DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2481 IN AFWACHTING UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE *r Als 't Kerstmis geweest is, aan 't eind van het jaar, als het jaar tot z'n rust wordt gedragen, dan zitten we samen, zoo onder-elkaar, en we tellen verlangend de dagen. Dat gaat niet om 't jaar, dat z'n leven nog rekt, maar om 't jaar, dat de Tijd uit de Eeuwigheid wekt (want wat oud is, vindt weinig verschooning); wij maken van 't stervende jaar geen gewag, want zoo'n jaar och, zoo'n jaar is een ding van een dag: Is de koning dood? Leve de Koning!" Zooals we hier zitten, zoo zaten we óók, toen het stervende jaar werd geboren: om het heengaandè.jaar, dat zich eenzaam belook, deed geen klacht of geen deernis zich hooren; ons kwam geen gedachte van rouw in den geest em 't jaar, dat ons lang tot gezel was geweest: het kon heengaan; z'n tijd was gekomen! Zoo zitten we knusjes weer onder-elkaar, in spanning en hoop: of van 't komende jaar niet het eerste geschrei wordt vernomen! Het jaar, dat verging, bracht ons vreugde en leed, en het was ons gestaag tot een makker; toen 't kwam, was 't ons lief,?maar ons meegevoel sleet, en z'n dood roept geen meelij meer wakker. Wij hebben 't verwelkomd in spanning en hoop; we hielden 't met liefde en geestdrift ten doop, en we volgden z'n groei met behagen; thans wachten we wér, tot het nieuwe ver schijnt: zoo'n afgeleefd jaar, och wat is het aan 't eind, dan alleen-maar een serie van dagen ! Toen 't kwam.... o, we wenschten elkander geluk met het jaar, dat zoo-pas was geboren ! We maakten ons blijde, we maakten ons druk om de vreugd, ons zooeven beschoren ! Nu 't sterft o, we maken ons jubelend klaar om ons voor de geboorte van 't komende jaar met hoop en met vreugde te gorden; we vinden het wachten alreeds een festijn, en praten al, of we op kraambezoek zijn, van dat, wat het later móet wórden ! Zoo oud is het jaar nu, dat eens werd verbeid met een vreugd en een min zonder voorbeeld; zoo eenzaam is 't jaar; het voleindigt z'n tijd, en het ziet zich tot sterven geoordeeld. Maar ons leeft weer spanning, weer hoop in den geest: het is dezer dagen weer Kerstmis geweest (in 't Nederlandsch: Christmas" of Weihnacht!"); nu wachten we weer, na die Kerst-symboliek, hoe de Tijd (en algauw ook de landspolitiek) voor de zooveelste maal wordt verSteinacht! K u M G R A NOSALIS DAGBOEK VAN EEN AMSTER DAMMER Aan Dr. E van Dieren Jubilaris Beste Eberhardt, Amsterdam. BRIEVEN Ik houd van je. Ik mag je. Je bent AAN tenminste anders dan al die anderen. GROOTE Je bent dokter en je patiënten beweren MANNEN dat je een beste bent. Dat wil zeggen de patiënten die je beter maakt of die zoo verstandig zijn daar niet op te wachten en uit zich zelf beter worden. Die je behandeling niet overleven, zeggen niets. Maar je hoort ze brommen. Doch dat overkomt eiken dokter, zelfs den slechtsten. En in zooverre ben je niet anders dan de anderen. Maar verder is alles vreemd soortig aan je. Je doet aan politiek zonder politicus te zijn. Dat.is ieen verbazend knap stuk werk in dit land. Je bent sinds jaren socialen-vreter en zoowel de socialen als je zelf hebben er geen last van gehad. Je hebt de roode onderwijzers tot op hun rooje baaitje uitgekleed en nog verder. Ze bleven er kiplekker bij en jij zelf ook. Waarom? Omdat je ze alles wat ze van hun geboorte af in het openbaar gezegd hadden, onder den neus wreef en iedeieen daardoor zoo overtuigd werd van hun ongevaar lijkheid, dat iedereen tegen zich zelf zei: Wat maakt die van Dieren zich druk om niets". En je vijanden je hadt er een paar, maar dat is altijd een verdienste in een mensch zeiden: koe &ct^^^'7u^&^^ meer brochures hij schrijft, hoe minder recepten hij schrijft, dus hoe beter voor zijn patiënten"). Maar dit was de kif", omdat je beter dokter dan politicus bent. Je was in den oorlog niet pro-Duitsch, maar met Steinmetz een soort Uber-Deutscher, wat niet belette dat je den oorlog verloor. Ondanks je brochures. Je was lid van de schoolcommissie deze voorhof in den goeden liberalen tijd van Raad en Kamer en je kwam niet over den drempel. Je schreef brochures en zelfs een tooneelstuk, dat levende drama's waren en die maar n gebrek hadden: Ze waren net als sommige worsten met haringkoppen en eindjes sigaar, volgestopt met citaten. Van iedereen, tegen wie je wat had, had je een klein dossiertje, en je had zooveel regels schrift van hem dat je hem en zijn heele familie aan de galg er mee kon brengen. Je ging er altijd zelf aan hangen en dat is een compliment voor je goede hart. Zoodat in het kort saamgevat, je in de vaderlandsche poppenkast de Jan Klaassen was, die altijd iedereen te lijf ging en zelf de klappen op liep. Napoleon zei: het is geen kunst je troepen in het vuur te brengen. De kunst is ze er uit te brengen." Je bleef altijd in het vuur. Behalve in twee gevallen. Te midden van de sportverafgoding liet je je stem hooren en men lachte je uit. Zooals altijd. Nu moet men je gelijk geven, al gebeurt het dan nog niet openlijk. En dwars tegen al de officieele geleerdheid in, hield je vol dat je den verwekker van de beri-beri gevonden had. Je hield moedig vol, vocht op je bekende vurige manier voor je ontdekking en won. Je had je bij de rijstschilien moeten houden. Helaas! Je bemoeide je met de politiek en je kon er niet tegen. Maar je bent een voortreffelijke huisarts, wiens komst aan het ziekbed heilzamer werkt dan je beste drankjes en pillen. Je vindt dat geen verdienste. Je vindt je brochures veel knapper. En daarmee lig je natuurlijk weer overhoop met je patiënten. Je moet met iemand overhoop liggen. Anders voel je je niet lekker. En om je nu eens fijn het land op te jagen, hebben we je jubileumsdag tot een feestdag gemaakt, waarop het je ver boden was met iemand ruzie te maken en om je aan je verstand te brengen dat al je zoogenaamde vijanden eigenlijk je beste vrienden zijn. Blijf er gezond bij en lang! Je dankbare JAN DE MOT GRANDS VINS DE CHAMPAGNE POL ROGER & Cie Agent Sénéral: JABER BERLINBS, Haarlem NIEUWE UITGAVEN Van rfe Noordkaap tot den Bosporus, door W. N. BROEKHUYZEN, A. VAN DEURSEN en J. MUIDERMAN. Wageningen, Qebr. Zomer en Keuning. De samenstellers hebben zich ten doel gesteld voor de leerlingen der scholen voor voortgezet onderwijs leerstof te geven, waarin het leven der volken wordt geschilderd en de vormenrijkdom der landschappen wordt beschreven, en den onderwij zer schetsen aan te bieden, die het geografisch onderricht kunnen veraangenamen. Prof. J. O. WATTJES, Practische wijsbegeerte. Delft, W. D. Meinema. Door enkelen gewezen op de propaedeutische waarde zijner artikelenreeksen, die vrijwel verbor gen in 't tijdschrift Licht en Waarheid" zijn gepubliceerd, heeft prof. Wattjes gemeend goed te doen, die artikelen tot een inleiding tot het wijsgeerig denken om- en uit te werken en zoo voor grooteren kring bereikbaar te maken. De opstellen over de verschillende kultuuruitingen zijn daartoe belangrijk omgewerkt en uitgebreid. Het Nederlandsche boek 1924. Uitgave van den Nederlandschen Uitgevers-Bond. Deze officieele catalogus is, volgens een besluit. van den Nederlandschen Uitgevers-Bond, samen gesteld door een commissie uit zijn leden: Jan Tadema, Joh. C. Brusse, O. F. Callenbach Sr. en I. Noothoven van Goor. Hij geeft een zoo volledig mogelijk overzicht van de boeken welke in 1924 in Nederland het licht zagen. QQKTFREDjROESKE ZANDBLAD - SIGAREN 8 enIO ets