De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1925 17 januari pagina 8

17 januari 1925 – pagina 8

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2484 j Het feit, dat er dagelijks meer WHITE VRACHTWAGENS EN OMNIBUSSEN op den weg verschijnen, spreekt voor zich zelf. De prijzen zijn concurreerend. ALLEENVERTEOENWOORDIOINO VOOR NEDERLAND: N.V. Gebrs. NE F KEN S' Automobiel Maatschappij ALLEEN: AMSTERDAM, Jacob Obrechtstraat 26, Tel. 22507. UTRECHT, Nachtegaalstraat 55, Tel. 3061. Geen filialen, ook niet in andere plaatsen. NAAR MAAT Fr. SINEMUS 20 Leidschestraat 22 - Amsterdam TtOO/TEBBEEK VEP/TBEKT FOTO/ EN EEÓROOTINCJ VOOR WOON INLICHTINGEN REG. BREESTRAAT 35 161 KORTING OP ALLE TRICOTONDERGOEDEREN Vraagt Uw leverancier uitsluitend Delflsche Slaolie EXTRA , 1.20perheele. /0.75perhalve Iflesch (verpakking inbegrepen). N Plantenvet l ?0. LET OP HET GEDEPONEERD HANDELSMERK DELFIA er tablet Va K-G. netto. van f VANJCHAICKT \ MEUBELTRANSPORT-MI BERGPLAATSEN v. INBOEDELS BINNEN-EN BUITENLANDJCHE \ TRANSPORTEN j OVERBRENGEN v. MEUBILAIR OOK PER AUTO TAPISSIERE BOOTH5TPAAT, UTRECHT TEL 163 l Smluhiill RIENTS BUI Ztltood. 99 Ctnt Ir. In den Boekh. en na postw. bij RIËNTS BALT, Den Haag, Daguerrestraat 28. DEGELIJKE OPLEIDINO, mond. OH mohi-lft. mmn bovenmtaand mdrem OVERWEGINGEN VI Je klacht, beste vriend, doet mij aan, en her innert mij aan de smartelijkste ervaringen die ik zelf op jouw leeftijd heb doorleden. En zal ik je bekennen, dat ik nu nog niet alles te boven ben, dat ik het vermoedelijk nooit heelemaal te boven komen zal ondanks het bezadigd antwoord en den misschien al te wijzen raad dien je in dezen brief zult vinden? Ik heb niet alles heel ernstig opgenomen en ik glimlachte toen ik je, in je opwinding, zag klagen dat het Frankrijk, waarvan je je vóór je eerste bezoek zulk een sierlijk-deftig denkbeeld had gevormd, in goed vertrouwen op klassieke schrijvers en gladde platen van de Illustration", dat het Parijs, waar je niets dacht te vinden dan rijke bevalligheid, dan prachtignasaal-klinkende en fraai rollende, vlug loopende zinnen (met den subjonctif altijd op zijn post !), dan volmaaktheid in lichaamsvorm en kleed, dan namen als Armand de la Péchonnière dat dit land en deze stad je gebleken waren plaatsen te zijn waar de meisjes klein en slordig, de meubels vaal en ouderwetsch waren, je kostjuffrouw (een echte" Parisienne) den achternaam Hirschlein en je liefste componist den voornaam Erik droegen. Ik moest glimlachen; maar ik huiverde toen mijn blik verder was gegleden langs je vele zinnen en vastgehouden werd door je uitroepen over de nutteloosheid van alle grootheid"; dat Rembrandt voor niets heeft geleefd," ik voel het met jou als ik de kleinheid zie van wie nu zijn land bevolken en ik begrijp zoo je vraag: waar is dan het land dat n een Rembrandt voortbrengt en in alles de zieledeugden vertoont waardoor hij de groote werd, die hij is? Waar is het menschelijk verschijnsel, vraag ik zelf nu, dat eenheid bezit, dat totaal is, harmonieus, gelijkmatig, af? O, de kleinheid van alles, het verbrokkelde en gespletene, die roest die alles aanvreet.... Nauwelijks proeven wij even het goede, of een kleffe massa dringt zich weer tusschen onze tanden en vele beten duurt het, vóór opnieuw iets smakelijks de tong vleit; even blonk maar het goud, dadelijk is het grauw en stoffig erts weer terug. Geen religie kan de ziel geheel vervullen; elke begaat minstens n onvergeeflijke denkfout, laat dreigend-gapende leemten; de herlezing van het schoonste kunst werk valt altijd tegen; menschelijke dadenkracht heeft haar onvermijdelijke keerzij van verwaand heid, ijdelheid en concessie. Onze liefste held heeft plekkerig haar en on zijn neus zit een puist; ontmoet ge den schepper van de verrukkendste symphonie, dan blijkt dat hij eigenlijk philosoof had willen worden. Dat heb je me eens te meer doen denken door je klachten; vuilgrijs is rm het leven weer uren geweest; en nu nog.... Je ziet, ik ben dan wat ouder, ik meen dan een antwoord te kennen: eigenlijk lijd ik als jij. Gelukkig dat je naïviteit me telkens tot een glimlachje noopt dat verheldert: zoo ook aan het slot weer, waar je aan je auto verwijt, dat het linker- en het rechter voorwiel, na meting, niet op den millimeter af denzelfden omvang bleken te hebben. Ja, ja, ik ken dat; het is het ideaal van zoovele jongens, die strenge denkers. Recht- en rechthoekigheid alleen zijn schoon; wat wij bezitten moet zijn doorzichtig, volledig, duurzaam, gelijkmatig van beweging; onze wereldbeschouwing moet ons volkomen zaligheid schenken, algeheele vreugde in geest en hart en op ieder moment; het gelaat van onze geliefde moet volstrekt harmonieus zijn van lijnen en toch.... herkenbaar." Beste vriend, het is tijd dat we samen orde trachten te stellen op onze gedachten. Je bent jong en heftig, je stort je uit, je klaagt en juicht zonder maat. Weet je wat je niet bedacht hebt? Dat al je klachten, n de futiele n de tragische, zich laten herleiden tot n groote beschuldiging tegen het bestaande, en de mijne ook. Ik ga nu bedaren en ik verklaar: de werkelijkheid op aarde vertoont niets wat geheel en al en uitsluitend zou zijn: Fransch, Rembrandtiek, waar, schoon, edel al wat je wilt. Men moet jouw onstuimige jeugd hebben om dat nog niet te weten. Spoedig zal je het weten, ook uit jezelf. Maar als je daartoe zult zijn gekomen, dan verzoek ik je verder te gaan en met mij te zeggen: leve de fout. De fout, beste jongen, is het eenige wat de dingen om ons heen waarde verleent. Wil ik je eens iets noemen dat feilloos kan zijn? Een titelopgaaf in de noot van een boek. Een woordenlijst. Een kunstmatige bloem. Een alpbabetisch register. Denk je dat zelfs de beste auto of badinrichting die twee meest harmoni euze, meest correcte creaties van onzen tijd geheel zonder fouten kunnen blijven? Altijd zal er iets aan verzakken; wees verzekerd d'it je er anders niet in verfrischt of vervoerd wordt. De natuur levert bladeren die onderling nimmer gelijk zijn, die verrotten, die verkleuren, bladeren duizendvoudig foutief; maar die bladeren samen, met de warreling der takken en het griis-bruine staan van de stammen, schenken de laatste vertroosting aan hem die alles heelt verloren. Ik heb laatst een jongeman gezien, die op zijn vier-en-twintigste jaar reeds twee schitterende ge schriften heeft uitgegeven; hij is volmaakt wel opgevoed en rijk; hij is rustig-zeker van zichzelf; hij is schoon en innemend; alleen, ziin jukbeende ren zijn te sterk, en geloof maar, dit is geen toeval. Het hart van den mensch is een goed.1 machine, die het heel lang uithoudt; je weet toch. dat de hartslag nooit volkomen regelmatig is? Scheeve neuzen, zegt men wel sch-jrtsemd, zijn een bewijs van geniale gesteldheid; en weet je dat het tem peltje van Nike, op de Acropolis. . . . scheet staat? De imitatoren van dit heerlijk kleinood zetten nooit iets scheef; ze maken geen fout, het zijn maar imitatoren. Geen stelsel van denken of gevoelen is waar; alle begaan ze een fout maar geen maakt een zoo geweldigen, en dit maal zeg ik een zoo onvergeeflijke!! blunder als het systeem dat zou pretendecren alle andere in te sluiten en van alles ook alles te weten. Dat is niet van deze aarde. Dan is het beter, ja. het is noodig n stelsel te kiezen en daarin die mate van ver vulling te vinden waartoe karige goden ons huns ondanks schijnen te nooden. Het is waar, iedere keus is een beperking, een verlies, een verdriet,, o, je hebt er zoo gelijk in, en het schrijnt weer wanneer ik het zeg. Maar ik geloof, als ik het mag gissen, dat ook God niet zonder een keus die hem smart was deze wereld heeft kunnen scheppen, ledere schepping is een keus van het eene, een verwerping van het andere; een misken ning van iets goeds; een gevolg van. .. scheelzien. Het is doordat wij niet met volkomen rechte oogen de volkomen totaliteit van het zijnde kunnen zien, dat wij iets maken. Lit nood wordt de wereld geboren. En de dichter, de schepper, de poiètés, is hij die maakt omdat hij scheef staat tegenover de dingen. De fouten" der makers zijn de stof waar het menschelijk leven uit groeit. J. HOLLE M \ N W n: r: N i -. c K s PEEK & CLOPPENBURG

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl