De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1925 21 februari pagina 8

21 februari 1925 – pagina 8

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER; WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2489 i t 1 S l l l ft \ l MARECHALniEL M§2 FAOR. vAit DER PUTT l ot VLAH MDH O VE TE KOOP LANDHUISJE (leeg) HEEMSTEDE Ben. Kap. pi.m. f 1500. Bev. 2 kamers suite, serre, vestibule, gang, W.C., kelderkast, keuken, voortuin, achtertuin met schuur en poort. Verd.: 2 groote kamers, l kleine en een badkamer met bad en geyser en vaste waschtafel, groot en klein balcon, groote zolder met kamer, f 1O20O. Gebr. VAN DER POL KOEDIEFSLAAN 35?37 HEEMSTEDE PEEK& CLOPPENBURG Het feit, dat er dagelijks meer WHITE VRACHTWAGENS EN OMNIBUSSEN op den weg verschijnen, spreekt voor zich zelf. De prijzen zijn concurreerend. ALLEENVERTEOENWOORDIQ1NO VOOR NEDERLAND: N.V. Gebrs. NEFKENS' Automobiel Maatschappij ALLEEN: AMSTERDAM, Jacob Obrechtstraat 26, Tel. 22507. UTRECHT, Nachtegaalstraat 55, Tel. 3061. Geen filialen, ook niet in andere plaatsen. ,^^^^^^^___^MM^MH._BIB__.^HM^Ba.HBBII_fllHMMIH|^BMHMM^HHHMHHMI^B_^^IMHMIBMBB_^_-^M.^V DE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts f 3.?per kwartaal of f 10.?per jaar bij vooruitbetalingEICHT t TOT VOOR /PECIAIE WOON INCICHïINOlEN Clichés Van Leer AMSTERDAM Het llucanola-sysieem zoodanig geconstrueerd. <lat dit in u\v ei/en gewone PIA!NO zondei verander i tij: van MODEL orvzichttaar ingebouwd kan worden. T"\v eigen gewone Piano maken wij du? tut een schitterende kunstno. vorr/ieii der mem\^te vindingen. Naden inlicht irRfii weiden gaarre verstrekt duor: C. F. VAN DER DOES Pianohpndel van 1840 L.lloutstr.9 Chooi>tr.32 BIJKOMSTIGHEDEN CLIX Dien ochtend stond de jonger, al voor zessen op onze deur te kloppen: satoe koppie, satoe tee", en terwijl ik nog in de badkamer was, hoorde ik den hofmeester op alle deuren kloppen en verze keren, dat we vlak bij Sabang waren: het eiland als een rechtopstaand magneetje, dat we door de patrijspoort zagen, was er de voorbode van. Nog vóór het ontbijt liepen we even naar het dek: regen, laaghangende wolken, natte wind. De stemming zakte aanmerkelijk: er moesten kolen geladen worden; we konden dus niet aan boord blijven. Maar wat moest je in den regen in een onbekend stadje, waar het bovendien onvergelijkelijk vuil zou zijn?.... De moeder van de kleine jongens keek somber naar hun witte schoentjes, maar de onverbeterlijke optimist beweerde, dat de wolken al een klein beetje begonnen op te trekken, en toen we na het ontbijt boven kwamen, kreeg hij wezenlijk weer gelijk: de welig-begroeide, rijke en frissche kust van Sumatra begon zich uit de schuimige windsels los te wikkelen; de zon deed den regen snel verdampen en daar lag de bekoorlijke baai van Sabang voor ons, een wijde, diepblauwe kom, nmkringd door bergen, met klapperboomen en pisangboomen overdekt, en daar heel in de hoogte wapperde een klein, onnoozel doekje, dat ons toch eventjes ontroerde: de Nederlandsche vlag ; in zekeren zin waren we eindelijk weer thuis gekomen. En een half uur later liepen we dan werkelijk in Nederlandsch-Indië: het was een weggetje naast een bordje, waar verboden toegang" op stond, en toen een laan, met open winkels aan twee kanten, die onontkoombaar de herinne ring aan een eindelooze rij kramen op de kermis van een rustig Hollandsch dorp opriep, al werden we een paar keer opgeschrikt door een opschrift als opiumkit voormannen";.... en toen wees een jongetje met een huilende zuigeling ons den weg naar een kampong. Maar hier hield elke vergelij king met Holland dan ook op: een loods van gegolfd plaatijzer, die ik eerst voor een bergplaats had gehouden, bleek de woning voor drie gezinnen te zijn; langs het modderige slingerpaadje vluchtten kippen en poesen voor de vreemde bezoekers; in de serrc-achtige atmosfeer bleken pasgeboren kinderen te gedijen als jonge katjes, en pas toen wc bij de gevangenis kwamen, zag ik den goeden kant van het primitieve leven; want deze open binnenplaats, waar de vrouwen gezellig eikaars haren zaten te vlooien en de mannen hun strootjes rookten, was zeker heel wat plaisanter dan het meest hygiënisch ingerichte gebouw bij ons, en de jongens bij het hek, die veel pleizier hadden om de vraag of zij daar ook logeerden?" en na hun beamend antwoord nog een eindje met ons meeslenterdcn, schenen heelemaal niet onder hun vrijheids-berooving gebukt te gaan. Hoog boven de baai zaten we van onze in spanning te bekomen, in de schaduw van een tamarinde, toen ons een briefje werd gebracht met de uitnoodiging voor een lunch. Het eene is tenslotte niet vreemder dan het andere, en er is eigenlijk niets, waar je je zóó gauw bij neerlegt, als een serie onverwachtheden. Het feit, dat onbe kende menschen ons daar hoog voor die sociëteit hadden kunnen uitvinden en ons nu hun gastvrij heid aanboden, was tenslotte niet wonderbaar lijker, dan de vlammenpracht der bloeiende flamboya's in de tuinen en de oven.veeldcrige plantengroei boven de kampnng. We namen zonder meer aan. Een hoog wit huis, dat over de baai uitzag; koele, groote kamers; twee heel blonde, blije kindertjes: en ineens weer de sfeer van geestelijk leven, van wakkere, rustige belangstelling, van fijne intelligentie en snel radend gevoel; op tafel de Marginalia van Coster en een vertaling van Helene Swarth; in de kasten de fransche klas sieken; aan den muur een ets van oversneeuwd Amsterdam. Iemand noemt den naam van Couperus en onmiddellijk wordt de gesprekstoon wanner: hij was hier ook geweest, n keer, want toen hij weer langs kwam, was hij te ziek om van boord te gaan, en toen hadden ze hem slechts in zijn hut kunnen begroeten.... Ik kijk naar buiten, naar het. stralende, blauwe water ttisschen de groene bergen; hoe moet hij hier hebben genoten, die het leven met zooveel teederheid liefhad ! En even lijkt het me, of ik nergens in Holland zijn geest weer zoo nabij heb gevoeld, als in dit verre huis, waar hij, als wij, maar kort toefde, maar waarover Irj zeker zou hebben gezegd, dat hij er allercharmantst" was ontvangen. We moeten naar MIS schip, beneden in den zonneschijn terug; gastheer en gastvrouw brengen ons naar den auto. Ik wou, dat dit, dit eerste, maszgebend was voor Deli", zeg ik dankbaar. ,,(.), u zult zeker overal allervriendelijkst worden ontvangen," antwoordt zij, de diepere bedoeling van mijn woorden expres negeerend. Maar ik denk aan de eigenaardige macht der persoonlijkheid, die in een klein, vreemd stadje in de tropen een milieu weet te scheppen, waar -/.ij», die kcrsversch uit Holland komen, hun liefste belangstellingen vinden gedeeld en hun nieuwste hobby's bekend en naar hun waarde geschat; en met de stille hoop eens zelf een huis te kunnen maken, waar het anderen vreemden even wel te moede zal worden, rijden we naar den zonnigen waterkant terug. A N N I !: S A L O M O N S

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl