c OE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2481 DE HEKSENKETEL Teekening voor de Amsterdammer" door L. J. Jordaan EEN RECEPTIE VAN NEDERLAND?FRANKRIJK" Geachte Redactie, Met plezier wil ik Mr. P. H. Ritter over die receptie ter eere van den heer Charles Benoist inlichten: Nederland?Frankrijk" schijnt hem te interesseeren en hij blijkt van het dubbele genootschap niet op de hoogte. Maar mag ik het doen op mijn manier? Niet, dat ik die van den heer Ritter verkeerd zou vinden! maar ik heb het gisteren nog gevoeld op een fancy-fair in de komedie, waar schattige meisjes bewonderenswaardig koketteerden nr.t sand wiches en thee en lekkers en waar ik natuurlijk mijn penningske bijdroeg, maar de zelfbeheersching van zestig jaren strijdens gebruikte, om mijn oogen zoo vast mogelijk in den zak te houden: wie oud is, moet niet doen of hij jong was. De heer Ritter is jong en frisch l Hij is tevens een specialist in stijl. Ik heb pas prachtige opstellen van hem gelezen, duidelijk als een ontleedkundige les en zelf je voorbeelden van stijl. Die stijl van Mr. P. H. Ritter beheerscht geens zins alleen zijn pen; hij is de man-geworden stijl. Hoe wél past hij hiermede in het Sticht! Den len Augustus j.l. was het vijf-en-vijftig jaren ge leden, dat ik uit het achterlijke stadje Harderwijk, toen een droef depot van kolonialen en bokkings, ben overgepoot in dat centrum-des-lands, die stapelplaats van stijl en steilte, 't in stijl gestolde Stichtelijk Sticht. Weliswaar bracht ik het slechts tot den omtrek der Stad, maar de beminnenswaardige gewoonte van de Wereldbibliotheek om me elk jaar kort vóór de groote vacantie een wisseltje te sturen, waaraan ik niets heb te doen dan het geld op te strijken, is wel de klinkende proef op de som mijner waarnemingen van het Sticht, neergelegd in den roman De Zonde in het Deftige Dorp, waar de zonde als steeds louter lokmiddel was, bijaldien ik een Epos der Deftigheid heb willen schrijven. Helaas, iets aan te zien en te beschrijven, wil nog niet zeggen, iets in zich optenerren en tot toepassing te brengen. Dit laatste vermocht en vermag Mr. Ritter; ik bleef, ondanks de jonge verhuizing in den stijl mijner geschriften als in dien van mijn leven, een zoon der Vale Veluwe. Zie er dus. Geachte Redactie, enkel een blijk van zelfkennis in, dat ik u verzocht, Mr. Ritter op mijn manier van antwoord te mogen dienen, stil en eenvoudig-weg oprecht, althans niet in zoo'n Open Briefen zonder hovelings gebaar". Al kon ik er hem mee overtuigen, dat ik me niet als.... een slaaf heb gedragen, het zou me niet mogelijk zijn, mijn natuurlijk óók Hooggeachten heer en Collega het equivalent te sturen van een aan stijl rijken zin als deze: Het gevoelen van vele goede Hollanders, die door uw slaafsche rede gekwetst zijn en van vele goede Franschen, die weerzin hebben tegen de verloochening door e^n volk van zijn eigen nationaliteit, deed mij naar de pen grijpen." De achterdocht van mijn geboortestreek, waar ieder bij een verzekering over de bemesting van den valen bodem, onmiddellijk becijfert wat elke kruiwagen mest niet enkel aan, specifiek gewicht maar aan krui- en verder loon "waard is, doet me bij een zin als dezen vragen: waar haalt ie die menschen zoo gauw vandaan ? en daar de Jaarbeurs is gesloten, zoek ik voor de mogelijkheid van een dergelijk tweetalig interview-in massa vergeefs zelfs in het Sticht de plek. Doch niet enkel mijn Veluwsche nuchterheid, ook mijn ouderdom, zou mij hebben belet, den heer Benoist op de receptie van Nederland Frankrijk toe te spreken, zooals Mr. Ritter zou hebben gewild. Immers, juist als men overeen komstig het nooit te vaak herhaalde woord van mevrouw de Staël geschriften behoort te beoordeelen naar de data, moet men het zeden doen en manieren. Ongeveer een maand geleden was ik, in verband met een door den gastheer gedanen aankoop-in-het-groot van schilderijen, te eten gevraagd bij een landgenoot, meneer O. W. van Zus- en Zoo-burg. Ongesteldheid heeft me ver hinderd te