Historisch Archief 1877-1940
8
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2474
i
JC
DOOR
E. KALSHOVEN-BIERMANS
Prijs ing. f 2.40; in stempelt), f 3.15
In 1828 vond men op de markt
te Neurenberg een jongen van on
geveer 16 jaar, die in ontwikkeling
niet verder was. dan een tweejarig
kind en van wien later bleek, dat
hij zijn gansche leven gevangen
gehouden was. Een professor en
een criminalist trokken zich het
lot van Kaspar Hauser" aan en
deze ontwikkelde zich tot een
vriendelijk en goed mensch. In
1833 kwam hij om het leven, nadat
reeds vroeger een aanslag op zijn
leven mislukt was. Wie was deze
vondeling?
Het geval Kaspar Hauser" heeft
jarenlang de gemoederen in beroe
ring gebracht, te meer, daar er
hardnekkige geruchten liepen ,welke
op een vorstelijke afkomst van
Hauser schenen te duiden.
Velen hoorden deze geschiedenis,
weinig kennen haar geheel.
Uit de omvangrijke litteratuur
over den,,Neurenberger vondeling"
is thans een zeer boeiend stuk
geschiedenis gereconstrueerd.
(W'Alom bij den boekhandel
voor"radig.
N.V. Uitg.-Müen Boekhandel
v/h P. M. WINK, Zalt Bommel
DE 25 MODELKAMER/
VAN
TEOO/THJBttK
ZUN
/1EEI/TEEFZKMTIGEN
DE AMSTERDAMMER
Weekblad voor Nederland
kost slechts f 3 per kwartaal of f 10 p. j. bij vooruitbetaling.
m *H
IRRDQ
KOSMOS
POPULAIR 6dj
nnuv
KISTJES VAri25sruitt
_ fy/Sj&tfstr *
1.50
c/. ,
2.5O
n°2
Tentoonstelling Kuostnijverlieiit]
,.ARTI ET INDUSTRIAE"^
12 t. e. m. 19 Nov.
JAVASTRAAT 26
J'sGRAVENHAAGSCHEL
^MEUBELFABRIEK^
1'sGRAVENHAGE
Wij exposaeren een Eiken Eetkamer
Ontwerp: ANT. KRES.
Clichés
Van Leer
AMSTERDAM
BIJKOMSTIGHEDEN
(HORS CONCOURS).
Ik begon er aan te wanhopen of the Bride of
The Week", zooals het in de Engelsche geïllustreerde
bladen heet, haar pen wel n oogenblik zou neer
leggen tusschen de laatste blanke- en de eerste
bruine bijkomstigheid". Want zóó is ze, Annie
Salomons, trouw tot in het geluk, en als de
wisselwachter en de nachtwaker op haar post.
Maar nu schijnt zij, die honderdvijf tig maal in
dezen hoek mocht zeggen wat ze op haar hart
had, toch van plan in de naaste weken een en
ander voor zich enfin seuls" te willen bewaren,
en het spreekt wel vanzelf dat wij de gelegenheid
waarnemen voor een bijkomstigheid" onzerzijds,
voor een enkel bewijs onzer erkentelijkheid, een
gelukwensch, en een woord van spijt over het geval,
dat voor ons gevoelen met den naam bijkom
stigheid" wel wat te licht wordt aangeslagen.
Want al is de mail gewillig en het afstand-nemen
voor mensch en kunstenaar, zegt men, nuttig,
wij, die achterblijven, zullen de kans Annie
Salomons pp het litterair hazenpad, aan een afge
legen stationnetje of in een jubel-zaal, te ont
moeten, noode missen, en den gedrukten
Zaterdagschen brief, die ons een kleine levensbehoefte,
voor het minst een lieve gewoonte werd, bedreigt
op den grooten Oceaan toch altijd eenig gevaar.
Doch daar mogen wij dan nu het voorrecht
tegenover stellen, datgene wat ons nu eens op
het hart brandt uit te kunnen spreken op den door
haar gewijden grond, ten overstaan der tien
duizenden" lezers van de Groene, van wier instem
ming wij ons bij voorbaat verzekerd weten. Van
de vrouwen en de jongelingen in de eerste plaats,
doch ook van de mannen, welke bij de vijfentwin
tigste bijkomstigheid nog durfden spreken van
die juffrouw, die het altijd maar over haar eigen
heeft", bij de vijftigste beschaamd zwegen, en
bij de honderdste berouwvol bekenden: de Amster
dammer altijd daar te beginnen.
Ligt in dezen levensgang harer
ontoeschietelijkste lezers voor Annie Salomons niet al wat
toonend is? Een schoorvoetende, maar oprechte
hulde aan de persoonlijkheid", waarop het bij
allen gemeenschapszin nog altijd aankomt, een
bescheiden erkenning van de kunst, die welt uit
de allerindividueelste" ervaring van de
individueele ziel? Over haar-eigen" begon op deze
plaats elke week een lieve, beschaafde vrouw, die
veel had nagedacht en veel had meegevoeld, die
open stond, van nature en ambtshalve, voor alle
vreugden, alle nooden, en er dan warm voor liep,
zóó innig, dat het ons elke week, en
honderdvijftig maal achtereen, bedriegelijk echt" voor
kwam.
Over haar-eigen, dat in de tweede kolom al
over óns-eigen werd, en in de derde over ons-allen.
En ieder op ons beurt, en op onze wijze, en naar
gelang wij in de omstandigheid" verkeerden,
voelden wij dan de verademing, dat er blijkbaar
nog iemand was, welke in deze week juist dat
zóó overkwam, die het als wij had beleefd en
doorleden, en het voor ons verwerkte om ons
den troost der gemeenzaamheid" te brengen in
zijn huiselijksten, maar daarom niet minder
verheven vorm. Want Annie Salomons, die met
gedichten debuteerde, is' altijd, ook toen zij zich
een onafhankelijke vrouw" waande, een Dich
teres gebleven, en elke alledaagsche bijkomstigheid
droeg van dien adel het onmiskenbaar stem
pel. Wie wist als zij het dienstbodenvraagstuk
te behandelen in het licht der poëzie, zoodat
we niet meer twijfelden wanneer Mkia bij de
gebroken soepterrine schreiend terneer zat, of
haar tranen waren de onze waard? Gelijk een
vrouwelijke Speenhoff bezong zij in deze rubriek
den badman, de groentenvrouw, den tramconduc
teur, de oplichtster, allen, die tot het noodzake
lijk kwaad van den dag moeten worden gerekend,
terwijl zij ons toch ook niet voor hun louter plezier
voor de voeten loopen.
Honderdvijftig maal.... tot ook wij deze
figuren en figuranten zagen met dichteroogen, in
het onverbrekelijke verband onzer arme, ont
roerende mensciielijkheid. Gelooft ge, lezer, dat
iemand behalve Couperus, haar dat zoo vele
Zaterdagen aan n stuk zou hebben nagedaan,
om uit al die doodgewone dingen, platgetreden
in het dagelijksch gewoel, uit al die schamele
vreugden en niemendallige verdrietelijkheden,
uit den chaos, en den poel onzer ongerechtigheid,
altijd weer het beste te puren? Een bloem voor het
knoopsgat van den cynicus, een vergulde pil voor
de zieke, een bijbeltekst voor den vrome, een
drupre! lavendel voor wie van haar herinnering
leeft, eengeur van benzine, die den dorpsbewoner
middenin de groote stad verplaatst, een luchtballon
vooreen kinderhart. Greift nur hinein".... neen,
niet tot allen kan dit woord gesproken zijn, doch
aan Annie Salomons bleek de opdracht welbesteed.
Want nooit heeft zij in de vele levens, toevertrouwd,
anders gegrepen dan met beschroomde hand
en teedere vingers, nooit heeft zij het leven
en zichzelve interessant" pogen te maken ten
koste van waarheid en goedheid, nooit heeft haar
glimlach in deze jaren een naïeve ziel in haar
eigenwaarde gekwetst. Uit een ruim en redelijk
oordeel over het voorbijgaande en bijkomstige,
dat zij niet anders wilde beschouwen dan in zijn
weemoedige en lachwekkende vluchtigheid, moet
deze fijne takt geboren zijn. Een kieschheid van
gevoel, die weet, dat het er op den duur veel
minder op aankomt wat we schrijven, dan wat we
niet schrijven, minder op wat we openbaren, dan
op wat we nog net verzwijgen, minder op wat we
een ander kunnen geven, dan op wat weeën ander
besparen.
Daarom, stel ik mij vcor, moet deze, door haar
gecreëerde" rubriek zoo moeilijk vol te droomen
zijn, omdat zij, steunend op een onbegrensd
idealisme, het pijnlijkst contact zoekt tusschen
mensch en mensch: een gesprek onder vier oogen,
en nochtans openbaar. En daarom, geloof ik ook,
zijn we haar zachtheid misschien nog erkentelijke
dan haar litteraire gaven, nu de tijden hard zijn,
en de beschaving wankeler met den dag.
Annie Salomons zal dan nu binnen enkele
dagen tot veler geruststelling stijgen tot mevrouw".
Zij zal in het vervolg wellicht wat minder vertellen
van de Volksuniversiteit, de Nederlandsche
Sp.>orwegen en de Mina's in de keuken, wat meer van
de bruinvisschen, de Saïdja's en de Indische
conversatie. Doch verder strekkend zal de ver
andering, hopen wij, niet zijn. Want het zou een
groot verlies voor de Amsterdammer"
betet1kenen, en geen mannelijk lezer zou meer weten
waar het eerst op aan te vallen, in geval zij het
van daarginds eens niet meer zou hebben over
haar eigen". Over de persoonlijkheid, welke ons
om haar eigen, en daarom allén, lief werd, en die
ons zal boeien in eiken levensstaat.
TOP N A c i i:
J. S. MEUWSEN, Hotl. A'DAB-R'DAH-DEN HAAG
DE BESTE HOEDEN IN HOLLAND