFKENS' Automobiel Maatschappij ALLEEN: AMSTERDAM, Jacob Obrechtstraat 26, Tel. 22507. UTRECHT, Nachtegaalstraat 55, Tel. 3061. ? Geen filialen, ook niet in andere plaatsen. ? REG.BREESTRAAT 35 157. KORTING OP ALLE TRICOT* ONDERGOEDEREN NAAR MAAT Fr. SINEMUS 20 Leidschestraat 22 - Amsterdam Spoors Mosterd DE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts f 10.?per jaar