De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1924 1 november pagina 20

1 november 1924 – pagina 20

Dit is een ingescande tekst.

LIC AMalcKLJAMMcK, WCcKoLAU VUUK NtUCKLAND NO. 247^ UIT DEN GEMEENTERAAD Teekeningen voor de Amsterdammer" door B, van Vlijmen diensten heeft bewezen, zoo klampen de commu nisten zich vast aan de vergelijking Colijn?Wibaut en schreeuwen_het zoo hard zij kunnen: Er is l f Wij tellen .1908 of daaromtrent. De socialisten zijn in de felle oppositie en jagen de uit elkaar geslagen liberalen op en bestoken de vrijzinnigdemocraten, hun dierbaarste concurrenten. Vliegen windt zich elke zitting op en Wibaut staat uren achter zijn tafeltje met de hand op zijn lenden te oreeren en Piet Tak spreekt zijn gemoedelijkscherp woord en Burgemeester van Leeuwen knoopt zijn jas dicht en los en Heemskerk ginne gapt en Simon de Vries tapt moppen en de Raads zittingen zijn publieke vermakelijkheden geworden, waarheen het stroomt. Vijftien jaar later tellen wij en wat eenmaal socialist was, zit op de stoelen van liberalen en vrijzinnig-democraten en in de felle oppositie zijn nu de communisten en Wijnkoop windt zich elke zitting op en Doornbus beukt zijn tafeltje dat liet na elke redevoering schots en scheef uit elkaar hangt en Lisser houdt zijn eindelooze redevoeringen en Mina van Zelm zegt haar vinnigheden en de Voor zitter hamert den kop van zijn hamer en Wierdels spreekt de Waarheid en Jan ter Haar kijkt ver achtelijk en de Miranda kan niet slapen van zijn kip, zijn ei en zijn voer en de Raadszittingen zijn publieke vermakelijkheden geworden, waarheen het stroomt. Zestien jaar stadbeheer is over ons heengegaan en alles is hetzelfde gebleven. Alleen heeten de spelers anders. Toen scholden de socialisten de vrijzinnig democraten uit, omdat Zadok van den Bergh over sommige punten van gemeentebeheer anders dacht dan zijn partijgenooten. Nu razen de communisten omdat Wibaut aan de loonen der gemeente-werklieden tornt, omdat de Miranda zijn beruchte bro chure gelegd heeft, omdat van Meurs, de vertrou wensman der moderne gemeente-werklieden, in Rotterdam in het openbaar tegen het aantasten der loonen opkomt en in Amsterdam met een ver legen lachje er voor stemt en omdat Samuel Pothuis, nu reeds vol van de waardigheid, die straks over hem heen zal worden gegoten als het leiderschap der fractie, na het vertrek van Vliegen, op zijn wrakke schouders zal rusten, al zijn fraaie oraties'van tien'jaar geleden heeft in te slikken, omdat' zijn ,,baas" Wibaut de uitdrukking is van Wijnkoop het aldus decreteert. heeft En lot zelfs de geest van PictNolting, den onafhankelijken, eerlijken, nuchter en Amster dammer leeft weer onder ons en hij heet Sachie Jan sen, deze volbloed Jordaner, die de beste eigenschap pen van het Amsterdamsche kloot jesvolk in zicli menschelijkheid en goede trouw, humor. En zooals de socialisten zich eenmaal druk maak ten om de democratische beginselen van Zadok van den Bergh, die, evenals Wibaut, de stad belangrijke geen verschil \ Ze zijn n pot nat! Ze knoeien, de een met de loonen der Rijks-, de ander niet de loonen der gemeente-werklieden. Het zijn Sjang en Eng !" Het dankbare onderwerp inspireert Wijnkoop tot zijn prikkelendste redevoeringen. Dan wordt de fractie bleek om den neus en sip. Zij zit met het geval verlegen. Daar is de Miranda met zijn bro chure en Wijnkoop mikt er voortdurend op, daar is van Meurs met zijn Janus-kop en Wijnkoop haalt hij er telkens bij, daar is Wibaut en de communistische voetzoekers knallen om hem heen en daar is vooral heer Samuel Pothuis, die heeft recht te praten wat krom is. Zoo bij de pinken als Wijnkoop deze zitting was met zijn telkens citeeren'van het kersvcrsch be zorgde Volk van deiizelfdcn avond, zoo onhandig, zoo verward was heer Samuel. Hij moest'uit zijn'hok komen. Wijnkoop had hem er uitgerookt en daar zat hij en Merrouw lihitz Blam, die stille reséda, die naast hem zit, boog het hoofd ter zijde om den leider gelegenheid te geven den tegenstander in het aangelaat te schouwen en hoe langer heer Samuel sprak hoe dieper en hoe vaster hij zich er in werkte en hij debiteerde de niet aan te vechten stelling dat de Colijnsche korting wel een loonsverlaging beteekent doch de Wibautsche niet. En als Mevrouw Blotz Blim hem niet op zijn teenen had getrapt zou hij zelfs betoogd hebben, dat de Wibautsche korting, wel beschouwd, eigenlijk neerkomt op de loonsverhooging en hij zou dit vermoedelijk bewezen hebben op de wijze van Staring's philosofische eieren. En Heer Samuel keek over zijn proletarischen buik, die, in de achter ons liggende vijftien jaar van kapitalistische nverheersching, lul een fat soenlijken burgennansbiiik is volgegroeid en sprak HEEREN-SCHOEISEL BERNARD ELIAS. 51 LEIDSCHESTRAAT A'DAM van minderwaardig politiek gepraat, daarbij be doelende het gesprokene van de h.h. Wijnkoop en Baas, welke laatste, dien men alles kan verwijten behalve dat hij minderwaardig praat, want hij heeft drie heete aardappelen in zijn mond, brouwt vier blikken dominé's na en n geaffecteerde Haagsche freule, daarop zoo nijdig werd dat hij met enkele krachtige woorden heel Heer Samuel de lucht inschopte.. En zooals.we reeds zeiden de geest van Fiet Nolting was onder ons en sprak door den mond van Sachie Jansen: Het is een misdaad gepleegd aan het gezin, waarvan het hoofd in dienst is der gemeenschap., op het te lage loon te korten, en hij sprak later op den middag van de eerlijke, menschclijkc gevoelens, die moesten spreken" en vroeg met verwondering zich af waarom die humane taal niet kwam uit den mond van heer Samuel en diens gelijken. Weinig is er in die vijftien jaar veranderd en zeker allerminst de mensen en deze waarheid de Eenvoudige Boekdrukker hield nog een mooi betoog over de waarheid in het algemeen en de zijne in het bizonder door te zeggen: Deze waarheid het ging over een heel andere waarheid dan waarvan hier sprake is is de eerlijke, volle waarheid en dat is ook de waarheid van Wierdels," wat onder ons gezegd een waarheid als een koe is -?deze philosofischc waarheid, zeg ik, spiegelde zich heel den rumoerigen middag af op het gelaat run den plaatsvervangende!! gemeente-secretarie, den heer tfoovers, die het zelfde lied, in denzelfden toonaard, ook al een vijf en twintig jaar heelt hooren zingen. Dat de geschiedenis zich herhaalt is niet erg. Dat ze zich zoo vervelend herhaalt, dat is het erge. B A K B A R O S S A Vraagt steeds VAN OUDS HET BESTE MERK

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl