De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1924 20 september pagina 7

20 september 1924 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

Hotel de Mallejan" VIERHOUTEN, Telef. 2. ZEER RUSTIG EN GEZOND BUITENVERBLIJF In de laatste jaren de gezochte plaats. Modern Ingericht hoteL 33 Kamers, deels stroomend water. Voor- en najaar f 4.50 p. p. p. d. ? _ - __ H. MOLENAAR. HOTEL-PBNSION Oafé-Restaurant DECANNENBURCH" VAASSEN. Telef. 4. Van ouds het huis ter plaatse. Geheel verbouwd. Modern Ingericht. 14 kamers. Ruime zalen. Pracht zitje. lederen Zondagmiddag ThéDansant. H. MOLENAAR. f VANJCHAICKTj ! MEUBELTRANSPORT MT j BERGPLAATSEN v. INBOEDELS BINNEN EM BUITENLANOiCHE j TRANSPORTEN j OVERBRENGEN v.MEimiLAIR OOKPER AUTOTAPISSIEDE BOOTHSTPAAT, UTRECHT TEL 163 INSTITUUT OVERTOOM Amsterdam Rotterdam Oyertoom 57 en 93a Kruisstraat 40 T)pen-Steno-Talen-Boekhouden DE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kust slechts f 10.?per jaar DE VACANTIES Met een variant op Dante kunnen we zeggen, dat de beste tijd, om'over de vacantie van gedach ten te wisselen, valt in de dagen als zij juist voorbij is, en vooral thans, nu zooveel menschen en kin deren teleurgesteld zijn in hun verwachtingen, 't Is eigenlijk maar heel goed, dat dit eens gebeurd is, want ons vacantiesysteem deugt heelemaal niet. Het is te hopen, dat de actie, die het Handelsblad is begonnen, goede gevolgen moge hebben en er ook toe moge bijdragen, om te leiden tot een zuiver der opvatting van het begrip vacantie. Mijn vrienden uit de kringen van handel en nijverheid kunnen zoo sarcastisch zeggen: ,,o, heb jij weer eens zeven weken vacantie !" Het woord herfstvacantie" vervult ze met rilling en afgrijzen voor een zoo gevaarlijke en onbegrijpelijke nieuwigheid. Dan tellen ze nog eens op: kerstvacantie, paaschvacantie, pinkstervacantie, ijsvacantie etc. en eindigen met de verklaring, dat ze niet weten, wat er onder deze omstandigheden van het opkomend geslacht groeien zal. Het foutieve van deze beschouwing ligt in de omstandigheden dat deze vrinden een tegenstelling zien tusschen vacantietijd en schooltijd en dat ze niet geleerd hebben de vacanties te beschouwen als een integreerend deel van het schoolleven zelve. Daar komt nog bij, dat de paedagogen bij hun ver handelingen over de vacanties altijd veel te veel geschermd hebben met het begrip vermoeienis". Natuurlijk raakt men vermoeid van het school leven, leerling zoowel als leeraar, zelfs onder de tegenwoordige verhoudingen, die naar den schijn zooveel gemakkelijker zijn dan vroeger, tenminste voor de leerlingen. Voor de leeraren is door de nieuwe bezuinigingsmaatregelen" de kans op ver moeienis en uitputting, ziekte en ineenstorting natuurlijk veel grooter geworden. Daarover wil ik echter zwijgen, want ik vertrouw wel, dat daar met een paar jaar verbetering in zal komen, wanneer Procrustes heeft uitgediend. Voor mij is de vacantie geen rustperiode, maar ook alweer een tijd om te werken en te leven en dat is zoo geweest, zoolang ik mij mijn prettig leven kan herinneren. Het best herinner ik mij natuurlijk de zomervacantie en die begon meestal met de ingespannen en onafgebroken lectuur van de boeken van de prijsuitdeeling. Lekker languit liggen lezen, liefst op zolder, volkomen ongestoord. En dan bij mooi weer (meestal lijkt 't mooi geweest te zijn) zwerftochten, hengelen, roeien, zwemmen, vuurtjes stoken, aardappelen braden onder de asch, rauwe paling met peper en zout, af en toe met vader en moeder op reis, logeeren bij familie en kennissen en daar weer met andere jongens en in een andere omgeving hetzelfde, uithalen als thuis, met je eigen jongens: iri hoofdzaak leven in de vrije natuur en vervulling van de oer-in stincten. Nu, een halve eeuw later, gaat het haast-nog net zoo. Als de vacantie begint zijn de boeken al lang besteld en gaandeweg komen ze binnen, de geestesverfrissching, het hernieuwd contact met het heden. Lekker, uitvoerig eens een enkele planten- of dierengroep bestudeeren, buiten, in de vrije natuur zelve bij dag of bij nacht, al naar die plant of dat beest het willen. Dan heel Neder land door naar rechts en links en soms naar verre landen met vrouw en kinderen en weldra ook met de kleinkinderen. Honderd plannen, die voor geen tien percent uitgevoerd worden, maar dat hindert niet; er moet ook blijven voor later. En na dit alles, het weerzien met de leerlingen, de eerste dag na de vacantie, die op een goede school even blij is als de laatste dag vóór de vacantie. De vacantie is een tijd om zooveel mogelijk naar eigen zin en lust te leven in contact met de natuur en met de bronnen van kunst en weten schap. Maar de natuur komt het eerst, ook voor niet-naturalisten en daarom moeten we hebben telkens een vacantie in de lente, den zomer, den herfst en den winter. En n daarvan moet flink lang zijn, dat is de zomervacantie. Die moet dan werkelijk in den zomer vallen, in het mooiste deel van den zomer en dat is bij ons werkelijk van het laatst van Juni tot in het begin van Augustus. Het zou mij te ver voeren om op te diepen, hoe men er toe gekomen is, om vroeger de zomervacantie hoofdzakelijk te plaatsen in Augustus. Zij is reeds een heel stuk verschoven naar voren; dit jaar begonnen wij 12 Juli en als we nu nog een paar weken eerder beginnen, dan valt het begin van de zomervacantie nog samen met veel frisch natuurleven. De nachtegaal houdt dan juist op met zingen, maar de andere vogels zijn nog vol vreugd en jolijt. De groote vogelbroedplaatsen vertoonen zich nog zeer in drukwekkend, de wilde rozen staan in vollen bioei, de kwartel slaat in het wuivend graan, de oogst moet nog beginnen. Wel is waar zijn de meeste hooilanden kaal geschoren, maar lang nog niet allemaal en wie naar het gebergte reist treft nu de lage Alpenweiden zelfs nog in hun volste bloemen pracht, terwijl hoogerop de crocussen nog bloeien. De lange dagen maken het mogelijk, om verre tochten te ondernemen en de meteorologie leert ons dat we vooral in de eerste helft van Juli de meeste kans hebben op mooi weer. Zomervacantie dus, van eind Juni tot begin Augustus. Waarom zouden we die vacantie niet beginnen niet SintJan? Over de Kerstvacantie behoef ikniets te zeggen, die is zoo mooi geplaats als 't maar kan: de twee weken, waarin Kerstfeest en Nieuwjaar vallen. Het spreekt vanzelf, dat een periode van stevige vorst in de tweede helft van Januari niet onopge merkt rnag voorbijgaan; er is veel te veel voordcel voor lichaam en ziel in de winterdagen, doorge bracht op de schaats, liever zwerftochten dan baantjesrijden. Tot nu toe is de Paaschvacantie onze lentevacantie en dat loopt wel eens mis, wanneer Paschen wat vroeg in het jaar is. Ik zon daarom in overweging willen geven de lentevacantie los te maken van dit Paaschfeest en ervoor te nemen de laatste weken van April, den tijd van de aankomst van nachtegaal en koekoek, den tijd, wanneer de bosschen nog prijken in mooicn voorjaarsbloei van anemonen en klaverzuring, primula's en viooltjes, den echten rijken lentetijd, de lente van de dichters; onder ons gezegd in mijn jeugd mijn druksten spijbeltijd. Ik had toen reeds een zeer juist gevoel voor de echte waarden. En nu de herfstvacantie. Waarde vrinden daar komen we niet af. maar die moeten we niet hebben in September doch in October, in 't volst van den trektijd der bonte kraaien, in den tijd van het bonte herfstloover, de kleurige vruchten, de prach tige paddestoelen en de fijne zonnige neveldagen. Dat is een tijd van rijk gebeuren en van dikwerf bezongen schoonheid en 't zal goed zijn, ais de schoolwereld ook daarover eens met kennis van zaken kan meepraten. Maar als we nu onze jaarindeeling gaan hervor men, echt organisch, in overeenstemming met het natuurleven, met de eischen van ons eigen leven, dan moet er nog een maatregel getroffen worden, belangrijker dan alle andere met elkander, leder leerling, iedere leeraar weet wat ik bedoel, weet wat er een schaduw werpt over de schoonheid van de Mei, over de glorie van de zomermaand, kent het spook, dat hem ontmoet op zijn wandelingen, dat rondwaart om het tennisveld, dat naast den stuurman komt zitten in roei- of zeilboot, het spook, dat hem naar huis drijft naar zijn leerb:)eken, dat zijn beste vrienden moesten zijn, maar die hij nu langzamerhand bij klaarlichten dag leert haten en verafschuwen. Dat is de Angst en de Spanning van den examentijd. Waarom kunnen we onzen nieuwen cursus niet beginnen met l Mei, na de lentevacantie. Dan vallen de eindexamens en overgangsbeslissingen in de eerste weken van April op het eind van het winterhalfjaar, dat met zijn lange avonden de beste gelegenheid geeft voor studeeren en repeteeren en bij een goede, sobere levensopvatting weinig ernstige afleiding met zich brengt. Onder deze omstandigheden kan de eindspurt naar het slot van den cursus zoowel voor leeraren als leerlingen een verheffing worden, inplaats van zooals nu lijden en marteling. Ik heb dit ondervonden aan de Kweekschool voor Onderwijzers. Welk een aange naam begin van den cursus, in den mooisten tijd van het jaar, die nu zelfs op schooldagen onbekom merd kan worden genoten. Prettig en kalm wordt het nieuwe werk aangevat, er is gevoel van ruimte en losheid en zoo kunnen we clan ook in dezen tijd zonder bezwaar onze schoolexcursies houden, dat zeer onontbeerlijke en zeer verwaarloosde deel van ons onderwijsprogram. Ja, waarde vrinden van H. en N., naast onze school vacanties moeten we nog schoolexcursies heb ben ook. Daar vertel ik mettertijd misschien nog ook wel iets van, maar noodig behoorde dat toc-^ niet te zijn. Laat ons nu nog even resumeeren: Kerstvacan tie van 23 December tot 7 Januari; Lentevacantie van 10?30 April, de 2 Paaschdagen zonder meer, de 2 Pinksterdagen zonder meer, Zomervacantie van pi.m. 23 Juni tot pi.m. 7 Augustus, Herfst vacantie van pi.m. 10 October tot p!.m. 20 Octo ber. Maar bovenal: begin van den nieuwen cursus ? op l Mei! J A c. P. T H ij s s E MIllllllIlllIlllllllMllltinillllllimilllllllllltllllllllllIHIIIIII 11111111111111111111111111 l LAAT UW TUIN AANLEGGEN DOOR f !?MOERHEIM"I I DEDEMSVAART | l 40 Hectaren met | ! VASTE PLANTEN, ROZEN, f HEESTERS, CONIFEREN, I l ENZ. l Levering franco Catalogus gratis i iiliiiuiili iMiiiu:imiiiiiiiuiiiiiiiiiuiiimi

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl