20 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2475 UIT DEN GEMEENTERAAD (Teekeningen voor de .Amsterdammer" door B. van Vlijmen) Zij zitten als drie wijze koningen uit het Oosten de drie wethouders om wie het bij deze Begrootings-debatten voornamelijk draaien zal. Daar zit de -Miranda en hij lijkt elke zitting meer op een pipsche kip, die een duf ei gelegd heeft, na ge voederd geweest te zijn met Marx' ochtendvoer. Hij zal het 't hardst te verantwoorden hebben. Zijn gemeentelijke bemoeizucht kent geen grenzen en van alles zal hem voor zijn voeten geworpen worden. Zijn meel en zijn bevroren vleesch en zijn waschjes en zijn visch en zijn stofzuigers en het meest zijn melk. Maar bovenal zal zijn brochure over De kip, het ei en het voer" tegen hem worden uitge speeld. De commu nisten, die weinig politieke fortuintjes hebben, zou den al heel onhan dig moeten zijn als zelfs zij uit die ' brochure niet eenig profijt wisten te halen. Aan den anderen kant zit Ferdinand Wierdels.Zijnaangelaat isovertogen door den glimlach der menschelijke vriendelijkheid. Daar staat wel het meer gedesorga niseerd is, doch wat nood? Uit welken hoek de wind ook waait, zijn jasje waait altijd mee en nu zijn fractie-leider heeft aangekondigd dat Mr. Romme over het O. O. zal spreken, glimlacht hij nog verteederder, want Romme is, ondanks zijn jonge jaren, een conservatief in merg en been en hij heeft als vurig democraat van hem dus niets te vreezen. En wat de salarisveriaging betreft, heelt Boekman namens de roode fractie niet z«o juist verklaard dat er van haar geen steun te wacnten is voor voorstellen die beo0gen aan de salar'ssen te tornen? De Eenvoudige Boekdrukker lacht witjes na deze verklaring. Alle kou is uit de lucht en straks gaat hij weer als No. l van de langste lijst de kies-zee in. De Machtige is purper. Is er achter de schermen, in 's Burgemeesters ka mer, iets geschied? Hijjis zenuwachtig. Noteert ijverig wat Boissevain zegt over de stedelijke financiën en bijt van tijd tot tijd op den nagel van zijn pink. Verstrooid houdt hij hem een paar maal de Miranda voor, doch deze bedankt. De debatten kunnen hem niet deren. Behalve van den kant der communis ten, zal de critiek liefelijk zijn. Zijn begrooting is een model. Bijna 100 millioen groot, is er op be zuinigd met het verstandige potlood; de belasting is niet verhoogd, tariefsverlagingen worden in uitzicht gesteld naderen daar niet de verkie zingen? en 1923 valt mee. Nergens voor zoover het oog reikt scherpe kanten. Wat is er eigenlijk nog te zeggen, dat al niet verleden jaar en voor verleden jaar gezegd is? Uit de discussie blijkt het spoedig dat de stem ming in den Raad milde is. F.r hcerschf bij rechts een optimistisch pessimisme. Bij links ecu pessimistisch optimisme. De toestand valt mee. Von Freytag Drabbe is opbouwend in zijn critiek, gelijk het den Katholieken aanvoerder betaamt die straks misschien geroepen zal worden om naast den Machtige aan de groene tafel te zitten. Want telkens weer wordt er op gezinspeeld, op een ko mend samengaan van katholieken en democraten en reeds ging er een zich te buiten aan critiek op den, in dat geval, vermoedelijken Minister van Finan ciën. Zou dit den Machtige misschien zoo zenuw achtig maken? De katholieken hebben een stevig deel van den n ijveren middenstand achter zich en derhalve zijn zij voor lagere tarieven en faciliteiten aan de winkeliers en vandaar het dichterlijke woord: Hoe lager het tarief Hoe grooter het gerief en zij komen nu reeds met een voorstel- den winke liers, die na sluitingstijd hun etalages willen ver lichten, den electrischen stroom goedkoop te leveren. Een gezond idee dat de straten na achten weer tot pantoffel-parade-wegen zal maken. Walrave Boissevain groot golfspeler voor het aangezicht van zijn caddic" legt het balletje van zijn critiek op het hoopje zand van zijn Vrijheidsbondsche beginsel en begint zijn stok te zwaaien, maar inplaats van den ijzeren gebruikt hij den houten en de bal raakt in den bunker" en als hij hem eindelijk denkt te holen", zit d: Mach tige boven op het gat. Als je Boissevain zoo hoort spreken, denk je: Wat een kerel ! Wat is hij op de hoogte !" Maar dit duurt maar een oogenblik. Dan komt de zwaai niet de golfstick en de bal ligt ergens in het hooge gras en in geen tien slagen is hij er uit te werken. .Het is zijn plicht als oppositie den toestand donker te schilderen, maar verder dan tot een mistig grauw brengt hij het niet en telkens ziet hij weer lichtpunten ondanks zich zelf. w/U R AVE Het debuut van den nieuwen leider der sociaaldemocratische fractie was sympathiek. Hij sprak eenvoudig, had zich goed in de zaken ingewerkt en beantwoordde heet van de naald de rede van den heer Boissevain. Hij had natuurlijk tot taak den toestand, geboren onder het bewind van drie zijner knapste partijgenooten, rooskleurig voor te stellen, maar hij deed dit zonder de zwarte plekken al te zeer weg te doezelen. Hij constateerde een vrijwel algemeene verbetering, wij waren wat verder van den rand van den afgrond, dien wij een jaar of wat geleden bedenkelijk genaderd waren en het catastrophale, dat Boissevain en Wijnkoop, deze twee handen op den conservatief-comnumistischen buik, hadden geprofeteerd, was afgewend. De Begrooting sluit normaal en hij draaide namens de fractie de Miranda's kop het halsje om door te verklaren, dat men van de loonen verder had af te blijven. En ook het gebruikelijke, vriendelijke woord over de tarieven dit schoone verkiezings instrument waarop het altijd goed is te spelen als de stembussen opgepoetst worden bleef niet achterwege. Eindindruk: geen militant als de Vliegen van weleer, geen parmantige als de Samuel van alle tijden, maar bovenal onbedorven. Arme kerel !.... Dezen eersten middag kwam broeder Donwes ook nog aan het woord. Hij is de brave oom, die lof zwaait naar de tafel van B. en W., naar de tafel der rooden en naar de eigen tafel. Hij nam het op voor Colijn, gelijk het een goed broeder be taamt en verklaarde te staan noch aan de zijde der pessimisten, noch aan die der optimisten. Ver moedelijk doolt hij alleniglijk een tikje in de mist, want wat hij eigenlijk wil, bleek niet duidelijk. Hij heeft in zijn kleine fractie de geit-Spier en de kool-Baas te sparen en hij doet dit vaderlijk, broederlijk en zusterlijk. De redevoeringen van Douwes zijn altijd een tikje dierbaar, zelfs als hij zich opwindt, doch juist dan is hij het vergevingsgezindst. Kn altijd luistert nK'ii met welbehagen naar hem, want ook hier is een eerlijk man aan het woord, die het goed meent met zijn medeburgers en allerminst uit is op eigen politieke glorie. Er is nog een derde die het goed meent de leider der christclijkGeneraal. Zijn woord historische fractie, is altijd hartelijk en welge meend en hij is in de gelukkige positie dat zijn groote zoon een waardig wethouder is, want Jan ter Haar is de man geworden, die onze ongelukkige be strating, ondanks de slechte tijden, hardhan dig verbeterde zoodat wij ons weldra in haar gladheid kunnen spie gelen en het eenige ge luid, temidden der geruischloosheid, de kre ten zullen zijn van de voetgangers die tot moes worden gereden. Begonnen wij met een trio, laat ons ein digen, ook met een trio : de drie fractielei ders Abrahams, Wciss en Wijnkoop. De Rus voelt zich sterk nu de S. D. A. P. steeds meer tanden verliest en spe culeert op de ontevre den elementen, gelijk eenmaal de S. D. A. F'. er op speculeerde, toen de liberale grootheden deden wat de Machtige Begrootingt'ii maken. \Veiss schobberdebonkt op de restjes van al de andere partijen en Abrahams.... Dokter Vosje is op zijn gezondheidszetel geen blijvertje en hel moet in 1025 al heel vreemd loopen als hij niet als het du vel t je uit de doos naar voren springt en zijn aandeel krijgt in het democra tisch bestuur onzerstad, waartoe zijn fractie het hare in overvloed bij draagt. Dit is de eerste ronde. Wie er na de laatste uitgeteld zal zijn? Ik DAVID nu doet n EEREN-SCHOEISEL BERNARD ELIAS. 51 LEIDSCHESTRAAT A'DAM