gaan, maar naar ik vernam van een gast, die er wel invloog, had mevrouw O. W. de vetheid der soep, de dikte van den zalm, de malschheid van den runderhaas, den adel van het kloek stuk reerug, de kou van het ijs en "'de sappigheid van de vruchten even welsprekend'en ALWEER ? even geregeld doen waardeeren als meneer O. W. den geur van zijn wijnen en van zijn sigaren. Mijn vriend die ging en ook ik tot nu, we hebben een dergelijke gastvrouwelijke en gastheerlijke elokwentie beschouwd als eigen aan den huize O.W. Maar sinds ik Ritter's Open Brief las, ken ik mij als een achterlijk grijsaard en weet ik, dat het nu stijl is en zede een gast te onthalen op pocherij. Toen ik, op mijn zesden of zevenden jaardag, een prachtig hobbelpaard had gekregen en een op visite verzochte" vriend vond, dat het zijne mooier was, heb ik ondanks mijn jarig-zijn voor mijn: ,,Dat jok je" een standje gekregen. Mocht ik mijn kleinzoon zoo hooren spreken, ik zal mij nu haasten bravo te roepen. Gelukkig is de heer Charles Benoist, hoewel Franschman en vier jaren jonger dan ik, in deze omgangsvormen van een al even verouderde geaardheid als ik. Zijn zoo groote sympathie voor Nederland heeft hem niet doen' vreezen, dat ik mijn land belachelijk maakte. Immers doorzag hij de bedoeling van mijn geenszins diepzinnig speechje, dat slechts beoogde hem te danken voor al het goede, hier gedaan, door de minst officieele aller diplomaten te zijn; en nadat ik dus, als een tegenstelling, herinnerd had aan den vertegenwoordiger der Zeven Provinciën, die de zaal van Versailles doorstapte met een gevederden hoed op het hoofd, troefde" de heer Benoist terug: Onze Fransche gezant deed pre cies hetzelfde bij den Prins en Heeren Staten." Doordien dit niet in de krant gestaan heeft, voor welke ik op het verzoek mijner medeleden van Nederland?Frankrijk den volledigen tekst mijner toespraak afstond, heeft de heer Ritter niet uit de details van het antwoord des hecren Benoist, zijn verkeerden indruk van het door mij gezegde zien wegnemen. Hierover verbaas ik mij niet, zoo min als over een journalistieken ijver, welke in een aan alle politiek vreemd huldebetoon, als ons samenzijn met den heer Benoist geweest is, materie zag voor een deftig opstel. Wel echter verwondert het mij, dat Mr. Ritter, schrijvende over het indertijd in Kunsten en Wetenschappen te Utrecht door prof. Salverda de Grave gestichte genootschap Nederland?Frankrijk, kritiek ba seert op gebrek aan kennis. De verzekering: Ik grond mijn oordeel over de gelijk waardigheid onzer eigene cultuur met die der Franschen, op langdurige gedachtenwisseling met vooraanstaande Fransche lite ratoren." is weer een van die.... klinkende zinnen, die de Veluwsche nuchterling in mij dolgraag eens met mijn dichterlijken vriend Pau! Eyquem te Parijs, die alle dag een klein dozijn Hollandsche kranten moet doorkijken, waartoe tien jaren studielevens te Utrecht hem bekwaam hebben gemaakt, in deelen en onderdeden zou ontleden. Doch deze zin is slechts fanfare na een onjuist heid, die voorafgaat: (?Nederland?Frankrijk houdt een betrekking van wederkeerigheid in zich gevat." Die wederkeerigheid »eeft Parijs, het daar bestaande France?Hollands, naast welke vereeniging nog het in de rue Servanc'o:ii geves tigde Centre d'études franco?hollandaises" werkzaam is. Nederland?Frankrijk" is gesticht om, in 't belang van Nederland, voor de beoe fening van Fransche letteren, Fransche wetenschap, Fransch vernuft, hier in ons land als Nederlanders werkzaam te zijn. DE MEESTER Rotterdam, 22 December. Verkoudheid U in vele gevallen het begin van een ernstige ziekte. Voor kom een verkoudheid en schaf U onmiddellijk een Bacon T o g a l - tabletten aan. Gij vrijwaart U dan van de on gemakken veroorzaakt <looi ons vochtig CD koud klimaat. t i* een ideaal midI del bij Rheumatiek, kW Influenza en Jicht. Ook als gij lijdende xijt au> Hoofd- en zenuwpijn i* de genezing en onschade lijkheid van T o g a l gegarandeerd. Bij alle Apoth. en Drog. l f 0.80 CB 12.-.