Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2480
PEEK& CLÖPPENBURG
Leest:
DE STEEN DER WIJZEN;
de uitstekende vertaling van A. en E. HUBER van
J. ANKER LARSEN'S
DE VISES STEN"
Ik ben gewoon, in boeken passages of gezegden, die mij bizondcr treffen,
aan te strepen, maar in De Sleen der Wijzen was ik voortdurend aan het
aanstrepen, ik kon wel aan den gang blijven. Het staat vol van de gewich
tigste, schoonste waarheden."
HENRI BOREL in Het Vaderland.
Ziezoo, nu weet ge al vast, dat dit boek een phenomeem is in de literaire
wereld. Laat ik er meteen bij zeggen, dat het volstrekt niet den indruk van
vertaling" maakt en dat het integendeel in uitstekend en schilderend, los
Holland ch is overgezet."
J. EIGENHUIS in Eenheid
Het is boeiend van 't begin tot het eind, en vol van dingen, die
onvergetelik zijn van schoonheid."
A. M. DE JONG in Het Volk
AMSTERDAM, UITGEVERS-MAATSCHAPPIJ ELSEVIER".
KUNSTHAND WEVEN.
Geïllustreerde handleiding ten gebruike van school en huis voor het
aanleeren der technieken van Kunst- en
Spoelwezen op den handweefstoel,
door EMS. M. ROGGE en LOUISE H. WILDT
Prijs, gecart. ? 1.90. Uitgave van VAN HOLKEMA & WARENDORF, A'dam
EEN (JOED INTEGIEUR
l/ EEN DAdEL'JK/XH
TE OOITERBEEK DE
VEPZOPQIM OP.
DE AMSTERDAMMER
Weekblad voor Nederland
kost slechts f 3.?per kwartaal
of f 10.?per jaar bij vooruitbetaling.
l
ft n t/e J i'crr /#££ ~
Heemstede, lage belasting,
Boschrijke omgeving
LANDHUISJE te koop met garage / 11500, zonder
garage ? 10500, bev. 2 kamers, suite, serre, vestib., gang,
provisoir, W.C. met fonteintje, keuken, voortuin, flinke
achtertuin, met schuur en achteruitgang.
Verd. 2 groote kamers met groot en klein balcon,
kleine kamer, badkamer, groote zolder met
dienstbodenkamer, gas, electr., waterleiding. Halte Electr. tram.
Te bevragen bij GE BR. J. en H. v. d. POL,
Koediefslaan 35 37, Heemstede.
OVERWEGINGEN
Hallo, hallo? Nee juffrouw, ik spreek nog. Je
vraagt hoe ik het gisteravond vond? Wel, uit
stekend. Een goede lezing, een goed spreker, een
goed publiek.... Wat, geen goed publiek? Je
bent kieskeurig, hoor. Alle mannen in smoking,
gelijk en gelijkvormig; alle dames in uniform:
scheedevormige zwarte japonnen en blanke
schouders. Mooi geheel, vind ik. En dan die
prachtige meubels. In geen meubelwinkel heb ik
't ooit zoo fraai gezien, zoo rijk, zoo afwisselend.
Van alles wat, een Queen Ann stoel, een tafel a la
Louis XV, een Perzische divan. En werkelijk heel
mooie schilderijen: Mauve, Witsen, Poggenbeek..
Hoe bedoel je, niet nieuw? Van Gogh? Schilders
van tegenwoordig? Wel nee, weet jij of iedereen ze
over een jaar niet weer leelijk zal vinden? Me
vrouw heeft groot gelijk gehad, die rommel niet te
koopen.... Nee, nu overdrijf je; ze kent ze wel
degelijk, ze wil ze niet. Veel te veel gekuischte
smaak; veel te veel afkeer voor stroppen.... Wat,
niet persoonlijk? Misschien. Nee, niet veel geest
aan verspild, niet veel fantasie. Nu ja, fantasie is
gevaarlijk, je weet 't zelf, 't wordt zoo gauw ordi
nair Ja, ja, wel zeker, een heel interessant
gesprek. Jan van Belie heeft de mazelen, de
tabakken waren wat flauw, Henk is naar Egypte,
je hoort toch maar van alles op zoo'n avond. En
bijna geen Amsterdamsche klank komt meer uit
hun monden; en zoo netjes als ze zich voorstellen
aan elkaar ! Net echt. Weet je wat ik vind? 't Is
of het doel van de bijeenkomst, de feestlichten, de
aanwezigheid van de' geleerde' en artistieke' spre
ker, de vreemde taal, het publiek een nieuwe glans
van geestigheid verleenen, nieuwe bronnen op doen
sprankelen van het edelste nat der gedachte....
Hoe zeg je? Ha, ha ! Ja, maar ik meen 't toch ook
wel een beetje. En zie je, zoo belangstellend als de
menschen waren, zoo begeerig naar nieuwe leering
en verklaring, echt heilbegeerig. Een dame die
naast me zat had opgevangen, dat Byron's werken
nog onlangs in een krant besproken waren door
een zekere' John Smith. Nu wou ze maar per se
weten of dat nog familie was van'éne Smith op
Piccadilly Circus, bij wie' ze haar bontmantel
gekocht had. De overeenkomst in naam had haar
getroffen. Niet aardig? Niet, nu ik wel. hoor.
Trouwens, de menschen moesten wel geboeid zijn.
Die minnarijen van Byron ! Hij kon er wat mee,
zeg ! En dan die horrelvoet, en dat zwemmen over
de' Hellespont; en die minachting van die lui voor
hem, in Engeland.... Zijn verzen? Nu ja, zeg,
dat weet je immers ook wel: veel te moeilijk, en 't
gaat altijd zoo vlug, dat voorlezen, 't Was heel
goed gezien van de' spreker om daar maar over
te zwijgen; trouwens, de voorzitter had hem een
wenk gegeven. Hallo, hallo ! Nee, juffrouw, nog
even. Is den spreker je tegengevallen? Ja, ja, je
hebt gelijk. Ja, die fijn beschaafde man, hij was
misschien wel voor wat anders aangelegd, dan om
van Byron's liefjes te vertellen, "naarstig naar
geestigheden te zoeken, zwoegend vonken te
stampen uit een onbenullig onderwerp, aan een
kille en klamme massa hoorders een
griezeligkunstmatig litterair leven in te blazen. Hij zal
ook wel eens van iets anders droomen, hij die door
zijn vrienden vroeger fijner dan Emerson en war
mer van gemoed dan Walter Pater genoemd werd..
ja, ja, zeker, mi meen ik 't volkomen; natuurlijk !...
Lezingen absoluut afkeuren? \\\\ nee. Ten eerste
passeert men den avond op een
beschaafd-ontwikkelde manier. Ten tweede ziet men zoo'n
beroemd spreker ook eens van nabij, constateert
dat hij al wat peper-en-zout wordt en dat er
eigenlijk zooveel superieurs niet aan hem is. Ten
derde spreekt men nog eens iemand. Ten vierde
frischt men zijn kennis wat op. Ten vijfde behoeft
men nu Byron niet te lezen, men heeft hem
immers al lang in de gaten: hij was niet veel zaaks !
En tenslotte laat men die' arme' drommel van
een spreker vijftig pop verdienen: nu kan hij
eindelijk een deel van die oude
brandstoffenrekening afdoen Mijn toon alweer niet heelemaal
ernstig? Nee, misschien niet. En (och. mijn waarde,
wees nu maar tevreden. Ze kunnen 't immers niet
helpen, de geldmakers, dat ze zoo zijn. 't Zijn zelf
slachtoffers van een maatschappij die op
begeerigheid en ijverzucht gegrond is. Ze worden voort
gejaagd door hun concurrenten en door hun eigen
kwade instincten, die de samenleving aanblaast.
Gelukkig dat hun vrouwen een enkele maal
nog wel eens een lezing voor hen op tomv zetten.
Een litteraire lezing in de' rijke' koopmansstand
i's niet volstrekt niets. Het is juist even een kleinig
heid meer dan niemendal. Nu, tot morgen !
J. H I. L E M A N W E F. N l S C K S
HETBOEKl
VAN DEWEEK
Het KERSTNUMMER 1924
De Groene Amsterdammer
04 pag. mettai van platen, puzzle.
prijsvrage.i en novellen.
Koor niet-absnné's alom verkrijgbaar all.?,
Ultuve vin VAD HOLKEMA i WABEKOOIF, A'dim
;ass>^&s^g»->si>J>ja