De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1924 18 oktober pagina 8

18 oktober 1924 – pagina 8

Dit is een ingescande tekst.

DE'AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2470 BOUWT IN HET OOSTERPARK TE BILTBOVIN ?UdTIKO IEKTIEIT BE DIRECTIE TEL. INT. :?No. 6538 De Drie Zwarte Penny's door JOSEPH HERGESHEIMER Uit het Amerikaansch vertaald door CL. BIENFAIT Geul. omslag van IS. VAN MENS De H en W-Serie Deel VII Ingenaaid ?2.90 Gebonden /3.75 Uitgave van VAN HOLKEMA & WARENDORF Amsterdam Hotel de Mallejan" VIERHOUTEN, Telef. 2. ZEER RUSTIG EN GEZOND BUITENVERBLIJF In de laatste jaren de gezochte plaats. Modern ingericht hotel 33 Kamers, deels stroomend water. Voor- en najaar f 4.50 p. p. p. d. H. MOLENAAR. HOTEL-PENSION Café-Restaurant DECANNENBURCH" VAASSEN. Telef. 4. Van ouds het huis ter plaatse. Geheel verbouwd. Modern ingericht. 14 kamers. Ruime zalen. Pracht zitje. lederen Zondagmiddag ThéDansant. H. MOLENAAR. TEOO/ÏEGBEEk VERZORGT MET WtlNIQ KQ/TEN IWl WOON INMCI1TIN4 INSTITUUT OVERTOOM Amsterdam Rotterdam Overtoom 57 en 93* Kruisstraat 40 iNM-Stiu-Iilu-loittiriii PARKSTRAAT 10 'sGRAVENHAAGSCHEI MEUBELFABFvlEK* sGRAVENHAGE Bezoekt onze nieuwe MODELKAMERS ? Le»eririB franco door geheel Nederland Cliché's Van Leer AMSTERDAM DE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts f 3.?per kwartaal 'of f 10.?per jaar bij vooruitbetaling. Ssiltclirill IIEITS BILT Zilfonri. 99 C*nt fr. In den Boekh. en na out postw. bij RIËNTS BALT, Den Haag, Daguerrestraat 28. DEGELIJKE OPLEIOIHO, mond. 0n mohrlft. man bovenmtamnd mdrom BIJKOMSTIGHEDEN CXLVII Voor mevrouw D. Het is onloochenbaar, dat wij het voorrecht een zieke in onze omgeving te hebben, en het belang, dat ons geregeld contact met haar heef t voor ons inner lijk bestaan, zelden op de rechte waarde schatten. We loopen met vele wanbegrippen rond, die het leven, heel langzaam, van ons afschuurt, wan begrippen over wat begeerlijk en wat niet begeerlijk is, en waar het in ons leven op aan komt en wat niet van belang is; en een van de vele vergissingen, waarmee we plegen te beginnen is deze: dat de wereld er is voor de gezonde menschen; dat de tijd aan ziek-zijn verdaan, verloren tijd is, en dat het juiste inzicht, het zuivere gevoel, het betrouw bare onderscheidingsvermogen alleen kunnen be staan bij een normale temperatuur en pijnlooze ledematen. Mens sana in corpore sano", wat, eerlijk vertaald, soms niet veel anders wil zeggen, dan dat-iemand met een gezond lichaam dikwijls geen last heeft van verfijningen en overgevoeligheden en daarom in het practische leven met flinken stap vooruit komt. Maar wie, die, met een beetje koorts, tusschen koele,witte lakens, hef ochtend heeft zien worden en middag en avond, en nacht, en weer ochtend en mid dag, zonder dat iets zijn stillen vrede stoorde, heeft niet een glimp opgevangen van de waarde van dat ge veld liggen, van de innerlijke bezinking, den verrassenden groei, die zijn gedwongen eenzaamheid hem bood? Wie, die eens, al was het maar enkele uren, met een pijn heeft geworsteld, die dreigde hem te overmeesteren, en die in dien strijd, iets van de macht van het lijden over de heele wereld heeft geraden, is niet te gelijk tot de erkentenis gekomen, dat in het woord van Marcel Proust, dat ziek zijn een van de makkelijkste en directste wegen is om tot fijner innerlijk leven te komen, een diepe wijs heid ligt. En dan heb ik hier nog alleen maar van de ziektetjes gesproken, zooals we ze allemaal kennen, een tijdelijk uitgeschakeld zijn, een onderbreking van ons drukke, actieve leven, dat we, na korten tijd, weer hernemen met nieuwen lust; maar op hoe bizondere wijze wordt het karakter gemodeleerd en tot hoe zeldzame fijnheid kan de bevrijde geest stijgen, wanneer het lichaam zonder ophouden wordt gekweld en opgeteerd ! Zulke zieken, die weerloos en hulpeloos neerliggen, verbeelden zich dikwijls een last voor zichzelf en voor hun om geving te zijn; ze zouden zich zelf wel weg willen denken, en zien met een soort benijdende eerbied op naar de stoere werkers, die hun gezinnnen onder houden; iraar ieder, die doen en helpen kan; wie zal uitmaken, wie het meeste waard is voor zijn omgeving? Want de sfeer, die om een zieke hangt, is iets wonderlijks; ze roept al het beste in ons naar boven. Ze heeft het heilige van een herfstdag, als alle gouden boomen beweegloos staan; als de rozen, in het nevelige licht, bloeiend geuren naar hun dood. Een zieke, die altijd op dezelfde plaats op ons wacht, met denzelfden berustenden glimlach, met dezelfde zachte blijheid, heeft misschien mér invloed op ons leven, dan een uitbundig-lachend geluk. Hoeveel gezinnen zouden er niet uit elkaar zijn gespat, hoeveel verwijdering zou hebben kunnen worden voorkomen, als op het juiste oogenblik n uit dien kring afhankelijk was geworden van de toewijding van al de anderen-tezamen; als er n was geweesv, die, zonder zelf meer belang te hebben bij den strijd en den achterdocht in de wereld der gezonden, er het juiste onderscheidingsvermogen en het zuivere oordeel over uitspreken zou. Aan een zieke kunnen we alles kwijt, wat er in iederen normalen mensen leeft aan drang om iets te zijn voor een ander, aan drang om te helpen en te verzorgen, zoo maar primitief weg, zonder de gecompliceerdheden en de voorzichtiger voor bereidingen, die hulp en geestelijke weldadigheid" aaneen gezonde vereischt. Maar de patiënt, die met lijdzame dankbaarheid ons gezelschap, onze bloe men, ons beredderen van haar correspondentie en haar boodschappen aanvaardt, heeft ons allang iets veel kostbaarders in ruil gegeven: de kleinheid van het alledagsgedoe valt van ons af; ons verdeeld hart raakt door haar bezonken rust aan eeuwige dingen; als we in de eigenaardige oogen kijken, waarin veel werd gedoofd, wat ons beweegt, maar waar een ander, een dieper licht straalt, dan voelen we, dat, als we de dingen in hun juiste verband zien, wij allen met onze actieve nuttigheid beter gemist zouden kunnen worden, dan zoo eene, die, in licha melijke pijn en ellende, om de diepste waarheden van het leven heeft gestreden, en* bijna ons schsmend over ons egoisme, beseffen we toch: niets is voor ons gezonden, zóó onontbeerlijk, als deze vluchthaven, waar altijd sterkte en veiligheid en innerlijke harmonie te vinden zijn. ANNIE SALOMONS GRANDS VINS DE CHAMPAGNE POL ROGER & Cie. Agent General: JABER BERUNBS, Haarlem November-middag De heem'len zijn gebouwd van wolken, zwaar, Diep-dreunend blauw voor kleurloos-effen grijs. Boven de huizen tastend naar elkaar, En dan traag-varend naar de kimme op reis. De stad is klein, der grachten voor' is vlak, De huizen zijn der wolken fundament, Het oude rood van menig pannen-dak Is nu zoo diep, dat niemand dit herkent. De zon is met het goud geblaert vergaan, De late middag voelt den strengen wil Van deez' November dreigend naast zich staan. En wordt ten regen triest, deemoedig stil. Dit is het einde van Octobers feest, Het donker blauw schuift onafwendbaar voor De klare lucht, die 't schoonst daar is geweest: Dit is het eind': die diepte gaat teloor . . JAN J. ZELDENTHUIS VAN NELLES VARl NAb GOUDZEGEL 3O ets. per Pakje.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl