De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1925 7 februari pagina 3

7 februari 1925 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

No. 2487 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND DE AMSTERDAMSCHE MELKVOORDRACHT Teekening voor de Amsterdammer" door Joh. Braakcnsick JA, MIJN BEESSIE, ALS ER DAT IN AMSTERDAM DOORKOMT, KOMEN ER VOOR ONS GOUWE TIJEN'' DE KOLONIALE POLITIEK DER SOVJETS Bij de oprichting van den Komintern (de Communistische Internationale) heeft Lenin nog in een spoedig uitbreken van de wereldrevolutie geloofd en hij dacht daarbij alleen aan de WestEuropeesche landen en de Vereenigde Staten van Amerika. De grootc leuze van de Russische revolutie, de bevrijding van alle kleine volkeren, werd daarbij verwaarloosd. Het bleek echter, dat de revolutie in het Westen maar niet wilde uit breken en de Komintern besloot zijn aandacht aan de koloniën van de groote mogendheden te wijden. Op het tweede congres van de Derde Internationale werd voor het eerst over de nood zakelijkheid, een koloniale politiek te voeren gesproken, maar een program werd toen niet uitgewerkt. Op het vijfde congres werd de kwestie grondig behandeld en de bolsjewistische specialist voor koloniale politiek, Manoeilsky, heeft een uit gebreid program van actie ontvouwd. Manoeilsky heeft geëischt, dat de Communistische partijen van verschillende koloniale mogendheden een uitvoerig plan de campagne zouden ontvangen en dat zij er zich streng aan zouden houden. Toen Zinowjew echter de/e gedragslijn inde practijk wilde doorvoeren, bleek het dat de Communisti sche partijen niet aan de bevelen van den Komin tern wilden voldoen en dat sommige bladen (o. a. de Humanité) zelfs de manifesten van Zinowjew weigerden op te nemen of er de scherpe kantjes van afvijlden. Er was echter een land, waar de Komintern de politiek volkomen beheerschte en waar zijn bevelen steeds werden nagekomen, n.l. Rusland. Zinowjew heeft dus aan de sovjet-regeering opgedragen het program van den Komintern door te Voeren en de agitatie in de koloniën van de aan Rusland grenzende staten te steunen door zekere maatregelen te treffen. Welke maatregelen had Zinowjew op het oog? Wel, de volgende. Rusland grenst, zooals bekend is, aan verschillende staten en de bevolking van de Unie bestaat uit veel verschillende volkeren. Dikwijls komt het voor, dat een gedeelte, meestal een klein gedeelte, van een volk op Russisch gebied, terwijl het overige gedeelte aan den overkant van de grens woont. Men moet dus die kleine brokstukken van nationaliteiten zoo behandelen, dat zij de overtuiging zouden krijgen alleen onder het bestuur der sovjets hun cultureele ontwikkeling te kunnen bereiken. Hierdoor zou natuurlijk de ontevredenheid aan den overkant van de grens bereikt worden en de mogelijkheid voor een revo lutie is er geschapen. Daar de Russische grens zeer lang en het aantal dergelijke nationale minderheden zeer groot, zou een systematische toepassing van dit stelsel een bro'n van veel troebelen kunnen worden. En de feiten bewijzen dat de sovjet-regeering haar politiek in die richting wil leiden. Voor het eerst werd deze politiek aan de grens van Polen toegepast. Zooals bekend is, hebhen de bolsjewiki (juister gezegd, Lenin) aan de Polen meer grondgebied afgestaan dan de Polen hebben gevraagd, meer dan de West-Europeesche bondgenooten van Polen wcnschelijk achtten. Op dat gebied wonen hoofdzakelijk Klein- en Wit-Russen. Bijzonder sterk heeft de Wit-Russische stam hier door geleden: hij werd in twee stukken gescheurd, waarvan een tot de Sovjet-Unie, het andere tot den Poolschen staat toebehoort. Om de onrust aan den overkant der grens bij de Wit-Russen te vergrooten hebben de bolsjewiki een Wit-Russische republiek vlak aan de grens van Polen gesticht en aan deze nieuwe staatsformatie gebieden gevoegd, die niet door Wit-Russcn zijn bewoond, in de hoop op deze wijze het verlangen der WitRussen met Rusland hereenigd te worden sterker te maken en dus meer kans tot troebelen op het Poolsche gebied te scheppen. De tweede proef gold de potsierlijke Moldavaansche republiek, die in streken werd gesticht, waar de Moldaviërs een minderheid uitmaken en nooit eenige cultureele of nationale aspiraties hebben gekoesterd. Op deze wijze hebben zij echter de revolutionaire beweging in Bessarabiëversterkt en het verzet van de bevolking tegen het Roemeensche bestuur gesteund. Later volgden andere proefnemingen en het aantal autonome republieken" neemt nu met den dag toe. De gemakkelijkheid, waarmede in de SovjetUnie nieuwe staten gevormd worden, verbaast de oningewijde vreemdelingen. De bolsjewiki zelf beweren, dat dit het beste bewijs is van hun loyaliteit tegenover de nationale minderheden in de Unie en wijzen op het feit, dat volgens de constitutie der Unie iedeie sovjet-staat het volle recht heeft ten allen tijde uit de Unie te treden. Dit klinkt heel democratisch, maar het komt niet overeen met de feiten. Er is n.l. nog niet n geval geweest waaarin een sovjet-republick inder daad uit de Unie kon treden, want iedere poging tot afscheiding werd op de meest barbaarsche wijze onderdrukt (men denke slechts aan het optreden der bolsjewistische hordes in het arme Georgië, dat kort geleden zich van de Sovjet-Unie wilde afscheiden). De leiders der bolsjewiki denken er geen oogenblik aan eenig deel van de Unie verlof te geven 'iit den bond te (reden en /ij beschikken over de noodige middelen om een dergelijke poging te verijdelen. Zij kunnen dus zonder eenig gevaar te loopen alle mogelijke experimenten ondernemen en zoo veel autonome NIEUWE ZENDING VAN JAPANSCHE KARPETTEN EENIGE VOORBEELDEN: 245 x 320 Fl. 50.50 180 x 270 ,, 32 50 60 x 120 ,, 4.80 45 x 90 2.70 republieken" stichten als de belangen van den Komintern het maar eischen. Op het oogcnblik onderneemt de sovjet-regeering een experiment van veeLmcer draagwijdte dan de vorige, waardoor Rusland in contlikt kan komen met bijna alle staten van Aziëen waardoor de kans op onrust en troebelen in dat werelddeel sterk is toegenomen. Zij wil n.l. in Midden-Azi een heele serie autonome republieken" stichten, waardoor in de naburige staten een gcspan:ien toestand zou ontstaan en de agenten van den Komintern, die in Aziëniet communisme, maar het aan chauvinisme grenzende nationalisme prediken, een voedzamen bodem voor hun pro paganda zouden vinden. De nieuwe staten" zijn: de Oezbeksche en de Toerkmensche aan de grens van Perziëen Afghanistan, die der Tadzjiken, niet ver van de grens van Britsen-Indiëen de Karakirgiz'sche aan de grens van China. De Toerkmensche republiek zal een aantrekkings kracht uitoefenen op de Toerkmensche stammen in Perziëen Afghanistan, de staat" der Tadzjiken zal voor de noodige agitatie onder de vele ver wante stammen in Pamir en Knsjmir in Britsch Indiëzorgen, terwijl de Karakirgizen de onrust onder de stammen van Chineesch Toerkcstan zullen weten gaande te houden. Het ligt voor de hand, dat de bolsjewiki met deze staatsformaties geen bevordering van de nationale beschaving der minoriteiten op het oog hebben (de meeste dezer volkeren, of juister: brokstukken van volkeren, staan op een zeer lage trap van ontwikkeling en hebben alleen behoefte aan een goed bestuur en onomkoopbare rechters), zij. willen daarmede een brug slaan over de grenzender staten, zij willen die grenzen uitwisschcn, zoo' te zeggen. In de autonome staten" worden de noodige propagandisten geworven, die de revolutie onder hun stamgcnooten aan den overkant van de grens kunnen prceken en die de naburige gewesten in sovjet-republieken kunnen doen veranderen. De naburige staten en de koloniale mogendheden, in wier kolonies op deze wijze de geest van verzet en onrust wordt versterkt, zullen natuurlijk niet geneigd zijn deze aanslagen op de eenheid van hun grondgebied te dulden. Daar de Komintern nu den Russischen sta:tt voor zich laat weiken, zal die ontevredenheid zich uiten in een vijandschap tegen Rusland en in een ver langen naar het uitroeien van het bolsjewistische revolutie-nest. Radek, de eenige man met begrip van den politiekcn toestand onder de bolsjewisti sche leiders, heelt dan ook ten zeerste afgeraden tot dergelijke avonturen over te gaan, maar zooals men weet, heeft Radek het tegenover Zinowjew moeten afleggen en Zinowjew is juist de man die een zoo consequent mogelijke doorvoering van (leze politiek eischt. Nedcrlandsch-Indiëis rechtstreeks bij deze politiek niet betrokken, omdat het geen nationali teiten heeft, waarvan een deel op het gebied der Sovjet-Unie woont, maar dat de algemeene onrust in 4zië, die het gevolg is van de bolsjewistische agitatie en die ten gevolge van de bovenomschreven politiek der bolsjewiki sterk zal toenemen, onver mijdelijk tot een verslechtering van den toestand in de Nederlandsche koloniën moet leiden, i? buiten twijfel. Indirect wordt dus ook Nederland het slachtoffer van ',1e nieuwe Utctiek van tien Komin tern. B O K l S R A l' T S C I! I N S K V de meest volmaakte wagen. AUTO-CENTRALE - HAARLEM

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl