Historisch Archief 1877-1940
No. 2487
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
DE AMSTERDAMSCHE MELKVOORDRACHT
Teekening voor de Amsterdammer" door Joh. Braakcnsick
JA, MIJN BEESSIE, ALS ER DAT IN AMSTERDAM DOORKOMT, KOMEN ER VOOR ONS GOUWE TIJEN''
DE KOLONIALE POLITIEK
DER SOVJETS
Bij de oprichting van den Komintern (de
Communistische Internationale) heeft Lenin nog
in een spoedig uitbreken van de wereldrevolutie
geloofd en hij dacht daarbij alleen aan de
WestEuropeesche landen en de Vereenigde Staten
van Amerika. De grootc leuze van de Russische
revolutie, de bevrijding van alle kleine volkeren,
werd daarbij verwaarloosd. Het bleek echter, dat
de revolutie in het Westen maar niet wilde uit
breken en de Komintern besloot zijn aandacht
aan de koloniën van de groote mogendheden te
wijden. Op het tweede congres van de Derde
Internationale werd voor het eerst over de nood
zakelijkheid, een koloniale politiek te voeren
gesproken, maar een program werd toen niet
uitgewerkt. Op het vijfde congres werd de kwestie
grondig behandeld en de bolsjewistische specialist
voor koloniale politiek, Manoeilsky, heeft een uit
gebreid program van actie ontvouwd. Manoeilsky
heeft geëischt, dat de Communistische partijen
van verschillende koloniale mogendheden een
uitvoerig plan de campagne zouden ontvangen
en dat zij er zich streng aan zouden houden.
Toen Zinowjew echter de/e gedragslijn inde
practijk wilde doorvoeren, bleek het dat de Communisti
sche partijen niet aan de bevelen van den Komin
tern wilden voldoen en dat sommige bladen (o. a.
de Humanité) zelfs de manifesten van Zinowjew
weigerden op te nemen of er de scherpe kantjes
van afvijlden.
Er was echter een land, waar de Komintern
de politiek volkomen beheerschte en waar zijn
bevelen steeds werden nagekomen, n.l. Rusland.
Zinowjew heeft dus aan de sovjet-regeering
opgedragen het program van den Komintern
door te Voeren en de agitatie in de koloniën van
de aan Rusland grenzende staten te steunen door
zekere maatregelen te treffen. Welke maatregelen
had Zinowjew op het oog? Wel, de volgende.
Rusland grenst, zooals bekend is, aan verschillende
staten en de bevolking van de Unie bestaat uit
veel verschillende volkeren. Dikwijls komt het
voor, dat een gedeelte, meestal een klein gedeelte,
van een volk op Russisch gebied, terwijl het
overige gedeelte aan den overkant van de grens
woont. Men moet dus die kleine brokstukken
van nationaliteiten zoo behandelen, dat zij de
overtuiging zouden krijgen alleen onder het
bestuur der sovjets hun cultureele ontwikkeling
te kunnen bereiken. Hierdoor zou natuurlijk de
ontevredenheid aan den overkant van de grens
bereikt worden en de mogelijkheid voor een revo
lutie is er geschapen. Daar de Russische grens
zeer lang en het aantal dergelijke nationale
minderheden zeer groot, zou een systematische
toepassing van dit stelsel een bro'n van veel
troebelen kunnen worden. En de feiten bewijzen
dat de sovjet-regeering haar politiek in die richting
wil leiden.
Voor het eerst werd deze politiek aan de grens
van Polen toegepast. Zooals bekend is, hebhen de
bolsjewiki (juister gezegd, Lenin) aan de Polen
meer grondgebied afgestaan dan de Polen hebben
gevraagd, meer dan de West-Europeesche
bondgenooten van Polen wcnschelijk achtten. Op dat
gebied wonen hoofdzakelijk Klein- en Wit-Russen.
Bijzonder sterk heeft de Wit-Russische stam hier
door geleden: hij werd in twee stukken gescheurd,
waarvan een tot de Sovjet-Unie, het andere tot
den Poolschen staat toebehoort. Om de onrust aan
den overkant der grens bij de Wit-Russen te
vergrooten hebben de bolsjewiki een Wit-Russische
republiek vlak aan de grens van Polen gesticht
en aan deze nieuwe staatsformatie gebieden
gevoegd, die niet door Wit-Russcn zijn bewoond,
in de hoop op deze wijze het verlangen der
WitRussen met Rusland hereenigd te worden sterker
te maken en dus meer kans tot troebelen op het
Poolsche gebied te scheppen. De tweede proef gold
de potsierlijke Moldavaansche republiek, die in
streken werd gesticht, waar de Moldaviërs een
minderheid uitmaken en nooit eenige cultureele
of nationale aspiraties hebben gekoesterd. Op
deze wijze hebben zij echter de revolutionaire
beweging in Bessarabiëversterkt en het verzet
van de bevolking tegen het Roemeensche bestuur
gesteund. Later volgden andere proefnemingen
en het aantal autonome republieken" neemt nu
met den dag toe.
De gemakkelijkheid, waarmede in de
SovjetUnie nieuwe staten gevormd worden, verbaast
de oningewijde vreemdelingen. De bolsjewiki zelf
beweren, dat dit het beste bewijs is van hun
loyaliteit tegenover de nationale minderheden
in de Unie en wijzen op het feit, dat volgens de
constitutie der Unie iedeie sovjet-staat het volle
recht heeft ten allen tijde uit de Unie te treden.
Dit klinkt heel democratisch, maar het komt
niet overeen met de feiten. Er is n.l. nog niet n
geval geweest waaarin een sovjet-republick inder
daad uit de Unie kon treden, want iedere poging
tot afscheiding werd op de meest barbaarsche
wijze onderdrukt (men denke slechts aan het
optreden der bolsjewistische hordes in het arme
Georgië, dat kort geleden zich van de Sovjet-Unie
wilde afscheiden). De leiders der bolsjewiki denken
er geen oogenblik aan eenig deel van de Unie
verlof te geven 'iit den bond te (reden en /ij
beschikken over de noodige middelen om een
dergelijke poging te verijdelen. Zij kunnen dus
zonder eenig gevaar te loopen alle mogelijke
experimenten ondernemen en zoo veel autonome
NIEUWE ZENDING VAN
JAPANSCHE KARPETTEN
EENIGE VOORBEELDEN:
245 x 320 Fl. 50.50
180 x 270 ,, 32 50
60 x 120 ,, 4.80
45 x 90 2.70
republieken" stichten als de belangen van den
Komintern het maar eischen.
Op het oogcnblik onderneemt de sovjet-regeering
een experiment van veeLmcer draagwijdte dan
de vorige, waardoor Rusland in contlikt kan komen
met bijna alle staten van Aziëen waardoor de
kans op onrust en troebelen in dat werelddeel
sterk is toegenomen. Zij wil n.l. in Midden-Azi
een heele serie autonome republieken" stichten,
waardoor in de naburige staten een gcspan:ien
toestand zou ontstaan en de agenten van den
Komintern, die in Aziëniet communisme, maar
het aan chauvinisme grenzende nationalisme
prediken, een voedzamen bodem voor hun pro
paganda zouden vinden. De nieuwe staten" zijn:
de Oezbeksche en de Toerkmensche aan de grens
van Perziëen Afghanistan, die der Tadzjiken,
niet ver van de grens van Britsen-Indiëen de
Karakirgiz'sche aan de grens van China. De
Toerkmensche republiek zal een aantrekkings
kracht uitoefenen op de Toerkmensche stammen
in Perziëen Afghanistan, de staat" der Tadzjiken
zal voor de noodige agitatie onder de vele ver
wante stammen in Pamir en Knsjmir in Britsch
Indiëzorgen, terwijl de Karakirgizen de onrust
onder de stammen van Chineesch Toerkcstan
zullen weten gaande te houden.
Het ligt voor de hand, dat de bolsjewiki met deze
staatsformaties geen bevordering van de nationale
beschaving der minoriteiten op het oog hebben
(de meeste dezer volkeren, of juister: brokstukken
van volkeren, staan op een zeer lage trap van
ontwikkeling en hebben alleen behoefte aan een
goed bestuur en onomkoopbare rechters), zij.
willen daarmede een brug slaan over de
grenzender staten, zij willen die grenzen uitwisschcn, zoo'
te zeggen. In de autonome staten" worden de
noodige propagandisten geworven, die de revolutie
onder hun stamgcnooten aan den overkant van
de grens kunnen prceken en die de naburige
gewesten in sovjet-republieken kunnen doen
veranderen. De naburige staten en de koloniale
mogendheden, in wier kolonies op deze wijze de
geest van verzet en onrust wordt versterkt, zullen
natuurlijk niet geneigd zijn deze aanslagen op de
eenheid van hun grondgebied te dulden. Daar de
Komintern nu den Russischen sta:tt voor zich
laat weiken, zal die ontevredenheid zich uiten in
een vijandschap tegen Rusland en in een ver
langen naar het uitroeien van het bolsjewistische
revolutie-nest. Radek, de eenige man met begrip
van den politiekcn toestand onder de bolsjewisti
sche leiders, heelt dan ook ten zeerste afgeraden
tot dergelijke avonturen over te gaan, maar zooals
men weet, heeft Radek het tegenover Zinowjew
moeten afleggen en Zinowjew is juist de man
die een zoo consequent mogelijke doorvoering
van (leze politiek eischt.
Nedcrlandsch-Indiëis rechtstreeks bij deze
politiek niet betrokken, omdat het geen nationali
teiten heeft, waarvan een deel op het gebied der
Sovjet-Unie woont, maar dat de algemeene onrust
in 4zië, die het gevolg is van de bolsjewistische
agitatie en die ten gevolge van de bovenomschreven
politiek der bolsjewiki sterk zal toenemen, onver
mijdelijk tot een verslechtering van den toestand
in de Nederlandsche koloniën moet leiden, i? buiten
twijfel. Indirect wordt dus ook Nederland het
slachtoffer van ',1e nieuwe Utctiek van tien Komin
tern.
B O K l S R A l' T S C I! I N S K V
de meest volmaakte wagen.
AUTO-CENTRALE - HAARLEM