?ar DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2487 UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE CARMEN EN WILHELMUS Het was op den breeden weg der politiek-ophaar smalst, dat deze beide, Bizet's Carmcn en ons Wilhelmus, het Wilhelmus, elkaar vonden. Toen onlangs een socialistisch gezaghebber verklaarde, dat tot de ontwikkeling, die Nederlandsche kinderen op de openbare school wordt bijgebracht, ook behoort, hun het Wilhelmus" te doen leeren, vroeg een zijner partijgenoot? in een der socialistische organen, honend, of het dan niet op den weg van commissies voor arbeiders ontwikkeling zou liggen, cursussen vonr de kennis van het Wilhelmus in te richten. De Redactie vond, blijkens een onderschrift, dit standpunt bekrompen en erkende dat de kinderen op school het Wilhelmus moesten leeren, zoo goed als andere liederen, bijvoorbeeld het lied van den Vlaanischen Leeuw en de Internationale." Wij behoeven op dit oordeel, dat kool en geit een lang bestaan gunde, maar dat de kool door de geit werd opgegeten en deze aan de gevolgen van dien maaltijd liet bezwijken -. want het ging niet om de vraag of men onzen kinderen eenige schoone liederen en dus ook het n wat tekst en wat de melodie betreft buitengemeen schoone Wilhelmus, maar of men hun het Nedcrlandsche Volkslied moest leeren op dit oordeel behoeven wij niet ver .Ier in te gaan. Maar het speelsche toe val \vilde, dat ongeveer in dietr/.elfden trd der socialisten felste bestrijders en concurrenten een Volkslied in dei ban deden. Toen de eerste Fransche Ambassadeur bij de Sovjet republiek te Moskou aankwam, werd hij op het station met militaire muziek ontvangen, die niet, zcoals ver wacht mocht worden, de Marseillaise, maar fragmenten uit Bizet's Carmcn speelde ! Eenige repressaille kon hierin niet schuilen. De Sovjet-Ambassadeur bij de Fransche republiek Krassin was, ook in letterlijken zin, met stille trom in Parijs aangekomen en had voor de plechtigheid der overhandiging van zijn geloofs brieven aan den President der Republiek voor alle formaliteiten bedankt, zich eenige dagen daarna schadeloos stellende, door in de cour van het Paleis der Ambassade de Internationale te doen spelen., en zingen, gelijk, naar wij zoo juist zien, de Fran sche Ambasadeur te, Moskou zich onlangs het genoegen gunde, op de binnenplaats van zijn woning de Marseillaise te doen hooren. fc. Waar eenerzijds de Sovjetmachthebbers er met de grootste gevoeligheid op letten dat hun in het internationale verkeer de zelfde behandeling te beurt valt als anderen machthebbers, schui ven zij hunnerzijds een algemeen gevolgde traditie op zij, door het officieele Fransche volkslied dat zelfs onder het tzarist'sch regime bij bezoek van Fransche Presidente'n in Rusland gespeeld werd waarschijnlijk omdat de woorden daarvan hun niet aan staan, in den ban te doen. Nu is het waar, dat de Sovjet heeren minder eerbied hebben voor meerderhedi n",dan waartoe in het algemeen" zoolang zij .tellen" en niet wegen" wel de Socialisten de stemmen verplicht ziin, en dus de vraag of een lied door de overweldigende meerderheid van een volk als zijn volkslied wordt beschouwd, voor de Sovjet-maehthebbers minder zwaar zal wegen. En mogelijk worden de eenigszins opdringerige pogingen van de Sovjet-diplomaten, om voorzoolang als het duurt met andere mogend heden vriendschapsbanden aan te knoopen, door niets /.oo juist vrrtolkt als door Carmen's beroemde woorden: Si tu ne m'aimes pas Je t'aime Et si je t'aime Premis garde a toi." S i' E c T A T o i'. VERSCHENEN DE VIERDE DRUK VAN Droomkoninkje DOOR HERMAN HEIJERMANS MET BIJNA 100 ILLUSTRATIES VAN GEORGE VAN RAEMDONCK Ingenaaid f 3.75 Gebonden f4.50 In Droomkoninkje" is de snaaksche, gevoelige, vlotpratendc Samuel Faikland, maar clie ons tot dusver alleen verschenen was in zijn fragmentarische journalistieke gedaante, gegroeid tot een kunstenaar van dramatische kracht ... .De passage van den ouden en den jongen Koert, die samen luisteren naar de wondere klanken die uit het zelf-gefabriceerde toestel komen voor draadlooze telephonie behoort tof de schoonste bladzijden der actueele Europeesche literatuur. Dr. I'. H. Ritter Jr. in het Utrechtsch Dagblad. ....?Droomkoninkje en zijn broertje het droomende jongetje uit Uitkomst" zijn kostelijke gaven van een dichter aan onze litteratuur.... " Henri Borel in Het Vaderland ....Onder de boeken over kinderen, waaraan onze litteratuur al rijker wordt, zal Droomkoninkje" zonder eenige twijfel een allcrvoornaamste plaats blijven innemen. Het is een heerlijk werk, ver boven alle tof' en ik wcnsch het in talloos vele handen.... A. M. de Jong in Het Volk. ....Dit verrukkelijke boek ontsproot geheel uit dat verborgen hoekje van Heijermans Kunstenaarshart, waaruit zoovele fijninnige figuren kwamen, als Jantje in Uitkomst, als Mathijs de Sterke in de Opgaande Zon", als Kniertje in Op hoop van Zegen Wat het joggie met zijn horrelvoctje, dat de kleine held is van dit kleurige, geestige en aldoor boeiende verhaal bemijmert en ondergaat in het moeilijke leven, is zoo zuiver en zoo eenvoudig, zoo innerlijk ontroerd, zoo volkomen van het hart-uit verteld, dat dit een geheel werd van kinderroman, welks weerga de litte ratuur van heden niet heeft. Henri Dekking in het Rotterd. Nieuwsblad. IN ELKEN BOEKHANDEL VERKRIJGBAAR Uitgave van VAN HOLKEMA & WARENDORF Amsterdam