Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2464
GENERAAL HANS VON SEECKT
door
ERICH DOMBROWSKI
(Redacteur Berliner-Tageblatt).
fc
F
Een sfinx met het eenoogglas in het gelaat.
Oogen, die op tastende vragen geen antwoord
geven. Oogen, die als twee lichten uit het masker
van het gezicht kijken. Wie kent hem? Wie heeft
in de diepten van zijn ziel geschouwd? Wien heeft hij
antwoord gegeven op vragen, waar het op aankomt?
Het scherpste contrast met Ludendorff. Niet alleen
zakelijk, maar ook psychologisch. Ludendorff
een eeuwige kadet, een ongetemde energie, een
op het doel los stormende wil, als politicus een
olifant in een porceleinwinkel, von Seeckt een
taaie volhouder,een geschoolde, bijkans gedrilde wil,
een scherp snijdend verstand, een koel berekenende
kop, die wachten kan, die de dingen tot zich laat
komen, maar steeds afstand poogt te houden
tusschen zich en de dingen. De weg dezer beider
mannen heeft zich op militair en politiek gebied niet
pas na den oorlog gekruist. Reeds tijdens den oorlog.
Toen de positie der Oostenrijkers in Galiciëhopeloos
begon te worden, werd generaal von Mackensen
daarheen gestuurd, om de zaak weer in orde te
brengen. De luitenant Kolonel von Seeckt was
chef van den generalen staf bij deze legergroep.
Men kwam, zag en overlegde. Men beraamde
met een soort van artistieke intuitie, een werkelijk
grandioos-koen plan van doorbraak. In alle
stilte werd infanterie, cavallerie, artillerie bijeen
gebracht, en nog meer artillerie bij
TarnowGorlice, en dan, op een dag in Mei 1915, brak
men met ongehoord geweld door de Russische
stellingen. Wierp de Russen terug, eenmaal,
tweemaal, driemaal, en op slag was het geheele
Russische front opgerold. Met den wanhopigen
toestand der Oostenrijkers was het uit, en nu waren
h;t de Russen, die, als vluchtend voor een plot
seling onweer, naar alle windstreken werden ver
strooid. Was dit de daad van von Seeckt geweest?
Was in zijn hersenen de gedachte ontsprongen?
Velen hebben dit succes voor zich opgeëischt.
Mackensen, Hötzendorff en von Seeckt. De keizer
zond aan von Seeckt, toen hij de doorbraak bij
Oorlice had geforceerd, het volgende telegram:
Ik en mijn volk zullen deze daad van u nooit
vergeten." De ster van von Seeckt was aan den
militairen hemel plotseling hel opgeklommen.
Wachtte hem nog hoogere taak? Dreigde hij in
het Oosten een concurrent te worden van
Hindenburg en Ludendorff? Misschien. Daarom
moest hij voorzichtig naar de peripherie der oor
logsgebeurtenissen worden geschoven en op deze
wijze, langzamerhand, onttrokken worden aan
den keizerlijken lichtglans. Ludendorff verdroeg,
ook toen hij nog niet eerste kwartiermeester was,
niemand naast zich. Grootvader Hindenburg
geneerde hem niet. Von Seeckt werd kolonel. Werd
generaal-majoor. Werd luitenant-generaal. Alles
in stormpastempo. Maar altijd ver van het mid
delpunt der gebeurtenissen. Hij kreeg een comman
do bij het zevende Oostenrijksch-Hongaarsche
legercorps en een jaar later werd hij chef van den
generalen staf van het Turksche veldleger. Toen
Ludendorff ten val werd gebracht, toen de ineen
storting niet meer te keeren was, werd Groener
generaal-kwartiermeester in het groote hoofd
kwartier. Von Seeckt niet. Daarvoor waren natuur
lijk beweegredenen. De rijksdag kende Groner uit
zijn werkkring als chef van het Kriegsamt"
beter, en von Seeckt was ver weg.
Von Seeckt stamt uit een oude officiersfamilie.
Zijn vader Richard was commandeerende generaal
van het vijfde legercorps geweest. Op een
Aprildag van het oorlogsjaar 1868 had Hans
voor 't eerst het licht der aarde gezien. Als negen
tienjarige trad hij als vaandrig op, werd na
anderhalf jaar luitenant, maakte de gewone
promoties en kwam al snel bij den generalen staf.
Zijn militaire loopbaan voerde hem van trap tot
trap, snel voorwaarts. Toen de wereldoorlog
uitbrak, was hij luitenant kolonel en chef van den
generalen staf van het derde armeecorps. Zijn
verdere militaire loopbaan werd reeds vermeld.
? In tegenstelling met Ludendorff, die, toen de
revolutie uitbrak, qp de vlucht ging en in Zweden
afwachtte, tot de donkere wolken weer waren over
gedreven, stelde zich von Seeckt, in het belang van
het ineenstortende Duitschland, op den bodem
der feiten. Nog in het jaar 1919 nam hij het
commando van het leger op zich, leidde de grens
bescherming Noord en werd, bij de verandering
van het oude leger in Rijksweer, chef van het
algemeene Truppenamt". In 1920, na de staats
greep van Kapp, werd hij de opperste leider van
de Rijksweer. Ejen heele reeks van regeeringen
zag hij zijn oog voorbijtrekken: Muller,
Fehrenbach, Wirth, Cuno, Stresemann en Marx. Meer
dan eens is de bekoring naar hem geslopen, om
actief in de politiek op te treden en om de rol
van een Romeinsch dictator, die de militaire en
civiele macht in zich vereenigt, te spelen. Meer
dan eens drongen van rechts tot hem de
sirenenklanken door: Wilt gij niet onze York zijn?"
Meer dan eens probeerden deze kringen geheime
tête a tête's met hem te houden, te sondeeren en
te intrigeeren. Vergeefs. Von Seeckt luisterde naar
de bezoekers, doorzag ze en stuurde ze weg. Toen
in den herfst van 1923 het Duitsche betaalmiddel
in den afgrond stortte.de doodendans der papieren
nullen begon en tegelijk van München en Berlijn
uit een beweging begon ter oprichting van een
directorium", kwamen de geheime zendboden ook
naar von Seeckt. Deze gaf het lakonieke antwoord:
Ik zal met de rijksweer iedere regeering; die
op den bodem der grondwet staat, ondersteunen."
Den voorzitter van het Alldeutsche Verband",
Dr. Class antwoordde hij kort: ,,Ik heb besloten
ook tegen rechts te schieten, zoolang ik nog
een patroon bezit." In het proces
ThormannGrandel verklaarde hij: ,,Heel bepaald kon men
niet zeggen, wat Class eigenlijk wilde. Hij geloofde,
dat hij talrijke organisaties achter zich had en
een omwenteling der bestaande toestanden kon
bewerken. Class hoort tot de categorie van
lieden, wier denken samenloopt in het eene
HANS VON SEECKT ;
woord: er moet iets gebeuren. De heeren zoeken
den generaal, die dom genoeg is, om er in te loopen.
Die ben ik niet." Daarmede was niet alleen het
Berlijnsche directprium, maar ook de Beiersche
November-Putsch" van Ludendorff en Hitler
ten doode opgeschreven. Ludendorff had den oor
log en nu reeds twee staatsgrepen verloren.
Von Seeckt trok zijn schouders op en glimlachte.
De Rijksweer is echter absoluut geen troep
die louter uit aanhangers der republiek bestaat.
Zij is, na de afschaffing van den algemeenen
dienstplicht, een zuiver beroepsleger, geworden.
Wiens brood ik eet, diens woord ik spreek. Aan
oude traditie vastklevend, zijn de officieren voor het
grootste gedeelte monarchisten. Bij demanschappen
is de houding tegenover verleden en heden half
om half. Generaal von Seeckt heeft het klaar
gespeeld, om de troepen buiten de politiek
te houden. Maar toch is in de reginientskamers
en achter zijn rug om veel met de onwettige
organisaties, met de soldatenspelerij van vroegere
officieren geconspireerd. Verschillende malen zijn
er ook grove tactische fouten begaan. Bijvoorbeeld
onder het regime van de uitzonderingswetten
in herfst 1923, toen troepen naar Saksen en
Thüringen werden gezonden, om daar orde te
scheppen". Maar ten slotte heeft de Rijksweer
Met het bekende groote warmte vermogen en
zuinig gasverbruik der
HOEK's Gashaarden
en den Amsterdamschen gasprijs verwarmt ge
Uw huis goedkooper dan met vaste brandstof.
Oeen kolen, geen asch, geen stof, geen arbeid.
HOEK's GASHAARDENFABRIEK
Piet Heinstraat 64 - DEN HAAG - Tel. 31783
toch in de afgeloopen jaren de discipline bewaard.
Tenminste over het algemeen. Von Seeckt heeft
de troepen stevig in zijn macht en heeft zijn
autoriteit doorgezet.
De sfinx ligt stil, rustig en massief op den steen. ..
en wacht af. De vroegere gezant Freiherr von
Stumm heeft eenmaal ironisch gezegd: ..Zoo
gauw in Duitschland iemand een uniform aan
trekt, is hij niet meer de normale mensch van
gisteren." Op von Seeckt is dit woord niet van
toepassing.
DE NEDERLANDSCHE AFDEELING OP DE
INTERNATIONALE TENTOONSTELLING
VAN MODERNE-DECORATIEVE- EN
INDUSTRIEELE KUNST TE PARIJS IN 1925.
In uw nummer van 30 Augustus komt een
artikel voor van den heer Otto van Tussenbroek,
waarbij wij gaarne onderstaande aanvulling en
verbetering' zagen geplaatst.
Dezer dagen werd voor de Nederlandsche deel
neming aan bovengenoemde tentoonstelling do<.r
de Regeering een Centrale Commissie ingesteld,
waarin naast de particulieren, die door bijdragen
een inzending finantieel mogelijk hebben gemaakt,
de leden van den Tentoonstellingsraad voor Bouw
kunst en Verwante Kunsten werden benoemd.
Deze Tentoonstellingsraad is samengesteld uit
de afgevaardigden van de vereenigingen van
kunstenaars op het gebied der toegepaste kunsten,
t.w. de Bond van Nederlandsche Architecten, het
Genootschap Architectura et Amicitia, de
Vereeniging voor Ambachts- en Nijverhcidslamst, de
Kring van Beeldhouwers en de Yereeniging de
Opbouw; hij werd gesticht om leiding te geven hij
tentoonstellingen, die op het gebied der toegepaste
kunsten worden gehouden en was daarduc-r het
aangewezen lichaam om de Regcering te wijzen
op het groote belang van het deelnemen van ons
land aan de belangrijke internationale demonstratie
welke de tentoonstelling te Parij s beloof t te worden,
hetgeen dan ook in een request in het voorjaar is
geschied.
Voor de kunstenaars is het een heugelijk feit,
dat aan hunne vertegenwoordigers een zeer be
langrijk aandeel in de tot standkoniing van de
Nederlandsche afdeeling werd toevertrouwd. Een
sub-cr>minissie uit den Tentoonstellingsraad, wel
ke reeds met de voorbereideng was belast, werd
officieel tot de Tentoonstellings-conimissie be
noemd, en uitdrukkelijk werd in het Koninklijk
- Besluit vermeld dat bij deze de technische be
slissing voor de toelating berust.
De taak die daarop op haar schouders werd
gelegd is zeker zeer verantwoordelijk, maar
als de door de kunstenaars aangewezen verte
genwoordigers vertrouwt de Tcnfoonsteilings com
missie, dat zij op een algemeene en onbaatzuchtige
medewerking zal kunnen rekenen.
Hoewel de tentoonstellingszalen, die door de
Fransche tentoonstellingsleiding voor Nederland werden
aangewezen, niet groot zijn, heeft de Tentoonstel
lingscommissie gemeend de aanmelding voor een
ieder vrij te doen zijn en door een Commissievan
Beoordeeling te laten aangeven hetgeen naar Parijs
zal worden gezonden. Waar in deze Commissie
van Beoordeeling Dr. H. P. Berlage, Ir. J.
Gratama, W. M. Dudok, Dr. J. Mendes da Costa, Hildo
Krop, Prof. R. N. Roland Holst, |. L. M. Lauweriks
en C. A. Lion Cachet zitting hebben willen nemen,
daar behoeft niet te worden betwijfeld of een
ieder zal zich aan het oordeel van deze Commissie
willen onderwerpen.
J. DE B I E L E U V F. I. I N G T J li E N K
J. S. MEUWSEN, Hofl. A'DAM-R'DAM-ÜEN HAAQ
DE BESTE HOEDEN IN HOLLAND